Εξισορρόπηση εκτιμήσεων εγκυρότητας, χρησιμότητας και δημόσιας υγείας σε διαταραχές που οφείλονται σε εθιστικές συμπεριφορές

Stein, DJ, Billieux, J., Bowden-Jones, Η., Grant, JE, Fineberg, Ν., Higuchi, S., Hao, W., Mann, Κ., Matsunaga, Η. Potenza, MN, Rumpf , HM, Veale, D., Ray, R., Saunders, JB, Reed, GM και Poznyak, V. (2018),

Εξισορρόπηση εκτιμήσεων εγκυρότητας, χρησιμότητας και δημόσιας υγείας σε διαταραχές που οφείλονται σε εθιστικές συμπεριφορές.

Παγκόσμια Ψυχιατρική, 17: 363-364. doi:10.1002 / wps.20570

Η έννοια των «συμπεριφορικών (μη χημικών) εθισμών» εισήχθη σχεδόν πριν από τρεις δεκαετίες και ένα αυξανόμενο σώμα βιβλιογραφίας αναδείχθηκε πιο πρόσφατα σε αυτό και σχετικές κατασκευές1, 2. Ταυτόχρονα, ορισμένοι συγγραφείς σημείωσαν ότι η ταξινόμηση των συμπεριφορικών εξαρτήσεων απαιτεί περαιτέρω προσπάθεια3, 4. Εδώ παρέχουμε μια ενημέρωση σε αυτόν τον τομέα, τονίζοντας την πρόσφατη εργασία που αναλήφθηκε κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του ICD-11 και εξετάζοντας το ερώτημα εάν είναι χρήσιμο να υπάρχει ξεχωριστό τμήμα σχετικά με τις διαταραχές που οφείλονται σε εθιστικές συμπεριφορές σε αυτή την ταξινόμηση.

Τόσο το σύστημα DSM όσο και το ICD έχουν αποφύγει εδώ και πολύ καιρό τον όρο "εθισμός" υπέρ της κατασκευής της "εξάρτησης από ουσίες". Ωστόσο, το DSM-5 περιλαμβάνει διαταραχή τυχερών παιχνιδιών στο κεφάλαιο του σχετικά με τις διαταραχές που σχετίζονται με την ουσία και την εθιστική διαταραχή και παρέχει κριτήρια για διαταραχή παιχνιδιών Διαδικτύου, θεωρώντας ότι είναι μια οντότητα που απαιτεί περαιτέρω μελέτη και επισημαίνοντας τις ομοιότητες με τις διαταραχές της χρήσης ουσιών5-7. Στο σχέδιο ICD-11, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εισήγαγε την έννοια των «διαταραχών που οφείλονται σε εθιστικές συμπεριφορές» ώστε να συμπεριλάβει διαταραχές τυχερών παιχνιδιών και παιχνιδιών2, 8. Αυτές οι διαταραχές χαρακτηρίζονται από μειωμένο έλεγχο της εμπλοκής στην εθιστική συμπεριφορά, τη συμπεριφορά που διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη ζωή του ατόμου και τη συνεχιζόμενη εμπλοκή στη συμπεριφορά παρά τις δυσμενείς συνέπειες, με σχετική δυσφορία ή σημαντική εξασθένιση προσωπικών, οικογενειακών, κοινωνικών και άλλων σημαντικούς τομείς λειτουργίας2, 8.

Σημαντική εστίαση κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του DSM-5 αφορούσε διαγνωστικούς επικυρωτές. Βεβαίως, υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις για αλληλεπικάλυψη μεταξύ διαταραχών χρήσης ουσιών και διαταραχών που οφείλονται σε εθιστικές συμπεριφορές, όπως διαταραχή τυχερών παιχνιδιών, σε βασικούς επικυρωτές, συμπεριλαμβανομένης της συννοσηρότητας, βιολογικών μηχανισμών και απόκρισης θεραπείας5-7. Για διαταραχή παιχνιδιών, υπάρχουν αυξανόμενες πληροφορίες σχετικά με κλινικά και νευροβιολογικά χαρακτηριστικά. Για ένα ευρύ φάσμα άλλων υποθετικών συμπεριφορικών εθισμών, υπάρχουν λιγότερα στοιχεία. Περαιτέρω, μερικές από αυτές τις καταστάσεις μπορούν επίσης να επιδεικνύουν αλληλεπικάλυψη με διαταραχές ελέγχου παρορμήσεως (σε DSM-IV και ICD-10), συμπεριλαμβανομένης της συννοσηρότητας, των βιολογικών μηχανισμών και της απόκρισης θεραπείας9.

Οι ομάδες που εργάζονται στο ICD ‐ 11 αναγνωρίζουν τη σημασία των επικυρωτών ψυχικών και συμπεριφορικών διαταραχών, δεδομένου ότι ένα σύστημα ταξινόμησης με μεγαλύτερη διαγνωστική εγκυρότητα μπορεί να οδηγήσει σε βελτιωμένα αποτελέσματα θεραπείας. Ταυτόχρονα, οι ομάδες εργασίας ICD ‐ 11 έχουν επικεντρωθεί συγκεκριμένα σε θέματα κλινικής χρησιμότητας και δημόσιας υγείας στις συζητήσεις τους, με ρητή εστίαση στη βελτίωση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης σε μη ειδικούς χώρους, σύμφωνα με την έμφαση της ICD IC 11 στην παγκόσμια ψυχική υγεία. Λεπτομερείς διαφοροποιήσεις των διαταραχών και των υποτύπων διαταραχών, ακόμη και αν υποστηρίζονται από εμπειρική εργασία για τη διαγνωστική εγκυρότητα, αναμφισβήτητα δεν είναι τόσο χρήσιμες σε περιβάλλοντα όπου οι μη ειδικοί παρέχουν φροντίδα. Ωστόσο, η σχετική αναπηρία και η αναπηρία είναι βασικά ζητήματα σε αυτήν την προοπτική, υποστηρίζοντας τη συμπερίληψη διαταραχών τυχερών παιχνιδιών και τυχερών παιχνιδιών στο ICD ‐ 112, 8.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους η αναγνώριση των διαταραχών που οφείλονται σε εθιστικές συμπεριφορές και η συμπερίληψή τους στην νοσολογία μαζί με διαταραχές της χρήσης ουσιών μπορεί να συμβάλλουν στη βελτίωση της δημόσιας υγείας. Είναι σημαντικό ότι ένα πλαίσιο δημόσιας υγείας για την πρόληψη και τη διαχείριση των διαταραχών χρήσης ουσιών μπορεί να εφαρμοστεί σε διαταραχή τυχερών παιχνιδιών, διαταραχή τυχερών παιχνιδιών και ίσως κάποιες άλλες διαταραχές που οφείλονται σε εθιστικές συμπεριφορές (αν και το σχέδιο ICD-11 υποδεικνύει ότι μπορεί να είναι πρόωρο να συμπεριληφθεί την ταξινόμηση οποιασδήποτε άλλης διαταραχής εξαιτίας εθιστικών συμπεριφορών εκτός των τυχερών παιχνιδιών και των διαταραχών τυχερών παιχνιδιών).

Ένα πλαίσιο δημόσιας υγείας για την εξέταση διαταραχών που οφείλονται σε εθιστικές συμπεριφορές έχει αναμφισβήτητα ορισμένα συγκεκριμένα πλεονεκτήματα. Ειδικότερα, αποδίδει την δέουσα προσοχή στα εξής: α) το φάσμα από τη συμπεριφορά που σχετίζεται με τον ελεύθερο χρόνο χωρίς να βλάπτει την υγεία έως τη συμπεριφορά που συνδέεται με σημαντική βλάβη · β) την ανάγκη για ποιοτικές έρευνες σχετικά με τον επιπολασμό και το κόστος αυτών των συμπεριφορών και διαταραχών και γ) τη χρησιμότητα της χάραξης πολιτικής βάσει στοιχείων βάσει των οποίων θα μειωθεί η βλάβη.

Παρόλο που κάποιοι μπορεί να ανησυχούν για την ιατρική αντιμετώπιση των συνήθων επιλογών διαβίωσης και τρόπου ζωής, ένα τέτοιο πλαίσιο αναγνωρίζει ρητά ότι κάποιες συμπεριφορές με εθιστική δυνατότητα δεν είναι απαραιτήτως και ποτέ δεν μπορούν να καταστούν κλινικές διαταραχές και υπογραμμίζει ότι η πρόληψη και η μείωση της υγείας και της κοινωνικής επιβάρυνσης με διαταραχές που οφείλονται σε εθιστικές συμπεριφορές μπορεί να επιτευχθούν με ουσιαστικούς τρόπους από παρεμβάσεις εκτός του τομέα της υγείας.

Αρκετές άλλες επικρίσεις για τα κατασκευάσματα συμπεριφορικών διαταραχών ή διαταραχών που οφείλονται σε εθιστικές συμπεριφορές μπορούν να προβληθούν για συζήτηση. Έχουμε ήδη επισημάνει σε αυτό το περιοδικό ότι χρειάζονται πρόσθετες εργασίες για την ισχυρή διεκδίκηση διαγνωστικής εγκυρότητας9, και το σχέδιο ICD-11 παρουσιάζει επίσης τις διαταραχές τυχερών παιχνιδιών και τυχερών παιχνιδιών στο κεφάλαιο "Διαταραχές ελέγχου των παρορμήσεων". Σχετικά, υπάρχει μια εύλογη ανησυχία ότι τα όρια αυτής της κατηγορίας ενδέχεται να επεκταθούν ακατάλληλα πέρα ​​από τη διαταραχή τυχερών παιχνιδιών και τυχερών παιχνιδιών ώστε να συμπεριληφθούν και άλλα είδη ανθρώπινης δραστηριότητας. Ορισμένα από αυτά τα επιχειρήματα αλληλεπικαλύπτονται με εκείνα που υπογραμμίζουν τους κινδύνους ενός αναγωγικού ιατρικού μοντέλου διαταραχών χρήσης ουσιών.

Ενώ γνωρίζουμε τη σημασία αυτών των ζητημάτων, η άποψή μας είναι ότι το δυνητικά μεγάλο βάρος των ασθενειών λόγω συμπεριφορικών εξαρτήσεων απαιτεί αναλογική απάντηση και ότι το βέλτιστο πλαίσιο είναι ένα δημόσιο σύστημα υγείας.

Εδώ έχουμε περιγράψει τους λόγους για τους οποίους ένα πλαίσιο δημόσιας υγείας που είναι χρήσιμο για διαταραχές της χρήσης ουσιών μπορεί επίσης να εφαρμοστεί με χρήσιμο τρόπο σε διαταραχή τυχερών παιχνιδιών, διαταραχή παιγνίων και, ενδεχομένως, σε άλλες συνθήκες υγείας που οφείλονται σε εθιστικές συμπεριφορές. Αυτό το επιχείρημα παρέχει υποστήριξη για τη συμπερίληψη διαταραχών χρήσης ουσιών, διαταραχών τυχερών παιχνιδιών και διαταραχών τυχερών παιχνιδιών σε ένα μόνο τμήμα του κεφαλαίου σχετικά με διανοητικές, συμπεριφορικές ή νευροαναπτυξιακές διαταραχές στο ICD-11.

Μόνο οι συντάκτες είναι υπεύθυνοι για τις απόψεις που εκφράζονται στην παρούσα επιστολή και δεν αντιπροσωπεύουν απαραιτήτως τις αποφάσεις, την πολιτική ή τις απόψεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. Η επιστολή βασίζεται εν μέρει στις εργασίες της Δράσης CA16207 "Ευρωπαϊκό Δίκτυο για την Προβληματική Χρήση του Διαδικτύου", υποστηριζόμενη από την Ευρωπαϊκή Συνεργασία για την Επιστήμη και την Τεχνολογία (COST).