ယောက်ျားများတွင်ပြonlineနာရှိသောအွန်လိုင်းလိင်ပိုင်းဆိုင်ရာလှုပ်ရှားမှုများ - မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှု၊ အထီးကျန်ခြင်းနှင့်လူမှုရေးဆိုင်ရာစိုးရိမ်ပူပန်ခြင်း (၂၀၂၀)

1 နိဒါန်း

၂၀၀၀ ပြည့်လွန်နှစ်များအစောပိုင်း မှစ၍ အင်တာနက်သည်ပုဂ္ဂိုလ်ရေးနှင့်အသက်မွေး ၀ မ်းကျောင်းအတွက်မရှိမဖြစ်လိုအပ်သောနေရာတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ လူကြိုက်အများဆုံးအင်တာနက်နှင့်သက်ဆိုင်သည့်လုပ်ဆောင်မှုတစ်ခုမှာအမျိုးမျိုးသောအွန်လိုင်းလိင်လှုပ်ရှားမှုများ (OSAs) တွင်ပါဝင်ခြင်း၊ ဥပမာ၊ ညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေ (ဗီဒီယိုနှင့် / သို့မဟုတ်ရုပ်ပုံများ)၊ လိင်အပြုအမူဆိုင်ရာသတင်းအချက်အလက်ရှာဖွေခြင်း၊ လိင်ဗီဒီယိုဂိမ်းကစားခြင်း၊ ချိန်းတွေ့သည့်လိင်ဆိုဒ်များနှင့်လိင်ဖြစ်သည်။ webcams (Ballester ‐ Arnal, Castro Cast Calvo, Gil ‐ Llario, & Giménez ‐ Garcia 2014; ရော့စ်၊ မွန်ဆင်၊ ဒန်နက် 2012; ဗီရီနှင့်ဘီလီယေးစ် 2016) ။ လူအများစုအတွက် OSAs ကိုအသုံးပြုခြင်းသည် ပြ‐နာ မဟုတ်ပါ။ သို့သော်လူပုဂ္ဂိုလ်တစ်စုစီအနေဖြင့် OSAs တွင်ပါ ၀ င်မှုသည်အလွန်အကျွံဖြစ်လာပြီးထိန်းချုပ်မှုနှင့်လည်ပတ်မှုချို့ယွင်းမှုနှင့်ဆက်စပ်မှုရှိနိုင်သည် (Albright, 2008; Ballester - Arnal et al ။ , 2014; Grov, Gillespie, Royce, & လီဗာ, 2011).

ထို့ကြောင့်လူမျိုးကွဲအုပ်စုတစ်ခုအနေဖြင့် OSAs အသုံးပြုမှုသည်အဘယ်ကြောင့်ပြaticနာဖြစ်လာရသည်ကိုနားလည်ရန်မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည်။ လေ့လာမှုများစွာကပြသနာများသော OSAs ကိုအသုံးပြုခြင်းသည်ပြunctionနာမရှိသောကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသည့်နည်းဗျူဟာတစ်ခုဖြစ်နိုင်သည် (Chawla & Ostafin, 2007; Ley, Prause, & ဖင်လန်, 2014; မိုဆာ 2011, 2013) ။ ထိုကဲ့သို့သောကိစ္စများတွင် OSAs တွင်ပါ ၀ င်ခြင်းသည်သည်းမခံနိုင်သောအတွေးများ၊ ကိုယ်ခန္ဓာအာရုံခံမှုများနှင့်စိတ်ခံစားမှုဆိုင်ရာအခြေအနေများနှင့်ရင်ဆိုင်ရန်သို့မဟုတ်ခွဲထုတ်ရန်အတွေ့အကြုံဆိုင်ရာရှောင်ရှားခြင်းမဟာဗျူဟာကိုထင်ဟပ်စေနိုင်သည် (Chawla & Ostafin, 2007) ။ လေ့လာမှုအချို့အရလိင်ပိုင်းဆိုင်ရာအပြုအမူအလွန်အကျွံပြုမှုတင်ပြသူ ၈၅ မှ ၁၀၀% အကြားအနည်းဆုံးပူးတွဲဖြစ်ပွားသည့်စိတ်ရောဂါဖြစ်ပွားမှု (Kafka & Hennen, 2002; Raymond, Coleman, & Miner, 2003; Wéry, Vogelaere, et al ။ , 2016) ။ ထို့အပြင်ပြseveralနာများသော OSAs တွင်ပါ ၀ င်ရသည့်အဓိကအကြောင်းရင်းများမှာစိတ်ပူပန်မှု၊ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းနှင့်မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုနိမ့်ကျခြင်းတို့ဖြင့်ဖြေရှင်းနိုင်သည့်ယန္တရားတစ်ခု၊ စိတ်ဖိစီးမှုလျော့နည်းစေခြင်းသို့မဟုတ်စိတ်ဖိစီးမှုလျှော့ချခြင်းနည်းလမ်းများဖြစ်သည်ဟုလေ့လာမှုများစွာကဖော်ပြခဲ့သည်။ Giménez ‐ Garcia, Gil ‐ Llario နှင့် Ballester ‐ Arnal, 2018; Cooper, Galbreath & Becker,2004; Ross et al ။ , 2012; ဗီရီနှင့်ဘီလီယေးစ် 2016).

ဤတွေ့ရှိချက်များသည် Kardefelt ‐ Winther နှင့်ကိုက်ညီသည်။2014a)“ လျော်ကြေးပေးခြင်း” ဘောင်တွင်အင်တာနက်နှင့်ဆက်စပ်သော (ဥပမာ OSAs ပြproblemနာကိုသုံးခြင်းကဲ့သို့သော) ပြdisနာများကိုကျောက်ချရပ်နားရန်အဆိုပြုချက်။ ဤသီအိုရီအရအင်တာနက်အသုံးပြုခြင်းသည်ပြsituationနာရှိသောအခြေအနေများကိုသက်သာစေရန်နှင့်လက်တွေ့ဘ ၀ တွင်မအောင်မြင်သောလိုအပ်ချက်များကိုဖြည့်ဆည်းရန်ကူညီနိုင်သည်။ သို့သော်ဤနည်းဗျူဟာသည်နောက်ဆုံးတွင်ဆိုးကျိုးများစွာဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည် (ဥပမာ - ပရော်ဖက်ရှင်နယ်၊ လူမှုရေး၊ ကျန်းမာရေးနှင့်သက်ဆိုင်သော) နှင့်ထို့ကြောင့်မလျော်ကန်သောကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းမှုကိုဖြစ်ပေါ်စေသည်။ Kardefelt ‐ Winther အရ (2014aအလွန်အကျွံအင်တာနက်နှင့်သက်ဆိုင်သောအပြုအမူနယ်ပယ်တွင်သိပ္ပံနည်းကျသုတေသနပြုခြင်းသည်အထီးကျန်သောအချက်များ (ဥပမာ - စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာလူမှုရေးပြောင်းလဲမှုများကို) အပေါ်တွင်အဓိကအာရုံစိုက်ပြီးအလယ်အလတ်နှင့်အကျိုးသက်ရောက်မှုများအပါအဝင်ပြည့်စုံသောမော်ဒယ်များကိုစမ်းသပ်ရန်ပျက်ကွက်ခဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့သောလမ်းကြောင်းသစ်သည်သီးခြားအချက်အလက်များအားအလွန်အမင်းခန့်မှန်းခြင်းနှင့်အခြားသက်ဆိုင်သောအလားအလာရှိသော variable များကိုလျှော့တွက်ခြင်းများပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ အွန်လိုင်းကစားနည်းများကိုအလွန်အကျွံကစားခြင်းကိုအာရုံစိုက်သောလေ့လာမှုတစ်ခုတွင် Kardefelt ‐ Winther (2014bစိတ်ဖိစီးမှုကိုထိန်းချုပ်သည့်အချိန်တွင်အလွန်များပြားသောအွန်လိုင်းဂိမ်းများဖြင့်အထီးကျန်ခြင်းနှင့်လူမှုရေးဆိုင်ရာစိုးရိမ်ပူပန်မှုပေါင်းသင်းခြင်းတို့သည်အရေးမပါကြောင်းပြသခဲ့သည်။ ထည့်သွင်းစဉ်းစားရမည့်ကိန်းရှင်များအကြားအပြန်အလှန်အကျိုးသက်ရောက်မှုများနှင့် / သို့မဟုတ်ကြားဝင်ဖြန်ဖြေမှုများသည် OSAs ၏ပြaticနာကိုပိုမိုနားလည်ရန်လိုအပ်သည်။

OSAs ၏ပြaticနာအသုံးပြုမှုဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးတွင်ပါ ၀ င်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည့်တိကျသောအန္တရာယ်အချက်များ (အထူးသဖြင့်စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာမမှန်မကန်ထိန်းချုပ်ခြင်းနှင့်လက်မခံနိုင်သောကိုင်တွယ်ခြင်းအပြုအမူများနှင့်ဆက်စပ်သောသူများ) ကိုအာရုံစိုက်ရန်အရေးကြီးသည်။ အထူးသဖြင့်မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှု၊ အထီးကျန်ခြင်းနှင့်လူမှုရေးစိုးရိမ်ပူပန်မှုများ၏အခန်းကဏ္ — - တစ်ခုနှင့်တစ်ခုအပြန်အလှန်ဆက်သွယ်မှုရှိသည်ဟုသိကြပြီး (အောက်တွင်ကြည့်ပါ) ယေဘုယျ (မတိကျသော) ပြproblemနာရှိသောအင်တာနက်အသုံးပြုမှုအခြေအနေတွင်ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်လေ့လာမှုပြုထားပြီးဖြစ်သည်။ OSAs အသုံးပြုမှုနယ်ပယ်တွင်လေ့လာခဲ့သည် (သို့မဟုတ် Kardefelt-Winther ၏ဝေဖန်မှုများတွင်အကြံပြုထားသည့်အတိုင်းသီးခြားပုံစံဖြင့်လေ့လာခဲ့သည်။ )2014a, 2014b)) ။

လေ့လာမှုအများအပြားသည်ပြaboveနာရှိသောအွန်လိုင်းအပြုအမူများ၏အခြေအနေတွင်အထက်ဖော်ပြပါအချက်သုံးချက်ကိုလေ့လာခဲ့သည်။ ယခင်လေ့လာမှုများအရမိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုနိမ့်ခြင်း (Aydin & San၊ 2011; Bozoglan, Demirer, & Sahin, 2013; ကင်မ်နှင့်ဒေးဗစ် 2009) အထီးကျန်ခြင်းအဆင့်မြင့်ခြင်း (Bozoglan et al ။ , 2013; Kim, LaRose, & Peng, 2009; Morahan ‐ မာတင်နှင့် Schumacher, 2003; Odaci & Kalkan,2010) နှင့်လူမှုရေးစိုးရိမ်စိတ် (Caplan, 2007; ကင်မ်နှင့်ဒေးဗစ် 2009) ပြproblemနာများနှင့်အလွန်အကျွံသုံးသောယေဘုယျအင်တာနက်အသုံးပြုမှုနှင့်အပြုသဘောဆက်နွှယ်မှုရှိသည် (ဤလေ့လာမှုများသည်တိကျသောအွန်လိုင်းလှုပ်ရှားမှုများအပေါ်အာရုံမထားပါ) ။ ရလဒ်များအရအထီးကျန်ခြင်း၊ လူမှုရေးစိုးရိမ်မှုများနှင့်ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုကိုမိမိကိုယ်မိမိလေးစားမှုရှိသူများအတွက်အွန်လိုင်းအပြန်အလှန်ဆက်သွယ်မှုကိုပိုမိုနှစ်သက်သည်မှာအင်တာနက်သည်အော့ဖ်လိုင်းကမ္ဘာထက်ပိုမိုလုံခြုံစိတ်ချရပြီးပိုမိုအားဖြည့်သည့်နေရာဖြစ်သည်ဟူသောယုံကြည်ချက်များဖြင့်ထောက်ခံသည်။ အလွန်အကျွံနှင့်ထိန်းအကွပ်မဲ့ပါဝင်ပတ်သက်မှု (Caplan, 2007; ကင်မ် et al ။ , 2009; Morahan ‐ မာတင်နှင့် Schumacher, 2003; Tangney, Baumeister, & Boon, 2004) ။ ကပလန် (2007) အွန်လိုင်း (လူမှုရေးအပြန်အလှန်မျက်နှာထက်မျက်နှာဖုံးအစား ဦး စားပေးရွေးချယ်မှု) တွင်အထီးကျန်မှုနှင့်လူမှုရေးစိုးရိမ်မှုတို့၏အခန်းကဏ္ focused အပေါ်အာရုံစူးစိုက်ခဲ့ပြီးဤ ဦး စားပေးမှုကိုလူမှုရေးဆိုင်ရာစိုးရိမ်ပူပန်မှုအားဖြင့်ရှင်းပြသော်လည်းအထီးကျန်မှုမဟုတ်ကြောင်းပြသခဲ့သည်။

OSAs ၏အခြေအနေတွင်လေ့လာမှုအနည်းငယ်သည်အထီးကျန်ခြင်းနှင့်ညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေများအသုံးပြုခြင်းတို့၏ဆက်စပ်မှုကိုခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာထားသည်။ ဥပမာ Yoder, Virden နှင့် Amin (2005ညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေများကိုအင်တာနက်တွင်အချိန်ပိုသုံးလေအထီးကျန်ဆန်မှုပိုများလာကြောင်းတွေ့ရှိခဲ့သည်။ အခွားသောစာရေးဆရာများကလည်းပြaticနာအပြာစာပေရုပ်ပုံကြည့်ရှုသူများသည်အပန်းဖြေသူများအတွက်အထီးကျန်ဆန်သည်ကိုပြသခဲ့သည် (Bőthe et al ။ , 2018; Butler, Pereyra, Draper, Leonhardt, & Skinner, 2018) ။ အီဖရာတီနှင့်ဂိုလာ (2018လိင်ဆိုင်ရာအပြုအမူအားပြသသောဆယ်ကျော်သက်များသည်အထီးကျန်ဆန်မှုနှင့်လိင်ဆက်ဆံမှုဆိုင်ရာအွန်လိုင်းလှုပ်ရှားမှုများပိုမိုများပြားကြောင်းတွေ့ရှိခဲ့သည်။ မကြာသေးမီကပြုလုပ်ခဲ့သည့်လေ့လာမှုတစ်ခုအရအထီးကျန်မှုသည်အမျိုးသားများအကြားလိင်ပိုင်းဆိုင်ရာရှင်းလင်းပြတ်သားသောအင်တာနက်အသုံးပြုမှုအကြိမ်ရေနှင့်ဆက်စပ်နေသည်ဟုပြသခဲ့သည် (Weber et al ။ , 2018) ။ အချို့လေ့လာမှုများကညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေရုပ်ပုံအသုံးပြုခြင်းနှင့်မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုနိမ့်ကျခြင်းအကြားဆက်စပ်မှုရှိသည်ဟုအစီရင်ခံတင်ပြကြပြီးအချို့ကမူညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေများပြproblemနာအားအသုံးပြုခြင်းသည်အထွေထွေမိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုနိမ့်ကျမှုနှင့်အတူဆက်စပ်မှုရှိကြောင်းအကြံပြုခဲ့သည် (Barrada, Ruiz-Gomez, Correa, & Castro, 2019; ဘရောင်း, Durtschi, ကာရိုး, & Willoughby, 2017; Kor et al ။ , 2014) နှင့်လိင်ဆိုင်ရာမိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှု (Noor, Rosser, & Erickson, 2014) ။ အလားတူပင် Borgogna၊ McDermott, Berry နှင့် Browning (2020ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလေးစားမှုနိမ့်ကျသောအမျိုးသားများသည်အထူးသဖြင့် (ပုဂ်္ဂိုလ်စံသတ်မှတ်ချက်များကိုလိုက်နာကျင့်သုံးရန်) နှင့်ညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေကြည့်ရှုခြင်းကိုပိုမိုနှစ်သက်ကြသည်ကိုပြသခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးအနေဖြင့်လေ့လာမှုများအရ hypersexual အပြုအမူများရှိသူများတွင်လူမှုရေးစိုးရိမ်မှုများမြင့်မားကြောင်းအစီရင်ခံခဲ့သည် (အထူးသဖြင့်အွန်လိုင်းတွင်မဟုတ်ပါ။ Raymond et al ။ , 2003; Wéry, Vogelaere, et al ။ , 2016), OSAs နှင့်စပ်လျဉ်းအထူးလေ့လာမှုများအနည်းငယ်ကောက်ယူခဲ့ကြသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူအချို့သောလေ့လာမှုများကပြproblemနာရှိသောညစ်ညမ်းစာပေရုပ်ပုံကြည့်ရှုသူများတွင်လူမှုရေးစိုးရိမ်မှုလက္ခဏာများရှိနေကြောင်းပြသခဲ့သည် (Kor et al ။ , 2014; Kraus, Potenza, Martino, & Grant, 2015) ။ ထို့အပြင်လေ့လာမှုအတော်များများသည်အင်တာနက်ကလေးညစ်ညမ်းသောပြစ်မှုကျူးလွန်သူများဖြစ်သောလူမှုရေးဆိုင်ရာစိုးရိမ်ပူပန်မှု၏အခန်းကဏ္investigကိုစုံစမ်းခဲ့သည်။ လေ့လာမှုများအရအွန်လိုင်းပြစ်မှုကျူးလွန်သူများအနေဖြင့်အခြားလိင်ပိုင်းဆိုင်ရာပြစ်မှုကျူးလွန်သူများထက်လူမှုရေးစိုးရိမ်မှုပိုမိုများပြားသည် (Armstrong & Mellor, 2016; ဘိတ်နှင့် Metcalf, 2007; Middleton, Elliott, Mandeville ‐ Norden, & Beech, 2006လူမှုရေးဆိုင်ရာစိုးရိမ်ပူပန်မှုများသည်အွန်လိုင်းမှားယွင်းမှုများတွင်အဓိကအခန်းကဏ္ play မှပါ ၀ င်နိုင်သည်ကိုညွှန်ပြခြင်း (ဥပမာ - အင်တာနက်အပြန်အလှန်ဆက်သွယ်မှုများနှင့်အခက်အခဲရှိသောသူများအတွက်လိင်ဆက်ဆံမှုကိုလေ့လာရန်နည်းလမ်းတစ်ခုပေးသောအင်တာနက်၊ Quayle & Taylor၊ 2003).

လက်ရှိလေ့လာမှုများ၏အရေးကြီးသောအကန့်အသတ်တစ်ခုမှာ၎င်းတို့သည်အွန်လိုင်းညစ်ညမ်းစာပေရုပ်ပုံများကိုသာအဓိကအာရုံစိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ OSAs အမျိုးမျိုးရှိသည် (လိင်ဝက်ဘ်ကင်မရာများ၊ 3D လိင်ဂိမ်းများ၊ အွန်လိုင်း / အော့ဖ်လိုင်းလိင်အဆက်အသွယ်ရှာဖွေခြင်းသို့မဟုတ်လိင်သတင်းအချက်အလက်များကိုရှာဖွေခြင်း) အရာများအတွက်ဤသုံးစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအချက်များတူညီသောလမ်းအတွက်ပါဝင်ပတ်သက်မည်မဟုတ်ပါ။ ဥပမာအားဖြင့်၊ လူမှုရေးစိုးရိမ်မှုမြင့်မားသောလူတစ် ဦး သည်အွန်လိုင်းလိင်မှုဆိုင်ရာမိတ်ဖက်များ (ဥပမာ - သတ်သတ်မှတ်မှတ်အသုံးချပရိုဂရမ်များ) ကိုရှာဖွေခြင်းနှင့်ပိုမိုအဆင်ပြေမည်ဟုယူဆနိုင်သည်။ OSAs အမျိုးအစားအားလုံးသည် maladaptive ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန်အလားအလာရှိသည်မှာမဖြစ်နိုင်ပါ။ ၎င်းသည်ပုံမှန်အားဖြင့်လိင်သတင်းအချက်အလက်များကိုရှာဖွေခြင်းကဲ့သို့သောလုပ်ဆောင်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ပြAနာများအသုံးပြုမှု၏အခြေခံစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအချက်များကိုထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် OSAs ၏သောင်းပြောင်းထွေလာရောနှောမှုကိုထည့်သွင်းစဉ်းစားရန်အရေးကြီးသည်။

လက်ရှိလေ့လာမှုများကိုနောက်ထပ်အရေးကြီးသည့်အကန့်အသတ်တစ်ခုမှာအထီးကျန်ခြင်း၊ လူမှုရေးစိုးရိမ်စိတ်နှင့်မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုတို့အကြားရှုပ်ထွေးသောဆက်နွယ်မှုများကိုသူတို့ထည့်သွင်းစဉ်းစားခြင်းမပြုခြင်းဖြစ်သည်။ ပထမ ဦး စွာစာရေးသူအချို့ကကိုယ့်ကိုယ်ကိုလေးစားမှုနိမ့်သူများသည်ယုံကြည်မှုနိမ့်ကျခြင်းနှင့်အထီးကျန်ခြင်း (isivitci & Çivitci) နှင့်ဆက်နွယ်သော (ဖြစ်နိုင်ခြေကိုမြှင့်တင်ပေးသည့်) လူမှုရေးအပြန်အလှန်အကျိုးသက်ရောက်မှုများမခံစားရကြောင်းတွေ့ရှိခဲ့သည် 2009; Crestein, Scholte, Engels, Prinstein, & Wiers, 2012; ဟောင်ကောင် & သင်, 2013; Olmstead, Guy, O'Malley, & Bentler, 1991; Vanhalst, Goossens, Luyckx, Scholte, & Engels, 2013) ။ ဒုတိယအချက်မှာယခင်လေ့လာမှုများအရမိမိကိုယ်ကိုမလေးစားမှုနိမ့်ကျခြင်းသည်လူမှုရေးစိုးရိမ်မှုများအတွက်အန္တရာယ်ဖြစ်စေသည် (de Jong, Sportel, De Hullu, & Nauta) 2012; ကင်မ်နှင့်ဒေးဗစ် 2009; Obeid၊ Buchholz၊ Boerner၊ Henderson, & Norris၊ 2013) ။ တတိယအချက်အနေနှင့်လူမှုရေးဆိုင်ရာစိုးရိမ်ပူပန်မှုနှင့်အထီးကျန်မှုအကြားဆက်စပ်မှုကိုအလေးပေးဖော်ပြထားသည် (Anderson & Harvey, 1988; ဂျွန်ဆင်, LaVoie, Spenceri, & Mahoney ‐ Wernli, 2001; Lim, Rodebaugh, Zyphur, & Gleeson, 2016) ။ နောက်ဆုံးအနေဖြင့်အခြားလေ့လာမှုများအရ (၁) မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုနှင့်အထီးကျန်ခြင်းသည်လူမှုရေးဆိုင်ရာစိုးရိမ်မှုများကိုကြိုတင်ခန့်မှန်းနိုင်သည် (Subasi, 2007), (2) မိမိကိုယ်ကိုလေးစားခြင်း (သို့သော်လူမှုရေးစိုးရိမ်ခြင်းမဟုတ်) အထီးကျန်ခြင်း (Panayiotou, Panteli, & Theodorou) ကကြိုတင်ခန့်မှန်းထားသည်။ 2016), နှင့် (3) မိမိကိုယ်ကိုတန်ဖိုးထားခြင်းနှင့်အထီးကျန်ခြင်းအကြားဆက်နွယ်မှုကိုလူမှုရေးစိုးရိမ်ပူပန်မှုကအာမခံသည် (Ma, Liang, Zeng, Jiang, & Liu, 2014) ။ ဒီ variable တွေကိုအနီးကပ်ဆက်စပ်နှင့်ရှုပ်ထွေးသောအပြန်အလှန်နှင့်အတူပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ဟန်ပေမယ့်ထို့ကြောင့်, သူတို့ကယနေ့အထိ OSAs ၏ပြaticနာအသုံးပြုမှုများ၏အခြေအနေတွင်တွဲဖက်စုံစမ်းစစ်ဆေးခဲ့ဘယ်တော့မှရှိသည်။

လက်ရှိလေ့လာမှုသည်ပုံစံကိုစမ်းသပ်ခြင်းဖြင့်စာပေများတွင်ကွက်လပ်တစ်ခုကိုဖြည့်ဆည်းရန်ရည်ရွယ်သည် (ပုံကိုကြည့်ပါ) 1ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလေးစားမှု၊ လူမှုရေးစိုးရိမ်မှုနှင့်အထီးကျန်မှုကို OSA ၏ ဦး စားပေးမှုများ (ဆိုလိုသည်မှာလုပ်ဆောင်ခဲ့သော OSA အမျိုးအစား) နှင့်နောက်ဆုံးတွင်စွဲလမ်းစေသောအသုံးပြုမှုလက္ခဏာများနှင့်ချိတ်ဆက်ထားသည်။ ကျနော်တို့ (1) အနိမ့်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလေးစားမှုအပြုသဘောလူမှုရေးစိုးရိမ်ပူပန်မှုနှင့်အထီးကျန်နှစ် ဦး စလုံးနှင့်ဆက်စပ်ကြောင်းတွေးဆ, (2) လူမှုရေးစိုးရိမ်ပူပန်မှု (အနိမ့် Self- လေးစားမှုနှင့်အထီးကျန်မှုအကြားဆက်ဆံရေးအတွက်လူမှုရေးစိုးရိမ်ပူပန်မှု၏အခန်းကဏ္atesကို mediates) နှင့်အပြုသဘောဆက်စပ် (3) ဤ variable တွေကိုအပြုသဘော OSA ဦး စားပေးနှင့်၎င်း၏ပြproblemနာအသုံးပြုမှုနှင့်ဆက်စပ်လျက်ရှိသည်။

၂ နည်းလမ်း

ရလဒ် ၃

၄ ဆွေးနွေးခြင်း

ယေဘုယျလူ ဦး ရေတွင် OSAs ၏နေရာအနှံ့အသုံးပြုမှုကြောင့် OSAs ၏ပြaticနာကိုအသုံးပြုခြင်း၏ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနှင့်ထိန်းသိမ်းခြင်းတွင်ပါ ၀ င်သောစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအချက်များအားပိုမိုနားလည်ရန်လိုအပ်သည်။ ဤလမ်းညွှန်ချက်၌ကြိုးပမ်းအားထုတ်မှုများနှင့်မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်းပြုလုပ်ခဲ့သည့်လေ့လာမှုမြောက်မြားစွာရှိသော်လည်းဤနယ်ပယ်ရှိလက်ရှိစာပေများသည်အရေးကြီးသောကန့်သတ်ချက်များကိုတင်ပြထားသည်။ ထို့ကြောင့်လက်ရှိလေ့လာမှု၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ OSAs အမျိုးအစားနှင့် OSAs ၏ပြproblemနာကိုအသုံးပြုခြင်း၏လက္ခဏာများနှင့် ပတ်သက်၍ မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှု၊ လူမှုရေးဆိုင်ရာစိုးရိမ်ပူပန်မှုနှင့်အထီးကျန်မှုကိုဆက်စပ်သည့်ပုံစံတစ်ခုကိုစမ်းသပ်ရန်ဖြစ်သည်။

ကျွန်ုပ်တို့၏ယူဆချက်ကိုထောက်ခံရာတွင်ပစ္စုပ္ပန်တွေ့ရှိချက်များကအထီးကျန်ခြင်းနှင့်မြင့်မားသောလူမှုရေးစိုးရိမ်မှုများနှင့်ဆက်စပ်မှုရှိခြင်းနှင့်မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုနှင့်အထီးကျန်မှုအကြားဆက်နွယ်မှုကိုလူမှုရေးဆိုင်ရာစိုးရိမ်ပူပန်မှုများကကြားခံပေးသောဖျန်ဖြေခြင်းပုံစံအတွက်သက်သေအထောက်အထားဖြစ်သည်။ ဤအချက်များကအပြာစာပေရုပ်ပုံများအသုံးပြုခြင်းနှင့်အွန်လိုင်းလိင်ဆက်ဆံမှုအဆက်အသွယ်များကိုရှာဖွေခြင်းအပြင်ပြproblemနာရှိသည့်လက္ခဏာများနှင့်ဆက်စပ်နေသည်။ ဤတွေ့ရှိချက်များသည်မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုနိမ့်ခြင်းသည်အထီးကျန်ခြင်းနှင့်ဆက်စပ်ကြောင်းပြသခဲ့သည့်ယခင်လေ့လာမှုများနှင့်ကိုက်ညီသည် (Panayiotou et al ။ , 2016) နှင့်ပိုမိုမြင့်မားသောလူမှုရေးစိုးရိမ်ပူပန်မှုနှင့်အတူ (de Jong, 2002; Obeid et al ။ , 2013) ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလေးစားမှုနှင့်အထီးကျန်မှုအကြားဆက်နွယ်မှုကိုလူမှုရေးစိုးရိမ်ပူပန်မှုကကမကထပြုသည် (Ma et al ။ , 2014) နှင့်ညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေပြproblemနာကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတန်ဖိုးမထားခြင်းနှင့်ဆက်စပ်နေသည် (Barrada et al ။ , 2019; ဘရောင်း et al ။ , 2017; Kor et al ။ , 2014), အထီးကျန်ခြင်း (Bőthe et al ။ , 2018; ဘတ္တယ် et al ။ , 2018; Yoder et al ။ , 2005) နှင့်လူမှုရေးစိုးရိမ်စိတ်လက္ခဏာများ (Kor et al ။ , 2014; Kraus et al ။ , 2015) ။ ယနေ့အချိန်အထိဤအချက်များကို OSAs အခြေအနေတွင်အဓိကအားဖြင့်သီးခြားလေ့လာပြီးခဲသည်။ လက်ရှိလေ့လာမှု၏ရလဒ်များကိုထို့ကြောင့်ဤ variable တွေကိုအကြားရှုပ်ထွေးသောဆက်ဆံရေး၏ပိုကောင်းတဲ့နားလည်မှုပေး။ ကျွန်ုပ်တို့၏တွေ့ရှိချက်များသည်ပုဒ်မများအရသော်လည်းကောင်း၊ ပိုမိုနိမ့်ကျသောမိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုသည်ပိုမိုမြင့်မားသောလူမှုရေးစိုးရိမ်ပူပန်မှုနှင့်အထီးကျန်မှုအတွက်စွန့်စားရသည့်အကြောင်းအရင်းဖြစ်မည်ဟူသောအမြင်နှင့်သဟဇာတဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့သောအခြေအနေမျိုးတွင်နှင့်အင်တာနက်မော်ဒယ်အားအစားထိုးအသုံးပြုမှုနှင့်အညီ (Kardefelt ‐ Winther, 2014a), တစ် ဦး ချင်းစီသည်အွန်လိုင်းလိင်မှုကိစ္စကို ဦး စားပေးဖော်ပြရန်နှင့်စွဲလမ်းစေသောအသုံးပြုမှုကိုကြုံတွေ့နိုင်သည်။

ထို့အပြင်လက်ရှိလေ့လာမှုတွင်အကဲဖြတ်ထားသော OSA များအနက်နှစ်ခုသာပြproblemနာဆိုင်ရာပြသနာများနှင့်ဆက်စပ်နေပုံရသည် - ညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေကြည့်ခြင်းနှင့်အွန်လိုင်းလိင်ဆက်ဆံမှုကိုရှာဖွေခြင်း ဤရလဒ်သည်ညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေသည်အမျိုးသားများအတွက်ပြproblemနာအများဆုံး OSA ဖြစ်ကြောင်းပြသခဲ့သည့်ယခင်လေ့လာမှုများနှင့်အညီဖြစ်သည် (Ross et al ။ , 2012; ဗီရီနှင့်ဘီလီယေးစ် 2016) ။ ထို့အပြင်ယခင်လေ့လာမှုများအရအခြားအသုံးပြုသူများနှင့်အွန်လိုင်းလိင်ဆက်ဆံခြင်းသည်ယောက်ျားများတွင်မကြာခဏပြုလုပ်သောလှုပ်ရှားမှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး၎င်း OSA သည်ပြbecomeနာဖြစ်လာနိုင်ပြီးမြင်သာထင်သာဆိုးကျိုးများဖြစ်ပေါ်စေသည် (Daneback, Cooper, & Månsson, 2005; Döring, Daneback, Shaughnessy, Grov, & Byers,2017; Goodson, McCormick နှင့်အီဗန်, 2001; ဗီရီနှင့်ဘီလီယေးစ် 2016) ။ ထို့အပြင်လက်ရှိရလဒ်များအရ OSA အသုံးပြုမှုအမျိုးအစားတွင်ဆက်ဆံရေးအခြေအနေသည်အခန်းကဏ္ the မှပါ ၀ င်နေသည်ဟုလည်းအကြံပြုထားသည်။ လိင်မှုကိစ္စသည်ညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေရုပ်ပုံများကိုကြည့်ရှုခြင်းအပေါ်သက်ရောက်ခြင်းမရှိသော်လည်းအွန်လိုင်းလိင်မှုကိစ္စရှာဖွေမှုအပေါ်အကျိုးသက်ရောက်ပုံရသည်။ Ballester ‐ Arnal et al ၏ယခင်လေ့လာမှုမှရရှိသောရလဒ်များနှင့်ကိုက်ညီသည်။ (2014) ။ ဤရလဒ်သည်ဖြစ်နိုင်ချေရှိသောကြောင့် OSAs - ပုံမှန်အားဖြင့်အွန်လိုင်းလိင်လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များအားရှာဖွေခြင်းကို - မယုံကြည်သူသက်သေအဖြစ်ရှုမြင်ပြီးအချစ်ဇာတ်လမ်းများ၌ရှိသူများကအသုံးမပြုကြခြင်းဖြစ်သည် (Ballester ‐ Arnal et al ။ , 2014; ဘာမဟုတ်တဲ့၊ 2003) ။ ကျွန်ုပ်တို့၏တွေ့ရှိချက်များအရအင်တာနက်ကိုလိင်ပိုင်းဆိုင်ရာရည်ရွယ်ချက်များအတွက်အသုံးပြုခြင်းသည်ဘက်စုံဆုံးဖြတ်ချက်ချထားခြင်းခံရပြီးအွန်လိုင်းတွင်ကျင့်သုံးသောလိင်ဆိုင်ရာလှုပ်ရှားမှုများကိုစနစ်တကျထည့်သွင်းစဉ်းစားရန်နောက်ထပ်သုတေသနမရှိမဖြစ်လိုအပ်သည် (အလားတူအငြင်းပွားမှုများအတွက် Barrada et al ။ ကိုလည်းကြည့်ပါ။ ) 2019; Shaughnessy, Fudge, & Byers, 2017) ။ မကြာခဏဆိုသလိုဒီသုတေသနနယ်ပယ်၌ဖြစ်သကဲ့သို့အွန်လိုင်းရလဒ်များညစ်ညမ်းစာပေရုပ်ပုံများကိုထည့်သွင်းစဉ်းစားခြင်းထက် ကျော်လွန်၍ OSAs အမျိုးမျိုးအပေါ်သုတေသနပြုခြင်း၏အရေးပါမှုကိုလက်ရှိရလဒ်များကမီးမောင်းထိုးပြနေသည်။

အထူးသဖြင့်ကျွန်ုပ်တို့၏မော်ဒယ်လ်တွင်ထိန်းသိမ်းထားသောလှုပ်ရှားမှုနှစ်ခု (ညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေကြည့်ခြင်းနှင့်အွန်လိုင်းလိင်ဆက်ဆံမှုကိုရှာဖွေခြင်း) သည် OSA ၏ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ပုံဆိုင်ရာလက္ခဏာများသည်သူတို့၏ဖြစ်နိုင်ချေပြusageနာများကိုရှင်းပြရာတွင်အရေးကြီးသည်ဟူသောအမြင်ကိုထပ်မံထောက်ခံသည်။ အမှန်ဆိုရလျှင်အင်တာနက်မှအမည်ဝှက်ခြင်းကလူမှုရေးဆိုင်ရာဆုံးဖြတ်ချက်အပြင်ဘက်ရှိလိင်ကိုစူးစမ်းလေ့လာခြင်းကိုအထူးနေရာတစ်ခုဖြစ်စေသည် (Cooper, Scherer, Boies, & Gordon, 1999) ။ တူညီသောအချက်များအရ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ရလဒ်များကိုမိမိကိုယ်ကိုတင်ဆက်ခြင်းနှင့်အခြားသူများ၏စီရင်ခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ စိုးရိမ်ပူပန်မှုများလျော့နည်းလာခြင်းဖြစ်သည့် online disinhibition ဖြစ်စဉ်ကိုရှင်းပြနိုင်သည်။ 2004) ။ ယေဘူယျအားဖြင့်အင်တာနက်မှဖော်ပြသောရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအကွာအဝေးနှင့်အမည်ဝှက်ခြင်းတို့သည်ဖြစ်နိုင်ချေရှိသောမိတ်ဖက်များနှင့်လိင်ဆက်ဆံမှုပြုစဉ်စိတ်သက်သာမှုကိုပိုမိုမြင့်မားစေသည်။ (Daneback, 2006) ။ အမှန်မှာ၊ လေ့လာမှုများအရဤလက္ခဏာများရှိသူများသည်အော့ဖ်လိုင်းလူမှုဆက်သွယ်မှုထက်အွန်လိုင်းကိုပိုမိုနှစ်သက်ကြသည် (Caplan, 2007; လီ & ချောင်, 2014; Steinfield၊ Ellisonthose နှင့် Lampe၊ 2008; ဗalkenburg & Peter, 2007) ။ ဤယခင်ရလဒ်များသည်လူမှုလျော်ကြေးပေးခြင်းယူဆချက်နှင့်ကိုက်ညီသည် (Kardefelt ‐ Winther, 2014aလူမှုရေးကျွမ်းကျင်မှုညံ့ဖျင်းသောသူများသည်အွန်လိုင်းအပြန်အလှန်ဆက်သွယ်မှုအတွက် ဦး စားပေးမှုဖွံ့ဖြိုးရန်အထူးသဖြင့်ကျရောက်လေ့ရှိသည်။ လက်ရှိလေ့လာမှုကဤသည်မှာလိင်ဆိုင်ရာကိစ္စရပ်များတွင်လည်းတရား ၀ င်နိုင်သည်ဟုဖော်ပြသည်။ ထို့ကြောင့်ကန ဦး အဆင့်များတွင် OSAs ကိုအသုံးပြုခြင်းသည်မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုကိုမြှင့်တင်ပေးနိုင်ပြီးလူမှုရေးစိုးရိမ်ပူပန်မှုနှင့်အထီးကျန်မှုကိုလျော့ပါးစေလိမ့်မည်ဟုခန့်မှန်းနိုင်သည်။ ထိုကဲ့သို့သောအကျိုးသက်ရောက်မှုဥပမာအား Shaw နှင့် Gant ကအကြံပြုခဲ့သည် (2002အွန်လိုင်းစကားဝိုင်းတွင်ပါ ၀ င်မှုသည်အထီးကျန်မှုနှင့်စိတ်ဓာတ်ကျမှုလက္ခဏာများကိုလျော့နည်းစေပြီးမိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုနှင့်လူမှုရေးအထောက်အပံ့များကိုပိုမိုရရှိလာစေသည်ကိုသူတွေ့ရှိခဲ့သည်။ သို့သော်အချိန်နှင့်အပြုအမူကိုထိန်းသိမ်းရန်အလားအလာရှိသောကြောင့် OSAs ကိုအသုံးပြုခြင်းသည်မရှိမဖြစ်ဖြစ်လာပြီးဆိုးကျိုးများဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်ဟုမျှော်လင့်နိုင်သည် (Caplan, 2007), အားနည်းစွာမိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုနှင့်အထီးကျန်မှုနှင့်လူမှုရေးစိုးရိမ်မှုများကိုဖြစ်ပေါ်စေသည်။ အရေးကြီးသည်မှာလိင်မှုဆိုင်ရာအပြုအမူအတွက်အင်တာနက်ကိုဆက်လက်အသုံးပြုခြင်းသည်စစ်မှန်သောဘဝမိတ်လိုက်ခြင်းအခြေအနေများကိုရှောင်ရှားရန်ဆိုလိုသည်။ ၎င်းသည်လိင်မှုဆိုင်ရာရှောင်ရှားခြင်း၏ဖြစ်စဉ်ကိုပိုမိုအားဖြည့်နိုင်သည်။

လက်ရှိလေ့လာမှုသည်အချို့သောကန့်သတ်ချက်များရှိသည်။ ပထမ ဦး စွာနမူနာသည်အတော်အတန်သေး။ ကိုယ်ပိုင်ရွေးချယ်မှုရှိခဲ့ပြီး၎င်း၏ဖွဲ့စည်းမှုနှင့်ကိုယ်စားပြုမှုသည်ရလဒ်များကိုယေဘူယျအားဖြင့်ကန့်သတ်သည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ, နမူနာအရွယ်အစား (N = 209) ကျေနပ်လောက်သောစာရင်းအင်းစွမ်းအားကိုသေချာစေရန်, ဒီနေရာမှာအသုံးပြုတဲ့လမ်းကြောင်းဆန်းစစ်ခြင်းများပြုလုပ်ထားခြင်းများအတွက်လုံလောက်သောစဉ်းစားနိုင်ပါတယ် (Bentler & Chou, 1987; Kline, 2005; Quintana & Maxwell, 1999) ။ ဒုတိယအချက်အနေဖြင့်ကျွန်ုပ်တို့သည်အော့ဖ်လိုင်းလိင်ဆိုင်ရာအပြုအမူများအတိုင်းအတာများမပါ ၀ င်ပါ။ တတိယအချက်အနေဖြင့်လက်ရှိလေ့လာမှုကိုအမျိုးသားများသာပြုလုပ်ပြီးအမျိုးသမီးများပါ ၀ င်သောအနာဂတ်လေ့လာမှုများကိုသိရှိရန်လိုအပ်သည်။ ယခင်လေ့လာမှုများအရ OSAs တွင်ကျား၊ မကွဲပြားမှုကို ဦး စားပေးအသုံးပြုခြင်းကအလေးထားဖော်ပြသည် (ဥပမာ - မိန်းမများသည်လိင်မှုဆိုင်ရာချက်တင်စကားကဲ့သို့အပြန်အလှန်အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိသော OSAs ကိုပိုမိုနှစ်သက်ကြသည်။ ယောက်ျားများသည်ညစ်ညမ်းရုပ်ပုံများအပါအဝင်အမြင်အာရုံပါ ၀ င်သည့် OSAs များကိုပိုမိုနှစ်သက်ကြသည်၊ Green, Carnes, Carnes, & Weinman၊ 2012; Cooper က et al ။ , 2003; Schneider, 2000) ။ ကျားမနှစ် ဦး စလုံးနှင့်ပတ်သက်သည့်အနာဂတ်လေ့လာမှုများသည်လက်ရှိတွေ့ရှိချက်များကိုတိုးချဲ့ရန်လိုအပ်သည်။ စတုတ္ထအချက်အနေဖြင့်၊ လက်ရှိစာတမ်း၌မဖော်ပြထားသောအခြားရွေးချယ်စရာရှင်းလင်းချက်များသည်အသင်းအဖွဲ့ပုံစံများကိုရှင်းပြနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဥပမာအားဖြင့်, ကိုယ်ကျင့်တရားမကိုက်ညီသီအိုရီ (Grubbs & Perry, 2019သုံးစွဲသူများက OSAs (ဥပမာဘာသာရေးသို့မဟုတ်ကိုယ်ကျင့်တရားအဆင့်ဆင့်) မှားသည်ဟုယူမှတ်သော်လည်းအချို့သောသူများကနောက်ဆုံးတွင်စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာလက္ခဏာများကိုတိုးပွားစေပြီးမိမိကိုယ်ကိုမလေးစားမှုကိုလျော့နည်းစေသည်။ ထို့ကြောင့်ဤရွေးချယ်စရာသီအိုရီဆိုင်ရာမူဘောင်များကိုစမ်းသပ်ရန်အနာဂတ်လေ့လာမှုများကိုပြုလုပ်သင့်သည်။ ပဉ္စမအချက်အနေနှင့်ကျွန်ုပ်တို့၏လေ့လာမှုသည်ကိုယ်တိုင်အစီရင်ခံတင်ပြခြင်းအပေါ် အခြေခံ၍ တုန့်ပြန်မှုများနှင့်ပြန်လည်သတိပေးချက်များကိုကန့်သတ်ထားနိုင်သည်။ နောက်ဆုံးအနေဖြင့်လေ့လာမှုသည်ပုံစံကိုအချိန်နှင့်တပြေးညီစစ်ဆေးရန်ခွင့်မပြုသည့်အပိုင်းပိုင်းဒီဇိုင်းကိုအသုံးပြုခဲ့သည်။ OSAs အလွန်အကျွံအသုံးပြုမှုသည်အထီးကျန်မှုနှင့်မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုနိမ့်ကျမှုကိုကြိုတင်ခန့်မှန်းသည့်ယူဆချက်ကိုစမ်းသပ်ရန်အလွန်စိတ်ကူး။ ရသောကြောင့်ဤအချက်သည်အလွန်အရေးကြီးသည်။ longitudinal လေ့လာမှုများအရှင်ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဆွေးနွေးမှုအတွက်ဖွံ့ဖြိုးပြီးယူဆချက်အတည်ပြုရန်နှင့် OSAs ၏ပြaticနာအသုံးပြုမှု၏ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနှင့်ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းမှုအတွက်လေ့လာမှုအချက်များ၏အခန်းကဏ္ascကိုသိရှိနိုင်ရန်ရန်လိုအပ်သည်။

၎င်းလေ့လာချက်သည်ကန့်သတ်ချက်များရှိနေသော်လည်းဤလေ့လာမှုသည်အမျိုးသားများအတွက် OSAs ၏ပြaticနာကိုသုံးသောမိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှု၊ အထီးကျန်မှုနှင့်လူမှုရေးဆိုင်ရာစိုးရိမ်ပူပန်မှုများအကြားဆက်နွယ်မှုဆိုင်ရာအသိပညာကိုအထောက်အကူပြုသည်။ ဤရလဒ်များနှင့်စပ်လျဉ်း။ မိမိကိုယ်ကိုလေးစားမှုတိုးပွားလာခြင်းနှင့်အထီးကျန်ခြင်းနှင့်လူမှုရေးစိတ်ပူပန်မှုလက္ခဏာများကိုလျှော့ချခြင်းတို့သည်ညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေများအားအလုပ်မလုပ်ခြင်းနှင့်ချို့ယွင်းသောအသုံးပြုမှုကိုကြုံတွေ့နေကြရသူများသို့မဟုတ်အွန်လိုင်းလိင်ပိုင်းဆိုင်ရာအဆက်အသွယ်များကိုရှာဖွေသူများအတွက်စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ၀ င်ရောက်စွက်ဖက်မှုများအတွက်ခိုင်မာသောပစ်မှတ်များဖြစ်သည်။