O xogo de videojuegos de acción habitual está asociado coas estratexias de navegación dependentes do núcleo caudado (2015)

Greg L. Oeste, Brandi Lee Drisdelle, Kyoko Konishi, Jonathan Jackson, Pierre Jolicoeur, Veronique D. Bohbot

DOI: 10.1098 / rspb.2014.2952 Publicado 20 maio 2015

Abstracto

O habitual xogo de videoxogos está asociado ao aumento da materia gris e á actividade no estriado. Estudos en humanos e roedores demostraron unha relación inversa entre a materia gris no estriato e o hipocampo. Investigamos se o xogo de videoxogos de acción tamén está asociado a un maior uso de estratexias de aprendizaxe de resposta durante a navegación, que se sabe que depende do núcleo caudado do estriato, cando se presenta nunha tarefa de dobre solución. Probamos os reprodutores de videoxogos de acción 26 (actionVGPs) e os reprodutores de videoxogos non acción 33 (non VGPs) no labirinto virtual 4-on-8 e unha tarefa potencial (ERP) relacionada con eventos de atención visual, que produce unha robusta N-2 compoñente -posterior-controlateral (N2pc). Descubrimos que a acción VGPs tiña unha probabilidade significativamente maior de usar unha estratexia de aprendizaxe de resposta (80.76%) en comparación con nonVGPs (42.42%). En consonancia coas evidencias previas, as medidas VGP e as non VGP diferían do xeito en que desplegaron a atención visual aos obxectivos centrais e periféricos como se observou no obtido compoñente N2pc durante unha tarefa de atención visual ERP. O aumento da utilización da estratexia de resposta en acción VGPs é consistente cos aumentos observados anteriormente no volume estriado nos reprodutores de videoxogos (VGPs). O uso de estratexias de resposta está asociado á diminución da materia gris no hipocampo. Estudos anteriores demostraron que a diminución do volume no hipocampo precede a aparición de moitos trastornos neurolóxicos e psiquiátricos. Se o hipocampo ten unha substancia gris máis baixa no hipocampo, como normalmente fan os estudantes de resposta, estes individuos poderían ter un maior risco de desenvolver trastornos neurolóxicos e psiquiátricos durante a súa vida.

  • Recibido en decembro 3, 2014.
  • Aceptado en abril de 21, 2015.

Artigos sobre o estudo