بررسی تاریخی و تجربی از پورنوگرافی و روابط عاشقانه: پیامدهای پژوهشگران خانواده (2015)

کمیسیون 1970

علیرغم مواجه شدن با شدت فشار زمان (به عنوان مثال، محققان سفارش داده اند 9 ماه برای ارائه گزارش کامل)، که توسط فقدان پایه روش شناختی و یا نظری تشدید شد (ویلسون، 1971) کمیسیون نتیجه گرفت که "هیچ مدرکی قابل اطمینان در مورد تاریخ وجود دارد که قرار گرفتن در معرض مواد جنسی صریح نقش مهمی را در ایجاد رفتار جنسی جنایتکارانه یا جنایی در میان جوانان و بزرگسالان ایفا می کند" (کمیسیون ایالات متحده در مورد ناخوشی و پورنوگرافی، 1972، پ. 169) این تمرکز بر رفتار مجرمانه ممکن است ناشی از دیدگاه رایج "هنجار لیبرال" در مورد تأثیرات رسانه ای باشد (لینز و مالاموت ، 1993) که مخالفت با سانسور بود، مگر اینکه شواهد مستقیمی مبنی بر اینکه رسانه باعث آسیب شدید شد. اثرات دیگر، مانند اثرات طلاق و بیماری های منتقله جنسی، در ابتدا در نظر گرفته شد، اما کمیسیون در نهایت موضوعاتی را انتخاب کرد که به موجب آن آنها می توانستند به راحتی جمع آوری شواهد علمی (جانسون، 1971) دشواری برای ثبات روابط عاشقانه، نگرانی ثانوی بود؛ چرا که مستقیما بحث را نادیده نگرفت. اگر چه کمیسیون شامل یک مطالعه برای ارزیابی اثرات کوتاه مدت استفاده از پورنوگرافی در میان زوج های متاهل (مان، 1970)، این مسائل توجه بسیار کمتر از مطالعات تجاوز جنسی، جرم و جنایت، خشونت و تجاوز را به همراه داشت. اثرات مربوط به برابری جنسیتی (که بعدها بیشتر برجسته شد؛ به عنوان مثال، Dworkin، 1985) نیز توجه کمی کرد، شاید بخشی از آن به علت فقدان نسبی اعضای کمیته زنان باشد.2

مطالعه پورنوگرافی پس از 1970

گرچه سیاستمدارانی که به تشکیل کمیته رای دادند نتایج آن را رد کردند (نیکسون، 1970؛ تاتالوویچ و داینز ، 2011) ، در جامعه دانشگاهی بسیاری آنها را پذیرفتند. برخی از محققان انتقادات شدیدی از روش ها و یافته های کمیسیون ارائه دادند (به عنوان مثال ، کلین ، همانطور که در گزارش اقلیت کمیسیون فحاشی و پورنوگرافی ایالات متحده آمده است ، 1972) اما این چالش ها توجه کمتری به خود جلب کرد، هم در دانشگاه ها و هم در عموم (Simons، 1972) بسیاری از دانشمندان علوم اجتماعی توافق کردند که مسئله آسیب پورنوگرافی به طور موثر حل شد (مالاموت و دونرشتاین ، 1982) ، و دانشمندان موجی از تحقیق در مورد پورنوگرافی را آغاز کردند که به نظر نمی رسید مربوط به بررسی اثرات منفی مصرف باشد (به عنوان مثال ، براون ، آموروسو ، وار ، پروسس و پیلکی ، 1973).

این محققان پرخاشگری بودند و به ارتباط بین تحریک و پرخاشگری اشاره داشتند که در گزارش فنی کمیسیون ذکر شده است (Mosher & Katz، 1971)، که تحقیق را در مورد اثرات منفی رویارویی می کند. برای مثال، شرکت کنندگان که در معرض فیلم های پورنوگرافی قرار می گرفتند، شوک های شدیدتری بر ضد گروه های مخالف اعمال می کردند که آنها را تحریک کرده بود (مانند زیلمان، 1971) و محققان این شوکهای شدیدتری را به عنوان افزایش تجاوز تفسیر کردند. این محققین انتقادات فمینیستی رادیکال از پورنوگرافی (Malamuth، 1978) که بیانگر آن است که پورنوگرافی می تواند به تجاوز، تجاوز و نابرابری جنسیتی مرتبط باشد (Brownmiller، 1975؛ راسل 1988) به نظر می رسید این مطالعات در مورد پرخاشگری شواهدی از آسیب اجتماعی پورنوگرافی است که کمیسیون 1970 موفق به کشف آن نشد ، به ویژه هنگامی که پورنوگرافی شامل خشونت بود (دونرشتاین و لینز ، 1986) طرح های تجربی همچنین به محققین اجازه می داد تا ارتباطات علی بین پورنوگرافی خشونت آمیز و تجاوز را به وجود آورند و به طور پیوسته پورنوگرافی را در خشونت علیه زنان پیگیری می کردند.

بحث های پورنوگرافی در 1980s

با تقویت پیوند تجربی پورنوگرافی و پرخاشگری در اوایل دهه 1980 (دونرشتاین و برکوویتز ، 1981؛ لینز ، دونرشتاین و پنرود ، 1984؛ زیلمان و برایانت ، 1982) ، سه کمیته دولتی تشکیل شد (کمیته ویلیامز در انگلستان در سال 1979 ، و کمیته فریزر در کانادا و کمیسیون دادستان کل در زمینه پورنوگرافی در ایالات متحده ، هر دو در سال 1986) که این تحقیق را در نظر گرفت (Einsiedel ، 1988) این کمیته انتقاد شدید از محققان مربوط به آزادی های مدنی (Brannigan، 1991؛ فیشر و باراک ، 1991؛ سگال 1990) ، و برخی از محققان تهاجم خود صحبت کردند و از فکر داده های خود برای مجوز سانسور دولت وحشت زده شدند (لینز ، پنرود و دونرشتاین ، 1987؛ ویلکاکس 1987) در نتیجه ، بسیاری از افراد اعتماد به ادبیات مرتبط با استفاده از پورنوگرافی و پرخاشگری را از دست دادند ، برخی با انتقاد از این محققان نشان دادند که فقدان شواهد معتبری برای آسیب های اجتماعی پورنوگرافی وجود دارد (G. Rubin ، 1993).

در طول این مبارزه مداوم، سوال مرکزی باقی ماند: آیا علم اجتماعی می تواند شواهد قانونی و غیرقابل پیش بینی مربوط به مصرف پورنوگرافی را به خشونت یا تجاوز جنسی کشف کند؟ توافق، سپس و در حال حاضر، این است که نمی تواند (بویل، 2000؛ جنسن 1994) حتی اگر چنین پیوندی وجود داشته باشد ، محدودیت های اخلاقی یافتن شواهد تجربی قوی را دشوار می کند ، زیرا محققان هرگز آگاهانه اقدام به تجاوز یا خشونت واقعی ، چه در آزمایشگاه و چه در مزرعه نمی کنند (زیلمن و برایانت ، 1986) از آنجا که شواهد موجود از نوع مناسب نبود ، بحث با اجماع اندكی در مورد تأثیرات پورنوگرافی پدید آمد ، و بسیاری همچنان پورنوگرافی را بی ضرر می دانستند (فیشر و باراک ، 1991) تحقیقات در مورد ارتباط بین پورنوگرافی و تجاوز نیز با چند استثنا قابل توجه (مثلا Malamuth et al.، 2000).

جنگ های جنسی زنانه

همانطور که پورنوگرافی به پیش میرفت، صداهای فمینیستی به شدت محکوم به تصویربرداری بسیار تحریف شده زنان بود (یعنی این نکته که پورنوگرافی دروغ است که زنان را از اعمال خشونت و تجاوز جنسی علیه آنها تجاوز می کند؛ Brownmiller، 1975؛ میلت 1970) این صداها (به عنوان مثال، Dworkin، 1985؛ مک کینون 1985) ، که در اواخر دهه 1970 به عنوان زنان علیه پورنوگرافی سازماندهی شد ، به کاهش تأثیر پورنوگرافی در جامعه اختصاص داشت (کرک پاتریک و زورچر ، 1983) آنها استدلال کردند که پورنوگرافی هم علامت و هم علت سلطه مردان بر زنان از طریق تجاوز و خشونت است و به تداوم نابرابری جنسیتی ، نقض حقوق مدنی زنان کمک می کند. این موقعیت در دهه بعد با افزایش نفوذ در هر دو زمینه سیاسی (از کمیسیون فریزر ، 1985) و عرصه های علمی (راسل، 1988).

با این حال، همه فمینیست ها با موقعیت ها و تاکتیک های فعالان ضدپروناگرافی راحت نبودند. این فمینیست ها اغلب موضع ضد سانسور را پذیرفتند و می پذیرفتند که پورنوگرافی ناراحت کننده بود، اما به اندازه کافی ناخوشایند برای اعمال محدودیت های دولتی (G. Rubin، 1993؛ استرسن 1993) بسیاری از آنها همچنین از پیوستن به محافظه کاران اخلاقی و مسیحی ، که فعالانه با اصول و ارزشهای فمینیستی در مورد سایر موضوعات مخالف بودند ، ناراحت بودند (الیس ، اودیر و تالمر ، 1990؛ جوراب روبین، 1993؛ استرسن 1993) آنها استدلال کردند که آموزش راه حل بهتری از سانسور است و بازار ایده ها درنهایت از نفوذ پورنوگرافی کاسته و در نتیجه از تأثیرات مخرب آن می کاهد (کارس ، 1995).

با این حال، برخی از محققان معتقد بودند که نیاز به دفاع قویتری از پورنوگرافی وجود دارد:

اگر نقد فمینیستی درست باشد، پس برای دفاع از بازار ایده ها در مواجهه با "صدمات واقعی" ناشی از پورنوگرافی، یک استدلال خالی و بی پاسخ است. اگر پورنوگرافی مستحق پیروزی در برابر حملات فمینیستی باشد، توجیهی فراتر از تحمل لیبرال لازم است. (شرمن، 1995، ص. 667).

در اواخر 1990 ها، فمینیست های گوناگون برای ارائه این توجیه آماده شدند، و این امر نشان می دهد که پورنوگرافی به تشویق جنسیت جنسی سالم و غیرقابل انکار کمک می کند (Lubey، 2006) پورنوگرافی به آنها رسانه ای بود که ارزش آن را به خود اختصاص می داد (Chancer، 2000).

اگر چه در این بحث ها یک پیروزی واضح را تعیین می کند، تأثیر فمینیست های رادیکال در سال های اخیر کاهش یافته است، به ویژه پس از مرگ آندره داکارین (Boulton، 2008) اگرچه دیدگاه فمینیستی رادیکال در مورد پورنوگرافی از گفتمان آکادمیک نابود شده است (Bianchi، 2008)، شواهدی وجود دارد که نگرش زنان نسبت به پورنوگرافی در مسیر مثبتی قرار دارند (Carroll et al. 2008).

منافع خود درک شده

گرچه بیشتر تحقیقات بر اثرات منفی متمرکز شده است، مطالعات انجام شده چندین اثر مفید در زمینه مصرف پورنوگرافی را فهرست کرده اند. جامع ترین تلاش ها توسط McKee، Albury و Lumby (2008) ، كه از مشتركان پورنوگرافي استراليا پرسيد كه احساس مي كنند اثرات پورنوگرافي در زندگي خودشان چيست؟ اکثریت گزارش دادند که پورنوگرافی اثرات مثبتی داشت ، از جمله سرکوب کمتر مصرف کنندگان در مورد رابطه جنسی ، ایجاد ذهنیت بازتر در مورد رابطه جنسی ، افزایش تحمل نسبت به جنسیت دیگران ، لذت بردن ، ارائه بینش آموزشی ، حفظ علاقه جنسی در روابط طولانی مدت ، ایجاد آنها با توجه بیشتر به خواسته های جنسی شریک زندگی ، کمک به مصرف کنندگان در یافتن هویت و / یا جامعه ، و کمک به آنها در گفتگو با شرکای خود در مورد رابطه جنسی. این مزایای درک شده در یک نمونه بزرگ هلندی از بزرگسالان تأیید شده است (Hald & Malamuth، 2008) ، که گزارش داد که پورنوگرافی تأثیرات مثبت و منفی بیشتری بر زندگی جنسی ، نگرش آنها به رابطه جنسی ، نگرش آنها نسبت به جنس مخالف و به طور کلی در زندگی آنها داشت ، اگرچه این تأثیرات در مردان بیشتر از زنان بود. بعلاوه ، در یک نظرسنجی از زنانی که شرکای آنها از پورنوگرافی استفاده می کردند ، اکثریت مردم احساس کردند که مصرف همسر آنها به زندگی جنسی آنها تنوع می بخشد (بریجز و همکاران ، 2003) در این مطالعه، برخی از پاسخ دهندگان گزارش دادند که استفاده از پورنوگرافی با هم به عنوان یک زن و شوهر، که آنها را به عنوان یک تجربه مثبت.

اگرچه تجارب مثبت مصرف کنندگان نباید با تخفیف مقایسه شود، این خودآزمایی محدود است. نمونه هایی در این مطالعات لزوما نماینده جمعیت مصرف کنندگان پورنوگرافی نیستند. برای مثال، پاسخ دهندگان به یک مجله پورنوگرافی اشتراک دارند، به طور طبیعی باید به جلوه هایی که دخالت در پورنوگرافی را توجیه می کنند (Flood، 2013) علاوه بر این ، نمونه هایی از بزرگسالان جوان ممکن است کمتر از مصرف کنندگان ، مانند افراد مسن در روابط متعهد ، که احساس متفاوتی نسبت به پورنوگرافی دارند (برگنر و بریجز ، 2002) این مزایا نوعی مصرف ایده آل را توصیف می کند ، پورنوگرافی که عمدتا برای اهداف آموزشی یا رابطه ای استفاده می شود ، که ممکن است تجربه عادی نباشد (کوپر ، موراهان ‐ مارتین ، ماتی ، و ماهئو ، 2002).

علاوه بر این ، اثرات مضر پورنوگرافی ممکن است خارج از آگاهی آگاهانه مصرف کنندگان باشد (Hald & Malamuth، 2008) تمرکز بر درک خود ، تصویری انحرافی از تأثیرات پورنوگرافی ارائه می دهد ، تصویری که بر مزایا تأکید می کند در حالی که آسیب های احتمالی را پوشانده است. این گرایش در اثر پورنوگرافی کاملاً اثبات شده و شخص ثالث منعکس می شود - افراد با تأثیر منفی بر سایر مصرف کنندگان نسبت به مصرف کنندگان خود راحت تر هستند (لو ، وی و وو ، 2010).

تحریک و آموزش و پرورش

شواهد تجربی استفاده از پورنوگرافی را به عنوان کمک جنسی و هم به عنوان مربی جنسی تأیید می کند. همانطور که در اولین مطالعات پورنوگرافی به نتیجه رسید ، مشاهده مواد صریح جنسی می تواند تحریک کننده و اغلب لذت بخش باشد (کمیسیون فحاشی و پورنوگرافی ایالات متحده ، 1972) استفاده از پورنوگرافی در میان زنان با تجارب مثبت در رابطه جنسی همراه بوده است (روگالا و تیدن ، 2003) ، ممکن است ارتباط بین شرکا راجع به تخیلات و خواسته های جنسی را افزایش دهد (Daneback ، Traeen و Maansson ، 2009) ، و می تواند افق های جنسی زنان را گسترش دهد (وینبرگ ، ویلیامز ، کلاینر و آریزاری ، 2010) پورنوگرافی همچنین می تواند به عنوان وسیله ای برای آزادی جنسی باشد که شرکای غایب یا در دسترس نیستند (هاردی، 2004؛ پروانه 2006) از نظر آموزش و پرورش، پورنوگرافی اطلاعاتی در مورد موقعیت های جنسی و تکنیک های ارائه می دهد (برای مردان بیشتر از زنان، Donnelly، 1991) ، اگرچه معلوم نیست که آیا آموزش ارائه شده توسط پورنوگرافی واقعا مفید است ، زیرا به نظر می رسد پورنوگرافی با تشویق رفتارهای پرخطر جنسی ، از راه های دیگری آموزش می یابد (به عنوان مثال ، بیشتر جنسیتی که در پورنوگرافی به تصویر کشیده می شود ، محافظت نمی شود ؛ استین ، سیلورا ، هاگورتی و مارمور ، 2012) ، نگرش ابزاری نسبت به رابطه جنسی (پیتر و والکنبورگ ، 2006) ، و اسطوره های تجاوز جنسی (آلن ، عمرس ، گبهارد و جیری ، 1995).3

مطالعات بررسی دانش جنسی افرادی که پورنوگرافی مصرف می کنند و مصرف نمی کنند ، به ارزیابی بهتر میزان و ارزش تأثیرات آموزشی پورنوگرافی کمک می کند.

اثرات کتارتی معتبر

محققان مدتها پیش فرض کرده اند که پورنوگرافی ممکن است نقش مهمی داشته باشد و به تنزل جنسی کمک می کند که در غیر این صورت تجاوز جنسی و یا تجاوز جنسی را تشویق می کند (ویلسون، 1971) اگرچه محققان دریافتند که فرضیه cathartic قانع کننده نیست و تا حد زیادی پشتیبانی نمی شود (آلن ، دآلسیو و برزگل ، 1995؛ فرگوسن و هارتلی ، 2009)، داده های سطح دولتی از 1998 به 2003، زمانی که در دسترس بودن پورنوگرافی اینترنتی افزایش یافته است، نشان می دهد که میزان تجاوزها در میان مردان 15-19، یک گروه سنی به شدت کاهش یافته است که می توانست بدون گرفتن اینترنت از طریق پورنوگرافی مشکل داشته باشد (Kendall، 2006) این یافته ها نشان می دهد که پورنوگرافی ممکن است به عنوان یک جایگزین برای تجاوز به عنف برای نوجوانان مرد باشد. به طور مشابه، هنگام بررسی میزان بروز کودک در مناطقی که پورتوریکو کودکان برای یک زمان قانونی بود، کاهش در میزان خشونت در طول زمان ثبت شده بود (Diamond، 2009) این مطالعات شواهد اولیه شرایطی را که در آن استفاده از پورنوگرافی ممکن است حداقل به طور کلی تأثیرات کلیوی داشته باشد ، ارائه می دهد. این یافته ها ممکن است به خوبی در سطح فردی ترجمه نشود ، با این حال ، حداقل بر اساس یک مطالعه ، افرادی که به داشتن پورنوگرافی کودک محکوم شده اند نیز احتمالاً کودک آزاری داشته اند (بورک و هرناندز ، 2009).

مزایای منعکس برای روابط

این مزایا برای رضایت جنسی در روابط عاشقانه مهم است. مطالعات بررسی شده است که آیا استفاده از پورنوگرافی با افزایش رضایت جنسی با افزایش تنوع جنسی مرتبط است (جانستون، 2013؛ اتولهافر ، بوشکو و اشمیت ، 2012) اگرچه این مطالعات رضایت فردی را نسبت به همسر ارزیابی می کند، یافته های آنها حاکی از آن است که این ممکن است یک مزیت قابل توجه باشد.

اثرات کنتراست

هنگام قضاوت در مورد جذابیت شرکای عاشقانه ، ما معمولاً به یک استاندارد مشترک مراجعه می کنیم ، استاندارد دیگری که توسط افراد دیگری روبرو می شویم (Kenrick & Gutierres ، 1980) ، و همچنین توسط رسانه هایی که تماشا می کنیم. هنگامی که نرها تصاویر زنهای جذاب را مشاهده می کنند ، و سپس جذابیت همسران خود را قضاوت می کنند ، آنها اثرات کنتراست را مشاهده می کنند - آنها جفت خود را نسبت به مردانی که در معرض آن تصاویر نیستند جذابیت کمتری دارند (کنریک ، گوتییرس و گلدبرگ ، 1989) این اصل نیز ممکن است در مورد جنبه های دیگر روابط نیز مورد استفاده قرار گیرد: "برخورد های جنسی آزاد و متنوع در پورنوگرافی، در مقابل محدودیت ها، تعهدات و مسئولیت های مرتبط با خانواده و روابط ایجاد می کند و باعث می شود که آن ها به طور خاص محدود شوند" (Mundorf و غیره 2007، ص. 85).

زیلمان و برین (1988b) این اثرات کنتراست را با قرار دادن افراد در معرض 6 ساعت ماده پورنوگرافی بدون خشونت در طی 6 هفته ، اندازه گیری رضایت از شرکای آنها (عمدتاً قرار ملاقات) ، از نظر نه تنها جذابیت ، بلکه همچنین محبت ، کنجکاوی جنسی و عملکرد جنسی ، آزمایش کرد. در مقایسه با کنترل ، افرادی که در معرض رضایت بودند از رضایت قابل توجهی از هر یک از این اقدامات ابراز داشتند. این یافته ها توسط داده های همبستگی متصل پورنوگرافی به کاهش رضایت از صمیمیت جسمی در یک رابطه پشتیبانی می شود (Bridges & Morokoff، 2011؛ پولسن ، باسبی و گالووان ، 2013) به نظر می رسد زندگی واقعی با پورنوگرافی مطلوب نیست.

جایگزین های ارتباطی

به جای تغییر در نحوه درک مصرف کنندگان از خصوصیات و رفتار شرکای خود ، پورنوگرافی ممکن است این حس را ایجاد کند که دیگران خارج از رابطه بهتر تنوع جنسی و رضایت را فراهم می کنند (زیلمن و برایانت 1984) همانطور که این گزینه ها جذاب تر می شوند ، تعهد به روابط فعلی از بین می رود ، همانطور که توسط رازبولت نشان داده شده است (1980) مدل سرمایه گذاری. این ایده در دو مجموعه مطالعات مورد حمایت قرار گرفت. اول، لامبرت، نگش، استیلمن، اولسمست، و فینچام (2012) نشان داد که افزایش مصرف پورنوگرافی (دیدگاه های وب سایت پورنوگرافی در روزهای قبلی 30) با تعهد کمتری نسبت به یک شریک عاشقانه فعلی همراه بود، که استفاده از پورنوگرافی با افزایش فریبنده با یک فرد متضاد جنسی در چت آنلاین همراه بود و کاهش تعهد ارتباط مثبتی بین استفاده از پورنوگرافی و خیانت ایجاد کرد.4

گینه و همکاران (2013) همچنین دریافت که افراد مبتلا به مواد پورنوگرافی نسبت به کنترل های رمانتیک با کیفیت بالاتری گزارش داده اند و مصرف پورنوگرافی (در روزهای قبل 30) رفتارهای غیرارادی (مانند معاشقه، بوسیدن، تقلب) 12 را هفته ها بعد با کیفیت جایگزین درک کرد واسطه این انجمن. بنابراین مصرف پورنوگرافی به سبب درک جایگزین های روابط، به طور غیرمستقیم در رفتار غیرواقعی دخیل است.

افزایش پذیرش خیانت

دانشمندان به سرعت متوجه شدند كه پورنوگرافی می تواند "متن های جنسی" را تغییر دهد - انتظارات ما از چگونگی فعالیت جنسی (و روابط عاشقانه به طور كلی) باید ادامه یابد (برگر ، سایمون و گاگون ، 1973) و هنجارهای ارتباطی (به عنوان مثال، که اغلب اوقات رابطه جنسی دهانی باید رخ دهد) و ویژگی ها (مثلا وفاداری). این نفوذ برای اولین بار در یک تصویر مثبت ارائه شد، با پورنوگرافی ظاهرا ایجاد اسکریپت های موثر تر جنسی (Berger et al. 1973) با این حال ممکن است ، زیرا پورنوگرافی به طور کلی برخوردهای جنسی غیر متعهدانه - و اغلب صریحاً بی وفا - را به تصویر می کشد ، که قرار گرفتن در معرض فیلمنامه جنسی مجاز ، باعث افزایش پذیرش رفتارهای فراجناحی می شود (Braithwaite ، Coulson ، Keddington و Fincham ، 2014).

داده های موجود کاملاً از این ادعا پشتیبانی می کند که افرادی که در معرض مقادیر بیشتری پورنوگرافی بدون خشونت قرار دارند ، افزایش میزان پذیرش و تخمین فراوانی رابطه جنسی خارج از ازدواج را اثبات می کنند (زیلمن و برایانت ، 1988a) نسبت به گروه كنترل و احتمالاً عقيده دارند كه هرزگي طبيعي است و ازدواج مطلوبتر نيست. همچنین ، مردانی که یک فیلم پورنوگرافیک را در سال گذشته تماشا کرده بودند ، به احتمال زیاد رابطه جنسی خارج از ازدواج را می پذیرفتند ، در سال گذشته تعداد شرکای جنسی آنها بیشتر بود و بیشتر از کسانی که این کار را انجام نمی دادند رفتار جنسی پرداخت می کردند ( رایت و راندال ، 2012) مصرف پورنوگرافی همچنین رفتارهای جنسی گاه به گاه (از جمله جنسیت غیرمجاز) 3 سال پیش را پیش بینی کرد، و هیچ شواهدی از عواقب معکوس (رایت، 2012).

برداشت شرکا از مصرف مشکل دار

صرف نظر از تأثیرات کلی استفاده از پورنوگرافی ، به نظر می رسد واضح است که مواردی وجود دارد که استفاده از پورنوگرافی می تواند مشکل ساز تلقی شود ، چه توسط مصرف کننده و چه توسط شریک مصرف کننده. این شرکا اغلب زنانی هستند که به عنوان بخشی از یک الگوی بزرگتر رفتارهای جنسی ظاهراً اجباری دغدغه مصرف دارند (اشنایدر ، 2000) روایت های تولید شده توسط این زنان تصویری از آنچه اتفاق می افتد هنگامی که استفاده از پورنوگرافی مشکل ساز می شود را ارائه می دهد (برگنر و بریجز ، 2002؛ اشنایدر 2000).

اشنایدر (2000) ، به عنوان مثال ، روایت 91 زن (و سه مرد) را که اثرات سو ad فعالیت جنسی سایبری شریک زندگی را تجربه کرده بودند ، بررسی کرد. این افراد از رفتار همسر خود احساس اضطراب شدید عاطفی ، احساس خیانت ، رها شدن ، تحقیر ، صدمه و عصبانیت می کنند. آنها همچنین دارای تأثیرات کنتراست شدیدی بودند و خود را با زنانی که در پورنوگرافی بودند مقایسه کردند و از نظر عملکرد جنسی قادر به رقابت با آنها نبودند. افرادی که سعی در جبران خسارت با رابطه جنسی بیشتر با شریک زندگی خود داشتند اغلب موفق نبودند. بعلاوه ، شرکت کنندگان غالباً تمایل به تعامل جنسی با شرکایی که احساس می کردند به آنها خیانت کرده اند نداشتند و شرکای آنها نیز به نفع پورنوگرافی از نظر جنسی کنار کشیدند. در نهایت بسیاری از آنها خود رابطه را دوباره ارزیابی کردند و به دلیل وخیم تر شدن روابطشان ، به دنبال جدایی یا طلاق بودند. یافته های مشابه توسط محققان دیگر به دست آمده است (به عنوان مثال ، برگنر و بریجز ، 2002) با این حال ، یک سردرگمی مهم در این مطالعات تلفیق استفاده از پورنوگرافی با رفتارهای غیر صادقانه و فریبنده است (Resch & Alderson، 2013) همسران تلاش زیادی برای مخفی کردن و دروغگویی در مورد فعالیت های آنلاین خود انجام دادند و این ناسازگاری باعث آسیب و خیانت به میزان زیادی یا بیشتر از استفاده از پورنوگرافی شد.

اگرچه این روایتها ممکن است همدردی را تحریک کنند، اما به ما نمیگویند که چنین تجربیاتی گسترده است. با این حال، یک نظرسنجی (Bridges et al.، 2003) دریافت که اقلیت قابل توجهی از زنان (30 از 100 نفر) استفاده از پورنوگرافی شریک زندگی خود را ناراحت کننده گزارش کردند. پریشانی آنها با افزایش مصرف بیشتر شده و بیشتر در زنان متاهل و مسن احساس می شود تا در دوستیابی و زنان جوان. این یافته نشان می دهد که تجربیات گزارش شده توسط اشنایدر (2000)، اگرچه دور از همه جا، ممکن است به اندازه کافی رایج باشد تا نگرانی را به وجود آورد.

اتصال پورنوگرافی استفاده و طلاق

داده های حاصل از نظرسنجی عمومی اجتماعی (GSS) همبستگی مداومی بین مصرف پورنوگرافی (مشاهده یک فیلم پورنوگرافی یا وب سایت در 30 روز گذشته) و طلاق برای تمام سالهای 1973 تا 2010 با قدرت گرفتن رابطه با گذشت زمان (به عنوان مثال ، موارد کسانی که از پورنوگرافی استفاده می کردند ، به طور متوسط ​​در کل مجموعه داده ها ، 60٪ بیشتر از کسانی که این کار را انجام ندادند ، طلاق می گیرند ، در سال های اخیر قوی ترین ارتباط را نشان می دهد. Doran & Price ، 2014) علاوه بر این ، تجزیه و تحلیل طولی داده های سطح دولت در طول 3 دهه (Shumway & Daines ، 2011) نشان می دهد که یک رابطه قوی و تاخیری بین میزان طلاق و اشتراک در مجلات معروف پورنوگرافی (r = .44) ، حتی هنگام کنترل عوامل مختلف. Shumway and Daines (2011) تخمین زده اند که 10٪ از کل طلاق های رخ داده در دهه 1960 و 1970 را می توان به مصرف پورنوگرافی نسبت داد.

پرخاشگری

نگرانی اصلی بسیاری از محققان پورنوگرافی ارتباط بین قرار گرفتن در معرض پورنوگرافی و رفتار آشکار تجاوزکارانه بوده است ، نگرانی که با افزایش آشکار تصاویر پرخاشگری در پورنوگرافی با گذشت زمان برجسته شده است (پل ها ، ووسیتزر ، شررر ، سون و لیبرمن ، 2010) اگرچه یافته های مرتبط با پورنوگرافی و پرخاشگری می توانند متناقض به نظر برسند ، اما یک داستان کاملاً سازگار با توجه به داده های تحلیلی متا (آلن ، دآلسیو و برزگل ، 1995؛ Mundorf و همکاران، 2007) قرار گرفتن در معرض اهریمن های فیلم سینمایی غیر خشونت آمیز باعث افزایش پرخاشگری می شود ، به ویژه هنگامی که فرد مورد نظر همان جنس باشد ، اما فقط در صورت تحریک شرکت کنندگان (مثلاً دونرشتاین و هالام 1978) این نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض باعث تهاجم فقط زمانی که شرکت کنندگان ممکن است باعث تحریک جنسی برای خشم، مطابق با یک فرضیه تحرک انتقال.5

همچنین نشان داده شده است که مواجهه با پورنوگرافی خشن برای تسهیل پرخاشگری است. تجزیه و تحلیل متا تجزیه و تحلیل اثرات قوی تر در معرض پورنوگرافی خشونت آمیز نسبت به پورنوگرافی بدون خشونت (آلن ، D'Alessio ، و Brezgel ، 1995)، هرچند این اثر به طور قابل ملاحظه ای توسط جنس شخص تعدیل می شود، تسهیل تجاوز تنها زمانی که مردان تحریک می شوند علیه زنان تجاوز کنند (به عنوان مثال، دونشتشتاین، 1980a) این خشونت جنسی به نظر می رسد که تجاوز را بیشتر از سایر اشکال خشونت تشویق می کند، که نشان می دهد که جنس و خشونت در راه های همجوار برای تسهیل تجاوز به زنان (Donnerstein، 1983) این تمایز پژوهشگران را از یک فرضیه انتقال تحریک پذیری، توضیح داد که پورنوگرافی خشونت آمیز از نظر نظریه های یادگیری اجتماعی ارائه شده توسط Bandura و سایر محققان رفتاری (Bandura، 2011؛ بندورا و مک کللند ، 1977؛ Mundorf و همکاران، 2007).6نتایج مربوط به پرخاشگری باید با احتیاط تفسیر شود. حتی اگر بتوان از یافته های آزمایشگاه در دنیای واقعی استفاده کرد ، مشخص نیست که تأثیر قرار گرفتن در معرض پورنوگرافی چه مدت طول می کشد (بیش از 20 دقیقه ؛ زیلمان ، هویت و دی ، 1974؛ کمتر از یک هفته؛ مالاموت و سینیتی ، 1986)، و به طور متوسط ​​اثرات مخرب فیلمبرداری از پورنوگرافی بویژه برای پورنوگرافی خشونت آمیز ضعیف است (r = <.2؛ آلن ، دآلسیو و برزگل ، 1995) با در نظر گرفتن چنین مقادیر محدودیتی، این امر می تواند به دنبال اثرات ظریف بر تجاوز باشد که ممکن است در روابط عاشقانه یافت شود، جایی که درگیری بین شرکا نسبتا رایج است (تناسب اندام، 2001) افراد برای آسیب رساندن به روابط نزدیک خود نیازی به واکنش پرخاشگری جسمی ندارند ، زیرا ممکن است به یک واکنش خشن یا انتقام جویانه ، توهین یا شانه سرد واکنش نشان دهند (متس و کاپاچ ، 2007) قرار گرفتن در معرض پورنوگرافی ممکن است سبب شود که مصرفکنندگان نسبت به نوع دیگر، کمی دفاعی و یا کمی بیشتر انتقاد کنند که باعث ایجاد یک شریک عاشقانه و در نتیجه افزایش تعامل شریک منفی شود. پژوهش های آینده می تواند این امکان را بررسی کند، زیرا این اثرات ممکن است به اندازه کافی برای تغییر روابط عاشقانه، ایجاد چنین روابطی به تدریج ناپایدار و کمتر رضایت بخش باشد (روسبول، 1986).

حمله جنسی و اجبار جنسی

اگر چه ارتباط بین ظهور پورنوگرافی و تجاوز به خوبی پشتیبانی می شود، حداقل در داخل آزمایشگاه، ارتباط بین استفاده از پورنوگرافی و تجاوز به جنسیت بسیار متضاد است. داده های وسیع نشان می دهد که قانونی بودن پورنوگرافی میزان بروز تجاوز را افزایش نمی دهد (Wongsurawat، 2006) ، اما تجزیه و تحلیل در سطح فردی با استفاده از پورنوگرافی خشونت آمیز (اما نه بدون خشونت) همراه با افزایش احتمال تجاوز جنسی و استفاده از زور برای به دست آوردن رابطه جنسی (Demaré ، Lips و Briere ، 1993) مصرف نیز با اقدامات بازجویی از اعمال جنسی مرتبط (Boeringer، 1994) ، و افرادی که در آزمایشگاه در معرض پورنوگرافی غیر خشونت آمیز اما تحقیرآمیز قرار دارند نیز احتمال تجاوز به عنف نسبت به افرادی که در معرض تجاوز قرار نگرفته اند ، بیشتر است (Check & Guloien، 1989) مردان در معرض تجاوز جنسی در فیلم تصور می کردند که زن قربانی مسئولیت بیشتری را در قبال آنچه اتفاق افتاده است ، هرچند تنها در صورت پایان یافتن فیلم با ارگاسم زنانه (نسبت به پایان خشن ؛ دونرشتاین و برکوویتز ، 1981) و متاآنالیز داده های همبستگی و تجربی یافته اند که هر دو پورنوگرافی خشونت آمیز و خشونت آمیز، تأیید اسطوره های تجاوز را افزایش می دهد (آلن، اممرس و همکاران، 1995؛ Mundorf و همکاران، 2007).

در این زمینه ، به نظر می رسد پورنوگرافی لذت و تشویق زنان از فعالیت های جنسی اجباری را ایجاد می کند ، اما این نگرش ها با قرار گرفتن در معرض پورنوگرافی قابل تغییر نیستند. چنین اثراتی اساساً ناپدید می شوند وقتی که تصاویر پورنوگرافیک با سو deb تفسیر ، پیش پیام و یا سایر مطالب آموزشی همراه باشد که افسانه های تجاوز را از بین می برد (Check & Malamuth، 1984؛ دونرشتاین و برکوویتز ، 1981)، ادعایی است که توسط داده های متاآنالیز پشتیبانی می شود (Mundorf و همکاران، 2007) یافته های چنین امیدوار می کند که اثرات زیان آور را می توان کنترل و یا از بین بردن از طریق تلاش های هماهنگ آموزش جنسی.

درگیری مداوم بین یافته های کل و سطح فردی همچنان بزرگترین مانع در رابطه بین پورنوگرافی و تجاوز به عنف است. فقط تحقیقی است که هر دو سطح را به طور همزمان بررسی می کند - احتمالاً از طریق استفاده از مدل سازی خطی چند سطحی (MLM ؛ Snijders & Bosker ، 2011) - قادر خواهید بود که واقعاً این یافته های ناسازگار را مطابقت دهید. با این حال ، برخی از محققان از یک مدل تلاقی برای حل این اختلاف استفاده می کنند ، که نشان می دهد بیان تجاوز جنسی نیاز به تلاقی عوامل مختلف محرک دارد. اگر پورنوگرافی از جمله این عوامل است ، باید فقط در افرادی که در معرض خطر رفتارهای تهاجمی قرار دارند ، تأثیر قابل توجهی ببینیم ، و این دقیقاً همان چیزی است که برخی یافته اند (به عنوان مثال ، مالاموت و هوپین ، 2005) خطر ارتکاب حمله جنسی بدون توجه به مصرف پورنوگرافی به طور کلی کم است ، مگر در مواردی که خطر رفتار خشونت آمیز زیاد باشد - مشترکین پورنوگرافی نسبت به مشترکان غیر مشترک در میان مردانگی و خصومت جنسی خصمانه بسیار افزایش می یابد ، هر دو پیش بینی می کنند رفتار خشونت آمیز (مالاموت و هوپین ، 2005).

این یافته ها در مورد اجبار جنسی ، اگرچه مبهم است ، اما تأثیراتی بر تأثیر خانواده دارد. اگر ارتباطی بین استفاده از پورنوگرافی و تجاوز جنسی به طور کلی وجود داشته باشد ، ممکن است ارتباطی نیز با ازدواج یا تجاوز جنسی وجود داشته باشد (برای بحث در مورد تاریخ و تجاوز به زناشویی ، به Clinton ‐ Sherrod & Walters مراجعه کنید ، 2011)، که کمتر مضر است و ممکن است بسیار رایج تر از تجاوز به غریبه (برگن، 1996) ، و همچنین قطعاً به عنوان یک تعامل منفی شریک واجد شرایط است. اگرچه اطلاعات اندکی مستقیماً در مورد تأثیرات پورنوگرافی در رابطه با تجاوز جنسی یا زناشویی صحبت می کند ، اما مطالعات مختلف نشان داده است که شوهرانی که معمولاً همسران خود را به رابطه جنسی مجبور می کنند ، اغلب سعی می کنند صحنه های پورنوگرافی را دوباره انجام دهند (به عنوان مثال ، فینکلهور و یلو ، 1983؛ مورو ، بوچر ، هبرت و لملین ، 2015) تحقیقات بیشتر در این زمینه علاوه بر ادبیات موجود، می تواند مفید باشد.

نگرش های جنسیتی و رفتار

برخی تحقیقات تجربی ، پورنوگرافی را با رفتار و نگرش های جنسیتی ارتباط داده است. به عنوان مثال ، محققان این نظریه را مطرح كردند كه پورنوگرافیك از طریق ایجاد طرحواره خود جنسیتی غیر جنسی ، رفتار جنسیتی را تشویق می كند (McKenzie ‐ Mohr & Zanna ، 1990) شرکت کنندگان مرد یا پورنوگرافی بدون خشونت یا یک فیلم کنترل خنثی را مشاهده کردند و سپس توسط یک همسر زن با آنها مصاحبه کردند. مردانی که از نظر جنسی در معرض پورنوگرافی قرار داشته اند ، از نظر خصوصیات جسمانی متفقین بیشتر یادآوری می کنند و از لحاظ فکری کمتر یادآوری می شوند. مصاحبه کننده زن ، نابینا از شرایط تجربی ، به افرادی که در معرض پورنوگرافی قرار دارند ، انگیزه جنسی بیشتری نسبت به افرادی که در معرض فیلم خنثی بودند ، ارزیابی کرد. یک تکرار مفهومی منجر به نتایج مشابهی شد (جانسما ، لینز ، مولاک و ایمریچ ، 1997),7

و اثرات تنها با پورنوگرافی تحقیرآمیز به جای عاشقانههای غیرقابل تحملی اثرگذار است. اثرات تجربی این اثر توسط مطالعات مربوط به پورنوگرافی و نگرشهای جنسیتی پشتیبانی میشود. مصرف پورنوگرافی به طور مثبت با تفکر زنان در شرایط جنسی مرتبط است (برنز، 2001) ، و همچنین اقدامات خیرخواهانه (Garos ، Beggan ، Kluck و Easton ، 2004) و خصمانه (Hald ، Malamuth و Lange ، 2013) جنسیت نمرات جنس مخالف خصمانه نیز می تواند توسط تجربیات تجربی در ارتباط با پورنوگرافی خشونت آمیز افزایش یابد (مثلا Hald et al. 2013) در نهایت، مطالعات استفاده از پورنوگرافی را به نگرش های کمتر عادلانه (Burns، 2001؛ هالد و همکاران 2013) - اگرچه برخی هیچ ارتباطی بین استفاده از پورنوگرافی و چنین نگرشی ندارند (به عنوان مثال ، باراک و فیشر ، 1997) - با داده های طولی نشان می دهد که استفاده از پورنوگرافی پیش بینی افزایش مخالفت با اقدامات مثبت برای زنان را دارد ، بدون اینکه شواهدی از علیت معکوس وجود داشته باشد (رایت و فانک ، 2013) دیدگاه اصلی نظری اساسی این انجمن ها ، یادگیری اجتماعی است. هنگامی که مصرف کنندگان نظاره گر زنانی می شوند که به عنوان اشیا sexual جنسی رفتار می شوند ، رفتارها و رفتارهایی را شکل می دهند که منعکس کننده عینیت جنسی است (مک کنزی ‐ مور و زانا ، 1993).

سکسیگرائی می تواند بر پویایی روابط عاشقانه تأثیر بگذارد. مصرف پورنوگرافی ممکن است منجر به جلب توجه بیشتر بر ویژگی های فیزیکی شرکای خود (که به طور مداوم در طول زمان تضعیف می شود) به جای ویژگی های فکری آنها، که ممکن است منجر به نارضایتی بیشتر از رابطه به عنوان گذشت زمان شود. نگرش های ناسازگار جنسیتی نیز ممکن است تلاش هایی را برای کنترل قهرآمیز شرکای رمانتیک (که با خشونت شریک صمیمانه همراه است) ترویج کند؛ ویتاکر، 2013)، به این ترتیب یک راه دیگر نشان می دهد که پورنوگرافی می تواند تاثیرات منفی شریک را افزایش دهد.