Ηλικία 15 - ΕΔ και ο εθισμός εξαφανίστηκε: Η πίστωση πηγαίνει στη θρησκευτική εμπειρία

(Εντάξει, συνειδητοποιώ ότι είναι λίγο διαβασμένο, αλλά σας ενθαρρύνω όλους να διαβάσετε παρακαλώ την ιστορία επιτυχίας μου. Θέλω όλοι να δουν την εκπληκτική δύναμη του Θεού και τον τρόπο που λειτουργεί.)

Ο Ιησούς είναι πραγματικά ο Βασιλιάς και ο σωτήρας μας. Αυτό δεν αποτελεί αμφιβολία για αυτήν τη δήλωση. Ποτέ στη ζωή μου δεν θα σκεφτώ λιγότερο ή διαφορετικά. Παρακολούθησα το Εθνικό Συνέδριο Καθολικής Νεολαίας του 2015 (NCYC15). Όσο ήμουν εκεί είχα πολλαπλές πνευματικές εμπειρίες που άγγιξαν την ψυχή μου και με άλλαξαν προς το καλύτερο. Αλλά υπάρχει ένα συγκεκριμένο που με άλλαξε και ξέρω για ένα γεγονός ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός ο Βασιλιάς των Βασιλέων που το έκανε.

Αρχικά, πριν για περίπου δύο με τρία χρόνια παλεύω με τον εθισμό μου. Ο εθισμός μου ήταν στην πραγματικότητα περισσότερο από 2-3 χρόνια, αλλά μόνο για αυτά τα χρόνια παραδέχτηκα ανοιχτά στον εαυτό μου ότι ήταν πράγματι ένα πρόβλημα που έπρεπε να διορθωθεί. Ο εθισμός είχε τη δική του ζωή. Ο εθισμός με έκανε να θέλω να αυτοκτονήσω. Ο εθισμός ήταν η ρίζα πολλών προβλημάτων και τύψεων που έλαβαν χώρα στο μυαλό μου. Προκαλούσε φόβο, κατάθλιψη, θλίψη, θυμό και το αίσθημα ότι δεν έχεις αυτοεκτίμηση.

Με πολλούς διαφορετικούς τρόπους παραμόρφωσε τον εγκέφαλό μου και μου έδωσε τη δυνατότητα να χάσω την ικανότητα να αγαπώ. Όχι μόνο να αγαπώ τους άλλους ανθρώπους και τα πράγματα, αλλά να αγαπώ τον εαυτό μου. Σε κάποια σημεία του εθισμού μου δεν ένιωθα ότι είχα νόημα ή σκοπό για κανέναν και τίποτα. Μπορείτε μόνο να φανταστείτε τι έκανε αυτό στην καθημερινότητά μου.

Υπήρχε ομίχλη του μυαλού, έλλειψη ενέργειας, κατάθλιψη, αυτοαμφιβολία και κατέστρεψε αμέτρητες σχέσεις. Αλλά ελάχιστα ήξερα ότι αυτός ο εθισμός ήταν κάτι πολύ πιο απαίσιο.

Αυτός ο εθισμός ήταν το κακό και αμαρτωλό έργο του διαβόλου. Κοιτάζοντας πίσω σε αυτό που συνέβη, είναι πραγματικά το μόνο έθνος που το εξηγεί. Κάθε φορά που υποτροπίαζα τα πράγματα θα χειροτέρευαν, η ταλαιπωρία που υπέμενα θα μεταφερόταν σε μια εντελώς νέα βαθμίδα στον θερμοστάτη του πόνου και των προβλημάτων.

Μόνος μου προσπάθησα να το πολεμήσω, πάλεψα και πάλεψα αμέτρητες φορές, κερδίζοντας κάποιες μάχες, αλλά χάνοντας τις περισσότερες. Κάποτε πέρασα 20 μέρες χωρίς υποτροπή, αλλά έπεσα και κατέβηκα πιο κάτω από την τάφρο του εθισμού από ποτέ.

Ενώ ο εθισμός μου ήταν ζωντανός και καλά, κοίταξα το ημερολόγιο και συνειδητοποίησα ότι το NCYC15 πλησίαζε όλο και περισσότερο. Κάτι μέσα μου με έκανε τόσο ελκυστικό σε αυτό το γεγονός. Ενώ στο παρελθόν είχα ανάμεικτα ή θερμά συναισθήματα για το αν έπρεπε να παρευρεθώ στην εκδήλωση. Καθώς τα πρόσφατα γεγονότα στο Παρίσι έκαναν τους γονείς μου να ανησυχούν μήπως ανέβω Βόρεια για το NCYC, τους διαβεβαίωσα ότι όλα θα πάνε καλά. Παρόλο που πίστευα ότι μπορεί να είναι και επικίνδυνο.

Καθώς τότε το γεγονός πλησίαζε όλο και περισσότερο, η αποτυχία μου να καταπολεμήσω τον πειρασμό για τους εθισμούς μου γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Και ακόμη και το βράδυ πριν φύγω, έδωσα τον εθισμό μου περισσότερες από μία φορές, τουλάχιστον.

Το επόμενο νωρίς το πρωί και εννοώ νωρίς καθώς στις 3 τα ξημερώματα ένιωσα διαφορετικά. Δεν μπορώ να εξηγήσω, αλλά ήταν σαν ένα υποσυνείδητο σύνολο που πήγαινε κάπου για να εκπληρωθεί. Παρόλο που ήταν η πρώτη μου φορά που πήγαινα στο NCYC και ακόμη και στον Βορρά με ή χωρίς γονείς.

Το ταξίδι άλλαξε τη ζωή, και τις τρεις μέρες ο Ιησούς Χριστός καθάρισε το σώμα, το μυαλό και την ψυχή μου. Αλλά υπήρχε μια συγκεκριμένη στιγμή που θα ήθελα να μοιραστώ.

Τώρα, και τις τρεις μέρες προσευχήθηκα για συγχώρεση και για να απαλλαγώ από τον εθισμό μου. Αλλά τη δεύτερη μέρα του ταξιδιού μου ήταν όταν ο Ιησούς έγινε ορατός σε μένα και με άλλαξε σωματικά. Μέσα σε αυτό το συνέδριο υπήρχαν πολλοί (εκατοντάδες) θρησκευτικοί ομιλητές που μπορούσατε να παρακολουθήσετε για να ακούσετε. Θα παραδεχτώ ότι έπρεπε να είχα προγραμματίσει το δικό μου, αλλά τελικά δεν το έκανα και σκέφτηκα ότι θα ακολουθούσα τη ροή και θα πήγαινα σε όποιον έβλεπα ενδιαφέρον να ακούσω. Καθώς βρισκόμουν γύρω από αυτό το τεράστιο συνεδριακό κέντρο με 25,000 έφηβους Καθολικούς, εγώ και ένας άλλος έφηβος που ήρθα με την εκκλησία μου μπορέσαμε να βρεθούμε ο ένας στον άλλο στο ίδιο πρώτο εργαστήριο (ομιλητής). Είχε πολύ καλύτερο πρόγραμμα στο μυαλό της για το ποιον θα έβλεπε και πότε.

Αυτή η κοπέλα και εγώ ήμασταν καλοί φίλοι εδώ και καιρό και στην πραγματικότητα της είπε ο φίλος της να μην πάει, γιατί πήγαινα και εγώ. Ναι, αυτό το κορίτσι και εγώ έχουμε παρελθόν, αλλά ο Κύριος την εννοούσε να είναι εκεί για μένα. Για να με καθοδηγήσει.

Ήμασταν χαρούμενοι που κάνουμε παρέα ο ένας με τον άλλον μόνο και μόνο ως φίλοι, γιατί πραγματικά απολαμβάνουμε ο ένας την παρέα του άλλου. Συνεχίζουμε να γελάμε ο ένας τον άλλον, όχι με φλερτ, αλλά με τον καλύτερο τρόπο φίλων ή αδερφού. Αποφάσισα να μείνω μαζί της όλη την ημέρα και να πάω στα ηχεία που είχε επιλέξει. Τα δύο πρώτα ήταν υπέροχα, αλλά το τρίτο είναι όπου τραβάμε την προσοχή μας.

Πριν μπούμε στην αίθουσα των τελικών ομιλητών, με ενημέρωσε ότι την τελευταία φορά που άκουσε αυτόν τον ομιλητή το 2013 είχε όλο το κοινό να κλαίει. Την κοίταξα με έντονο ύφος και είπα «Α, δεν νομίζω ότι θα κλάψω».

Ήταν ένας εκπληκτικός ομιλητής, δίνοντας μια διασκεδαστική και ενθουσιώδη επαναφήγηση της ιστορίας του άσωτου γιου. Αν δεν είστε εξοικειωμένοι με την ιστορία Το μάθημα είναι ότι και αν κάνετε ή πώς αμαρτάνετε, ο Θεός πάντα θα σας καλωσορίζει, θα σας αγαπά και θα σας συγχωρεί αν του δίνετε τον εαυτό σας.

Ολοκλήρωσε το εργαστήριό του με μια τελευταία προσευχή τύπου διαλογισμού. Έβαλε όλο το δωμάτιο να τους κλείσει τα μάτια. Είπε να φανταστείς ότι κάθεσαι αναπαυτικά σε ένα βουνό. Καθώς κοιτάς τη γη, βλέπεις μακριά στον παράδεισο. Όχι μόνο υπάρχει παράδεισος, αλλά ο Ιησούς είναι εκεί και θέλει να έρθετε μαζί του και να είστε μαζί του στον παράδεισο. Τώρα θυμηθείτε ότι νιώθετε τέλεια άνετα στο βουνό σας, αλλά έχετε αυτή την παρόρμηση και την επιθυμία να είστε με τον Ιησού, έτσι κατεβαίνετε το βουνό. Το να κατέβεις στο βουνό είναι πιο εύκολο να το πεις παρά να το κάνεις. Τέλος, φτάνεις στον πάτο και περνάς μέσα από αυτό το δάσος. Είσαι κουρασμένος και φθαρμένος ήδη από το βουνό. Αυτοί οι άνθρωποι εμφανίζονται και έρχονται κοντά σου και σου λένε «παρατάσου, δεν μπορείς να τα καταφέρεις, έλα να είσαι μαζί μας, έλα να χαλαρώσεις και να γλεντήσεις μαζί μας». Είναι δελεαστικό, αλλά ξέρεις ότι θέλεις να είσαι με τον Ιησού, οπότε προχωράς.

 Στη συνέχεια, φτάνετε σε αυτή την έρημο. Πατάς στην έρημο, κάνει ζέστη και ιδρώνεις, τελικά πέφτεις στην άμμο. Καθώς ξαπλώνετε εκεί, συλλογίζεστε όλες τις αμαρτίες σας, (στην περίπτωσή μου τον εθισμό μου) σκέφτεστε όλα τα κακά που έχετε κάνει ποτέ και πώς δεν υπάρχει τρόπος να συνεχίσετε.

Τότε ξαφνικά νιώθεις κάποιον να σε γυρίζει στην πλάτη σου. Κοιτάς ψηλά και είναι ο Ιησούς! Σε παίρνει και σε κρατάει στην αγκαλιά του και σου λέει ότι όλα είναι «εντάξει». Μπορείς να νιώσεις την αγάπη του να σε κυνηγάει και απλά να αποκαλύπτεις όλες τις αμαρτίες σου και οτιδήποτε σε προβληματίζει, και η αγάπη του σε ανακουφίζει από όλα αυτά τα προβλήματα και νιώθεις ασφάλεια, χαρά και αγάπη να σε διατρέχουν.

Πίσω στην πραγματικότητα, έβγαζα τα μάτια μου έξω σε αυτό το σημείο. (Μαζί με όλους τους άλλους) Επειδή πραγματικά ένιωσα ότι ο Ιησούς έκανε αυτό το δόλο, έβαλα τον εθισμό μου εκεί έξω και με καθάρισε από αυτό. Μόλις τελείωσε η προσευχή, είχα δάκρυα σε όλα τα μανίκια μου και τα σκούπισα από το πρόσωπό μου. Αλλά καθώς άνοιξα τα μάτια μου ένιωσα νέα. Έφυγα από το εργαστήριο νιώθοντας ανανεωμένος και γεμάτος ζωή. Ήταν σαν να ξαναγεννήθηκα.

Την επόμενη μέρα, πήγα να εξομολογηθώ και απαλλάχτηκα από όλες τις αμαρτίες μου από έναν εκπληκτικά φοβερό ιερέα. Και εκείνη την τελευταία νύχτα στη λειτουργία προσευχήθηκα για τη μετάνοιά μου και σε εκείνο το σημείο ήξερα ότι ο εθισμός μου είχε νικηθεί από τον Ιησού. Είναι ο βασιλιάς των βασιλιάδων και ο Κύριος και ο σωτήρας μου. Ο Ιησούς με έσωσε.

Επιτρέψτε μου να σας πω όλα ότι από τότε που επέστρεψα δεν έχω άλλους πειρασμούς. Αμέσως αφού επισκέφτηκα αυτό το εργαστήριο το επόμενο πρωί, το επόμενο πρωί είχα μια σκληρή πέτρα. Το χείλος μου επέστρεψε αφού έλειπα για μεγάλο χρονικό διάστημα και ακόμη και με τα κορίτσια δυσκολευόμουν να πάρω ένα κόκαλο, αλλά μετά από εκείνη την ημέρα όλα διορθώθηκαν. Όταν λέω ότι μου έσωσε το μυαλό, το σώμα και την ψυχή μου το εννοούσα. Ναι, πιστέψτε με, είμαι έκπληκτος. Με συγκλόνισε ότι όλα διορθώθηκαν από θαύμα. Αλλά έτσι λειτουργεί ο Θεός. Εννοούσε να έχουμε φιλία εγώ και αυτό το κορίτσι και να συνεχίσει να παρευρίσκεται στο συνέδριο ακόμα κι όταν ο φίλος της είπε όχι. Υπάρχει ένας λόγος που επέμεινα ότι εξακολουθώ να πηγαίνω ακόμα και όταν οι γονείς μου μου ζητούσαν να το παραλείψω λόγω της τραγωδίας στο Παρίσι.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΛΕΟΝ ΠΕΙΡΑΣΜΟ ΓΙΑ ΠΟΡΝΟ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΓΩΝΙΖΩ ΑΛΛΟ ΜΕ ΤΟ ED!

Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΡΝΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΔΩΣΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΔΩΣΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ!

Ελπίζω ότι αυτό σας δίνει λίγη ελπίδα! Σας ενθαρρύνω είτε είστε καθολικοί είτε όχι! Είτε πήγαινε να εξομολογηθείς για πρώτη φορά είτε πες τις αμαρτίες σου σε έναν πάστορα. Φρόντισε όμως να τα βάλεις όλα στον Ιησού για να σε καθαρίσει από τις αμαρτίες σου! Αποδεχτείτε τον ως Κύριο και Σωτήρα σας!

Ο Θεός να έχει όλους καλά!

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ - Ο Ιησούς με έσωσε και τελείωσε τον εθισμό μου.

ΜΕ - Kevinsavo15