Trastorno de xogos de Internet en adolescentes: personalidade, psicopatoloxía e avaliación dunha intervención psicolóxica combinada coa psicoeducación primaria (2018)

Fronte Psychol. 2018 28; 9: 787. doi: 10.3389 / fpsyg.2018.00787. eCollection 2018.

González-Bueso V1, Santamaría JJ1, Fernández D2,3, L Merino1, Montero E2, Jiménez-Murcia S4,5,6, Del Pino-Gutiérrez A4,7, Ribas J1.

Abstracto

O trastorno de xogos por internet é un trastorno cada vez máis frecuente, que pode ter graves consecuencias nos mozos afectados e nas súas familias. Hai unha necesidade urxente de mellorar os programas de tratamento existentes; estas son obstaculizadas actualmente pola falta de investigación nesta área. É necesario definir con máis detalle a caracterización sintomática, psicosocial e de personalidade destes pacientes e a interacción entre o tratamento e as variables relevantes. Os obxectivos deste estudo foron tres: (1) analizar os perfís sintomáticos e de personalidade de pacientes novos con trastorno de xogo en Internet en comparación con controis sans; (2) para analizar a eficacia dun tratamento cognitivo-comportamental na redución da sintomatoloxía; e (3) para comparar os resultados dese tratamento con ou sen a adición dun grupo psicoeducativo ofrecido aos pais. A mostra final consistía en pacientes 30 ingresados ​​consecutivamente nunha unidade de saúde mental especializada en España e controis sans 30. O grupo experimental recibiu terapia cognitivo-comportamental individual. O grupo experimental dividiuse en dous subgrupos (N = 15), dependendo da adición ou non dun grupo psicoeducativo para os seus pais (admitidos consecutivamente). Rexistráronse puntuacións no inventario de personalidade adolescente de Millon (MACI), a lista de verificación de síntomas (revisada SCL-90-R), o índice de ansiedade por estado (STAI) e outras medidas clínicas e psicopatolóxicas. Os pacientes volveron a avaliar despois do tratamento (excepto o cuestionario MACI). Comparado cos controis saudables, os pacientes non se diferenciou na sintomatoloxía no inicio do estudo, pero anotaron significativamente máis altos nas escalas de personalidade: introvertido e inhibido, e nas preocupacións expresadas as escalas: confusión de identidade, auto-depreciación e inseguridade entre pares e anotadas significativamente máis baixas no Escala histriónica e egotística. No grupo experimental, os cambios pre-post difiriron estatisticamente por escala SCL-90-R Hostilidade, psicotismo e índice de gravidade global e polos criterios diagnósticos para o trastorno de xogo en Internet, independentemente da adición dun grupo psicoeducativo para os pais. Os cambios pre-post non difiren entre os subgrupos experimentais. Non obstante, o subgrupo sen psicoeducación para os pais presentou taxas de abandono estatísticas máis altas durante o tratamento. Os resultados deste estudo baséanse nunha mostra de pacientes que buscan tratamento relacionado con problemas de xogo en liña. Polo tanto, poden ser de valor para pacientes similares.

PALABRAS CHAVE: adolescentes; adicción ao comportamento; trastorno de xogos en internet; pais; grupo psicoeducativo; tratamento psicolóxico

PMID: 29892241

PMCID: PMC5985325

DOI: 10.3389 / fpsyg.2018.00787