Religia i uzależnienie od porno

Pierwszą rzeczą do zapamiętania w tym wszystkim jest to, że zarówno kwestia uzależnienia od pornografii, jak i tożsamość chrześcijańska czy nie, jest kwestią samoidentyfikacji. Nikt nie śledził przedmiotów w badaniu, aby sprawdzić, czy są w rzeczywistości uzależnieni od porno. Nikt też nie poszedł za tymi ludźmi, aby zobaczyć, czy są chrześcijanami, czy nie. Ja sam identyfikuję się jako chrześcijanin, ale mogę zapewnić, że jest wiele osób, które w tym punkcie mogłyby się różnić.

Moim skromnym zdaniem przeprowadzenie tego rodzaju badań, które można by uznać za prawdziwie naukowe, byłoby praktycznie niemożliwe ze względu na wiele czynników. Zanim takie badanie mogłoby zostać przeprowadzone zgodnie ze standardami naukowymi, konieczne byłoby ustalenie akceptowalnej definicji dotyczącej definicji tego, kim jest chrześcijanin, a także zaakceptowane porozumienie w sprawie definicji uzależnienia od pornografii. Ja też nie wstrzymuję oddechu. Termin chrześcijanin istnieje od około 1,980 lat, a ogromna liczba wyznań podających się za chrześcijan wystarczy, aby mnie przekonać, że konsensus jest daleki od osiągnięcia. Podobnie uzależnienie od pornografii jest punktem spornym w kręgach naukowych i nie wstrzymuję oddechu, dopóki nie zostanie rozwiązane. Drugą kwestią jest zastosowana metoda pobierania próbek. Aby badanie miało sens, musi obejmować próbkę znacznej liczby osób z docelowej grupy demograficznej badanej grupy. Spróbuj zbadać mężczyzn w wieku 18–25 lat, a uzyskasz inny wynik niż w przypadku badania mężczyzn w wieku 45–55 lat. Jeśli wszystkie Twoje przedmioty pochodzą z jednego obszaru geograficznego, również miałoby to ogromne znaczenie. Badanie przeprowadzone w Los Angelinos przyniosłoby inny wskaźnik wykorzystania pornografii w Internecie niż badanie Amiszów w społeczności, która nie zezwalała na korzystanie z Internetu. To skrajny przykład, ale służy do zilustrowania tego, że wyniki badania w dużym stopniu zależą od tego, jak zostało przeprowadzone. Gdyby postawić znak z prośbą o dobrowolne zgłoszenie się do udziału w badaniu dotyczącym wykorzystania pornografii, grupa badana znacznie różniłaby się od grupy wybranej w prawdziwie losowy sposób.

Mając powyższe na uwadze, moim zdaniem nadal możliwe jest zebranie przydatnych informacji z badania, o ile wszyscy pamiętają, że jest to studium samoidentyfikacji i samoopisu. To, co jest warte, jest moim zdaniem operacyjnym zwrotem.

Najbardziej interesujące jest dla mnie to, że samozidentyfikowani chrześcijanie używają pornografii w podobnym tempie jak niechrześcijanie. Statystyki dotyczące uzależnień sugerują, że chrześcijanie częściej widzą pornografię jako problem niż niechrześcijanie, a zatem częściej zgłaszają uzależnienie. Nie-chrześcijanie, IMO, są bardziej skłonni postrzegać pornografię jako nie będącą problemem, moralnie, a zatem rzadziej martwią się wykorzystywaniem porno, chyba że powoduje to zaburzenia seksualne.

Bez kwestii moralnej poziom podniecenia jest również mniejszy. Podniecenie, adrenalina, musi odegrać pewną rolę w tym wszystkim. Przed ponownym uruchomieniem sama myśl o porno przyniosła w mojej piersi sensację, której nauczyłem się od dawna. W dzisiejszych czasach podchodzę do pornografii jako do kwestii moralnie neutralnej i to znacznie pomogło, ponieważ uczucie podniecenia już nie ma.

Myślę, że ważne jest, aby zauważyć, że w Don Jon główny bohater złagodził swoje poczucie winy poprzez spowiedź i pokutę poprzez odmówienie względnej garści lub modlitw, które włożył w swój program ćwiczeń. Nigdy nie widziałem ani joty winy przedstawionej przez tę postać w odniesieniu do seksu lub porno, a jego wycofanie się było dość spokojne. Widzę ten film jako bardzo dokładny portret ludzi w jego wieku w naszych czasach. Dorastali w epoce, w której pornografia była akceptowana jako część życia. Nie dali się wciągnąć z powodu poczucia winy, zostali uzależnieni z powodu naruszenia centrum nagrody. W moim przypadku myślę, że centrum nagrody było górną warstwą problemu, ale przyczyną było poczucie winy, zakazany owoc i powiązane czynniki.

Ale nie jest tak w przypadku wielu użytkowników porno, zwłaszcza młodszych ludzi, którzy dorastali w środowisku społecznym znacznie różniącym się od tego, które istniało w mojej młodości. Faktem jest, że wina dotycząca seksu nie jest tak widoczna jak kiedyś. Kiedy byłem w szkole podstawowej, w latach sześćdziesiątych, kiedy musieliśmy walczyć do szkoły pod górę przez zamiecie śnieżne i ataki T-Rex, wiele dzieci nie korzystało, aw wielu przypadkach nie wiedziało, odpowiednich warunków dla ich anatomia seksualna. Wydaje się, że edukacja seksualna zrobiła wiele w kierunku poprawy tej sytuacji i usunięcia wstydu z tematu seksu. Myślę, że rodzice, którzy nie przekazują tych informacji bezpośrednio swoim dzieciom, są tragiczni. Niewątpliwie ignorancja odgrywa tu rolę, ale wstyd i wina również. Możliwość swobodnego i otwartego rozmawiania o seksie jest bardzo ważna i bardzo pomaga usunąć piętno i wstyd ze strony seksu.

Innym czynnikiem, który zmienił się na przestrzeni lat, jest natura pornografii. Kiedy zbliżałem się do okresu dojrzewania, reklamy filmów pornograficznych były dość ekscytujące dla mojego dorastającego mózgu. Ciekawe jest to, że filmy pokazywane tylko w obskurnych teatrach porno pod koniec lat sześćdziesiątych są dość oswojone według dzisiejszych standardów. Filmy, które zszokowały ludzi 45 lat temu, prawdopodobnie otrzymałyby obecnie ocenę R, w niektórych przypadkach PG-13. Wtedy nawet częściowa nagość była skandaliczna i zdegradowała film do rangi porno. To, co 45 lat temu było postrzegane jako czysto pornograficzne, obecnie prawie nie uniosłoby brwi.

Znaczenie tego jest takie, że młodzi ludzie dorastający w dzisiejszym świecie są znacznie bardziej narażeni na bezpośrednie sceny seksu, niż ja byłbym w młodości. Gdybym chciał zobaczyć prawdziwe hardkorowe porno, musiałem zapuścić się do części miasta, w której czułem się niebezpiecznie. Musiałem zaparkować w miejscu, w którym bałem się zostawić samochód i ryzykować, że będę obserwowany, gdy wchodziłem do sklepu porno. To był ogromny środek odstraszający i jest to jeden z powodów, dla których szef kuchni nie spieszył się z tym do najbliższego sprzedawcy porno, gdy tylko skończyłem 18 lat. Dosłownie bałem się tego zrobić. Chodzi mi o to, że mój problem z pornografią, tak poważny, jak był w młodości, jest charakterystyczny dla problemów dzisiejszej młodzieży. Mój był napędzany spekulacjami i poczuciem nieznanego. Moja 18 - 25-letnia jaźń mogła sobie tylko wyobrazić, co się dzieje w filmach porno. Wielu dzisiejszych młodych ludzi wie, zanim dotrą do gimnazjum. Byłem uzależniony od masturbacji po obejrzeniu hardcorowej pornografii drukowanej w wieku 14 lat. Wiele dzisiejszych dzieciaków widziało hardcorowe filmy od pierwszego dnia. Jedyne poczucie oczekiwania pochodzi z praktycznie nieograniczonej podaży pornografii w naszym wieku, co jest jaskrawym przeciwieństwem bardzo ograniczonej ilości pornografii, do której miałem dostęp jako dziecko dorastające na przedmieściach drugiego poziomu dużego miasta. Choć pornografia spowodowała w moim życiu, nie mogę sobie nawet wyobrazić, jak by to było dorastać w dzisiejszym świecie.

Ale zamykając krąg, że tak powiem, wracamy do bardzo ważnego pytania, czy uzależnienie od pornografii jest produktem ubocznym religijnie generowanej winy. Mówiąc za siebie, myślę, że choć uzależnienie od pornografii może się ostrzej wyróżnić w życiu ludzi aktywnych religijnie, to ogólny problem nie polega na poczuciu winy, lecz na dostępie i dostępności. Wyobrażanie sobie, że ludzie będą reagować na rzeczy zgodnie z ich kulturą, przekonaniami itd., Nie jest niczym niezwykłym. Ktoś, kto wychował się w gospodarstwie domowym, w którym alkohol płynął swobodnie, może być mniej zaniepokojony, że ich picie jest problematyczne niż osoba, która pije podobną ilość częstotliwość, ale została podniesiona przez abstynentów. Nie ma to nic wspólnego z tym, czy dana osoba jest w rzeczywistości alkoholikiem; uzależniony od alkoholu. Osoba wychowana jako abstynent może być bardziej skłonna do zidentyfikowania się jako osoba mająca problem z alkoholem, a nawet może stać się nadmiernie zaniepokojona własnym piciem, zanim stanie się problemem, ale to nie unieważnia koncepcji alkoholizmu. Podobnie fakt, że chrześcijanie częściej identyfikują się z problemami z pornografią, nie unieważnia koncepcji uzależnienia od pornografii. To może być tylko to, że ich postrzeganie problemu jest bardziej wrażliwe.