J Sex Med. 2019 May;16(5):733-745. doi: 10.1016/j.jsxm.2019.03.005.
Hallberg J1, Kaldo V2, Arver S1, Dhejne C3, Jokinen J4, Öberg KG5.
Abstrakcyjny
Wstęp:
Zaburzenie hiperseksualne (HD) definiuje się jako stan, w którym jednostka traci kontrolę nad zaangażowaniem w zachowania seksualne, co prowadzi do niepokoju i negatywnych skutków w kluczowych obszarach życia. Udowodniono, że terapia poznawczo-behawioralna (CBT) zmniejsza objawy zachowań hiperseksualnych; jednak wcześniej nie opisano żadnego randomizowanego kontrolowanego badania interwencji CBT w HD.
AIM:
Zbadanie skuteczności CBT podawanej grupie w HD.
METODY:
Uczestnicy płci męskiej (n = 137), u których zdiagnozowano HD, zostali zrandomizowani pomiędzy 7 tygodniami CBT w grupie (n = 70) a grupą kontrolną z listy oczekujących otrzymującą interwencję po 8 tygodniach (n = 67). Pomiary wykonywano przed, w połowie i po leczeniu, z obserwacją po 3 i 6 miesiącach.
WYNIKI:
Podstawowym rezultatem było zaburzenie hiperseksualne: obecna skala oceny (HD: CAS), a wynikami wtórnymi była Skala Kompulsywności Seksualnej (SCS) i pomiary depresji (Skala Oceny Depresji Montgomery-Åsberg (MADRS-S), cierpienie psychiczne (Wyniki kliniczne w Rutynowej ocenie wyników pomiaru (CORE-OM) i satysfakcji z leczenia (CSQ-8).
WYNIKI:
Stwierdzono znacznie większy spadek objawów HD i kompulsywności seksualnej, jak również istotnie większą poprawę samopoczucia psychicznego w przypadku leczenia w porównaniu z listą oczekujących. Efekty te pozostawały stabilne w miesiącach 3 i 6 po leczeniu.
IMPLIKACJE KLINICZNE:
CBT może łagodzić objawy HD i zaburzenia psychiczne, sugerując, że program CBT może służyć jako leczenie pierwszego rzutu w warunkach klinicznych.
MOCNE STRONY I OGRANICZENIA:
Jest to pierwsze randomizowane badanie kontrolowane oceniające skuteczność programu CBT w dość dużej próbie mężczyzn z rozpoznaniem HD. Długotrwałe efekty leczenia są niejasne ze względu na niski wskaźnik odpowiedzi na pomiary kontrolne, a skuteczność tego programu dla kobiet hiperseksualnych pozostaje nieznana.
WNIOSEK:
Badanie to potwierdza skuteczność programu CBT podawanego przez grupę jako opcji leczenia HD; jednak przyszłe badania powinny obejmować kobiety, obejmować demontaż analizy interwencji konstytuujących i ocenić inne formaty leczenia, na przykład administrowanie przez Internet.
SŁOWA KLUCZOWE: Podstawowa nauka zachowań mężczyzn; Męskie zaburzenia seksualne; Zdrowie psychiczne i seksualność mężczyzn
PMID: 30956109
DOI: 10.1016 / j.jsxm.2019.03.005
W przeglądzie interwencji terapeutycznych poparto wniosek, że bardziej „elastyczne podejście” w leczeniu różnych podgrup zachowań hiperseksualnych może być „obiecujące”. 54 W rewizji ICD-11,3 kategoria kompulsywnego zaburzenia zachowania seksualnego w kategorii diagnostycznej jest uwzględniona w części dotyczącej zaburzeń kontroli impulsów, które mają wiele podobieństw do kryteriów HD. i można teraz przeprowadzić bardziej szczegółowe badania nad możliwymi przyczynami społecznymi, psychologicznymi i biologicznymi. To z kolei może umożliwić badania dokładnie skonstruowanych i skutecznych opcji leczenia.
Chociaż Rettenberger et al23 zidentyfikował pobudzenie seksualne jako najważniejszy predyktor zachowań hiperseksualnych, uzasadnione jest założenie, że istnieją różnice między osobami angażującymi się w interpersonalne zachowania seksualne (tj. zachowania seksualne ze zgodnymi dorosłymi) a tymi, które angażują się w samotne zachowania seksualne (np. konsumpcja pornografii, masturbacja). Od dawna twierdzono, że HD można klasyfikować do zachowań seksualnych wykorzystywanych jako strategia radzenia sobie z lękiem i negatywnymi stanami nastroju z jednej strony hand1,53 i stanem motywowanym seksualnie, z naciskiem na utratę kontroli impulsów i doznania seksualne- poszukiwanie. Zachowania seksualne ze zgodnymi osobami dorosłymi można dalej podzielić na podstawie, na przykład, wielokrotnych zakupów usług seksualnych lub powtarzających się nawiązywania krótkotrwałych stosunków seksualnych.
;
