100 روز و 100 لگو بعد
پیروزی!
در اوایل سال از جامعه NoFap مطلع شدم و فکر کردم که این یک ایده عالی است اما انجمن را نشانه گذاری کردم و به زندگی معمول PMO خود ادامه دادم. سپس من رویای دختری را دیدم ، با اشاره جنسی ، اما این فکر من را به خود مشغول کرد ... اگر هرگز بخواهم کسی را دوست داشته باشم ، ابتدا باید عاشق خودم شوم. می دانستم که باید همان موقع این عادت را کنار بگذارم. بنابراین من در انجمن حضور پیدا کردم و شروع به اطلاعات در مورد Your Brain On Porn کردم و چند فیلم را تماشا کردم و برای من لحظه ای اخلاقی بود. من نمی دانستم که این اعتیاد چگونه مغز من را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث آزار و اذیت من می شود.
بنابراین من در مورد رویکردم فکر کردم. البته من بارها و بارها از طریق انجمن های مختلف مسیحی سعی کردم PMO را ترک کنم اما هیچ چیز واقعاً جواب نداد. من رویکرد "اراده" را امتحان کرده بودم که حدود هفته 2 سقوط کرد (طولانی ترین دوره قبلی من). من موضوعی را مشاهده کردم که در آن کسی سعی در پیدا کردن یک پیشخوان دسک تاپ برای رایانه خود داشت تا بتواند بدون اینکه همیشه به امضای وی متصل باشد ، رگه های خود را بشمارد. من فکر کردم این ایده خوبی برای داشتن چیزی است که در آنجا درست است وقتی که شما در رایانه هستید و پیشرفت خود را یادآوری می کنید. کمی جلوتر رفتم ... چه می شد اگر به معنای واقعی کلمه روی میز کار من بود ، حتی می توانستم از… Legos چیزی بسازم. من عاشق لگوس هستم و هنوز هم آنها را جمع می کنم ، چرا که نه. این می تواند یک یادآوری بصری از آنچه من به معنای واقعی کلمه به سمت آن می پردازم باشد. در زیر موزاییک کامل شده من آورده شده است.
این روشی است که من به شدت به همه توصیه می کنم حداقل آن را امتحان کنند. شاید شما از Legos استفاده نکنید اما از سکه ها در یک ظرف یا چیزهای دیگر استفاده می کنید ... هر چیزی برای کمک به شما در جهت پیشرفت شما که در صورت عود مجدد ، نتیجه ای قوی تر از یک عدد روی صفحه ای که تغییر می کند ، خواهد داشت.
100 روز سریع جلو برو و من اینجا هستم. زندگی با ذهن راه اندازی مجدد چگونه است؟ بزرگترین تغییراتی که من مشاهده کرده ام در اعتماد به نفس ، دیدگاه من نسبت به زنان و عدم تقصیر است. من احساس می کنم که در کلیسا به خصوص احساس گناه می کنم. در کنار همه کسانی که فکر می کنند من یک پسر خوب مسیحی هستم ، نمی دانم که معتاد به پورنو هستم و زنان را با چشمانم در وسط کلیسا در می آورم. اما اکنون ، این گناه از بین رفته است. مثل اینکه وزنه ای از روی شانه های من بلند شده است. من همچنین متوجه افزایش اعتماد به نفس می شوم. به طور دقیق تر اعتماد به نفس من در رویارویی است. سرانجام ، نگاه من به زنان بسیار تغییر کرده است. در حالی که نمی بینم زنان را با چشمانم در می آورم ، اما هنوز تمایل دارم تا حدودی از آنها عینی سازی کنم که هنوز روی آنها کار می کنم. با این حال ، من می گویم که نوع دید من نسبت به زنان به شدت بهتر شده است.
توسط LegoT
;