بروزرسانی: مخالفت مستقیم با سکس در سحر: انسان ها از نظر جنسی وفادارتر و دارای تک همسری هستند تا اینکه بسیاری از تصاویر مشهور می خواهند ما را باور کنند. دیدن: "افسانه مرد فیلندار و زن حیله گر. "
چشمان خنده دار شما برای زندگی عاشقانه شما چیست؟
رفتار انسان بسیار متفاوت است. در مقایسه با سایر نخستی های بزرگ ، ما به شدت تحت تأثیر فرهنگ ، دین ، تربیت خانوادگی و غیره هستیم. در نتیجه ، منطقی است که نتیجه بگیریم که تک همسری شایسته ما صرفاً ناشی از فرهنگ است و غریزی نیست. (از طرف دیگر ، به نظر می رسد که ما به راحتی می پذیریم که گرایشات بی پروا در مغز ما نقش بسته است.)
در واقع ما هستیم برنامهریزی شده برای اتصال جفت - دقیقاً همانطور که ما برای افزودن شکاف به کمربند خود برنامه ریزی شده ایم. منظور من از برنامه ریزی این است که مغز ما به گونه ای تنظیم شده است که ما با آستانه تحریک کمتر از این رفتارها را انجام دهیم. هر دو این برنامه ها ، همانند تنش بین آنها ، در خدمت ژن های ما هستند. به عنوان مثال ، به طور متوسط ، ما به اندازه کافی طولانی پیوند می خوریم به عشق با یک بچه افتاد، که سپس از دو مراقب مراقبت می کند. سپس ممکن است به راحتی بی قرار شویم و به دنبال ژن های جدید در قالب یک شریک دیگر باشیم. به عنوان مثال تحقیقات ایتالیایی نشان می دهد که "شیمی عصبی ماه عسل" نژاد پرست ما به طور معمول ظرف دو سال خاموش می شود.
اتصال جفت به سادگی یک رفتار آموخته شده نیست. اگر نبود عصب همبسته است در پشت این رفتار، عشق زیادی در بین بسیاری از فرهنگ ها وجود نخواهد داشت. پیغام پیوند جفتی ساخته شده است و در انتظار فعال شدن است، بسیار شبیه برنامه ای است که نوزادان را با مراقبین پیوند می دهد. در حقیقت، این دو برنامه در قسمتهای همپوش مغز ایجاد شده و از همان مواد مغذی استفاده می کنند اثر کولیج (این تمایل اب زیر کاه برای عادت به زندگی با یک شریک جنسی آشنا و اشتیاق به یک رابطه بدیع) نیز یک برنامه است. این واقعیت که این برنامه ها غالباً بر یکدیگر تسلط دارند ، واقعیت هر دو را بر ما تغییر نمی دهد.
حتی زمانی که ما این تمایلات را مانند اینها نادیده می گیریم، آنها مات و متحیر می شوند. بنابراین این است که همسران باید اغلب دندان های خود را گره بزنند اگر آنها تصمیم به وفادار به مواجهه با خواستار دنبال شرکای جدید. و اکثر انسان ها با تقویت قدرت والدین و فرزندان، حتی اگر فرزندان خود را انتخاب نکنند، سیمی می شوند. این یک مادر نادر است که با بچه هایش پیوند ندارد (اگر چه ممکن است اتفاق بیافتد، برای مثال، مصرف مواد مخدر با عصب شناسی او مواجه شده است). به طور مشابه، افراد ممکن است هرگز در رابطه جنسی و ارگاسم دخالت نداشته باشند، اما گروهی از نورونهای متصل شده آماده هستند تا در صورت انجام یک تجربیات قدرتمند به آنها بدهند.
باز هم چنین برنامه هایی به علت وجود دارد ساختارهای فیزیکی در مغز- به ویژه آنهایی که " مدار پاداش" این مکانیسم توسط یک ماده شیمیایی عصبی به نام فعال می شود دوپامین (نوروشیمیایی "من باید آن را داشته باشم!)". به همین دلیل است که عاشق شدن ، رابطه جنسی ، پرورش یک کودک و اغلب دنبال یک شریک زندگی جدید همه ثبت نام می کنند پاداش.
بدون این پاداش نوروشیمیایی ، پیوند دهنده های زوجی زحمت پیوند دادن را ندارند. آنها به دنبال برنامه معمول پستانداران بی پروا می روند آن پاداش ها پیش بینی می شود شواهدی از فعالیت مغز منحصر به فرد وجود دارد جفت گیری (در مقایسه با انواع پیوند غیر جفت). و داده هایی وجود دارد که نشان می دهد فعالیت مغز مشابه در پستانداران جفت گیری است. دیدن: همبستگی های عصبی پییربندینگ در یک پرایمر همجنسگرا. اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است ، اما ممکن است پستانداران پیوندی جفتی (به عنوان مثال برخلاف بونوبوهای غیر پیوندی جفتی) ارتباط عصبی مشابهی داشته باشند: شبکه های عصبی ، نوع گیرنده و انتقال دهنده های عصبی خاص ، و غیره. بیوشیمی [پیوند] احتمالاً در انسان و حیوانات مشابه خواهد بود زیرا عملکرد کاملاً اساسی است. "
در حالیکه تمام پستانداران از مزایای جنسی برخوردار هستند، جفت پیوند نیز ثبت می شود همسر فردی به عنوان پاداش با تشکر از این پیوند پیوند پنهان برنامه، مغز ما روشن تا ما تبدیل به تحسین. و دلهای ما وقتی که از قهرمان ما جدا می شوند، درد می کنند. همچنین پلیمرهای پیوند زدن، نشانه هایی از پین را نشان می دهند که از همسر جدا شده اند.
نیاز به شواهد بیشتری دارید؟ خشم جهنمی را در نظر بگیرید که وقتی برای کسی تازه کار می شود، در نظر بگیرید. گاو، از سوی دیگر، کاملا بی تفاوت است، اگر گاو نر که دیروز خود را تحمل کرده، وظیفه خود را با همسایه اش امروز انجام دهد. او بدون وابستگی عصبی مورد نیاز است، او یک پیوند جفت نیست.
چرا باید مراقب باشیم که جفت و بند هستیم؟
چرا باید مراقب باشیم که جفت و بند هستیم؟با توجه به این واقعیت که تمایل به جابجایی شرکا اغلب تمایلات پیوند جفتی ما را غلبه می کند ، آیا نباید همچنان به این برنامه غیر قابل اعتماد توجه کمتری داشته باشیم؟ شاید نه. حتی اگر اصرار ما برای پیوند جفتی به وضوح تضمینی برای زندگی خوشبختانه در کنار یک عاشق نیست ، درک بهتر از آن ممکن است سرنخ های مهمی برای رضایت از رابطه و حتی رفاه بیشتر داشته باشد. ما نمی کنیم داشته باشد برای مطابقت با برنامه های مستعد اصطکاک ژن های ما.
بیایید برخی از جنبه های اغلب این برنامه را نادیده بگیریم:
اول، ما ممکن است از یک خط طولانی از پیوند جفت آمده باشد. یافته های فسیلی اخیر نشان می دهد که پیوند جفت می تواند مخالف یک پدیده فرهنگی سطحی باشد. کشف مقدماتی انسان آردیکپی (4.4 میلیون سال) به این معنی است که خط ما و خط شامپانزه خیلی زود از هم جدا شدند. بعضی از محققان این فرضیه را تأیید می کنند، زیرا آردیکپی اندازه نرها و ماده ها تقریباً یکسان بود و نمونه ها دندان های بزرگ و تیز دندان سگ ندارند ، این امکان وجود دارد که رقابت شدید و اغلب خشونت آمیز بین نرها برای ماده ها در گرما که مشخصه گوریل ها و شامپانزه ها است ، وجود نداشته باشد.
این میتوانست نشان می دهد که مردان شروع به روابط تا حدودی یکپارچه با زنان داشته اند - احتمالا زمان بیشتری برای حمل مواد غذایی (که باعث می شود راه رفتن بر روی دو پا) و مراقبت از جوان خود را نسبت به اجداد قبلی اختصاص داده است. دیدن: آیا مردم اولیه شروع به پیاده روی جنسیت کردند؟ به طور خلاصه، شامپانهای پرطرفدار bonobo، نزدیکترین اقوام زندگی ما، واقعا خیلی نزدیک نیستند. آنها به عنوان یک پیوند غیر جبری، ممکن است کمی برای ما در مورد زندگی عشق عاطفی تدریس کنند.
دوم، یک پیوند جفت شاد، احساسات انسان را از رضایت عمیق و سلامت محسوب می کند. وقتی محققان عوامل فواید شادی را اندازه گیری می کنند، یک جفت جفت متعادل ثبت می شود که یکی از مهم ترین آنها است تعیین کننده شادی. این ممکن است عملکرد سیم کشی جفت باندر ما باشد. تحقیقات نشان می دهد که ارتباط گرم و راحت بین همسران به نظر می رسد محافظ سلامتی و طول عمر "افزایش تماس گرم در بین زوجین تأثیر مفیدی بر چندین سیستم حساس به استرس دارد."
ظاهرا یک تماس مهربان بین همسران جفت جفت است تجسم از همان تماس تسکین دهنده ای است که نوزادان و مراقبان را به هم پیوند می دهد. بسیاری از مقالات مشهور تأکید می کنند که ارگاسم مکرر به نفع همسران است. با این حال این فرض نادیده می گیرد که ما از پیوند و نزدیکی خود بهره مند می شویم ، کاملا جدا از اینکه آیا ارگاسم رخ می دهد. وضوح در این نقطه می تواند عشق را در آغوش بگیرد بدون اینکه سخت تر از آنچه فکر می کردیم.
بعد ما به یک نگاه خواهیم کرد آسيب پذيری است که ممكن است باعث بروز زوال عقل شود.
* [از خلاصه سخنران لاری یانگ ، دکترای دکترای تحت عنوان ، "عصب شناسی زیست پیوندهای اجتماعی و تک همسری"]
پره های پری، مثل انسان، بسیار جالب و جالب هستند. این در مقایسه با 95 درصد از تمام گونه های پستانداران است که به نظر نمی رسد قادر به تشکیل پیوندهای اجتماعی طولانی مدت بین همسران باشد. مطالعات مغز و مکانیزم های ژنتیکی مرتبط با پیوند جفتی نقش مهمی را برای چندین ماده شیمیایی اصلی در مغز در ایجاد روابط اجتماعی نشان داده اند. به نظر می رسد اکسی توسین و وازوپرسین توجه مغز را به سیگنال های اجتماعی در محیط تمرکز می کنند. در طول تشکیل پیوند جفت، این مواد شیمیایی با سیستم پاداش مغز (مانند دوپامین) ارتباط برقرار می کنند تا ارتباطات بین نشانه های اجتماعی شریک و طبیعت پاداش جفت گیری برقرار شود. پس چرا برخی از گونه ها قادر به ایجاد پیوند اجتماعی هستند در حالی که دیگران نیستند؟ تحقیق در مورد مقایسه مغزهای گونه تک زایی و غیر مونوگامی نشان می دهد که محل گیرنده هایی است که به اکسي توسين و وازوپرسين پاسخ مي دهند که مشخص مي کند که فرد بتواند پيوند برقرار کند. به عنوان مثال، پلین های پرویی مردانه یکپارچه دارای غلظت بالایی از گیرنده های وازوپرسین در یک مرکز پاداش شکمی است که در اعتیاد نیز دخیل است. درختان نهشته ای غیر همجنسگرا وجود ندارد. با این حال، اگر گیرنده ها در این مرکز پاداش در گلدان های علفی غیر مونوگامی قرار داده شوند، این مردان به طور ناگهانی توانایی ایجاد اوراق قرضه را توسعه می دهند. این مطالعات همچنین نشان می دهد که پیوند جفت بسیاری از مکانیسم های مغز همانند اعتیاد است. مطالعات ژنتیکی نشان داده است که تغییرات توالی DNA در ژن کدبندی گیرنده وازوپرسین بر سطح بیان بیانگر در برخی از مناطق مغز تاثیر می گذارد و احتمال اینکه مرد بتواند یک پیوند اجتماعی با یک زن را تشکیل دهد، تأثیر می گذارد.
مطالعات اخیر بر روی انسان ها شباهت های قابل توجهی در نقش اکسی توسین و وازوپرسین در تنظیم شناخت و رفتار اجتماعی در افراد مسن و انسان نشان داده است. تغییر در توالی DNA ژن گیرنده وازوپرسین انسانی با تغییر در اندازه گیری کیفیت رابطه عاشقانه همراه بوده است. در انسان ، تحویل داخل بینی اکسی توسین باعث افزایش اعتماد ، افزایش چشم به چشم ، افزایش همدلی و افزایش یادگیری تقویت شده اجتماعی می شود. در واقع به نظر می رسد که تحریک سیستم اکسی توسین در انسان باعث افزایش توجه به نشانه های اجتماعی در محیط می شود.
- سازوکارهای عصبی زیستی وابستگی اجتماعی و پیوند جفت (2015)
- مطالعه 2016: غلطک های پرسی نشان می دهد که توهین به انسان مانند آن است [اما پلان های پیوند غیر جفت نمی شوند]
- آیا قرص جدید می تواند اعتیاد را متوقف کند؟ (2018). قرص، بر طبق نه اخباربا کار کردن با تقلید از رفتار هورمون اکسیتوسین، یک هورمون شناخته شده برای ترویج پیوند و تعامل اجتماعی کار می کند.
;