DOI: https://doi.org/10.1016/j.euroneuro.2017.10.003
چکیده
هدف
اعتياد به اينترنت يک اصطلاح توصيف کننده پاتولوژيک و اجباری استفاده از اینترنت است و شيوع تخمينی 6٪ در بين جمعيت عمومی و دانشجويان بالاتر است [1]. استفاده از اینترنت شدید ممکن است اهمیت زیادی در سلامت عموم مردم داشته باشد، زیرا به چندین مرگ و میر قلبی و حداقل یک قتل رسیده است. در حالی که استفاده پاتولوژیک از الکل یا مواد مخدر به لحاظ تاریخی به عنوان اعتیاد پذیرفته شده است، در مورد اینکه آیا استفاده از اینترنت شدید باید به عنوان اعتیاد تعبیر شود، باقی می ماند. تست اعتیاد به اینترنت (IAT) در 1998 پیش از استفاده گسترده از گوشی های هوشمند و دیگر دستگاه های تلفن همراه برای تشخیص اعتبار اینترنتی [2] توسعه یافت. معلوم نیست که آیا این ابزار قادر به استفاده از اینترنت مدرن مشکل است. هدف از این مطالعه بررسی ساختار "اعتیاد به اینترنت" در یک نمونه از کاربران اینترنتی کالج است.
روش
یک نظرسنجی به دانشجویان سال اول مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه McMaster اعطا شد و به وب سایت مرکز ما ارسال شد www.macanxiety.com. پس از تأیید بیانیه افشای اطلاعات ، شرکت کنندگان چندین مقیاس خود گزارشی را در مورد استفاده از اینترنت ، علائم افسردگی و اضطراب ، انگیزش و عملکرد اجرایی تکمیل کردند. اقدامات شامل: یک پرسشنامه جمعیت شناسی کوتاه و همچنین یک نظرسنجی حاوی IAT ، بخش هایی از مصاحبه بین المللی اعصاب و روان مینی بین المللی برای OCD ، GAD ، SAD ، مقیاس رتبه بندی ADHD Barkley Adult ADHD ، مقیاس تحریک پذیری بارات ، مقیاس افسردگی ، اضطراب و استرس ( DASS-21) ، کمبودهای بارکلی در مقیاس عملکرد عملیاتی (BDEFS) و مقیاس معلولیت Sheehan (SDS). همچنین از افراد خواسته شد ابعاد استفاده از اینترنت مشکل ساز (DPIU) را تکمیل کنند. مقیاس مبتنی بر معیارهای اعتیاد DSM-5. پس از پایان بررسی ، پاسخ دهندگان از نمره و تفسیر خود در مورد IAT مطلع شدند.
نتایج
دویست و پنجاه و چهار شرکت کننده تمام ارزیابی ها را انجام دادند. میانگین سنی آنها 18.5 ± 1.6 سال و 74.5/12.5 درصد زن بودند. در کل 33٪ (107 نفر) با معیارهای غربالگری علاوه بر اینترنت مطابق با IAT مطابقت داشتند ، در حالی که 42 (55.8٪) با توجه به DPIU معیارهای اعتیاد را داشتند. بیشترین ابعاد گزارش شده استفاده از اینترنت که پاسخ دهندگان در کنترل استفاده از آنها مشکل داشتند عبارتند از: خدمات پخش ویدئو (47.9٪) ، شبکه های اجتماعی (28.5٪) و ابزار پیام رسانی فوری (0.001٪). کسانی که از نظر IAT و DPIU مثبت بودند ، دارای سطح قابل توجهی بالاتر از نقص عملکرد (0.001/0.001> p) ، علائم افسردگی و اضطراب (0.001/0.001> p) ، اختلالات عملکرد اجرایی بیشتر (0.01/XNUMX> p) و مشکلات توجه بیشتری بودند (p <XNUMX <) و همچنین علائم ADHD (p <XNUMX). کسانی که دارای اعتیاد به اینترنت IAT و DPIU هستند بیشتر از اوقات غیرضروری (اوقات فراغت) خود را در اینترنت سپری می کنند در مقایسه با افرادی که معیارهای اعتیاد به اینترنت را ندارند. هنگام بررسی ابعاد مختلف استفاده از اینترنت ، احتمالاً غربالگرهای مثبت در کنترل استفاده از ابزار پیام رسانی فوری در مقایسه با نمایشگرهای منفی مشکل دارند (XNUMX/XNUMX = p). تفاوت دیگری در استفاده مشاهده نشد.
نتیجه
بخش بزرگی از نمونه بر اساس معیارهای اعتیاد به اینترنت است. شرکت کنندگان در معیارهای اعتیاد به اینترنت دارای سطوح بالاتری از آسیب شناسی روانشناسی و اختلالات عملکردی بودند. به استثنای ابزار پیامرسانی فوری، هیچ یک از ابعاد استفاده از اینترنت در بین افرادی که با معیارهای اعتیاد به اینترنت در IAT مواجه شده اند متفاوت نیست. این مطالعه نشان می دهد که استفاده از اینترنت مشکوک ممکن است بیش از یک بار تصور شود. برای درک رابطه بین استفاده از اینترنت و استفاده از روانپزشکی، مطالعات بیشتری لازم است.
;