En castelán. Ligazón a PDF
Adicción á pornografía: interferencia atencional e grava do consumo
agosto 2019
DOI: 10.17060 / ijodaep.2019.n1.v4.1550
LicenzaCC BY-NC-ND 4.0
V. Cervigón Carrasco, Jesús Castro-Calvo, Beatriz Gil, JuliáBeatriz, Gil Juliá, Rafael Ballester-Arnal, Rafael Ballester-Arnal
RESUMO
A adicción á pornografía: interferencia de atención e gravidade do comportamento.
Introdución: O aumento do uso das tecnoloxías da información e comunicación (TIC) e internet na nosa sociedade impulsou novas formas de adicción. Por mor das súas preocupacións sobre a saúde pública, unha das máis importantes é a adicción ao ciberesexo, e en particular o consumo excesivo e problemático de pornografía. Un gran número de estudos sinalaron que nalgunhas persoas, a visualización de pornografía pode ser excesiva e descontrolada, creando varios problemas en diferentes ámbitos da vida. Por este motivo, é importante explorar os factores e mantedores básicos deste problema. Postúlase que un destes factores podería ser a capacidade de atracción e contido de pornografía consumir recursos de atención (cue reactivity). O obxectivo deste estudo é explorar a relación entre a interferencia de atención creada pola visualización de contidos de pornografía e a gravidade deste comportamento.
Método: Para avaliar este sesgo atencional, desenvolvemos e aplicamos unha tarefa experimental a un grupo de participantes cuxa idade oscila entre os 18 e os 35 anos. A tarefa experimental baseouse nun paradigma de tarefas Stroop: os participantes responden simultaneamente a esta tarefa atencional cando foron expostos a catro tipos de contidos (vídeo pornográfico, sitcom, videoxogo e un contido interactivo baixo -un home que leu un xornal-). Os participantes recibiron a premisa de ignorar os vídeos e centrarse na resposta de forma rápida e precisa da tarefa Stroop.
Resultados: Valorouse o nivel de interferencia creada pola pornografía en comparación con outros contidos a través da comparación entre os tempos medios de reacción e a resposta correcta e os erros de cada ensaio. Estes resultados, onde mostramos diferenzas significativas entre as condicións experimentais, serán expostos en detalle durante a presentación do estudo.
Conclusións: Este estudo apoia, por unha banda, a gran capacidade dos diferentes contidos multimedia (entre eles, pornografía) para atraer e consumir recursos atentos; por outra banda, tamén destaca a forte relación coa capacidade de interferencia da atención que teñen o seu potencial adictivo. Por iso, é importante incluír novos enfoques clínicos que aborden este aspecto a diferentes niveis: prevención, avaliación e tratamento.
Palabras clave: adicción á pornografía; sesgo atencional; a xente nova
CARTEL
Cada vez máis notablemente, as adiccións ao comportamento están tomando as tóxicas en termos de relevancia socio-sanitaria:
✓ O DSM-5 e a última revisión da Clasificación Internacional de Enfermidades da OMS (ICD-11) recoñecen a adicción aos videoxogos como un cadro clínico completo.
✓ ICD-11 (trastornos do control de impulsos) tamén recoñeceu un comportamento sexual compulsivo.
✓ A popularidade de plataformas como Netflix e a gran cantidade de tempo que a xente lle dedica levou á cuestión de saber se ver series de TV pode ser viciante.
◊ As persoas con adiccións ao comportamento mostran unha grande reactividade cognitiva (por exemplo, interferencia atencional) ao obxecto da súa adicción, que se coñece como "reactividade cue".
◊ Polo tanto, a interferencia atencional da exposición a estímulos potencialmente adictivos debería predecir o grao de severidade destes comportamentos
Analizar se o grao de interferencia cognitiva causada pola exposición a estímulos potencialmente adictivos correlaciona con indicadores de consumo excesivo e problemático.
Tarefa experimental de interferencias cognitivas (asistida por ordenador):
✓ 1ª Realización dunha tarefa Stroop sen estimulación concorrente (condición de control).
✓ 2º Realización dunha tarefa Stroop durante a exposición a estímulos potencialmente adictivos.
✓ Interferencia atencional = en tempos medios de reacción (TR) con respecto á condición de control.
◊ Indicadores de consumo excesivo e problemático (autoinforme):
✓ Frecuencia de consumo de: (1) pornografía; (2) series de TV; e (3) videoxogos.
✓ Severidade do consumo de pornografía: Internet Test Screening Test (SST).
✓ Severidade do consumo de series de TV: compromiso e síntomas de Binge-Watching (BWESQ).
✓ Severidade do consumo de videoxogos: proba de trastornos do xogo a Internet (IGDT-10).
Como se hipotetizou, os participantes cun consumo de pornografía máis severo (e non máis frecuente) mostraron maior interferencia
cognitivo ao completar unha tarefa Stroop mentres mira pornografía.
◊ Os usuarios máis comúns de videoxogos (non os usuarios máis problemáticos) tamén mostraron un maior nivel de interferencia durante
Tarefa de tarefa cando se completou durante a exposición a videoxogos.
◊ Nin a frecuencia nin a gravidade do consumo de series de TV se relacionan co grao de interferencia cognitiva durante a visualización.
◊ Confírmase parcialmente que a exposición a condutas adictivas que interfire no procesamento cognitivo
Conversa
Ao longo deste estudo intentamos explorar a capacidade das claves sexuais, neste caso en forma de vídeos pornográficos, para interferir e afectar a atención e procesamento doutras claves estimulantes: é dicir, o efecto que a pornografía pode chegar a xerar en varios e funcións cognitivas e executivas variadas, co propósito de explicar a perseveranza e a incapacidade de interromper o consumo e o comportamento que están a xerar unha serie de conflitos e problemas na vida en liña do adicto ao sexo. En concreto, intentou debuxar e debuxar a relación entre o sumo deste, para o que se utilizou un paradigma amplamente validado e replicado xa que é o da tarefa de atención Stroop. Para iso, recrutáronse a 58 participantes de entre 18 e 35 anos e realizaron unha tarefa experimental ad hoc para avaliar este efecto. A selección deste rango de idade non foi aleatoria, pero varios estudos suxiren que a poboación Young está máis ligada a todo tipo de OSA (Egan e Parmar, 2013; Meerkerk, Van Den Eijnden e Garretsen, 2006), de xeito que a avaliación deste sector de poboación sería máis verde para extrapolar e xeneralizar os resultados. Os datos obtidos neste estudo avalan parcialmente a hipótese de partida. Por Por outra banda, confirmouse que os tempos de reacción son significativamente máis longos durante a tarefa Stroop simultánea á exhibición de contido pornográfico, o que significa que a pornografía xera efectivamente interferencias cognitivas claras. Estes resultados están en liña cos resultados obtidos por Macapagal et. ao. (2011) no seu estudo, no que o uso do paradigma Go / NoGo xa detectou unha clara influencia dos estímulos sexuais no peor procesamento e niveis máis baixos de atención dedicados a outros estímulos tamén importantes pero presuntamente Non tan saíntes como o sexo. Estes datos poderían explicarse facendo referencia á gran activación ou excitación que xeran as claves sexuais asociadas á súa potencia subxectiva e potencia (Wéry & Billieux, 2017; Laier, Pawlikowski, Pekal, Schulte e Brand, 2013). Non obstante, non se descubriu que o contido pornográfico inflúa na cantidade de éxitos, fracasos ou omisións, fose o que eu plantexara ao principio e non se puido confirmar, xa que as diferenzas atopadas non foron estatisticamente significativas.
Aínda que non se analizou a fondo, á luz dos datos obtidos parece que a capacidade de captar recursos atencionais non só se dá en pornografía, senón que tamén proporciona, en menor medida e de xeito moderado, outros contidos ricos. e interactivo para suxeitos, como series de televisión, posiblemente como fonte de estimulación, entretemento e evocación de emocións e estados mentais. Tras esta premisa cabería esperar o mesmo dos videoxogos, pero neste estudo non se atopou unha gran capacidade de captación atenta por parte deles. Unha posible explicación é que os videoxogos non teñen un fío argumental que permita ao espectador introducirlos coa súa visualización sinxela, polo que non serían moi interactivos para os suxeitos. É dicir, se no canto dun vídeo sobre videoxogos, os participantes tiveran a oportunidade de xogar (é dicir, expoñerse á capacidade totalmente inmersiva dos videoxogos), moi probablemente os resultados terían sido significativamente diferentes. este estudo é que os participantes incluíron ambos sexos, o que sería relativamente novo, xa que a investigación tradicional en compulsión e adicción sexual foi dirixida a un grupo masculino (presuntamente) para presentar prevalencias máis antigas destes, deixando ao colectivo feminino de lado. Polo tanto, unha posible liña de estudo futuro podería ser a replicación deste mesmo estudo atendendo tamén ás diferenzas por sexos sobre o impacto do contido pornográfico sobre as funcións cognitivas. Para iso, e para obter maior robustez e peso nos achados, sería conveniente ampliar a mostra actual en ambos os sexos
;