Vlasios Brakoulias, Vladan Starcevic, Umberto Albert, Shyam S. Arumugham, Brenda E. Bailey, Amparo Belloch, Tania Borda, Liliana Dell'Osso, Jason A. Elias, Martha J. Falkenstein, Ygor A. Ferrao, Leonardo F. Fontenelle, Lena Jelinek, Brian Kay, Christine Lochner, Giuseppe Maina, Donatella Marazziti, Hisato Matsunaga, Euripedes C.Miguel, Pedro Morgado, Massimo Pasquini, Ricardo Perez-Rivera, Sriramya Potluri, Janardhan YC Reddy, Brad C. Riemann, Maria C. do Rosario, Roseli G.Shavitt, Dan J.Stein, Kirupamani Viswasam & Naomi A.Fineberg (2020)
ดอย: 10.1080/13651501.2019.1711424
ได้รับ 14 ก.พ. 2019, ยอมรับ 23 ธ.ค. 2019, เผยแพร่ออนไลน์: 09 ม.ค. 2020
https://doi.org/10.1080/13651501.2019.1711424
นามธรรม
วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินอัตราการติดยาเสพติดพฤติกรรมที่เกิดขึ้นร่วมกันในผู้ป่วยที่มีโรคครอบงำ (OCD)
วิธีการ: ศูนย์ระหว่างประเทศยี่สิบสามแห่งที่มีความเชี่ยวชาญในการรักษาโรค OCD ได้รับเชิญให้เข้าร่วมในการสำรวจอัตราการเสพติดพฤติกรรมและ comorbidity อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องภายในตัวอย่างของพวกเขา
ผลการศึกษา: ศูนย์เชิญ 23 แห่งจาก 69.6 แห่ง (13%) จาก 6916 ประเทศมีข้อมูลเพียงพอที่จะมีส่วนร่วมในการสำรวจ การใช้เครื่องมือวินิจฉัยที่ผ่านการตรวจสอบแล้วนั้นมีความคลาดเคลื่อนโดยศูนย์ส่วนใหญ่จะใช้ 'การวินิจฉัยทางคลินิก' เพื่อวินิจฉัยการติดพฤติกรรม กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยผู้ป่วย XNUMX รายที่มีการวินิจฉัยเบื้องต้นของ OCD อัตราการรายงานพฤติกรรมการเสพติดมีดังนี้: 8.7% สำหรับการใช้อินเทอร์เน็ตที่มีปัญหา, 6.8% สำหรับพฤติกรรมทางเพศที่ต้องกระทำผิดระเบียบ, 6.4% สำหรับการซื้อที่ต้องกระทำตาม, 4.1% สำหรับความผิดปกติในการเล่นการพนัน
สรุป: การประเมินพฤติกรรมการติดยาเสพติดควรได้รับการประเมินสำหรับผู้ป่วยโรค OCD การไม่มีเครื่องชั่งวินิจฉัยที่พัฒนาขึ้นมาโดยเฉพาะสำหรับการติดพฤติกรรมและปรากฏการณ์ที่ครอบงำครอบงำเช่นการตรวจสอบข้อมูลบนอินเทอร์เน็ตอาจอธิบายได้ว่าอัตราการใช้อินเทอร์เน็ตที่มีปัญหาค่อนข้างสูงในตัวอย่างนี้ การศึกษาสนับสนุนให้มีความพยายามที่ดีกว่าในการประเมินและกำหนดแนวความคิดที่เกี่ยวข้องของพฤติกรรมการเสพติดกับความผิดปกติ 'สเปกตรัม' ครอบงำซึ่งบังคับใช้
คำสำคัญ: การวินิจฉัยโรค, พฤติกรรมเสพติด, ความผิดปกติ, การครอบงำ, บังคับ