“Is ynternetpornografy wêrtroch seksuele disfunksjes feroarsaakje? In resinsje mei klinyske rapporten "- Ekspert analysearje Prause et al., 2015

Link nei folsleine stúdzje - Is Internet Pornografy wêrtroch seksuele dysfunksjes feroarsaakje? In resinsje mei klinyske rapporten (2016)

Opmerking - Tal fan oare peer-reviewed papieren binne it iens dat Prause et al., 2015 it porno-ferslavingsmodel stipet: Peer-oersjoch kritiken fan Praude et al., 2015

Excerpt analyzing Praude et al., 2015


A 2015 EEG stúdzje troch Prause et al. Fergelykbere sjoggers fan ynternetpornografy (betsjuttingen fan 3.8 h / wike) dy't wakker wurden binne oer har besjen nei kontrôles (gemiddelde 0.6 h / wike), wylst se seksuele ôfbyldings sjen (1.0 s eksposysje)130]. Yn in fynst dat parnelen fan Kühn en Gallinat, faak ynternetfernografy-sjoggers minder neurele aktivearring (LPP) foar seksuele bylden sjen as kontrôles [130]. De resultaten fan beide stúdzjes jouwe oan dat regelmjittige tillevyzjesearjes fan ynternetpornografy in grutter fisuele stimulearring nedich om brain responsyen te ferwiderjen as fergelike mei geselle kontrôles of moderate Internet pornografyske brûkers [167,168]. Dêrneist melde Kühn en Gallinat dat hegere ynternet pornografy gebrûk makket mei legere funksjonele ferbinings tusken striatum en prefrontaal kortex. Dysfunksjonaliteit yn dizze skeakelings is ferbûn mei ungebrûkte gedrachskonzjes ûnôfhinklik fan potensjele negative resultaten [169]. Neffens kearn en Gallinat fertelle neuropsychologyske stúdzjes dat subjects mei hegere tendinsje tsjin 'e cybersex-ferslaving de direkte kontrônfunksje foarkomme foardat it pornografysk materiaal fûn is [53,114].