Zawsze byłem introwertykiem, jak wielu z was i nigdy nie miałem problemów z pozostawaniem samemu w domu przez tygodnie (a przynajmniej tak mi się wydawało). Mam 21 lat iw tym roku - z wielu powodów - nie mogłem znaleźć uniwersytetu i od września do listopada spędziłem sam w domu, grając w gry wideo.
Nigdy nie miałem problemów z nawiązywaniem przyjaźni i byciem towarzyskim, kiedy chodziłem do szkoły, ponieważ musiałem iść, a ludzie byli tam dla mnie, więc udzielałem się towarzysko. Ale nie zdając sobie z tego sprawy, spędziłem samotnie dwa miesiące (w tamtym czasie waliłem raz lub dwa razy w tygodniu) i nawet nie zdawałem sobie sprawy, że jest w tym coś nie tak.
Nadal rozmawiałem i widziałem tego jednego przyjaciela z dzieciństwa. Jest ładną dziewczyną, która była we mnie zakochana (i powiedziała mi, że mnie kocha) przez ostatnie 10 lat. Więc ponieważ nie miałem nikogo innego w moim życiu, nieświadomie zacząłem ją bardziej pociągać i skończyłem na randkach. W tym czasie uderzyłem znacznie mniej i po raz pierwszy mogłem poczuć. Mogłem odczuwać miłość i ból zamiast odrętwienia, które pozwalało mi być samemu przez tak długi czas.
Krótko mówiąc, było wiele powodów, dla których nie mogliśmy tak naprawdę zostać razem, ale kiedy zerwaliśmy, dowiedziałem się, że następnego dnia ma faceta od odbicia i to mnie zniszczyło. To nie było tak, że jej uczucia do mnie się zmieniły lub nasza sytuacja, ale wiedza, że jedyna osoba, którą miałem w moim życiu, zastąpiła mnie tak łatwo w połączeniu z nowymi uczuciami z Nofap, była zbyt duża.
Zawsze byłem dość stoickim i racjonalnym kolesiem, kiedy tak bardzo mnie to spierdoliło. Miałem huśtawki nastrojów, nie uwierzyłbyś, chciałem się zabić. Nawet kiedy pisałem na kartkach, jak nielogiczne były moje myśli, nie mogłem przestać czuć. TAK WIELE UCZUĆ.
Myślę, że w tym momencie mogłem powiedzieć pieprzyć to i odepchnąć moje uczucia. Jestem pewien, że to by zadziałało. Chodzi o to, że nie interesowałem się pornografią, jedzeniem ani niczym innym. Nie mogłem spać, nie mogłem jeść bez wymiotów. Byłem bałaganem.
Ale zdałem sobie sprawę, co jest ze mną nie tak. Nie powinienem być sam i wkładać wszystkich jajek do tego samego koszyka (moja dziewczyna). Nie miałem własnego życia.
Uznanie, że jesteś źródłem własnej samotności, nie jest lekarstwem na nią. Ale jest to krok w kierunku zobaczenia, że nie jest to nieuchronne i że taki wybór nie jest nieodwołalny.
Po pierwszych dwóch miesiącach niezdolności do funkcjonowania jako człowiek powoli odzyskiwałam zmysły, a wahania nastroju były coraz rzadsze. Mam pracę i robię, co w mojej mocy, aby lepiej się odżywiać i chodzić na siłownię, jednocześnie widując/spotykając więcej ludzi. Nadal nie do końca się z tym pogodziłem, ale chciałbym powiedzieć ludziom, którzy dzisiaj cierpią i cierpią. Nie trzymaj się tego. To nie twoja wina, więc nie narzucaj tego sobie. Patrz przed siebie i idź przed siebie, zawsze przed siebie.
zabawne jest to, że kilka lat temu moja dziewczyna mnie zdradziła i naprawdę nie mogłem się pieprzyć, kiedy cały dzień waliłem. Teraz sama myśl, że ktoś, kogo kocham, robi mi to, jest bolesna
Co mi pomogło:
R/Stoicyzm i ogólnie zasady stoików są świetnymi zasobami dla prawie każdego problemu, jaki masz w życiu (sprawdź też subreddit Hownottogivefuck)
Czuje się lepiej Dawid. D. Burnsa może być najlepszą książką do zrozumienia i leczenia depresji.
Ponownie zalecane są zimne prysznice, przerywany post/czyste jedzenie, ćwiczenia, kontakty towarzyskie i hobby.
Nie wiem, czy moje zerwanie wyrzuciło mnie na dwa miesiące, czy nie, ale nie miałem libido i chęci do życia, ale powoli dochodzę do siebie. Ostatnio jestem pobudzony i mam więcej energii.
Wszyscy damy radę 🙂
Dla wszystkich, którzy mają tam problemy https://www.youtube.com/watch?v=R2_Mn-qRKjA
;
