احتمال عدم اختلال نواحی نیمکره خلفی آلی به عنوان عامل موثر در رفتار جنسی مجرم (1994)

آندره "Rip" Corley LCSW , M. Deborah Corley MA , جاناتان واکر MD & اسکات واکر MA

چکیده

بیست و چهار نفر که به درمان روان پریشی مراجعه کرده بودند برای رفتار جنسی مجرمانه یا سوء رفتار جنسی حرفه ای با استفاده از الکتروانسفالوگرافی کمی (QEEG) آزمایش شدند تا تعیین شود آیا حمایت از فرضیه وجود دارد که وجود عصبی-عصبی پایه در رفتارهای سوء رفتار جنسی وجود دارد. همه افراد در برنامه ای از شش هفته تا بیش از یک سال شرکت کردند. پوشش بیمه، منابع شخصی و سایر روش های پرداخت برای پوشش هزینه آزمون تنها معیارهای مورد استفاده برای تعیین بیمار QEEG بود. افراد تحت پوشش تمام سطوح اجتماعی، اقتصادی، و IQ قرار گرفتند. ناهنجاری های معکوس در تمام QEEG ها یافت شد. در هر مورد، نوعی اختلال در نیمکره خلفی چپ، در مقایسه با یک گروه کنترل نرمال، مشخص شد. این یافته ها با یک فرضیه مطابقت دارد که رفتار جنسی مجرمان ناشی از اشتباه تصور یک شی جنس نامناسب است که توسط سازه ها در نیمکره خلفی چپ مناسب است. نیمکره راست سپس از مهار نیمکره چپ آزاد می شود، که منجر به تحریک جنسی و رفتار جنسی در ارتباط با شی جنس نامناسب می شود. این رفتار توسط جامعه به عنوان جنایتکار دیده می شود. تحقیقات بیشتری در مورد اثربخشی درمان های پزشکی (مانند ضد انحراف، EEG، بیوفیدبک) برای اختلالات در نیمکره خلف چپ به عنوان یکی دیگر از روش های پیشگیری از رفتارهای تهاجمی جنسی مورد نیاز است.