Noro Psikiyatr Ars. 2018 ممکن است 28 ؛ 55 (3): 248-255. doi: 10.5152 / npa.2017.19285.
ساوسی م1, ارچنگیز م2, آیزان اف3.
چکیده
معرفی:
هدف از این مطالعه تعیین اعتبار و روایی فرم ترکی مقیاس اختلال در رسانه های اجتماعی در نوجوانان است که با استفاده از معیارهای تشخیصی اختلال بازی اینترنت DSM-V تهیه شده است.
مواد و روش ها:
روایی و تحلیل پایایی SMDS از طریق چهار نمونه مختلف از نوجوانان 553 که هر سال برای سال 1 گذشته از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند ، انجام شده است و حداقل یک حساب رسانه اجتماعی دارد.
نتایج:
روایی سازه SMDS با تجزیه و تحلیل فاکتور اکتشافی (EFA) ، و تحلیل عاملی تأییدی (CFA) مورد بررسی قرار گرفت. بعد از EFA ، مشاهده شد که اقلام SMDS در زیر 1 عامل قرار می گیرند که مقدار ویژه بالاتر از 1 است. این یک ساختار فاکتور حدود نیمی از واریانس کل را توضیح می دهد. یک ساختار فاکتور گرفته شده از EFA با CFA در دو نمونه مختلف آزمایش شد. بعد از CFA ، نشان داده شد که یک مدل SMDS فاکتور دارای ارزش انسجام خوبی در هر دو نمونه است. اعتبار همزمان SMDS دوره استفاده از رسانه های اجتماعی ، شماره حساب رسانه های اجتماعی ، انضباط شخصی ، تکانشگری ، تأثیر مثبت ، تأثیر منفی و ارتباط اجتماعی بررسی شده است. در نتیجه تجزیه و تحلیل ، مشخص شد که SMDS با مدت زمان استفاده از رسانه های اجتماعی ، شماره حساب رسانه های اجتماعی ، احساسات منفی و تکانشگری رابطه مثبت دارد. همبستگی منفی با انضباط شخصی ، ارتباط اجتماعی و احساسات مثبت دارد. پایایی SMDS با استفاده از روش آزمون مجدد و ضریب پایایی سازگاری داخلی کرونباخ در سه نمونه مختلف مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل نشان داد که ضرایب پایایی سازگاری داخلی کرونباخ α و ضریب پایایی آزمایش مجدد کافی به نظر می رسد. تجزیه و تحلیل مورد SMDS در سه نمونه مختلف انجام شد. مشخص شد که ضرایب همبستگی مورد-کل اصلاح شده موارد SMDS در محدوده مقادیر پذیرفته شده در نتایج آزمون t برای 27٪ مقایسه اقلام زیر گروه فوق برای همه موارد در هر سه نمونه قابل توجه است.
نتیجه:
با توجه به نتایج EFA ، CFA ، روایی مربوط به ملاک ، آنالیز قابلیت اطمینان و تجزیه و تحلیل موارد از SMDS ، فرم ترکیبی SMDS ابزاری معتبر و قابل اعتماد است.
کلید واژه ها: اختلال رسانه های اجتماعی؛ بزرگسالی؛ تحلیل عاملی تأییدی؛ تحلیل عاملی اکتشافی. اعتیاد به رسانه های اجتماعی
مقاله: 30224872
PMCID: PMC6138233
;