Deniers uzależnień seksualnych: co je tak Mad Mad?
Sama idea „uzależnienia od seksu” denerwuje wielu ludzi. Mówię tutaj o pisarzach, którzy narzekają na "mit" uzależnienia seksualnego i którzy twierdzą, że cała idea uzależnienia seksualnego jest po prostu oszustwem dla uzależnionego i oszustwem pieniężnym dla profesjonalistów.
Anatomia uzależnienia od seksu
Wolę widzieć tych "negujących", jak je nazywam, jako część większego schematu społecznego i takiego, który jest godny nauki na własną rękę.
Obecnie sprzeciw wobec koncepcji uzależnienia seksualnego występuje w dwóch głównych smakach.
1. Uzależnienie od seksu jest naprawdę sprawiedliwe normalne zachowanie.
Ci mężczyźni i kobiety mają defensywną reakcję na całe pole leczenia uzależnień seksualnych jako próbę ograniczać normalne wolności seksualne. Czasami ich blogi i komentarze w Internecie wydają się żartobliwie (nerwowo?) Bronić zachowań, wokół których odczuwają niezauważalny wstyd. Przesłanie brzmi: „Wszyscy to robimy i po prostu myślisz, że to jest„ chore ”, ponieważ jesteś taki spięty!” Jest to niedoinformowana stronniczość, która wydaje się opierać logice.
2. Uzależnienie od seksu jest naprawdę sprawiedliwe nieodpowiedzialne zachowanie.
Argument ten pochodzi ze wszystkich kręgów, w tym niektórych ze społeczności naukowej. Minimalizuje powagę problemu i cierpienie, jakie może powodować, a przesłanie często brzmi: „wy, tzw. Uzależnieni, po prostu źle się zachowujesz i musisz brać odpowiedzialność i kształtuj się! "
Ten drugi argument czasami przyjmuje formę, że "jeśli seks może być nałogiem, to cokolwiek może " lub "jeśli zwolnimy ludzi, nazywając to chorobą, wtedy jest śliskie zbocze, które doprowadzi do tego, że nikt nigdy nie będzie ponosił odpowiedzialności za nic" (OMG!)
Oba te argumenty powodują, że nie powinniśmy tego robić medykalizować problem kompulsywnych zachowań seksualnych i dlatego nie powinniśmy tego robić do cokolwiek na ten temat. Zobacz New York Times Op-Ed dla doskonałej dyskusji.
Musimy zrozumieć negujących, a nie ich potępiać
„Zaprzeczacze” istniały zawsze w odniesieniu do prawie każdego niepożądanego zjawiska, które pojawiło się w historii. Czasami zajmowali społecznie akceptowaną pozycję zgodną z religijnymi lub innymi dogmatami i postępowali zgodnie z nimi, jak palenie heretyków lub więzienie chorych psychicznie. W innych przypadkach po prostu odeszli w stronę szalenie brzmiących teorii spiskowych, takich jak te, że ataki terrorystyczne z 9 września były w rzeczywistości spiskiem rządowym lub że holokaust nigdy nie miał miejsca.
Są to skomplikowane próby wyjaśnienia lub poradzenia sobie z czymś, co jest doświadczane jako niezrozumiałe lub niedopuszczalne. Pod tym względem wszyscy są mechanizmy obronne i nigdzie nie jest tak wyraźnie, jak w przypadku uzależnienia seksualnego.
Osoby zaprzeczające uzależnieniu od seksu kroczą drogą dobrze uczęszczaną we wcześniejszych epokach przez tych, którzy chcieli się bronić przed trendem lub teorią, które uznali za bardzo groźne. Jest to szczególnie prawdziwe w najnowszej historii ewolucji modelu chorobowego zdrowia psychicznego. To było bardzo powoli, że „grzechy śmiertelne” zostały przekształcone w bardzo ludzkie psychologiczne cierpienia.
Strach i nienawiść jako faza rozwojowa
Ponieważ uważam, że osoby zaprzeczające uzależnieniu od seksu naprawdę reagują na jakiś nieświadomy strach, myślę, że profesjonaliści nie mogą ich odrzucić, ale raczej muszą ich zrozumieć. Jeśli tego nie zrobimy, nie odejdą i będą wprawiać społeczeństwo w zakłopotanie i przeszkadzać w podobny sposób, w jaki zaprzeczający globalnemu ociepleniu przeszkadzają w ochronie biosfery.
Kiedy przesądy i lęki związane z chorobą społeczną zaczynają się rozpraszać, kwestia przechodzi przez przewidywalną sekwencję świadomości publicznej z demonizacja do kryminalizacja do medykalizacja do reintegracja. Po pierwsze problem, powiedzmy, alkoholizm, jest upadek moralny, to jest a problem prawny, następnie choroba medycznai wreszcie większy problem społeczny lub zdrowia publicznego.
Pomijając kwestię nielegalnych zachowań seksualnych, oznacza to, że obecne podejście społeczeństwa do uzależnienia seksualnego wykracza poza demonizację i kryminalizację, ale nie osiągnęło jeszcze medykalizacji. To przejście do pełnej medykalizacji będzie oznaczało ewolucję świadomości. Obejmuje to rozwiewanie obaw, konfrontowanie się z osądami i przekonywanie ludzi do zawieszenia tych osądów. Cierpliwie wyjaśniamy.
;
