Neurosurg Focus. 2015 Jun;38(6):E8. doi: 10.3171/2015.3.FOCUS1538.
Ho AL1, Sussman ES1, Pendharkar AV1, Azagury DE2, Bohon C.3, Halpern CH1,3.
Abstrakcyjny
Otyłość jest jednym z najpoważniejszych problemów zdrowia publicznego w USA. Chociaż wykazano, że chirurgia bariatryczna jest skuteczna w leczeniu chorobliwej otyłości u tych, którzy przeszli nieudaną modyfikację zachowania, związane z nią ryzyko i odsetek nawrotów nie są bez znaczenia.
Tistnieje tu neurologiczna podstawa zachowania żarłocznego obserwowanego w chorobliwej otyłości, która, jak się uważa, wynika z rozregulowania układu nagrody. Autorzy przedstawiają przegląd dowodów dotyczących neuroanatomicznych podstaw otyłości, potencjalnych celów neuronalnych dla głębokiej stymulacji mózgu (DBS), a także uzasadnienie dla DBS i projektowania przyszłych badań.
Niezbędna jest identyfikacja odpowiedniej populacji pacjentów, która najprawdopodobniej odniosłaby korzyści z tego typu terapii. Istnieją również znaczące koszty i względy etyczne dotyczące takiej interwencji neuromodulacyjnej mającej na celu zmianę zachowań nieprzystosowawczych. Wreszcie, autorzy przedstawiają skonsolidowany zestaw kryteriów włączenia i punktów końcowych badania, które powinny służyć jako podstawa dla każdej próby DBS dla otyłości.
SŁOWA KLUCZOWE:
BMI = wskaźnik masy ciała; DBS = głęboka stymulacja mózgu; DSM = Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders; LH = boczny podwzgórze; NAc = jądro półleżące; OCD = zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne; PD = choroba Parkinsona; PWS = zespół Pradera-Williego; Zespół Pradera-Williego; QALY = rok życia skorygowany o jakość; VMH = brzuszno-przyśrodkowe podwzgórze; YFAS = Skala uzależnienia od żywności Yale; głęboka stymulacja mózgu; boczne podwzgórze; jądro półleżące; otyłość
;
