ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Αν και καλή επισκόπηση, παρέλειψε πολλές από τις μελέτες που συγκεντρώθηκαν σε αυτή τη σελίδα: Μελέτες εγκεφάλων σε χρήστες του πορνό. Ίσως το έγγραφο είχε υποβληθεί πριν από τη δημοσίευση των μελετών. Επιπλέον, η κριτική δεν διαχωρίζει την «υπερσεξουαλικότητα» από τον εθισμό στο πορνογραφικό internet. Ωστόσο, το συμπέρασμα είναι αρκετά σαφές:
«Συνολικά, τα στοιχεία φαίνεται να υπονοούν ότι οι αλλοιώσεις στον μετωπιαίο λοβό, την αμυγδαλή, τον ιππόκαμπο, τον υποθάλαμο, το διάφραγμα και τις περιοχές του εγκεφάλου που επεξεργάζονται την ανταμοιβή διαδραματίζουν εξέχοντα ρόλο στην εμφάνιση της υπερσεξουαλικότητας. Οι γενετικές μελέτες και οι προσεγγίσεις νευροφαρμακολογικής θεραπείας δείχνουν την εμπλοκή του ντοπαμινεργικού συστήματος. "
Σύνδεση με πλήρη μελέτη (αμοιβή)
Διεθνής ανασκόπηση της νευροβιολογίας
S. Kühn*, †, , , J. Gallinat*
- * Πανεπιστημιακή κλινική Αμβούργο-Eppendorf, Κλινική και Πολυκλινική Ψυχιατρικής και Ψυχοθεραπείας, Αμβούργο, Γερμανία
- † Κέντρο Ψυχολογίας Ζωής, Ινστιτούτο Ανθρώπινης Ανάπτυξης Max Planck, Βερολίνο, Γερμανία
Διατίθεται στο διαδίκτυο 31 Μάιος 2016
Περίληψη
Μέχρι τώρα, η υπερσεξουαλικότητα δεν βρήκε την είσοδο στα κοινά συστήματα διαγνωστικής ταξινόμησης. Ωστόσο, είναι ένα φαινόμενο που συζητείται συχνά και συνίσταται στην υπερβολική σεξουαλική όρεξη που είναι δυσπροσαρμοσμένη για το άτομο. Οι αρχικές μελέτες διερεύνησαν τις νευροβιολογικές βάσεις της υπερσεξουαλικότητας, αλλά η τρέχουσα βιβλιογραφία είναι ακόμα ανεπαρκής για να καταλήξει σε σαφή συμπεράσματα. Στην παρούσα επισκόπηση, συνοψίζουμε και συζητούμε τα ευρήματα από διάφορες οπτικές γωνίες: μελέτες νευροαπεικόνισης και βλάβης, μελέτες για άλλες νευρολογικές διαταραχές που μερικές φορές συνοδεύονται από υπερσεξουαλικότητα, νευροφάρμακα, γενετικές καθώς και μελέτες σε ζώα. Από κοινού, τα στοιχεία μοιάζουν να υποδηλώνουν ότι οι αλλοιώσεις του μετωπιαίου λοβού, της αμυγδαλής, του ιππόκαμπου, του υποθαλάμου, του διαφράγματος και των περιοχών του εγκεφάλου που επεξεργάζονται την ανταμοιβή διαδραματίζουν εξέχοντα ρόλο στην εμφάνιση της υπερσεξουαλικότητας. Οι γενετικές μελέτες και οι προσεγγίσεις της νευροφαρμακολογικής θεραπείας υποδηλώνουν τη συμμετοχή του ντοπαμινεργικού συστήματος.
Λέξεις-κλειδιά: Σεξουαλική εξάρτηση? Αναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά. Υπεραξία · Υπερβολική μη παραφιλική σεξουαλική συμπεριφορά
Λίγα EXCERPTS
4. NEUROIMAGING ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΟΛΙΑΣΤΙΚΗΣ
Πολλές μελέτες έχουν διερευνήσει τους νευρικούς συσχετισμούς της σεξουαλικής διέγερσης σε απόκριση σε οπτικά ερωτικά ερεθίσματα σε σύγκριση με ουδέτερα ερεθίσματα χρησιμοποιώντας λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI). Σε μια μετα-ανάλυση σε πολλαπλές μελέτες νευροαπεικόνισης που διερευνούν τις εγκεφαλικές αποκρίσεις σε οπτικά ερωτικά στοιχεία που διεξήχθησαν σε αρσενικούς ετεροφυλόφιλους, βρήκαμε σύγκλιση μεταξύ των μελετών για την ενεργοποίηση BOLD σε αρκετές περιοχές όπως ο υποθάλαμος, ο θαλάμος, η αμυγδαλή, ο πρόσθιος cingulate gyrus (ACC), insula, fusiform gyrus , προκεντρικός γύρος, βρεγματικός φλοιός και ινιακός φλοιός (Kuhn & Gallinat, 2011a) (Εικ. 1). Σε μελέτες που ανέφεραν αποκρίσεις εγκεφάλου που σχετίζονται με έναν φυσιολογικό δείκτη σεξουαλικής διέγερσης (π.χ. συστολή του πέους), βρήκαμε συνεπή ενεργοποίηση σε μελέτες σε υποθάλαμο, θαλάμο, διμερή μόνωση, ACC, μετακεντρικό γύρο και ινιακό γύρο. Πλευρικός μετωπιαίος φλοιός Μεσαίος μετωπιαίος φλοιός Temporal φλοιός Ανώτερος φλοιός Cingadate Thalamus Amygdala Hippocampus Insula Nucleus accumbens Hypothalamus. Εικ. 1 Περιοχές που ενδεχομένως εμπλέκονται σε υπερσεξουαλικές συμπεριφορές (δεν φαίνεται το διάφραγμα).
Σε μελέτες στις οποίες η εγκεφαλική δραστηριότητα παρακολουθήθηκε κατά τη διάρκεια οργασμού για άνδρες και γυναίκες, αναφέρθηκε ενεργοποίηση σε ντοπαμινεργικά μονοπάτια που προέρχονταν από το κοιλιακό τετράγωνο (Holstege et al., 2003) έως τον πυρήνα (Komisaruk et al., 2004; Komisaruk , Wise, Frangos, Birbano, & Allen, 2011). Η δραστηριότητα παρατηρήθηκε επίσης στην παρεγκεφαλίδα και στο ACC (Holstege et al., 2003; Komisaruk et al., 2004, 2011). Μόνο στις γυναίκες, παρατηρήθηκε ενεργοποίηση του μετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου κατά τον οργασμό (Komisaruk & Whipple, 2005). Σε μια μελέτη αντιδραστικότητας σε ασθενείς με εθισμένους σε κοκαΐνη, στα άτομα παρουσιάστηκαν οπτικές ενδείξεις που σχετίζονται είτε με την κοκαΐνη είτε με το σεξ (Childress et al., 2008). Είναι ενδιαφέρον ότι τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι παρόμοιες περιοχές του εγκεφάλου θα ενεργοποιηθούν κατά τη διάρκεια ενδείξεων που σχετίζονται με το φάρμακο και το φύλο που βρίσκονται στο δίκτυο ανταμοιβής και στο λεμφατικό σύστημα, συγκεκριμένα στο VTA, την αμυγδαλή, τους πυρήνες, τον τροχιακό και τον νησιωτικό φλοιό. Άλλοι έχουν παρατηρήσει μια ομοιότητα στο εγκεφαλικό προφίλ ενεργοποίησης ως απόκριση σεξουαλικών ερεθισμάτων και αγάπης και προσκόλλησης (Frascella, Potenza, Brown, & Childress, 2010).
Μόνο μία έως σήμερα μελέτη έχει, από τη γνώση μας, διερεύνησε διαφορές στην ενεργοποίηση του εγκεφάλου μεταξύ των συμμετεχόντων με και χωρίς υπερσεξουαλικότητα κατά τη διάρκεια μιας δοκιμαστικής αντιδραστικότητας fMRI (Voon et al., 2014). Οι συγγραφείς αναφέρουν υψηλότερη δραστηριότητα ACC, κοιλιακό ραβδωτό και αμυγδαλό σε άτομα με υπερεξουαλικότητα σε σύγκριση με εκείνα χωρίς. Οι περιοχές που ενεργοποιήθηκαν αλληλεπικαλύπτονται με περιοχές του εγκεφάλου που προσδιορίσαμε σε μια μετα-ανάλυση για να ενεργοποιούμε με συνέπεια τα παραδείγματα λαχτάρας για ναρκωτικά σε διαφορετικούς τύπους εθισμού ουσιών (K € uhn & Gallinat, 2011b) Αυτή η περιφερειακή ομοιότητα προσφέρει περαιτέρω υποστήριξη για την υπόθεση ότι η υπερσεξουαλικότητα μπορεί πράγματι να μοιάζει περισσότερο με διαταραχές του εθισμού. Η μελέτη του Voon και των συναδέλφων της αποκάλυψε επίσης ότι η υψηλή λειτουργική συνδεσιμότητα του δικτύου ACC-striatal – amygdala συσχετίστηκε με την υποκειμενικά αναφερόμενη σεξουαλική επιθυμία («επιθυμία») σε απάντηση στην ερώτηση «Πόσο αυτό αύξησε τη σεξουαλική σας επιθυμία;» "Αξιολογήθηκε από την ερώτηση" Πόσο σας άρεσε αυτό το βίντεο; ") σε υψηλότερο βαθμό σε ασθενείς με υπερσεξουαλικότητα. Επιπλέον, οι ασθενείς με υπερσεξουαλικότητα ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα «επιθυμίας» αλλά όχι «αρεσκείας». Αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ «θέλησης» και «αρεσκείας» έχει υποτεθεί ότι συμβαίνει όταν μια συγκεκριμένη συμπεριφορά γίνει εθισμός στο πλαίσιο
της λεγόμενης θεωρίας εθισμού κινήτρων-επίληψης (Robinson & Berridge, 2008).
Σε μια μελέτη ηλεκτροεγκεφαλογγραφίας σε συμμετέχοντες που διαμαρτύρονταν για δυσκολίες στον έλεγχο της κατανάλωσής τους από διαδικτυακή πορνογραφία, τα πιθανά γεγονότα (ERP), δηλαδή τα πλάτη P300 σε απόκριση συναισθηματικών και σεξουαλικών ενδείξεων, δοκιμάστηκαν για συσχέτιση με βαθμολογίες ερωτηματολογίου που αξιολογούν την υπερεξουαλικότητα και τη σεξουαλική επιθυμία (επιθυμία ) (Steele, Staley, Fong, & Prause, 2013). Το P300 έχει συσχετιστεί με προσεκτικές διαδικασίες και εν μέρει δημιουργείται στο ACC. Οι συγγραφείς ερμηνεύουν την απουσία συσχέτισης μεταξύ των αποτελεσμάτων του ερωτηματολογίου και των πλάτους ERP ως αποτυχία να υποστηρίξουν προηγούμενα μοντέλα υπερσεξουαλικότητας. Αυτό το συμπέρασμα έχει επικριθεί ως αδικαιολόγητο από άλλους (Love, Laier, Brand, Hatch, & Hajela, 2015; Watts & Hilton, 2011).
Σε μια πρόσφατη μελέτη της ομάδας μας, στρατολογήσαμε υγιείς άνδρες συμμετέχοντες και συσχετίσαμε τις ώρες που αναφέρθηκαν με πορνογραφικό υλικό με την ανταπόκρισή τους σε σεξουαλικές εικόνες καθώς και με τη μορφολογία του εγκεφάλου τους (Kuhn & Gallinat, 2014). Όσο περισσότερες ώρες οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι καταναλώνουν πορνογραφία, τόσο μικρότερη είναι η BOLD απόκριση στα αριστερά putamen ως απάντηση σεξουαλικών εικόνων. Επιπλέον, διαπιστώσαμε ότι περισσότερες ώρες που αφιερώθηκαν βλέποντας την πορνογραφία συσχετίστηκε με μικρότερο όγκο γκρίζας ύλης στο ραβδωτό σώμα, πιο συγκεκριμένα στο δεξί ουρά που έφτασε στον κοιλιακό πύραυλο. Υποθέτουμε ότι το έλλειμμα δομικού όγκου του εγκεφάλου μπορεί να αντικατοπτρίζει τα αποτελέσματα της ανοχής μετά την απευαισθητοποίηση σε σεξουαλικά ερεθίσματα. Η απόκλιση μεταξύ των αποτελεσμάτων που ανέφεραν ο Voon και οι συνάδελφοί της θα μπορούσαν να οφείλονται στο γεγονός ότι οι συμμετέχοντες προσλήφθηκαν από τον γενικό πληθυσμό και δεν διαγνώστηκαν ως πάσχοντες από υπερσεξουαλικά. Ωστόσο, μπορεί να είναι ότι ακίνητες εικόνες πορνογραφικού περιεχομένου (σε αντίθεση με τα βίντεο που χρησιμοποιούνται στη μελέτη του Voon) μπορεί να μην ικανοποιούν τους θεατές βίντεο πορνό σήμερα, όπως προτείνουν οι Love και συνεργάτες (2015). Όσον αφορά τη λειτουργική συνδεσιμότητα, διαπιστώσαμε ότι οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν περισσότερη πορνογραφία εμφάνισαν λιγότερη συνδεσιμότητα μεταξύ του δεξιού υπερηφάνιου (όπου ο όγκος βρέθηκε να είναι μικρότερος) και του αριστερού ραχιαίου προμετωπιαίου φλοιού (DLPFC). Το DLPFC δεν είναι μόνο γνωστό ότι εμπλέκεται σε εκτελεστικές λειτουργίες ελέγχου, αλλά είναι επίσης γνωστό ότι εμπλέκεται στην αντιδραστικότητα των φαρμάκων. Μια συγκεκριμένη διακοπή της λειτουργικής συνδεσιμότητας μεταξύ DLPFC και caudate έχει επίσης αναφερθεί σε εθισμένους σε ηρωίνη συμμετέχοντες (Wang et al., 2013) που καθιστά τους νευρικούς συσχετισμούς της πορνογραφίας παρόμοιοι με αυτούς στον εθισμό στα ναρκωτικά.
Μια άλλη μελέτη που διερεύνησε τους δομικούς νευρικούς συσχετισμούς που σχετίζονται με την υπερσεξουαλικότητα χρησιμοποίησε απεικόνιση τανυστή διάχυσης και ανέφερε υψηλότερη μέση διάχυση σε μια προμετωπιαία οδό λευκής ύλης σε μια ανώτερη μετωπική περιοχή (Miner, Raymond, Mueller, Lloyd, & Lim, 2009) και μια αρνητική συσχέτιση μεταξύ της μέσης διάχυσης σε αυτό το κομμάτι και των βαθμολογιών σε μια απογραφή καταναγκαστικής σεξουαλικής συμπεριφοράς. Αυτοί οι συγγραφείς αναφέρουν επίσης πιο παρορμητική συμπεριφορά σε μια εργασία Go-NoGo σε υπερσεξουαλική σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες στον έλεγχο.
Συγκρίσιμα ανασταλτικά ελλείμματα έχουν αποδειχθεί σε πληθυσμούς που εξαρτώνται από κοκαΐνη, MDMA-, μεθαμφεταμίνη, καπνό και αλκοόλ (Smith, Mattick, Jamadar, & Iredale, 2014). Μια άλλη μελέτη που διερεύνησε τη δομή του εγκεφάλου στην υπερσεξουαλικότητα μέσω μορφομετρίας με βάση το voxel μπορεί να έχει ενδιαφέρον εδώ, αν και το δείγμα αποτελούνταν από ασθενείς με μετωπική πρόωρη άνοια (Perry et al., 2014). Οι συγγραφείς αναφέρουν μια σχέση μεταξύ της ατροφίας του δεξιού κοιλιού και της ατροφίας του παλιδίου και της συμπεριφοράς που αναζητά ανταμοιβή. Ωστόσο, οι συγγραφείς συσχέτισαν την γκρίζα ύλη με μια βαθμολογία που αναζητούσε ανταμοιβή που περιελάμβανε άλλες παραλλαγές συμπεριφοράς όπως η υπερκατανάλωση τροφής (78%), η αυξημένη χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών (26%), εκτός από την υπερσεξουαλικότητα (17%).
Εν κατακλείδι, τα στοιχεία της νευροαπεικόνισης δείχνουν ότι εμπλέκονται περιοχές εγκεφάλου που σχετίζονται με την επεξεργασία ανταμοιβής, συμπεριλαμβανομένου του πυρήνα accumbens (ή γενικότερα του ραβδωτού σώματος) και του VTA, των προμετωπιακών δομών καθώς και των περιοριστικών δομών όπως η αμυγδαλή και ο υποθάλαμος στη σεξουαλική διέγερση και πιθανώς επίσης υπερσεξουαλικότητα.
;