J Addict Nurs. 2018 Oct/Dec;29(4):244-254. doi: 10.1097/JAN.0000000000000254.
چکیده
هدف:
این مطالعه به بررسی تفاوتهای جنسیتی در رفتارهای اعتیاد به گوشی های هوشمند (SA) در رابطه با پیوند والدین، ارتباط والدین و میانجیگری والدین در میان دانش آموزان مدارس ابتدایی کرهای در سالهای 11-13 پرداخته است.
مواد و روش ها:
یک نمونه از کاربران گوشی های هوشمند 224 (پسران 112 و دختران 112) در یک مطالعه مقطعی مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از نرم افزار SPSS Win 23.0، آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون چندگانه به منظور بررسی عوامل پیش بینی کننده رفتارهای SA براساس تفاوت جنسیتی انجام شد.
نتایج:
از شرکتکنندگان، 14.3٪ (15.18٪ پسران و 13.39٪ دختران) در گروه ریسک رفتارهای SA قرار داشت و شیوع رفتارهای SA بین گروههای جنسیتی تفاوت معناداری نداشت. در تجزیه و تحلیل رگرسیون چند مرحله ای، میانجیگری ایمنی کمتر؛ طول عمر بیشتری از استفاده از گوشی های هوشمند استفاده بیشتر از گوشی های هوشمند برای بازی ها، فیلم ها و یا موسیقی؛ و واسطه کمتر محدود کننده با رفتارهای بالاتر SA در پسران ارتباط داشتند و این شاخص ها به دلیل 22.1٪ از واریانس رفتار رفتارهای SA بود. مدت زمان طولانی تر استفاده از گوشی های هوشمند، کمتر استفاده از واسطه استفاده فعال، ارتباط والدین با کودک و استفاده بیشتر از گوشی های هوشمند برای متن، چت یا سایت های شبکه اجتماعی با رفتارهای بالاتر SA در دختران مرتبط بوده و این شاخص ها به دلیل 38.2 درصد واریانس در رفتارهای SA
نتیجه گیری:
این مطالعه بینش از رفتارهای SA و پیش بینی کننده رفتارهای SA در بین کودکان بر اساس تفاوت های جنسیتی را ارائه می دهد. تدوین برنامه های پیشگیری از رفتارهای SA نه تنها برای کودکان بلکه باید به والدین آموزش داده شود که از واسطه ایمنی فعال و وساطت محدود کننده برای پسران استفاده کنند و ارتباطات بهتر و واسطه استفاده فعال برای دختران باشد.
مقاله: 30507820
;