اثرات یک برنامه درمان واقعیت مجازی برای اعتیاد به بازی آنلاین (2016)

محاسبات روش های برنامه های زیست پزشکی. 2016 Jan 22. pii: S0169-2607(16)00007-9. doi: 10.1016/j.cmpb.2016.01.015.

پارک SY1, کیم SM2, روه س3, Soh MA4, لی SH5, کیم ه6, لی YS7, هان DH8.

چکیده

سابقه و هدف:

مطالعات عصبی نشانگر اختلال در عملکرد پاداش مغز در افراد دارای اعتیاد به بازی های آنلاین (OGA) است. ما فرض کردیم که درمان واقعیت مجازی (VRT) برای OGA اتصال عملکردی (FC) مدار قشر استریاتال-لیمبیک را با تحریک سیستم لیبی بهبود می بخشد.

مواد و روش ها:

XNUMX بزرگسال مبتلا به OGA به طور تصادفی در یک گروه درمان شناختی رفتاری (CBT) یا گروه VRT قرار گرفتند. قبل و بعد از چهار هفته درمان ، شدت OGA با مقیاس اعتیاد به اینترنت یانگ (YIAS) ارزیابی شد. با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کاربردی ، دامنه نوسانات فرکانس پایین (ALFF) و FC از دانه قشر انقباضی خلفی (PCC) به مناطق دیگر مغز مورد بررسی قرار گرفت. دوازده کاربر بازی گاه به گاه نیز استخدام شدند و فقط مورد ارزیابی اولیه قرار گرفتند.

نتایج:

پس از درمان ، هر دو گروه CBT و VRT کاهش در نمرات YIAS را نشان دادند. در ابتدا ، گروه OGA ALFF كوچكتر را در غده جلوی میانی راست نشان داد و باعث كاهش FC در مدار قشر استریاتال-لیمبیك شد. در گروه VRT ، اتصال از دانه PCC به جبهه میانی چپ و لوب تمپورال دو طرفه پس از VRT افزایش یافته است.

نتیجه گیری:

به نظر می رسید VRT شدت OGA را کاهش می دهد ، اثرات مشابه CBT را نشان می دهد ، و تعادل مدار قشر استریاتال-لیمبیک را افزایش می دهد.

کلید واژه ها: دامنه نوسان فرکانس پایین؛ مدار قشر استریاتال-لیمبیک؛ اتصال عملکردی؛ اعتیاد به بازی های آنلاین؛ درمان واقعیت مجازی