Int J Androl. 2011 Dec 13. doi: 10.1111 / j.1365-2605.2011.01230.x.
Nyante SJ, Graubard BI, Li Y, McQuillan GM, Platz EA, Rohrmann S, Bradwin G, McGlynn KA.
Bron
Afdeling Kankerepidemiologie en Genetika, National Cancer Institute, Bethesda, MD Departement Wiskunde, Universiteit van Texas in Arlington, Arlington, TX Nasionale Sentrum vir Gesondheidsstatistiek, Hyattsville, MD Departement Epidemiologie, Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health, Johns Hopkins Universiteit, Baltimore, MD, Afdeling Kankerepidemiologie en -voorkoming, Instituut vir Sosiale en Voorkomende Geneeskunde, Universiteit van Zürich, Zürich, Switserland Departement Laboratoriumgeneeskunde, Harvard Mediese Skool en Kinderhospitaal, Boston, MA, VSA.
Abstract
Vorige studies dui daarop dat manlike testosteroonkonsentrasies mettertyd afgeneem het. Om dit in 'n groot Amerikaanse bevolking te ondersoek, het ons testosteroon- en vrye testosteroonkonsentrasies in Nasionale Gesondheids- en Voedingseksamen-opnames (NHANES) van 1988-1991 en 1999-2004 ondersoek.. Ons het ook dieselfde hormoonbindende globulien (SHBG), oestradiol en androstanediolglukuronied (3α-diol-G) ondersoek. Nie-Spaanse wit, nie-Spaanse swart en Mexikaans-Amerikaanse mans vanaf 1988-1991 en 1999-2004 NHANES-opnames wat ≥20 jaar oud was en serum gehad het vanaf oggendbloedtrekkings is in hierdie analise opgeneem (1988-1991: N = 1,413; 1999-2004: N = 902). Testosteroon, oestradiol en SHBG is gemeet deur kompeterende elektrochemiluminesensie-immunoassays en 3α-diol-G is gemeet deur ensiemimmuno-toets. Gratis testosteroon is bereken met behulp van testosteroon- en SHBG-waardes. Aangepaste gemiddelde hormoonkonsentrasies is geskat met lineêre regressie, met inagneming van NHANES-steekproefgewigte en -ontwerp, ouderdom, ras / etnisiteit, liggaamsmassa-indeks, middellyfomtrek, alkoholgebruik en rook. Verskille in aangepaste gemiddelde konsentrasies (Δ) en tweesydige p-waardes is bereken; p <0.05 was statisties beduidend. Oor die algemeen het 3α-diol-G en oestradiol afgeneem tussen 1988-1991 en 1999-2004, maar daar was min verandering in testosteroon, vry testosteroon of SHBG (Δ: 3α-diol-G = -1.83 ng / ml, p <0.01 oestradiol = -6.07 pg / ml, p <0.01; testosteroon = -0.03 ng / ml, p = 0.75; gratis testosteroon = -0.001 ng / ml, p = 0.67; SHBG = -1.17 nmol / L, p = 0.19) . Stratifikasie volgens ouderdom en ras het aan die lig gebring dat SHBG en 3α-diol-G afgeneem het onder blankes 20-44 jaar oud (Δ: SHBG = -5.14 nmol / L, p <0.01; 3α-diol-G = -2.89 ng / ml, p <0.01) en gratis testosteroon het toegeneem onder swartes 20-44 jaar oud (Δ: 0.014 ng / ml, p = 0.03). Estradiol het gedaal onder alle ouderdomme blankes en Mexikaans-Amerikaners.
Ter afsluiting was daar geen bewyse vir die afname van testosteroon tussen 1988-1991 en 1999-2004 in die Amerikaanse algemene bevolking nie. Subgroepontledings dui daarop dat SHBG en 3a-diol-G in jong wit mans afgeneem het. Estradiol het in wit en Mexikaanse-Amerikaanse mans afgeneem, en vrye testosteroon het by jong swart mans toegeneem. Hierdie veranderinge kan verband hou met die toenemende voorkoms van voortplantingsversteurings by jong mans.
© 2011 Die outeurs. Internasionale Tydskrif vir Andrologie © 2011 Europese Akademie vir Andrologie.
;
