Neuropsychopharmacology. 2018 اکتبر 6. doi: 10.1038 / s41386-018-0235-1.
کایپر لوب1, Beloate LN1, Dupuy BM1, Coolen LM2,3.
چکیده
آسیب پذیری برای ایجاد اعتياد تحت تأثیر عوامل متعدد، از جمله رفتار اجتماعی است. به طور خاص، در مصرف کنندگان انسان، مصرف مواد مخدر در یک رابطه اجتماعی و جنسی به نظر می رسد به افزایش رفتارهای جستجوی مواد مخدر. مصرف کنندگان لذت جنسی را به عنوان یک انگیزه برای مصرف مواد مخدر بیشتر نشان می دهند و رفتارهای ریسک را حتی در مواردی که در حالت دارویی مورد آزمایش قرار گرفته اند، نشان می دهند. در اینجا، با استفاده از یک مدل پیش از مصرف داروهای داوطلبانه محدود در موش صحرایی، فرضیه بر این شد که مصرف متامفتامین (Meth) همزمان با تجارب اجتماعی و جنسی، آسیب پذیری را به اعتیاد افزایش می دهد. موش های صحرایی اسپراگ داولی به طور اجتماعی محل زندگی خود و تحت کنترل خودشان بود (حداکثر 1 mg / kg / session). مصرف متی هم همزمان یا غیر همزمان با رفتار جنسی بود: حیوانات همزمان با یک زن گیرنده بلافاصله بعد از هر جلسه، و در حالی که حیوانات غیر همزمان در هفته قبل به طور معنی داری جنسی را تجربه کردند. بعدا، رفتارهای دنباله دار در زمان واکنش پذیری، انقراض و بازسازی نشانه ها با استفاده از پروتکل های مختلف انقراض و بازگرداندن در مطالعات جداگانه ای 4 اندازه گیری شد. هر دو گروه به طور یکسان خودمراقبتی را به دست آوردند و در کل مصرف Meth تفاوت نداشتند. با این حال، رفتارهای جستجوی مواد مخدر در حیوانات همزمان در هنگام انجام وظایف واکنش پذیری نشانه، جلسات انقراض، و آزمایش های بازسازی ناشی از نشانه یا مت به میزان قابل توجهی بیشتر بود. علاوه بر این، رفتار جنسی در غیاب مت به بازگشایی مواد مخدر در حیوانات همزمان منجر شد. این نتایج نشان می دهد که مصرف مت در یک رابطه اجتماعی و جنسی به طور قابل توجهی آسیب پذیری را برای اعتیاد به مواد مخدر در موش های صحرایی نر افزایش می دهد. این پارادایم پیشخوان خودآزمایی مواد مخدر همزمان با رفتارهای اجتماعی و جنسی، یک مدل مفید برای مطالعه نوروبیولوژی پایه ای از آسیب پذیری اجتماعی به اعتیاد به مواد مخدر است.
مقاله: 30337639
DOI: 10.1038/s41386-018-0235-1
;