Perbezaan Seksual dalam Respons terhadap Stimuli Seksual Visual: Kajian (2008)

Heather A. Rupp, Ph.D.^1,2 and Kim Wallen, Ph.D.³

Maklumat Pengarang ► Maklumat hak cipta dan Lesen ►

Artikel ini mengkaji apa yang kini diketahui tentang bagaimana lelaki dan wanita bertindak balas terhadap pembentangan rangsangan seksual visual. Walaupun andaian bahawa lelaki bertindak lebih kepada rangsangan seksual secara visual secara umumnya disokong secara empirik, laporan sebelumnya mengenai perbezaan seks dikelirukan oleh kandungan pembolehubah rangsangan yang dibentangkan dan teknik pengukuran. Kami mencadangkan bahawa peringkat pemprosesan kognitif merespon rangsangan seksual adalah peringkat pertama di mana perbezaan seks berlaku. Divergensi antara lelaki dan wanita dicadangkan akan berlaku pada masa ini, ditunjukkan dalam perbezaan dalam pengaktifan saraf, dan menyumbang kepada perbezaan seks yang dilaporkan sebelum ini dalam respons fisiologi periferal hiliran dan laporan subjektif tentang rangsangan seksual. Di samping itu, kajian ini membincangkan faktor-faktor yang boleh menyumbang kepada kebolehubahan dalam perbezaan jantina yang dilihat sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual visual. Faktor termasuk pembolehubah peserta, seperti keadaan hormon dan sikap seksual yang disosialisasikan, serta pemboleh ubah yang khusus untuk kandungan yang dibentangkan dalam rangsangan. Berdasarkan kajian yang diteliti, kami menyimpulkan bahawa ciri-ciri kandungan secara berbeza menghasilkan tahap rangsangan seksual yang lebih tinggi pada lelaki dan wanita. Khususnya, lelaki kelihatan lebih dipengaruhi oleh seks pelaku yang digambarkan dalam rangsangan manakala respon wanita mungkin berbeza dengan konteks yang dibentangkan. Motivasi seksual, jangkaan peranan jantina, dan sikap seksual adalah pengaruh yang mungkin. Perbezaan ini adalah kepentingan praktikal untuk penyelidikan masa depan mengenai rangsangan seksual yang bertujuan untuk menggunakan rangsangan eksperimen yang sebanding dengan lelaki dan wanita serta pemahaman umum tentang perbezaan seks kognitif.

Penyusuan Seksual

Untuk memahami perbezaan seks sepenuhnya sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual visual, pertama sekali diperlukan untuk membentangkan pembetulan teori yang menerangkan pelbagai proses yang kami percaya terlibat dalam menghasilkan tindak balas kepada rangsangan seksual. Kami menganggap rangsangan seksual subjektif, atau tindak balas terhadap rangsangan seksual visual, sebagai produk yang muncul dari keadaan fisiologi kognitif dan periferal gabungan individu (Basson, 2002; Heiman, 1980; Janssen, Everaerd, Spiering, & Janssen, 2000; Istana & Gorzalka, 1992). Sumbangan kognitif kepada rangsangan seksual tidak diketahui sepenuhnya, tetapi melibatkan penilaian dan penilaian rangsangan, pengkategorikan rangsangan sebagai tindak balas seksual dan afektif (Basson, 2002; Janssen et al., 2000; Redoute et al., 2000; Stoleru et al., 1999). Komponen fisiologi rangsangan seksual termasuk perubahan fungsi kardiovaskular, respirasi, dan tindak balas genital, ereksi pada lelaki, dan vasocongestion pada wanita (Basson, 2002; Janssen et al., 2000; Korff & Geer, 1983; Laan, Everaerd, Van der Velde, & Geer, 1995). Apabila subjek melihat rangsangan seksual, tindak balas fisiologi, seperti kadar denyutan jantung, tekanan darah, pernafasan, ereksi, dan vasocongestion vagina, sering tidak sepadan dengan persepsi subjektif diri yang dilaporkan tentang rangsangan seksual, terutama pada wanita (Chivers, Reiger, Latty, & Bailey, 2004; Laan et al., 1994; Wincze, Hoon, & Hoon, 1977). Tidak konsisten antara langkah-langkah fisiologi dan laporan tentang rangsangan seksual subjektif mungkin menunjukkan bahawa perubahan fisiologi pada mereka sendiri bukan satu-satunya mata pelajaran yang digunakan untuk menilai rangsangan seksual. Selain itu, tidak jelas sama ada perselisihan ini terutamanya terhad kepada wanita, kerana lelaki biasanya menunjukkan kesesuaian yang lebih besar, walaupun tidak lengkap, antara respons genital mereka dan penilaian subjektif rangsangan (Chivers et al. 2004; Hall, Binik, & Di Tomasso, 1985). Oleh itu, kita belum mengetahui hubungan yang tepat antara rangsangan seksual subjektif dan fizikal, yang merupakan proses kompleks yang muncul dari pelbagai komponen kognitif dan fisiologi. Mungkin komponen-komponen kognitif dan fisiologi ini beroperasi melalui mekanisme dan litar yang berbeza, walaupun mereka mungkin saling mempengaruhi satu sama lain (Janssen et al., 2000).

Orientasi teori kami mengandaikan bahawa pemprosesan kognitif yang sedar dan tidak sedar di dalam otak, termasuk ingatan, perhatian, dan emosi, menetapkan konteks dalaman yang rangsangan visual, serta tindak balas fisiologi periferi berikutnya, ditafsirkan sebagai seksual. Rangka kerja kognitif di mana rangsangan seksual visual dilihat dengan demikian mengantarkan tindak balas khusus yang ditimbulkan kepada rangsangan seksual visual. Dalam proses maklum balas, hasil rangsangan seksual subjektif dari interaksi antara faktor kognitif dan pengalaman, seperti keadaan afektif, pengalaman terdahulu, dan konteks sosial semasa, yang menetapkan syarat-syarat bagi pengeluaran tindak balas fisiologi periferi, yang kemudiannya memberi maklum balas untuk mempengaruhi reaksi kognitif kepada rangsangan, menyebabkan perasaan rangsangan seksual, yang seterusnya mempengaruhi tahap rangsangan fisiologi. Proses penyepaduan ini mungkin melalui beberapa lelaran, meningkatkan rangsangan dengan setiap lulus melalui gelung fizikal-kognitif. Sama ada mekanisme awal kognitif sedar atau tidak sedar tidak dapat diselesaikan, dengan beberapa penyiasat menekankan tindak balas fisiologi awal kepada rangsangan seksual sebagai penentu utama rangsangan psikologi (Basson, 2002; Laan et al., 1995). Ada kemungkinan perbezaan seks dalam berapa banyak kognisi mempengaruhi rangsangan seksual subjektif, tetapi kedua-dua lelaki dan wanita menentukan rangsangan seksual subjektif sebagai hasil rangsangan seksual fisiologi dalam keadaan kognitif semasa.

Siasatan sebelum ini mengenai rangsangan seksual telah menumpukan perhatian terutamanya pada titik akhir subjektif atau fisiologi, seperti pendirian atau vasocongestion alat kelamin, dan jarang sekali menguji pemprosesan kognitif rangsangan seksual, termasuk penilaian perhatian dan rangsangan. Komponen rangsangan seksual kognitif sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual visual adalah aspek kritikal tindak balas rangsangan seksual pada manusia yang memerlukan siasatan lanjut. Perbezaan seks mungkin akan diperhatikan dengan faktor-faktor yang mempengaruhi, dan pentingnya, keadaan kognitif terhadap rangsangan seksual secara keseluruhan. Oleh itu, adalah perlu untuk mengkaji kedua-dua aspek fisiologi dan kognitif keghairahan seksual untuk memahami sepenuhnya perbezaan jantina sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual visual. Kajian ini membincangkan penemuan terdahulu mengenai perbezaan seks sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual, termasuk kajian yang mengukur kedua-dua ukuran fisiologi subjektif dan persisian rangsangan seksual, serta kajian mengukur pengaktifan saraf sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual visual. Pemeriksaan perbezaan seks dalam tindak balas kepada rangsangan seksual visual menggunakan metodologi yang berbeza dapat memajukan lagi pemahaman tentang interaksi kompleks antara proses kognitif dan fisiologi untuk menghasilkan rangsangan seksual subjektif.

Perbezaan Seks dalam Penilaian Subjektif Stimuli Seksual

Perbezaan jantina yang didokumenkan yang terbaik sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual menggunakan penilaian subjektif tentang rangsangan seksual dan minat sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual. Apabila dibentangkan dengan rangsangan yang sama, lelaki dan wanita sering melaporkan tahap rangsangan seksual dan positif yang berbeza, serta penarafan daya tarikan seksual para pelakon, bergantung pada ciri rangsangan. Kebanyakan kajian di mana lelaki dan wanita menilai tahap daya tarikan kepada rangsangan seksual tidak, bagaimanapun, secara terperinci mencirikan butiran rangsangan yang boleh menghasilkan perbezaan seks dalam rangsangan seksual atau daya tarik (Bancroft, 1978).

Beberapa kajian yang menggambarkan aspek spesifik rangsangan seksual yang lelaki dan wanita lebih suka mencari pelbagai sifat yang boleh memberi kesan kepada lelaki dan wanita. Sama ada lelaki atau wanita mencipta rangsangan itu adalah satu ciri yang mempengaruhi tindak balas subjek terhadap rangsangan seksual. Wanita yang melihat klip dari filem-filem erotik yang dibuat oleh wanita atau lelaki melaporkan tahap kegembiraan seksual yang lebih tinggi kepada filem-filem buatan wanitaLaan et al., 1994). Walau bagaimanapun, tindak balas subjektif mereka tidak dapat dilihat dalam tindak balas fisiologi mereka kerana mereka menunjukkan tindak balas genital yang sama terhadap filem wanita dan buatan manusia. Perbalahan ini mungkin mencerminkan bahawa wanita-wanita ini juga melaporkan lebih banyak emosi negatif, seperti keengganan, rasa bersalah, dan rasa malu, sebagai tindak balas kepada lelaki yang dibuat berbanding dengan filem yang dicipta oleh wanita. Emosi negatif ini mungkin disebabkan oleh fakta bahawa filem yang dicipta oleh manusia tidak terlibat dalam pemikiran dan berfokus secara eksklusif pada persetubuhan manakala filem yang dicipta oleh wanita itu mempunyai empat 11 minit yang dikhususkan untuk foreplay. Tidak jelas sama ada ini mencerminkan tindak balas oleh wanita kepada filem-filem lelaki dan perempuan, atau lebih selesa dengan penggambaran foreplay daripada persetubuhan. Ini hanya boleh diselesaikan dengan menggunakan filem kandungan yang serupa, tetapi dibuat oleh lelaki atau wanita. Pemotongan yang diperhatikan di antara rangsangan psikologi dan fizikal mungkin berkaitan dengan emosi negatif yang menyebabkan subjek wanita memaksa mekanisme kognitif lain, seperti penerimaan sosial penggambaran seksual, mengakibatkan pencerobohan atau penyensoran laporan subjektif, tetapi meninggalkan respons fisiologi mereka tidak terjejas. Kesimpulan ini juga dapat dijelaskan oleh fakta bahawa wanita melaporkan tahap kebangkitan subjektif yang tinggi dengan kesan positif tetapi kadang-kadang menunjukkan peningkatan rangsangan genital dengan mempengaruhi negatif (Peterson & Janssen, dalam akhbar). Sama ada laporan subjektif atau tindak balas genital adalah ukuran "benar" kegembiraan seksual tidak dapat diselesaikan.

Dalam kajian berkaitan oleh Janssen, Carpenter, dan Graham (2003), apabila lelaki dan wanita diperlihatkan filem-filem erotik yang dipilih oleh kakitangan penyelidik lelaki atau wanita, mereka melaporkan tahap yang lebih tinggi tentang kebangkitan subjektif kepada filem-filem yang dipilih oleh ahli-ahli seksual peserta sendiri. Lelaki mempunyai penilaian yang lebih tinggi berbanding wanita untuk semua video, tetapi mempunyai penarafan tertinggi untuk filem yang dipilih lelaki. Wanita melaporkan tahap rangsangan seksual yang lebih rendah di semua filem daripada lelaki, tetapi melaporkan tahap gairah yang lebih tinggi kepada wanita - daripada filem yang dipilih lelaki. Perbezaan ini agak kecil dan lelaki masih mempunyai penarafan yang lebih tinggi daripada wanita walaupun untuk filem-filem terpilih wanita. Bersama-sama, data ini menunjukkan bahawa lelaki bertindak balas terhadap rangsangan seksual visual daripada wanita, dan perbezaan seks ini diperkuat jika rangsangan dipilih oleh lelaki. Adalah menarik bahawa lelaki muncul lebih banyak dipengaruhi daripada wanita dengan seks penyelidik memilih filem itu. Ini menunjukkan bahawa wanita mendiskriminasi kurang tindak balas mereka terhadap rangsangan seksual berbanding lelaki.

Walaupun kajian yang diterangkan di atas menunjukkan bahawa terdapat beberapa aspek filem terpilih lelaki yang mempengaruhi tindak balas peserta terhadap filem-filem ini, kajian itu tidak memberikan bukti bagaimana filem-filem yang dipilih oleh lelaki berbeza daripada filem yang dipilih oleh wanita. Walaupun hakikat bahawa filem-filem ini diseragamkan untuk jumlah masa yang terlibat dalam foreplay, seks oral, dan persetubuhan, lelaki dan wanita masih bersetuju bahawa sesuatu, yang bervariasi dengan seks memilih filem, lebih atau kurang membangkitkan mereka. Keupayaan wanita untuk membayangkan diri mereka sebagai wanita dalam filem adalah satu-satunya faktor yang berkaitan dengan rangsangan mereka yang dilaporkan. Walau bagaimanapun, lelaki menilai daya tarikan pelakon wanita dan keupayaan untuk memerhatikan wanita yang penting dalam rangsangan mereka untuk filem itu selain membayangkan diri mereka dalam keadaan. Keputusan ini mencadangkan bahawa walaupun kedua-dua lelaki dan wanita memproyeksikan diri mereka ke dalam senario, lelaki mungkin lebih menonjolkan pelaku dalam rangsangan (Wang & Ehrhardt, 1972). Oleh itu, nampaknya lelaki dan wanita mempunyai strategi yang berbeza apabila melihat rangsangan seksual visual (Symons, 1979); Walau bagaimanapun, ciri-ciri khusus rangsangan yang boleh meningkatkan atau mengurangkan kemampuan subjek menggunakan strategi pilihan mereka tetap tidak diketahui.

Ciri mungkin rangsangan seksual yang lelaki dan wanita boleh menghadiri dengan berbeza adalah konteks fizikal atau butiran nonsexual rangsangan. Ini disokong oleh kajian penjejakan mata baru-baru ini yang menunjukkan pola tatapan yang berbeza untuk lelaki dan wanita melihat gambar aktiviti heteroseksual secara eksplisit (Rupp & Wallen, 2007). Walaupun semua peserta menghabiskan sebahagian besar masa tontonan mereka melihat kemaluan, wajah wanita, dan badan wanita dalam foto, wanita yang menggunakan kontraseptif hormon kelihatan lebih kerap pada latar belakang foto dan pakaian daripada lelaki. Kajian itu juga mendapati bahawa lelaki lebih sering melihat wajah pelakon wanita dalam gambar daripada wanita. Kerana lelaki dan wanita dalam kajian ini tidak berbeza dalam penarafan mereka bagaimana menarik secara seksual mereka mendapati gambar-gambar, kecenderungan wanita terhadap ciri-ciri kontekstual rangsangan, khususnya pakaian dan latar belakang, tidak kelihatan dikaitkan dengan penilaian yang kurang positif gambar-gambar. Ini adalah konsisten dengan satu lagi kajian pengesanan mata yang baru di mana lelaki dan wanita menilai gambar eksplisit seksual sebagai sama membangkitkan walaupun perbezaan pola tatapan mereka (Lykins et al., 2006). Tidak konsisten dengan kajian Rupp dan Wallen, bagaimanapun, kajian penjejakan mata ini tidak mendapati perbezaan seks dalam perhatian pada elemen kontekstual rangsangan erotik. Walau bagaimanapun, Lykins et al. Kajian tidak membezakan sama ada wanita yang diuji telah menggunakan kontraseptif oral walaupun penemuan dari kajian praviouis mendapati perbezaan seks dalam perhatian konteks bergantung kepada penggunaan kontraseptif wanita. Bersama-sama, penemuan ini menunjukkan bahawa lelaki dan wanita mempunyai kecenderungan kognitif yang berbeza yang boleh menggalakkan tahap minat yang optimum dalam rangsangan seksual visual. Walau bagaimanapun, sehingga kerja pengesanan mata masa depan menggunakan ukuran serentak rangsangan seksual, tidak sepenuhnya jelas apa unsur rangsangan seksual visual meningkatkan gairah seksual pada lelaki dan wanita.

Bukti dari kajian yang mengkaji kebiasaan terhadap rangsangan seksual memberikan bukti lanjut bahawa lelaki dan wanita menilai rangsangan seksual menggunakan strategi yang berbeza. Pendedahan yang berulang kepada slaid seksual lelaki dan wanita biasanya menghasilkan kebiasaan fisiologi dan subjektif kegembiraan seksual lelaki (Koukounas & Over, 2001; O'Donohue & Geer, 1985), tetapi keputusan yang tidak konsisten pada wanita. Dalam satu kajian yang mendapati bahawa wanita tidak membiasakan apabila berulang kali melihat slaid yang sama, yang ditunjukkan oleh kedua-dua langkah genital dan subjektif rangsangan, temubual pasca percubaan menemui strategi unik yang digunakan oleh wanita untuk mengekalkan minat (Laan & Everaerd, 1995). Lapan puluh lima peratus daripada subjek wanita mengatakan bahawa sebagai percubaan berulang mereka memberi perhatian lebih kepada butiran konteks berkaitan dan tidak konsisten mengenai rangsangan, seperti maklumat latar belakang atau isyarat mengenai hubungan para pelaku. Ada kemungkinan bahawa, secara umum, wanita boleh memberi perhatian lebih kepada butiran kontekstual dan tidak seksual rangsangan seksual daripada lelaki. Kehadiran unsur-unsur kontekstual dalam rangsangan seksual visual juga boleh membawa kepada peningkatan keghairahan dalam wanita, seperti yang disokong oleh hakikat bahawa wanita melaporkan tindak balas erotik yang lebih subjektif kepada filem komersial yang dilakukan oleh lelaki. (Kinsey et al., 1953).

Dalam sebuah kajian di mana kedua-dua lelaki dan wanita terbiasa melakukan pembentangan rangsangan seksual, satu perbezaan seks dalam rangsangan subjektif diperhatikan dalam kandungan rangsangan yang mengembalikan semula rangsangan seksual selepas kebiasaan (Kelley & Musialowski, 1986). Dalam kajian ini, lelaki dan wanita melihat filem erotik yang sama selama empat hari berturut-turut dan kedua-dua lelaki dan wanita menunjukkan kebiasaan langkah fisiologi dan subjektif rangsangan. Pada hari kelima, subjek disampaikan dengan sama ada sebuah filem yang menggambarkan pelakon yang sama yang terlibat dalam aktiviti seksual baru atau filem pelakon baru yang terlibat dalam tingkah laku yang diamati dalam filem asal. Lelaki melaporkan tahap kebangkitan subjektif pada hari kelima sama dengan yang pertama hanya untuk filem di mana pelakon baru terlibat dalam tingkah laku seksual yang pernah dilihat. Sebaliknya, rangsangan subjektif wanita kembali ke tahap pertama hari hanya apabila menonton filem di mana pelakon asal terlibat dalam tingkah laku baru. Data-data ini ditafsirkan sebagai menunjukkan bahawa lelaki menunjukkan keutamaan untuk rangsangan seksual dengan orang baru, manakala wanita bertindak balas dengan lebih baik untuk rangsangan yang menunjukkan kestabilan dan keselamatan rakan kongsi yang konsisten. Ia biasanya berfikir bahawa wanita lebih suka rangsangan yang menggambarkan hubungan romantik yang stabil walaupun pandangan ini mempunyai sedikit sokongan empirik. Sebagai contoh, apabila lelaki dan wanita diminta membaca salah satu daripada dua kisah pengalaman seksual antara pasangan heteroseksual, yang berbeza hanya dengan tahap kasih sayang yang dinyatakan di antara watak-watak, lelaki dan wanita menilai cerita sebanding dengan tahap kasih sayang yang lebih tinggi dan sebagai lebih seksual membangkitkan (Schmidt, Sigusch, & Schafer, 1973). The Kelley dan Musialowski (1986) Kajian juga boleh mencerminkan bahawa wanita lebih cenderung maka lelaki untuk memproyeksikan diri mereka ke dalam filem dan oleh itu kestabilan pasangan mungkin secara peribadi memberi ganjaran. Walau bagaimanapun, unjuran ke dalam keadaan rangsangan, atau penyerapan, juga ditunjukkan pada lelaki untuk dikaitkan secara positif dengan rangsangan seksual, walaupun tidak jelas di bawah syarat-syarat lelaki menggunakan strategi ini.

Prinsip yang menentukan perbezaan seks dalam pilihan untuk kandungan spesifik rangsangan seksual adalah sama ada rangsangan menggambarkan pelaku yang sama atau bertentangan. Umumnya, rangsangan lelaki heteroseksual dengan rangsangan seks yang sama lebih rendah daripada wanita menilai gambar wanita lain. Apabila lelaki dan wanita siswazah dibentangkan gambar melancap lelaki dan wanita, lelaki melaporkan tindak balas yang kurang menggalakkan kepada gambar lelaki berbanding dengan wanita (Schmidt, 1975). Sebaliknya, wanita menilai foto kedua-dua jantina berbanding dengan sebanding. Selaras dengan penemuan ini, Costa, Braun, dan Birbaumer (2003) melaporkan paras kesedaran subjektif yang sama pada wanita untuk gambar nudes seks yang sama dan nudes seks bertentangan, manakala lelaki menilai nudes seks bertentangan lebih tinggi. Corak serupa diperhatikan apabila subjek disampaikan filem sama ada kegiatan seks heteroseksual atau homoseksual (Steinman et al., 1981). Lelaki menunjukkan tahap yang lebih rendah dari rangsangan seksual diri yang dilaporkan kepada filem yang menggambarkan dua lelaki daripada yang mereka lakukan kepada filem heteroseksual atau lesbian. Sebaliknya, wanita tidak menunjukkan perbezaan rangsangan seksual yang dilaporkan antara filem homoseksual heteroseksual atau wanita. Laporan subjektif adalah selaras dengan kajian pengesanan mata terkini yang menggunakan perhatian kepada rantau-rantau yang berlainan foto sebagai langkah-langkah kepentingan tersirat (Lykins, Meana, & Strauss, 2007; Rupp & Wallen, 2007). Dalam kajian ini, lelaki dan wanita menghabiskan lebih banyak masa melihat wanita berbanding dengan pelakon lelaki dalam gambar yang menggambarkan hubungan seks heteroseksual.

Kerja terdahulu menunjukkan bahawa kecenderungan seks bertentangan lelaki heteroseksual bergantung kepada seksualiti mereka, sehingga lelaki mempunyai kecenderungan khusus terhadap sasaran daya tarik seksual mereka, walaupun wanita tidak (Chivers et al., 2004). Apabila lelaki dan wanita menyaksikan filem seks homoseksual atau heteroseksual, langkah genital lelaki dan laporan subjektif menunjukkan lelaki menanggapi tertinggi dalam filem yang menggambarkan hubungan seks dengan ahli seks yang mereka tertarik. Kekhususan rangsangan ini adalah benar untuk semua subjek dari sampel yang termasuk lelaki heteroseksual, lelaki homoseksual, dan transeksual lelaki-ke-wanita. Bagi wanita, sebaliknya, gairah seksual genital tidak membezakan seks pelaku yang terlibat dalam aktiviti seksual. Chivers et al. ditafsirkan penemuan ini untuk menunjukkan bahawa dalam lelaki dan wanita rangsangan seksual dianjurkan secara berbeza dalam lelaki adalah kategori khusus manakala wanita tidak. Tafsiran ini disokong oleh kajian susulan di mana wanita, tetapi tidak lelaki, memaparkan tindak balas genital yang lebih tinggi kepada interaksi seks bukan lelaki (bonobos lelaki dan wanita) berbanding dengan rangsangan neutral, manakala lelaki tidak (Chivers & Bailey, 2005).

Ringkasnya, berdasarkan kesusasteraan yang diterangkan di atas, perbezaan seks yang terbatas telah dijumpai dalam konteks yang menimbulkan tanggapan terhadap rangsangan seksual. Wanita kelihatan secara subjektif bertindak secara positif terhadap rangsangan yang membolehkan mereka memproyeksikan diri mereka ke dalam keadaan semasa lelaki lebih suka rangsangan yang membolehkan pengadaptasian pelaku (Wang & Ehrhardt, 1972). Ini mungkin menyumbang kepada kecenderungan lelaki untuk mendiskriminasi rangsangan yang sama dan sebaliknya manakala wanita melaporkan tahap kesedaran yang sama kepada kedua-duanya. Khususnya, jika wanita memperlihatkan diri sebagai rangsangan untuk "menjadi" pelakon wanita dalam rangsangan, mereka akan dibangkitkan oleh rangsangan pelakon seks yang sama. Di samping itu, wanita mungkin lebih suka rangsangan yang menggambarkan keadaan yang stabil sementara lelaki lebih suka kebaharuan. Penyebab utama perbezaan seks dalam pilihan rangsangan adalah tidak jelas. Walau bagaimanapun, memandangkan persamaan di seluruh spesies di mana ramai lelaki menunjukkan keutamaan bagi wanita novel untuk memaksimumkan kejayaan reproduktif (Symons, 1979), seseorang boleh membuat hipotesis mengenai asas evolusi untuk perbezaan seks dalam keutamaan kebaruan. Di samping itu, perbezaan seks boleh mencerminkan strategi pembiakan berasaskan biologi di mana kejayaan reproduktif wanita meningkat jika dia mempunyai pasangan jangka panjang yang boleh dipercayai untuk membantu menjaga pengaruh muda, sosiologi, atau gabungan kedua-duanya. Apa yang paling penting mengenai kajian ini adalah cadangan bahawa lelaki dan wanita menilai rangsangan seksual yang sama secara berbeza. Perbezaan penilaian ini mungkin mendasari perbezaan seks yang diperhatikan dalam rangsangan seksual subjektif. Sekiranya lelaki dan wanita menilai rangsangan secara berbeza dari awal lagi, maka perbezaan seks dalam rangsangan seksual akan dijangkakan dan mungkin hanya mencerminkan perbezaan awal dalam penilaian rangsangan. Bahagian seterusnya memberikan bukti bahawa perbezaan seks yang diamati dari laporan subjektif tentang rangsangan seksual mungkin merupakan hasil dari perbezaan seks dalam pemprosesan rangsangan kognitif, yang ditunjukkan dalam perbezaan dalam aktiviti saraf.

Perbezaan Seksual dalam Respons Neural terhadap Stimuli Seksual

Secara sejarah, kajian tentang penglibatan saraf dalam tindak balas kepada rangsangan seksual bergantung kepada kajian lesi dalam model haiwan. Walaupun kajian ini mendedahkan maklumat penting, seperti peranan penting hipotalamus dan amygdala dalam motivasi seksual dan ekspresi perilaku copulatory, mereka tidak dapat direplikasi dalam peserta manusia dan mungkin tidak dapat sepenuhnya menangani respons kognitif yang lebih rumit untuk rangsangan seksual yang mungkin penting dalam memahami rangsangan seksual manusia. Walaupun model haiwan tingkah laku seksual dan keutamaan mempunyai kesan penting untuk pemahaman kita terhadap tingkah laku seksual manusia (Pfaus, Kippin, & Genaro, 2003), mereka berada di luar skop kajian ini. Pada manusia, teknik neuroimaging baru-baru ini telah membenarkan penyiasatan bagaimana otak bertindak balas terhadap rangsangan seksual. Kedua-dua PET dan fMRI adalah teknik pengimejan yang menggunakan perubahan dalam aliran darah untuk mengenal pasti perbezaan serantau dalam aktiviti saraf. PET, kerana ia menggunakan akumulasi pengesan radioaktif, lebih jelas dikaitkan dengan aktiviti saraf dan, tidak seperti fMRI, dapat mengesan peningkatan aktif dan penyahaktifan aktiviti saraf. Dengan fMRI, hanya diketahui bahawa aktiviti telah berubah, tetapi bukan arah perubahan. Kedua-dua teknik ini bergantung pada anggapan bahawa perubahan dalam penggunaan darah oleh otak menunjukkan peningkatan aktiviti saraf walaupun mekanisme yang tepat yang mendasari hubungan ini tidak jelas.

Kajian pengimejan menunjukkan bahawa, sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual, lelaki dan wanita menunjukkan peningkatan pengaktifan di banyak kawasan otak yang sama yang difikirkan terlibat dalam tindak balas terhadap rangsangan seksual visual, termasuk thalamus, amygdala, lobus frontal inferior, korteks prefrontal orbital, medial korteks prefrontal, korteks cingulate, insula, corpus callossum, lobus temporal yang rendah, gusi fusiform, lobus occipitotemporal, striatum, caudate, dan globus pallidus. Kajian baru-baru ini yang mencari khusus untuk perbezaan seks sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual yang sama mendapati bahawa, sebagai tindak balas kepada filem-filem erotik, lelaki dan wanita menunjukkan banyak bidang bertindih sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual di cingulate anterior, korteks prefrontal tengah, korteks prefrontal orbit , insula, amygdala, thalamus, dan striatum ventral (Karama et al., 2002; Ponseti et al., 2006). Walau bagaimanapun, hanya lelaki yang menunjukkan peningkatan pengaktifan dalam hipotalamus semasa pembentangan rangsangan seksual dan pengaktifannya berkorelasi dengan ketara dengan laporan subjektif wanita tentang rangsangan. Satu penjelasan yang mungkin untuk perbezaan seks ini adalah bahawa hypothalamus mungkin terlibat dalam tindak balas fisiologi kepada rangsangan seksual, seperti pendirian, atau keghairahan seksual mengaktifkan paksi gonad hipotalamik, mengakibatkan peningkatan rembesan steroid yang dilihat pada lelaki berikutan aktiviti seksual (Stoleru, Ennaji, Cournot, & Spira, 1993). Satu kajian oleh Hamann, Herman, Nolan, dan Wallen (2004), menggunakan fMRI dan masih gambar, mendapati perbezaan seks yang sama dalam pengaktifan hipotalamik sebagai tindak balas terhadap imej seksual eksplisit aktiviti heteroseksual. Lelaki juga menunjukkan pengaktifan umum yang lebih tinggi sebagai tindak balas terhadap rangsangan seksual daripada wanita di amygdale walaupun lelaki dan wanita tidak melaporkan tahap subjektif rangsangan yang berbeza kepada foto.

Adalah penting untuk membezakan sama ada perbezaan seks yang diamati dalam pengaktifan saraf mencerminkan perbezaan dalam pemprosesan kognitif antara lelaki dan wanita sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual atau hanya perbezaan kerana perbezaan jantina morfologi atau fisiologi yang wujud. Sebagai contoh, peningkatan pengaktifan hipotalamik yang diperhatikan pada lelaki boleh disebabkan oleh fakta bahawa lelaki boleh mendapatkan ereksi dan ini mengubah aktiviti hypothalamic. Walau bagaimanapun, kita tidak fikir bahawa ini adalah kes, kerana perbezaan jantina dalam aktiviti saraf dalam hipotalamus dan amygdala hanya dilihat sebagai tindak balas terhadap pendedahan kepada rangsangan seksual visual dan bukan semasa orgasme (Holstege & Georgiadis, 2004). Malah, dengan orgasme, terdapat pengurangan amygdala dan orgasme, terutamanya pada lelaki, diikuti dengan tempoh minat yang berkurangan dalam rangsangan seksual. Oleh itu, aktiviti saraf membezakan seksual semasa rangsangan seksual yang mendahului orgasme nampaknya lebih cenderung mencerminkan pemprosesan kognitif rangsangan seksual, seperti motivasi dan keinginan, dan bukannya rangsangan fisiologi.

Walaupun rangkaian saraf umum yang mendasari rangsangan seksual adalah sama pada lelaki dan wanita, litar ini mungkin secara berbeza diaktifkan berdasarkan ciri-ciri rangsangan seksual yang dibentangkan. Seperti yang dijelaskan sebelum ini, terdapat perbezaan seks dalam apa jenis lelaki dan wanita rangsangan melaporkan menjadi menarik dan membangkitkan seksual (Janssen et al., 2003; Kelley & Musialowski, 1986; Schmidt, 1975). Kerja-kerja baru-baru ini menyokong idea bahawa otak lelaki dan wanita bertindak secara berbeza terhadap konteks rangsangan seksual terhadap kandungan rangsangan. Terdapat perbezaan seks dalam pengaktifan saraf antara lelaki dan wanita bergantung kepada seks pelakon dalam rangsangan (Rupp, Herman, Hamann, & Wallen, 2004). Semasa dalam pemindai fMRI, subjek melihat masih gambar yang menggambarkan nudes lelaki, nudes betina, keadaan neutral, atau penetapan, yang dibentangkan dalam reka bentuk blok. Pengaktifan kepada rangsangan seksual berbanding pengaktifan semasa keadaan neutral. Pengaktifan yang lebih kepada rangsangan seks bertentangan berbanding dengan rangsangan seks yang sama dilihat pada lelaki dalam lobus temporal dan occipital yang lebih rendah. Wanita tidak menunjukkan apa-apa bidang peningkatan aktivasi terhadap lawan jenis berbanding rangsangan seks yang sama. Lelaki menunjukkan lebih banyak pengaktifan pembezaan kawasan otak yang berkaitan dengan rangsangan seksual daripada wanita, termasuk amygdala, hippocampus, ganglia basal, dan beberapa bidang korteks prefrontal. Wanita tidak menunjukkan perbezaan ini, menunjukkan bahawa wanita tidak mendiskriminasikan emosi antara jantina dan rangsangan seks yang sama dengan cara lelaki lakukan. Wanita hanya menunjukkan peningkatan pengaktifan seks yang sama berbanding rangsangan seks bertentangan di kawasan kortikal visual. Perbezaan ini mungkin mencerminkan strategi yang berbeza untuk wanita dalam pemprosesan rangsangan kognitif, khususnya bagaimana wanita memfokuskan perhatian mereka kepada rangsangan seksual. Peningkatan pengaktifan oleh wanita di kawasan kortikal ini mungkin mencerminkan pendekatan yang lebih rumit untuk rangsangan seksual yang tidak hanya memusatkan pada aspek rangsangan seksual, tetapi juga pada faktor-faktor non-seksual dan mungkin lebih kontekstual (Rupp & Wallen, 2007).

Kajian yang menghalang sasaran perhatian rangsangan seksual yang mungkin dapat menangani kemungkinan lelaki dan wanita berbeza dalam strategi pemprosesan kognitif mereka apabila membentangkan rangsangan seksual visual untuk menghasilkan perbezaan yang diperhatikan dalam pengaktifan saraf. Kajian neuroimaging baru-baru ini (Ponseti et al., 2006) mendapati bahawa apabila unsur-unsur kontekstual rangsangan periferal tidak tersedia, lelaki dan wanita, tanpa mengira keutamaan seksual, menunjukkan pola identik pengaktifan saraf sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual visual. Dalam kajian ini, lelaki dan wanita heteroseksual dan homoseksual secara pasif melihat gambar-gambar alat kelamin yang terangsang secara seksual tanpa bahagian atau konteks badan periferal lain. Para penulis menunjukkan bahawa lelaki dan wanita tidak berbeza secara menyeluruh dalam tindak balas neuron mereka terhadap rangsangan seksual (berbanding dengan gambar kawalan IAPS yang sesuai dengan valensi dan gairah) sebagai tindak balas kepada imej tanpa konteks yang tersedia. Apa yang berbeza, bagaimanapun, adalah jenis rangsangan yang menghasilkan peningkatan pengaktifan di kawasan yang berkaitan dengan ganjaran, khususnya striatum ventral dan thromus centromedian. Untuk kedua-dua lelaki dan wanita heteroseksual dan homoseksual, pengaktifan sistem ganjaran adalah paling tinggi apabila melihat gambar seks kegemaran mereka. Kajian ini menyokong hipotesis kami bahawa lelaki dan wanita tidak berbeza dalam laluan saraf yang mendasari rangsangan seksual, tetapi hanya dalam rangsangan dan strategi yang mengaktifkan sistem.

Penyiasatan tindak balas EEG terhadap rangsangan seks yang sama dan bertentangan dalam lelaki dan wanita menyokong penemuan pencitraan dan menunjukkan bahawa wanita membezakan antara rangsangan seks yang sama dan bertentangan berbanding lelaki (Costell, Lunde, Kopell, & Wittner, 1972). Costell et al. mengukur amplitud gelombang variasi negatif (CNV) kontingen. Komponen EEG ini berlaku di antara pembentangan rangsangan amaran dan sasaran dan dianggap menggambarkan tahap jangkaan dan peningkatan perhatian. Rangsangan sasaran adalah gambar sama ada bogel lelaki atau wanita, atau foto tidak bersifat neutral individu. Rangsangan amaran adalah preview msec 500 daripada rangsangan sasaran 10 sesudah berikut. Kedua-dua lelaki dan wanita menunjukkan amplitud yang lebih besar CNV terhadap rangsangan seks bertentangan daripada rangsangan neutral. Hanya wanita, bagaimanapun, menunjukkan peningkatan dalam tindak balas kepada rangsangan seks yang sama berbanding dengan neutral. Data-data ini mencadangkan bahawa pada tahap neural, sama dengan yang diperhatikan pada tahap tingkah laku, lelaki membezakan lebih banyak daripada wanita di antara rangsangan seks yang bertentangan dan sama.

Kami menganggap hipotesis bahawa lelaki dan wanita mungkin berbeza dalam jenis rangsangan seksual yang memulakan motivasi seksual dan rangsangan. Khususnya, ciri-ciri rangsangan seksual yang berbeza, seperti seks pelaku atau maklumat situasi yang disertakan, mungkin berbeza-beza dalam memprovokasi rangsangan seksual pada lelaki dan wanita. Oleh itu, seperti yang dicadangkan di atas, tahap kognitif rangsangan seksual di mana lelaki dan wanita menilai rangsangan seksual boleh menjadi titik penyimpangan penting yang menghasilkan perbezaan jantina yang diamati sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual.

Pengaruh Sosiologi

Sastera yang diteliti di atas memberikan bukti bahawa terdapat perbezaan seks sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual visual. Asal-usul tindak balas seksual dibezakan kepada rangsangan seksual tidak diketahui. Faktor-faktor yang mungkin boleh menjadi sosiologi, evolusi, fisiologi, psikologi, atau mungkin kombinasi. Pembolehubah sosiologi mungkin memainkan peranan penting dalam perbezaan seks yang diperhatikan dalam laporan kegembiraan seksual. Sesetengah penyelidik berpendapat bahawa seksualiti sebahagian besarnya adalah fenomena yang disosialisasikan (Reiss, 1986). Secara sejarah, kebudayaan Barat telah memberikan lelaki lebih kebebasan seksual dan menghalang wanita lebih dalam memperlihatkan motivasi seksual atau minat dalam bahan seksual, standard ganda yang ada hingga tahap tertentu hari ini (Crawford & Popp, 2003; Murnen & Stockton, 1997). Analisis kandungan rancangan televisyen popular yang menampilkan watak-watak yang berusia 12-22 tahun mendapati terdapat lebih banyak kesan negatif sosial dan emosi dalam adegan di mana wanita memulakan aktiviti seksual berbanding ketika lelaki melakukan (Aubrey, 2004). Bukan sahaja televisyen yang popular, tetapi juga filem-filem yang digunakan untuk pendidikan seks dari 1990 ke 2000 didapati menggambarkan piawai seksual yang menggalakkan pasif wanita dan berhati-hati (Hartley & Drew, 2001). Ajaran-ajaran sosial yang dialami oleh lelaki dan wanita sepanjang hidup mereka dapat menengahi perasaan subjektif mereka seksual sebagai respons terhadap rangsangan seksual. Bahawa terdapat perbezaan budaya dalam sikap seksual menunjukkan bahawa pengaruh sosial menyumbang kepada perbezaan yang diamati dalam sikap dan tingkah laku seksualReiss, 1986; Widmer, Treas, & Newcomb, 1998). Juga, kehadiran dan pengenalan gereja dengan agama berkorelasi dengan pengurangan kezaliman seksual (Haerich, 1992; Jensen, Newell, & Holman, 1990). Sekiranya ajaran agama menonjolkan seksualiti pada wanita, ini mungkin mempengaruhi sikap dan tingkah laku seksual wanita, dan menafikan secara negatif tindak balas mereka terhadap rangsangan seksual. Di makmal, walaupun lelaki umumnya menyimpulkan lebih banyak niat seksual daripada pita video interaksi sosial bertentangan seks daripada wanita, perbezaan seks ini telah diminimumkan pada lelaki dengan lebih banyak pendedahan kepada wanita, pengalaman berkumpulan dan kurang peranan seks lelakiKoukounas & Letch, 2001). Bersama-sama, kesusilaan sebelumnya mencadangkan bahawa perbezaan antara lelaki dan wanita dalam pengalaman, peranan jantina, dan perasaan tentang seksualiti dapat menghasilkan tingkat rangsangan subyektif yang berbeda.

Kerana wanita mungkin berasa lebih sedar dalam tindak balas mereka terhadap rangsangan seksual akibat jangkaan masyarakat, mereka mungkin cuba menghalang tindak balas mereka untuk memadankan peranan gender yang disosialisasikan di mana wanita tidak memaparkan tahap tindak balas seksual yang tinggi. Satu kajian yang mengkaji bias dalam pelaporan diri terhadap tingkah laku seksual yang ditadbir oleh sikap seksual dan tingkah laku soal selidik kepada mahasiswa dalam tiga keadaan dan mendapati bahawa wanita, lebih daripada lelaki, kurang melaporkan tindak balas seksual mereka apabila kurang dikenali nama (Alexander & Fisher, 2003). Wanita boleh melakukan peranan jantina yang sama kongruen apabila dibentangkan dengan rangsangan seksual. Berbeza dengan wanita, yang mungkin sering melaporkan pengalaman seksual sebelum ini untuk menyesuaikan dengan harapan masyarakat mereka, lelaki mungkin terlebih dahulu melaporkan pengalaman seksual mereka sebelum ini untuk memadankan peranan gender merekaFisher, 2007). Satu kajian baru-baru ini mendapati bahawa lelaki yang dicirikan oleh tahap hipermasculiti yang tinggi dan seksisme ambivalen melaporkan lebih banyak pasangan seksual apabila mereka mempunyai seorang penguji perempuan yang mentadbir kaji selidik tanpa nama, daripada jika mereka mempunyai penguji lelaki. Walau bagaimanapun, kesan ini hanya diperhatikan, apabila halaman sampingan kajian tersebut mengandungi kenyataan yang mengatakan bahawa wanita baru-baru ini menunjukkan lebih seksual yang berminat dan berpengalaman daripada lelaki. Penemuan yang lelaki yang mengenal pasti lebih kuat dengan cita-cita maskulin tradisional mengubah laporan mereka apabila terdapat mesej seksualiti wanita yang dominan, dan mereka melakukannya hanya dengan kehadiran seorang penguji perempuan, menyoroti pengaruh kompleks norma dan sikap sosialis yang tepat laporan tingkah laku seksual lelaki. Kajian-kajian ini bersama-sama menekankan kesan pembezaan dan polarisasi bahawa sosialisasi muncul pada lelaki dan wanita dalam laporan tingkah laku seksual mereka, yang penting untuk dipertimbangkan ketika menyiasat perbezaan seks sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual.

Perencatan atau peningkatan reaksi ini boleh membawa kesan yang ketara, bukan sahaja untuk kajian mengukur laporan subjektif tentang rangsangan seksual, tetapi juga untuk kajian kebangkitan genital atau pengaktifan saraf. Menurut model teoretis ini, perencatan penilaian subjektif wanita akan mengurangkan maklum balas positif terhadap rangsangan fisiologi untuk menghasilkan tahap rangsangan seksual yang lebih rendah pada wanita dengan pelaporan subjektif yang rendah. Inhibisi juga mempengaruhi langkah-langkah pengaktifan saraf, yang ditunjukkan oleh kajian fMRI di mana lelaki diberitahu untuk menonton filem-filem erotik dengan atau tanpa menghalang reaksi mereka. Lelaki tanpa pencerobohan menunjukkan pengaktifan ciri dalam amygdala, lobus temporal anterior, dan hypothalamus, tetapi lelaki menghalang tindak balas mereka tidak (Beauregard, Levesque, & Bourgouin, 2001). Oleh itu, jika wanita lebih cenderung untuk menghalang tindak balas seksual mereka sebelum ini melaporkan tahap rangsangan genital dan neural yang lebih rendah sebagai tindak balas terhadap rangsangan seksual mungkin mencerminkan diri lebih tinggi dalam diri wanita daripada lelaki.

Kesan sikap seksual dan kecenderungan subjek yang disosialisasikan agar sesuai dengan skrip jantina mereka yang dianggap sebagai jangkaan sosial mungkin menjelaskan banyak variasi yang dilaporkan dalam kesusasteraan mengenai laporan rangsangan seksual wanita. Penilaian subjektif wanita rangsangan seksual sering tidak sepadan dengan langkah fisiologi atau rangsangan (Heiman, 1977; Laan et al., 1995; Steinman et al., 1981). Seorang moderator mungkin sikap seksual, kerana terdapat hubungan yang signifikan antara sikap dan tingkat kegembiraan seksual yang dilaporkan. Sebagai contoh, wanita yang mempunyai sikap seksual yang lebih negatif melaporkan tahap rangsangan seksual yang lebih rendah secara keseluruhan sebagai tindak balas kepada filem-filem erotik daripada wanita dengan sikap seks yang lebih positif (Kelly & Musialowski, 1986). Begitu juga, satu lagi kajian mendapati walaupun rangsangan fisiologi adalah sama dengan tindak balas kepada dua jenis filem erotik, filem yang menimbulkan rasa malu, kemarahan, atau rasa bersalah telah mendapat penilaian subjektif tentang rangsangan seksual (Laan et al., 1994). Perpindahan ini antara rangsangan subjektif dan fisiologi tidak terhad kepada sikap seksual, tetapi juga berkaitan dengan orientasi seksual. Chivers et al. (2004) mendapati bahawa wanita mempunyai rangsangan genital yang sama untuk filem-filem hubungan homoseksual dan heteroseksual tanpa menghiraukan orientasi seksual mereka sendiri. Sebaliknya, rangsangan seksual mereka yang berselera berbeza-beza antara rangsangan bergantung kepada seks pelakon dalam filem dan bersesuaian dengan keinginan seksual mereka sendiri yang diisytiharkan. Lelaki tidak menunjukkan kecocokan yang sama. Contoh-contoh yang keterlaluan dari kecacatan wanita antara rangsangan kognitif dan fisiologi pada wanita adalah laporan klinikal mangsa serangan seksual yang menggambarkan rangsangan alat kelamin semasa kejadian.

Kesan sosialisasi terhadap halangan wanita terhadap aspek tertentu tindak balas seksual, tetapi bukan pada orang lain, menyoroti kerumitan tindak balas seksual wanita. Terdapat pelbagai proses kognitif dan fisiologi yang pengaruh sosial boleh mempengaruhi pengaruh yang berbeza, mengubah tindak balas subjektif dan genital. Secara paradoks, walaupun wanita mempunyai tindak balas alat kelamin periferi kurang spesifik daripada lelaki (Chivers et al, 2004; Chivers & Bailey, 2005), pelaporan subjektif mereka mungkin lebih dipengaruhi oleh sosial dan oleh itu kelihatan lebih terhad. Wanita menunjukkan rangsangan genital kepada pelbagai rangsangan yang mereka tidak semestinya dilaporkan sebagai subur secara seksual, seperti penggambaran hubungan seks antara dua anggota seks yang tidak diutamakan atau bukan orang bukan (Chivers et al., 2004; Chivers & Bailey, 2005). Rasa kemaluan wanita yang agak tidak spesifik mungkin mencerminkan kepentingan kebangkitan subjektif dalam seksualiti wanita. Jika rangsangan genital berlaku untuk memberi rangsangan bahawa wanita mendapati secara tidak senonoh, mereka tidak mungkin melakukan hubungan seks dengan rangsangan tersebut, walaupun mereka secara fizikal mampu berbuat demikian. Sebaliknya, beberapa rangsangan seksual tidak akan menyebabkan rangsangan genital, jadi subjektif, bukan genital, rangsangan menjadi faktor kritikal dalam memodulasi tingkah laku seksual wanita. Ini sangat berbeza dengan seksualiti lelaki di mana rangsangan subjektif tanpa rangsangan genital akan menghalang kebanyakan tingkah laku seksual sehingga menjadikan rangsangan genital sebagai aspek pengawalseliaan penting seksualiti lelaki.

Bersama-sama, kajian-kajian ini menunjukkan pada wanita yang mencabut antara laporan fisiologi dan subjektif tentang rangsangan seksual. Sama ada perbezaan ini disebabkan oleh faktor sosial yang pelaporan wanita dan perasaan rangsangan seksual tidak dapat diselesaikan. Walau apa pun punca mereka, bias seperti itu dapat mengubah persepsi wanita terhadap rangsangan fisiologi mereka, sehingga mereka tidak mengalami kecenderungan psikologi secara congruen dengan tindak balas genitalinya. Sebagai alternatif, sebagai akibat jangkaan sosial yang diandaikan, wanita mungkin secara aktif menghalang tahap kebangkitan yang mereka laporkan, sehingga tidak mencerminkan tahap kebangkitan yang mereka alami. Mana antara mekanisme ini yang beroperasi, atau sama ada proses lain menghasilkan putus hubungan ini, sukar untuk ditentukan kerana kita belum mengetahui betapa pentingnya kebangkitan genital untuk perasaan subjektif seksual wanita. Bidang penting dalam penyelidikan masa depan adalah peranan yang dimainkan oleh sosialisasi dalam membentuk sikap seksual dan bagaimana ia menyederhanakan tindak balas subjektif dan fisiologi terhadap rangsangan seksual.

Pengaruh biologi

Di samping tekanan sosial, perbezaan biologi antara lelaki dan wanita mungkin menyumbang kepada perbezaan seks sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual. Walaupun faktor sosial mungkin memodulasi reaksi lelaki dan wanita terhadap rangsangan seksual, faktor biologi dapat menentukan sejauh mana faktor sosial dapat merombak arousal subjektif dan fisiologi. Hormon steroid Gonadal mungkin calon untuk pengaruh biologi ke atas komponen kognitif rangsangan seksual, termasuk penilaian rangsangan, perhatian, dan motivasi seksual. Hormon boleh bertindak dengan mengubah perhatian dan valensi rangsangan seksual. Kerja terdahulu menunjukkan bahawa lelaki mempunyai rangsangan yang lebih subjektif dan fisiologi kepada rangsangan seksual dengan perhatian yang lebih tinggi dan emosi positif (Koukounas & McCabe, 2001). Perhatian dan proses kognitif lain mungkin dipengaruhi oleh tahap testosteron pada lelaki. Kajian PET mendapati bahawa pengaktifan di gyrus hiatus tengah kanan dan gyrus frontal inferior kanan, kawasan yang dikaitkan dengan emosi dan motivasi, sebagai tindak balas untuk melihat klip filem erotik adalah berkorelasi positif dengan tahap testosteron dalam lelaki (Stoleru et al., 1999). Selain itu, lelaki hipogonadal, yang mempunyai kadar testosteron yang rendah secara kronik, tidak menunjukkan corak pengaktifan neural yang tipikal lelaki dengan paras testosteron biasa sebagai tindak balas untuk melihat filem seksual (Park et al., 2001). Walau bagaimanapun, selepas tiga bulan pengisian testosteron, lelaki hipogonadal menunjukkan peningkatan pengaktifan pada lobus frontal inferior, cingulate, insula, corpus callossum, thalamus, dan globus pallidus, seperti yang diperhatikan pada lelaki biasa sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual. Oleh kerana lelaki hipogonadal yang tidak diobati mampu memperoleh ereksi apabila melihat rangsangan seksual pada kadar sama dengan lelaki biasa (Kwan, Greenleaf, Mann, Crapo, & Davidson, 1983), penemuan ini membabitkan testosteron dalam tindak balas bukan fisiologi kepada rangsangan seksual. Bahawa mereka tidak mendapati sebarang perbezaan pengaktifan dalam amygdala mungkin akibat dari metodologi. Hanya baru-baru ini pengimbas fMRI telah membangunkan resolusi untuk mengimbas dengan tepat wilayah rantau ini.

Kajian terdahulu menunjukkan bahawa testosteron juga mempengaruhi perhatian seksual pada wanita. Alexander dan Sherwin (1993) mendapati bahawa perhatian terhadap rangsangan seksual pendengaran dalam subkumpulan wanita, dengan kadar testosteron yang rendah, dikaitkan dengan tahap testosteron endogen mereka. Subjek diminta untuk mengulangi mesej pendengaran sasaran yang dimainkan ke dalam satu telinga manakala mesej distrik, sama ada sifat seksual atau tidak bersifat peribadatan, telah dibentangkan selepas kelewatan kecil ke telinga lain subjek. Semua wanita membuat lebih banyak kesilapan dalam mengulangi mesej sasaran apabila sifatnya seksual berbanding apabila rangsangan neutral. Di kalangan wanita 12 yang mengalami peningkatan testosteron terendah, tetapi tidak dalam keseluruhan sampel, kesilapan terhadap rangsangan seksual dikaitkan dengan testosteron, menunjukkan bahawa terdapat ambang untuk tindakan hormon. Walaupun hasilnya sukar untuk ditafsirkan kerana fenomena itu hanya dilihat pada wanita pada tahap testosteron yang sangat rendah, mereka mencadangkan testosteron dapat meningkatkan perhatian pada rangsangan seksual. Idea ini disokong oleh satu kajian yang mengendalikan testosteron eksogen kepada wanita normal dan mengubah respons mereka kepada rangsangan seksual (Tuiten et al., 2000). Wanita menerima satu dos testosteron yang dilaporkan, empat jam selepas pentadbiran, meningkatkan "hawa nafsu" seksual dan rangsangan yang dirasakan kepada video erotik. Walaupun kajian ini perlu direplikasi, ia mencadangkan kesan pengaktifan testosteron terhadap persepsi kognitif rangsangan seksual.

Metabolit testosteron, khususnya estrogen, juga boleh mempengaruhi persepsi rangsangan seksual pada lelaki dan wanita. Pada peringkat asas, reseptor hormon di mata (Suzuki et al., 2001) sememangnya bagaimana seseorang melihat persekitaran mereka untuk menumpukan perhatian terhadap isyarat seksual yang terang, contohnya. Persepsi, dan perhatian kepada, alam sekitar juga boleh dipengaruhi oleh hormon, mungkin secara tidak langsung melalui pengaruh hormon pada motivasi seksual (Rupp & Wallen, 2007; Wallen, 1990, 2001). Banyak kajian di kalangan wanita mendapati keinginan seksual, melancap, dan permulaan seksual meningkat semasa tempoh ovulasi yang berubah-ubah sepanjang kitaran (Harvey, 1987; Tarin & Gomez-Piquer, 2002; Wallen, 2001). Walau bagaimanapun kesan kitaran haid ini sering halus (Tarin & Gomez-Piquer, 2002) dan beberapa kajian tidak menunjukkan apa-apa perubahan dalam tahap subjektif rangsangan merentasi kitaran atau peningkatan rangsangan di luar ovulasi (Schreiner-Engel, Schiavi, Smith, & White, 1981). Penemuan yang tidak menyelidik menyiasat pengaruh hormon terhadap minat wanita dalam rangsangan seksual secara visual mungkin disebabkan oleh isu metodologi. Masalah metodologi yang pertama adalah bahawa banyak kajian menggunakan unit pengukuran subjektif sebagai petunjuk minat dalam rangsangan. Penggunaan pengukuran subjektif mungkin tidak menggambarkan kesan hormon secara tepat kerana soal selidik subjektif sering mengalami masalah bias dan perencatan (Alexander & Fisher, 2003) dan jangan memanfaatkan kesan kitaran haid yang lebih halus terhadap daya tarikan dan daya tarikan wanita (Travin & Gomez-Piquer, 2002). Sebagai contoh, wanita melaporkan keinginan yang lebih besar untuk pergi ke pesta dan bertemu lelaki di sekitar ovulasi (Haselton & Gangestad, 2006) dan menunjukkan lebih banyak dandanan diri dan hiasan (Haselton, Mortezaie, Pillsworth, Bleske-Rechek, & Frederick, 2006). Masalah metodologi umum kedua dalam penyiasatan kesan kitaran haid terhadap minat wanita terhadap rangsangan seksual visual adalah penggunaan reka bentuk subjek. Menggunakan perbandingan subjek dalam kitaran haid wanita mungkin bermasalah dengan mempertimbangkan hasil kajian sebelumnya yang menunjukkan bahawa gairah seksual fisiologi sebagai tindak balas terhadap rangsangan seksual visual tidak bergantung pada keadaan hormon pada masa ujian, melainkan pada keadaan hormon wanita semasa pendedahan pertama mereka (Slob, Bax, Hop, Rowland, & van der Werff ten Bosch, 1983). Dalam kajian itu, keadaan hormon pada sesi ujian pertama ditunjukkan sebagai tahap tindak balas genital berikutnya terhadap rangsangan seksual visual. Wanita pertama kali terdedah kepada rangsangan seksual visual semasa fasa luteal mereka mempunyai tahap rangsangan fisiologi yang lebih rendah ketika kemudian diuji pada fasa lain dari kitaran haid mereka daripada wanita yang pendedahan awalnya terjadi pada fasa lain. Dengan cara ini, hormon mungkin mempunyai wanita yang prima atau dikondisikan untuk meningkatkan tindak balas terhadap rangsangan yang mereka hadapi ketika mereka mempunyai tahap keinginan seksual yang lebih tinggi. Oleh itu, kerja sebelumnya yang menyiasat turun naik minat wanita terhadap rangsangan seksual visual sepanjang kitaran haid mungkin mengalami kekacauan keadaan hormon ini pada pendedahan pertama.

Selain pengaruh hormon terhadap minat seksual dan rangsangan secara keseluruhan, persepsi wanita terhadap daya tarikan lelaki berbeza-beza dengan kitaran ovari mereka. Apa wanita yang menarik dalam hubungannya dengan maskulinitas wajah seorang lelaki turun naik merentasi kitaran haid (Gangestad & Simpson, 2000). Wanita menunjukkan keutamaan untuk sifat lelaki lelaki semasa fasa ovulasi mereka yang tidak dilihat pada fasa-fasa lain (Feinberg et al., 2006; Gangestad, Simpson, Sepupu, Garver-Apgar, & Christensen, 2004; Penton-Voak & Perrett, 2000). Malah, apabila diuji semasa fasa luteal, wanita mendapati wajah lelaki feminin lebih menarik daripada wajah maskulin (Jones et al., 2005). Penurunan dalam pilihan boleh mencerminkan kepelbagaian dalam keutamaan pembiakan merentasi kitaran haid (Gangestad & Simpson, 2000). Walaupun lelaki dengan ciri-ciri yang lebih maskulin mungkin memberikan gen yang mempunyai kecergasan yang lebih tinggi, lelaki lelaki lebih cenderung untuk melabur dalam keturunan (Waynforth, Delwadia, & Camm, 2005) dan masukkan hubungan berpasukan (van Anders & Watson, 2006). Pada ovulasi, apabila konsepsi mungkin, wanita boleh mengutamakan mendapatkan gen yang sesuai dan lebih tertarik kepada lelaki maskulin. Dalam fasa luteal, sebaliknya, apabila hormon sedang bersedia untuk kehamilan yang berpotensi, keutamaan boleh beralih daripada mengawan dengan lelaki lelaki untuk mencari pasangan yang stabil yang dapat menyediakan lebih banyak pelaburan dan sumber ibu bapa. Pilihan pasangan adalah keputusan yang kompleks yang menyeimbangkan potensi ganjaran kualiti genetik tinggi dengan risiko penjagaan ayah rendah atau jangkitan dan penyakit menular seksual. Pada masa ini tidak diketahui bagaimana keadaan hormonal berkorelasi dengan keutamaan pasangan yang berubah-ubah memodulasi keinginan wanita untuk sifat lelaki. Ada kemungkinan bahawa ini adalah kesan kognitif sentral dan keadaan hormon seorang individu menetapkan konteks turun naik kitaran di mana pasangan berpotensi dinilai.

Perubahan dalam rangsangan seksual dan keinginan dan keinginan pasangan dengan turun naik tahap hormon merentasi kitaran haid mungkin disebabkan oleh variasi dalam pemprosesan kognitif rangsangan seksual merentasi kitaran. Hipotesis ini disokong oleh kajian neuroimaging baru-baru ini yang mendapati perbezaan dalam pengaktifan saraf pada wanita yang melihat rangsangan seksual visual bergantung pada fasa haid mereka pada masa ujian (Gizewski et al., 2006). Khususnya, wanita mempunyai lebih banyak pengaktifan dalam cingulate anterior, insula kiri, dan kiri korteks orbitofrontal semasa diuji semasa pertengahan luteal mereka berbanding fasa haid. Bukti untuk ini juga datang dari kajian ERP mengenai wanita melihat rangsangan seksual di mana aktiviti ERP berubah dengan fasa kitaran haid (Krug, Plihal, Fehm, & Lahir, 2000). Sebelas wanita melihat masih gambar lelaki bogel, gambar orang neutral, dan bayi semasa fasa haid, ovulasi, dan luteal mereka. Hanya semasa fasa ovulasi, apabila tahap estrogen meningkat, wanita menunjukkan peningkatan dalam komponen positif akhir (LPC) kepada seksual berbanding rangsangan neutral. LPC difikirkan sensitif terhadap tahap dan tahap pemprosesan emosi. Serentak dengan perubahan yang diukur dalam LPC, wanita melaporkan valensi positif subjektif yang lebih tinggi sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual semasa tempoh ovulasi. Adalah mungkin bahawa kebolehubahan yang diamati dalam kesusasteraan mengenai perbezaan seks sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual mungkin sebahagiannya disebabkan oleh variasi kitaran dalam sensitiviti wanita. Tahap estrogen yang tinggi semasa fasa periovulatory meningkatkan perhatian wanita dan persepsi positif terhadap rangsangan seksual ke tahap yang sama seperti yang diperhatikan pada lelaki yang tahap hormon gonadnya berubah-ubah bervariasi berbanding dengan wanita.

Walaupun data yang berkaitan adalah agak terhad pada masa ini, jelas bahawa keadaan hormon subjek itu mungkin merupakan pembolehubah penting yang perlu dipertimbangkan ketika menyiasat perbezaan seks dalam tindak balas kognitif terhadap rangsangan seksual. Kajian terdahulu telah menggunakan wanita mengambil pil kontraseptif (Hamann et al., 2004), atau tidak menilai di mana subjek berada dalam kitaran haid mereka (Chivers & Bailey, 2005; Hamann et al., 2004; Koukounas & McCabe, 2001; Ponseti et al., 2006). Masalah reka bentuk ini telah mengaburkan faktor yang mungkin penting dan telah meningkatkan kebolehubahan dalam hasilnya. Kajian masa depan perlu mengkaji lebih mendalam kesan status hormon terhadap persepsi rangsangan seksual dan bagaimana ini berkaitan dengan perbezaan lelaki dan wanita.

• Alexander MG, Fisher TD. Kebenaran dan akibatnya: Menggunakan saluran paip palsu untuk mengkaji perbezaan seks dalam seksualiti yang dilaporkan sendiri. Jurnal Penyelidikan Seks. 2003; 40: 27-35. [PubMed]
• Alexander GM, Sherwin BB. Steroid seks, tingkah laku seksual, dan pemilihan perhatian untuk rangsangan erotik pada wanita menggunakan kontraseptif oral. Psychoneuroendocrinology. 1993; 18: 91-102. [PubMed]
• Aubrey JS. Seks dan hukuman: Pemeriksaan kesan seksual dan standard dua seks dalam pengaturcaraan remaja. Peranan Seks. 2004; 50: 505-514.
• Bancroft J. Respons psikologi dan fisiologi terhadap rangsangan seksual pada lelaki dan wanita. In: Lennart L, editor. Persatuan, tekanan, dan penyakit (Vol 3.): Peranan dan hubungan umur dan produktiviti lelaki / wanita yang produktif dan reproduktif. Oxford: Oxford University Press; 1978. ms 154-163.
• Basson R. Model rangsangan seksual wanita. Jurnal Seks dan Terapi Marital. 2002; 28: 1-10. [PubMed]
• Beauregard M, Levesque J, Bourgouin P. Neural menyesuaikan diri dengan regulasi diri emosi yang sedar. Jurnal Neuroscience. 2001; 21: 1-6. [PubMed]
• Chivers ML, Bailey JM. Perbezaan seks dalam ciri-ciri yang menimbulkan tindak balas genital. Psikologi Biologi. 2005; 70: 115-120. [PubMed]
• Chivers ML, Reiger G, Latty E, Bailey JM. Perbezaan seks dalam kekhususan rangsangan seksual. Sains Psikologi. 2004; 15: 736-744. [PubMed]
• Costa M, Braun C, Birbaumer N. Perbezaan gender sebagai tindak balas kepada gambar-gambar nudes: Kajian magnetoencephalographic. Psikologi Biologi. 2003; 63: 129-147. [PubMed]
• Costell RM, Lunde DT, Kopell BS, Wittner WK. Variasi negatif kontingen sebagai penunjuk keutamaan objek seksual. Sains. 1972; 177: 718-720. [PubMed]
• Crawford M, Popp D. Standard ganda seks: Kajian dan kritikan metodologi dua dekad penyelidikan. Jurnal Penyelidikan Seks. 2003; 40: 13-26. [PubMed]
• Feinberg DR, Jones BC, Law Smith MJ, Moore FR, DeBruine LM, Cornwell RE, et al. Kitaran haid, tahap estrogen sifat, dan keutamaan masculiniti dalam suara manusia. Hormon dan Perilaku. 2006; 49: 215-222. [PubMed]
• Fisher TD. Seks pengeksport dan kesan norma sosial pada laporan kelakuan seksual lelaki dan wanita muda. Arkib Perilaku Seksual. 2007; 36: 89-100. [PubMed]
• Gangestad SW, Simpson JA. Evolusi kawin manusia: Perdagangan-off dan pluralisme strategik. Sains Perilaku dan Otak. 2000; 23: 573-644. [PubMed]
• Gangestad SW, Simpson JA, Cousins ​​AJ, Garver-Apgar CE, Christensen PN. Pilihan wanita untuk memaparkan tingkah laku lelaki berubah mengikut kitaran haid. Sains Psikologi. 2004; 15: 203-207. [PubMed]
• Gizewski ER, Krause E, Karama S, Baars A, Senf W, Forsting M. Terdapat perbezaan dalam pengaktifan serebrum antara wanita pada fasa haid yang berbeza semasa melihat rangsangan erotik: Kajian FMRI. Penyelidikan Otak Eksperimental. 2006; 174: 101-108. [PubMed]
• Haerich P. Kebarangkalian seksual berundur dan orientasi keagamaan: Penyiasatan awal. Jurnal Kajian Saintifik Agama. 1992; 31: 361-365.
• Hall KS, Binik Y, Di Tomasso E. Kesesuaian antara langkah fisiologi dan subjektif kegembiraan seksual. Penyelidikan dan Terapi Perilaku. 1985; 23: 297-303. [PubMed]
• Hamann S, Herman RA, Nolan CL, Wallen K. Lelaki dan wanita berbeza dalam tindak balas amygdala terhadap rangsangan seksual visual. Alam Neurosains. 2004; 7: 1-6. [PubMed]
• Hartley H, Drew T. Mesej jantina dalam filem seks: Trend dan implikasi untuk masalah seksual wanita. Wanita dan Terapi. 2001; 24: 133-146.
• Harvey SM. Tingkah laku seksual wanita: turun naik semasa kitaran haid. Jurnal Penyelidikan Psikosomatik. 1987; 31: 101-110. [PubMed]
• Haselton MG, Gangestad SW. Ekspresi bersyarat keinginan wanita dan pasangan lelaki yang menjaga seluruh kitaran ovulasi. Hormon dan Perilaku. 2006; 49: 509-518. [PubMed]
• Haselton MG, Mortezaie M, Pillsworth EG, Bleske-Rechek A, Frederick DA. Peralihan ovulasi dalam hiasan wanita manusia: Dekat ovulasi, wanita berpakaian untuk menarik perhatian. Hormon dan Perilaku. 2007; 51: 40-45. [PubMed]
• Heiman JR. Penglibatan psychophysiological pola rangsangan seksual pada lelaki dan wanita. Psikofisiologi. 1977; 14: 266-274. [PubMed]
• Heiman JR. Corak tindak balas seksual wanita. Arkib Psikiatri Umum. 1980; 37: 1311-1316. [PubMed]
• Holstege G, Georgiadis JR. Pengaktifan otak semasa orgasme pada dasarnya sama pada lelaki dan wanita. Hormon dan Perilaku. 2004; 46: 132.
• Janssen E, Carpenter D, Graham CA. Memilih filem untuk penyelidikan seks: perbezaan gender dalam pilihan filem erotik. Arkib Perilaku Seksual. 2003; 32: 243-251. [PubMed]
• Janssen E, Everaerd W, Spiering M, Janssen J. Proses automatik dan penilaian rangsangan seksual. Menuju model pemprosesan maklumat rangsangan seksual. Jurnal Penyelidikan Seks. 2000; 37: 8-23.
• Jensen L, Newell RJ, Holman T. Tingkah laku seksual, kehadiran gereja, dan kepercayaan permisif di kalangan lelaki dan wanita muda yang belum berkahwin. Jurnal Kajian Saintifik Agama. 1990; 29: 113-117.
• Jones BC, Little AC, Boothroyd L, DeBruine LM, Feinberg DR, Law Smith MJ, et al. Komitmen kepada hubungan dan keutamaan untuk kewanitaan dan kesihatan yang jelas di muka paling kuat pada hari kitaran haid apabila tahap progesteron tinggi. Hormon dan Perilaku. 2005; 48: 283-290. [PubMed]
• Karama S, Roch Lecours A, Leroux J, Bourgouin P, Beaudoin G, Joubert S, et al. Kawasan pengaktifan otak pada lelaki dan wanita semasa melihat petikan filem erotik. Pemetaan Otak Manusia. 2002; 16: 1-13. [PubMed]
• Kelley K, Musialowski D. Pendedahan berulang kepada rangsangan seksual yang jelas: Ganjil, seks, dan sikap seksual. Arkib Perilaku Seksual. 1986; 15: 487-498. [PubMed]
• Kinsey AC, Pomeroy WB, Martin CE, Gebhard PH. Tingkah laku seksual dalam wanita manusia. Philadelphia: WB Saunders; 1953.
• Korff J, Geer JH. Hubungan antara respon gairah seksual dan tindak balas genital. Psikofisiologi. 1983; 20: 121-127. [PubMed]
• Koukounas E, Letch NM. Hubungan psikologi persepsi mengenai niat seksual terhadap wanita. Jurnal Psikologi Sosial. 2001; 141: 443-456. [PubMed]
• Koukounas E, Ahli MP McCabe. Pembolehubah seksual dan emosi yang mempengaruhi tindak balas seksual kepada erotica: Penyelidikan psychophysiological. Arkib Perilaku Seksual. 2001; 30: 393-408. [PubMed]
• Koukounas E, Lebih R. Kebanggaan seksual lelaki: Kesan tumpuan perhatian. Psikologi Biologi. 2001; 58: 49-64. [PubMed]
• Krug R, Plihal W, Fehm HL, Born J. Pengaruh pengaruh kitaran haid terhadap persepsi rangsangan dengan kepentingan pembiakan: Satu kajian berpotensi berkaitan peristiwa. Psikofisiologi. 2000; 37: 111-122. [PubMed]
• Kwan M, Greenleaf WJ, Mann J, Crapo L, Davidson JM. Sifat tindakan androgen terhadap seksualiti lelaki: Kajian makmal-sendiri-laporan kajian mengenai lelaki hipogonadal. Jurnal Endokrinologi dan Metabolisme Klinikal. 1983; 57: 557-562. [PubMed]
• Laan E, Everaerd W. Kebiasaan rangsangan seksual perempuan untuk slaid dan filem. Arkib Perilaku Seksual. 1995; 24: 517-541. [PubMed]
• Laan E, Everaerd W, van Bellen G, Hanewald G. Respons seksual dan emosi wanita terhadap erotika lelaki dan wanita yang dihasilkan. Arkib Perilaku Seksual. 1994; 23: 153-169. [PubMed]
• Laan E, Everaerd W, Van der Velde J, Geer JH. Penentu pengalaman subjektif tentang rangsangan seksual pada wanita: Maklum balas daripada rangsangan genital dan kandungan rangsangan erotik. Psikofisiologi. 1995; 32: 444-451. [PubMed]
• Lykins A, Meana M, Kambe G. Pengesanan corak tontonan berbeza kepada rangsangan erotik dan non-erotik menggunakan metodologi penjejakan mata. Arkib Perilaku Seksual. 2006; 35: 569-575. [PubMed]
• Lykins AD, Meana M, Strauss CP. Perbezaan seks dalam perhatian visual kepada rangsangan erotik dan bukan erotik. Manuskrip 2007 diserahkan untuk penerbitan. [PubMed]
• Wang J, Ehrhardt AA. Lelaki dan perempuan lelaki dan wanita: pembezaan dan dimorphism identiti jantina dari konsep ke matang. Baltimore: Johns Hopkins University Press; 1972.
• Murnen SK, Stockton M. Jantina dan kebimbangan diri yang dilaporkan sebagai tindak balas kepada rangsangan seksual: Kajian meta-analitik. Peranan Seks. 1997; 37: 135-153.
• O'Donohue WT, Geer JH. Pembiasaan rangsangan seksual. Arkib Perilaku Seksual. 1985; 14: 233-246. [PubMed]
• Istana EM, Gorzalka BB. Corak pembezaan rangsangan dalam wanita yang berfungsi secara fungsian dan tidak berfungsi: Komponen fisiologi dan subjektif tindak balas seksual. Arkib Perilaku Seksual. 1992; 21: 135-159. [PubMed]
• Park K, Seo JJ, Kang HK, Ryu SB, Kim HJ, Jeong GW. Potensi baru oksigenasi tahap bergantung kepada darah (BOLD) fungsi MRI untuk menilai pusat serebral ereksi zakar. Jurnal Antarabangsa Impotensi Penyelidikan. 2001; 13: 73-81. [PubMed]
• Penton-Voak IS, Perrett DI. Keutamaan wanita untuk wajah lelaki berubah secara kitaran. Evolusi Perilaku Manusia. 2000; 21: 39-48.
• Peterson ZD, Janssen E. Impak ambivalen dan tindak balas seksual: Kesan emosi positif dan negatif bersama-sama mengenai tindak balas seksual subjektif dan fisiologi terhadap rangsangan erotik. Arkib Perilaku Seksual. (dalam akhbar) [PubMed]
• Pfaus JG, Kippin TE, Genaro C. Apa yang model haiwan boleh memberitahu kita tentang tindak balas seksual manusia. Kajian Tahunan Penyelidikan Seks. 2003; 14: 1-63. [PubMed]
• Ponseti J, Bosinski HA, Wolff S, Peller M, Jansen O, Mehdorn HM, et al. Endophenotype berfungsi untuk orientasi seksual pada manusia. NeuroImage. 2006; 33: 825-833. [PubMed]
• Redoute J, Stoleru S, Gregoire M, Costes N, Cincotti L, Lavennes F, et al. Pemprosesan otak rangsangan seksual visual dalam lelaki manusia. Pemetaan Otak Manusia. 2000; 11: 162-177. [PubMed]
• Reiss LL. Perjalanan sosiologi ke seksualiti. Jurnal Perkahwinan dan Keluarga. 1986; 48: 233-242.
• Rupp H, Herman R, Hamann S, Wallen K. Perbezaan seks terhadap rangsangan seks yang sama dan bertentangan menggunakan fMRI. Hormon dan Perilaku. 2004; 46: 101.
• Rupp HA, Wallen K. Perbezaan seks dalam melihat rangsangan seksual: Kajian pengesanan mata pada lelaki dan wanita. Hormon dan Perilaku. 2007; 51: 524-533. [PubMed]
• Schmidt G. Male-female perbezaan dalam rangsangan seksual dan tingkah laku semasa dan selepas pendedahan kepada rangsangan seksual eksplisit. Arkib Perilaku Seksual. 1975; 4: 353-365. [PubMed]
• Schmidt G, Sigusch V, Schafer S. Maklum balas untuk membaca cerita erotik: Perbezaan lelaki-perempuan. Arkib Perilaku Seksual. 1973; 2: 181-199. [PubMed]
• Schreiner-Engel P, Schiavi RC, Smith H, Putih D. Kebangkitan seksual dan kitaran haid. Perubatan Psikosomatik. 1981; 43: 199-214. [PubMed]
• Slob AK, Bax CM, Hop WCJ, Rowland DL, van der Werff sepuluh Bosch JJ. Daya tahan seksual dan kitaran haid. Psychoneuroendocrinology. 1996; 21: 545-558. [PubMed]
• Steinman DL, Wincze JP, Sakheim, Barlow DH, Mavissakalian M. Perbandingan corak seksual lelaki dan perempuan. Arkib Perilaku Seksual. 1981; 10: 529-547. [PubMed]
• Stoleru SG, Ennaji A, Cournot A, Spira A. LH rembesan denyut dan paras darah testosteron dipengaruhi oleh rangsangan seksual pada lelaki manusia. Psychoneuroendocrinology. 1993; 18: 205-218. [PubMed]
• Stoleru S, Gregoire M, Gerard D, Decety J, Lafarge E, Cinotti L, et al. Neuroanatomical berhubungan dengan rangsangan seksual secara visual dalam lelaki manusia. Arkib Perilaku Seksual. 1999; 28: 1-21. [PubMed]
• Suzuki T, Kinoshita Y, Tachibana M, Matsushima Y, Kobayashi Y, Adachi W, et al. Ungkapan reseptor hormon steroid seks dalam kornea manusia. Penyelidikan Mata Semasa. 2001; 21: 28-33. [PubMed]
• Symons D. Evolusi seksualiti manusia. New York: Oxford University Press; 1979.
• Tarin JJ, Gomez-Piquer V. Adakah wanita mempunyai tempoh panas tersembunyi? Pembiakan Manusia. 2002; 17: 2243-2248. [PubMed]
• Tuiten A, Van Honk J, Koppeschaar H, Bernaards C, Thijssen J, Verbaten R. Kesan jangka masa pemerintahan testosteron terhadap rangsangan seksual pada wanita. Arkib Psikiatri Umum. 2000; 57: 149-153. [PubMed]
• van Anders SM, Watson NV. Status hubungan dan testosteron dalam lelaki dan wanita heteroseksual dan non-heteroseksual Amerika Utara: Data keratan rentas dan membujur. Psychoneuroendocrinology. 2006; 31: 715-723. [PubMed]
• Wallen K. Keinginan dan keupayaan: Hormon dan peraturan tingkah laku seksual wanita. Ulasan Neurosains dan Biobehavioral. 1990; 14: 405-420. [PubMed]
• Wallen K. Seks dan konteks: Hormon dan motivasi seks primata. Hormon dan Perilaku. 2001; 40: 339-357. [PubMed]
• Waynforth D, Delwadia S, Camm M. Pengaruh strategi kawin wanita terhadap keutamaan seni bina muka lelaki. Evolusi dan Perilaku Manusia. 2005; 26: 409-416.
• Wider ED, Treas J, Newcomb R. Sikap terhadap hubungan seks yang tidak bercerai di negara-negara 24. Jurnal Penyelidikan Seks. 1998; 35: 349-358.
• Wincze JP, Hoon P, Hoon EF. Rangsangan seksual pada wanita: Perbandingan tanggapan kognitif dan fisiologi dengan pengukuran berterusan. Arkib Perilaku Seksual. 1977; 6: 121-133. [PubMed]