Jedzenie na życie lub życie na jedzenie? Poznawanie przyczynowego wpływu na siebie postrzegania uzależnienia od żywności (2015)

Wcześniejsze badania wskazują, że wiele osób postrzega siebie jako uzależnionych od jedzenia. Jednak niewiele wiadomo na temat definicji pojęcia „uzależnienia od żywności” wśród laików. W obecnym badaniu przeanalizowano przekonania dotyczące poznawczych i behawioralnych przejawów uzależnienia od żywności. Uczestnicy (N = 210) wypełnili kwestionariusz dostarczony przez Internet, w którym wskazywali, czy postrzegają siebie jako osoby uzależnione od żywności, oraz przedstawili krótkie wyjaśnienie odpowiedzi. Ponad jedna czwarta uczestników (28%) postrzegała siebie jako uzależnionych od jedzenia, a autodiagnozę przewidywano na podstawie zwiększonego BMI i młodszego wieku, ale nie według płci. Przeprowadzono analizę tematyczną, aby zbadać atrybucje przyczynowe dostarczane przez samooceny osoby uzależnione od jedzenia i osoby nieuzależnione. Zidentyfikowano sześć cech: 1) Jedzenie napędzane nagrodą (tj. Jedzenie z powodów psychologicznych, a nie fizjologicznych), 2) Funkcjonalne lub psychologiczne zaabsorbowanie jedzeniem, 3) Postrzegany brak samokontroli wokół jedzenia, 4) Częste zachcianki żywieniowe, 5) Zwiększona waga lub niezdrowa dieta oraz 6) Problem z określonym rodzajem jedzenia. Pojawiające się motywy i ich częstotliwość nie różniły się między samoocenianymi osobami uzależnionymi od jedzenia i osobami nieuzależnionymi. Jednak samooceniący się uzależnieni od jedzenia i osoby nieuzależnione zgłaszały rozbieżne spostrzeżenia, zachowania i postawy w ramach każdego wspólnego tematu. Badanie to jest pierwszym, które zapewnia jakościowy wgląd w przekonania o uzależnieniu od żywności zarówno u osób uzależnionych od jedzenia, jak i osób nieuzależnionych. Wyniki wydają się odzwierciedlać pogląd na temat uzależnienia od żywności, który można zidentyfikować za pomocą kilku podstawowych zachowań.