រ៉ាយប៉ូលជេឆីងស៊ុននិងនីកូឡាសស្តេហ្វិន។
ទិនានុប្បវត្តិនៃការរួមភេទនិងការព្យាបាលដោយអាពាហ៍ពិពាហ៍ទើបតែត្រូវបានទទួលយក (ឆ្នាំ ២០១៨)៖ ១-១៣ ។
អរូបី
ការប្រើប្រាស់រូបភាពអាសអាភាសកំពុងក្លាយជារឿងធម្មតាហើយអាចជាគំរូមួយដែលបុគ្គលម្នាក់ៗទទួលបានការអប់រំអំពីការរួមភេទ។ ការសិក្សាការស្ទង់មតិនេះបានវាយតម្លៃលើការប្រើប្រាស់រូបភាពអាសអាភាសការយល់ឃើញនៃរូបអាសអាភាសដែលជាប្រភពនៃព័ត៌មានផ្លូវភេទនិងការប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យនៅក្នុងគំរូតំណពូជភេទផ្ទុយនៃមនុស្សពេញវ័យជនជាតិអាឡឺម៉ង់ភេទទី 200 ដែលមិនមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធ។ នៅកម្រិតទ្វេភាគីគំរូគំរូជាទូទៅមានតែការផ្សារភ្ជាប់គ្នារវាងការស៊ីអារម្មណ៍អាសអាភាសនិងការថយចុះភាពញឹកញាប់នៃការប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយស្របនឹងការទទួលបានអក្សរសកម្មភាពការធ្វើឱ្យសកម្មនិងគំរូនៃការដាក់ពាក្យ (3អេម) នៃការធ្វើអាជីវកម្មប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយផ្លូវភេទសមាគមនេះត្រូវបានសម្របសម្រួលដោយការយល់ឃើញប្លែកនៃរូបអាសអាភាសដែលជាប្រភពនៃព័ត៌មានផ្លូវភេទ។ ការបំផ្លាញអន្តរកម្មបានបង្ហាញថាមិនមានការផ្សារភ្ជាប់គ្នារវាងការប្រើប្រាស់រូបអាសអាភាសនិងការប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យក្នុងចំណោមអ្នកចូលរួមដែលមិនយល់ស្របថារូបអាសអាភាសគឺជាប្រភពព័ត៌មានផ្លូវភេទឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញការប្រើប្រាស់រូបអាសអាភាសត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យញឹកញាប់ជាងក្នុងចំណោមអ្នកចូលរួមដែលយល់ស្របថារូបអាសអាភាសគឺជាប្រភពព័ត៌មានផ្លូវភេទ។ ដោយសារការយល់ឃើញថារូបភាពអាសអាភាសជាប្រភពនៃព័ត៌មានផ្លូវភេទត្រូវបានពង្រឹងទំនាក់ទំនងរវាងការប្រើប្រាស់អាសអាភាសនិងការប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យមិនសូវបានកើនឡើង។ យេនឌ័រមិនបានសម្របសម្រួលសមាគមទាំងនេះទេ។ ការរកឃើញទាំងនេះចង្អុលបង្ហាញពីសារៈសំខាន់នៃការលើកកម្ពស់ការអានអាសអាភាសដ៏សំខាន់តាមរយៈការអប់រំអក្ខរកម្មប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។
;