Przypuszczalna strukturalna i funkcjonalna regeneracja nerwów po długotrwałej abstynencji od kokainy u męskich weteranów wojskowych (2018)

Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry. 2018 czerwca 8 r.; 84 (część A): 18–29. doi: 10.1016/j.pnpbp.2018.01.024.

On Q1, Huang X2, Turel O3, Schulte M4, Huang D.4, Tamiza A4, Bechara A5, Hser YI4.

Abstrakcyjny

Zbiorcze dowody sugerują, że zażywanie kokainy może zmieniać strukturę i funkcję różnych układów mózgowych. Jednakże stopień, w jakim zmieniona struktura i funkcja mózgu prawdopodobnie wraca do zdrowia po abstynencji od kokainy, pozostaje mniej jasny. W niniejszym badaniu zbadano 39 weteranów wojskowych płci męskiej na różnych etapach uzależnienia od kokainy i długotrwałej abstynencji (od 1 roku do 30 lat) oraz oceniono prawdopodobne zmiany w strukturze mózgu i funkcji określonych obszarów mózgu, które służą uzależnieniom. Należą do nich prążkowie biorący udział w nagradzaniu kokainą; boczna kora przedczołowa (zwłaszcza grzbietowo-boczna PFC), która odgrywa główną rolę w kontroli hamowania; wyspa, która jest powiązana z głodem; oraz przyśrodkowa kora oczodołowo-czołowa (OFC) i brzuszno-przyśrodkowa kora przedczołowa (VMPFC), które odgrywają kluczową rolę w przewidywaniu i podejmowaniu decyzji. Wyniki sugerują, że istnieją różnice zarówno w strukturze mózgu (objętość istoty szarej, GMV), jak i funkcjonowaniu pomiędzy UŻYTKOWNIKAMI kokainy a KONTROLĄ, przy czym UŻYTKOWNICY wykazują prawdopodobne względne wzmocnienie układów nerwowych w zakresie przetwarzania nagrody i pragnienia oraz względne osłabienie układów nerwowych zaangażowanych w hamowanie kontrola i podejmowanie decyzji. Badanie możliwych zmian neuronalnych po abstynencji sugeruje, że domniemany powrót do zdrowia następuje głównie w układach nerwowych związanych z nagrodą, głodem i kontrolą hamowania, ale w mniejszym stopniu w układach nerwowych związanych z podejmowaniem decyzji. Biorąc pod uwagę ograniczenia danych związane z małą liczebnością próby, a także brak pewności co do sporadycznego stosowania w grupie abstynentów, wyniki te można uznać za wstępne. Są one jednak przekonujące, ponieważ sugerują, że mężczyźni-weterani wojskowi UŻYWAJĄCY kokainy są na czas nieokreślony wyższe w porównaniu z grupą KONTROLNĄ, w przypadku popełniania błędów w ocenie i podejmowaniu decyzji prowadzących do możliwego nawrotu choroby, jeśli istotność nagrody i pragnienie staną się bardziej intensywne. Zrozumienie neurobiologii długotrwałej abstynencji od kokainy w populacjach wrażliwych i poza nią może pomóc w opracowaniu lepszych strategii terapeutycznych zapobiegających nawrotom.

SŁOWA KLUCZOWE: Abstynencja; Uzależnienie od kokainy; Funkcjonalna łączność; VBM; fMRI

PMID: 29410011

PMCID: PMC5880688

DOI: 10.1016 / j.pnpbp.2018.01.024