Psychiatry Res. 1999 Apr 26;90(2):91-101.
Klimke A1, Larisch R, Janz A, Vosberg H, Müller-Gärtner HW, Gaebel W.
Abstrakcyjny
Piętnastu pacjentów spełniających kryteria DSM-IV dla ciężkiej depresji badano za pomocą specyficznego antagonisty receptora dopaminy D2 [123I] jodobenzamidu (IBZM). Przeprowadzono dwa badania tomografii komputerowej emisji pojedynczego fotonu (SPECT) przed i po 6 tygodniach leczenia selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Wiązanie receptora prążkowia D2 obliczono i znormalizowano do móżdżku. W nie-psychiatrycznej grupie kontrolnej (n = 17), która była badana raz przy użyciu [123I] IBZM i SPECT, wiązanie IBZM w prążkowiu zmniejszyło się znacząco wraz z wiekiem (0.092 na dekadę).
Zależność zależna od wieku była niższa u osób z dużą depresją i nie osiągnęła istotności statystycznej. Nie było znaczącej różnicy w średnim wiązaniu IBZM między osobami z depresją a grupą kontrolną. Skorygowane względem wieku wyjściowe wiązanie IBZM w prążkowiu było istotnie niższe u pacjentów odpowiadających na leczenie niż u pacjentów z obniżoną odpowiedzią i osób kontrolnych.
Ponadto w grupie z depresją występowała istotna korelacja liniowa między odpowiedzią na leczenie a zmianą wiązania receptora D2 podczas leczenia w zwojach podstawy mózgu. Wiązanie z IBZM zwiększyło się u pacjentów odpowiadających na leczenie i zmniejszyło się u pacjentów niereagujących. Zgodnie z badaniami na zwierzętach wyniki sugerują związek między zmianami w układzie dopaminergicznym a odpowiedzią na leczenie w ciężkiej depresji.
;
