Dowody, że `` uzależnienie od jedzenia '' jest ważnym fenotypem otyłości (2011)

Istnieje coraz więcej dowodów na „uzależnienie od pożywienia” (FA) u zwierząt objadających się cukrem i tłuszczem. Celem tego badania było zbadanie zasadności tego zaburzenia w kondycji człowieka. Naszym zamiarem było również rozszerzenie walidacji Skali Uzależnień od Żywności Yale (YFAS) - pierwszego narzędzia opracowanego w celu identyfikacji osób z uzależniającymi skłonnościami do jedzenia. Korzystając z próby otyłych dorosłych (w wieku 25-45 lat) i metodologii kontroli przypadków, skupiliśmy się w naszych ocenach na trzech domenach związanych z charakterystyką konwencjonalnych zaburzeń uzależnienia od substancji: kliniczne choroby współistniejące, psychologiczne czynniki ryzyka i motywacja do substancji uzależniającej. Wyniki silnie potwierdzają konstrukcję FA i walidację YFAS. Ci, którzy spełniali kryteria diagnostyczne dla FA, mieli znacznie większą chorobowość współistniejącą z zaburzeniem z napadami objadania się, depresją i zaburzeniami koncentracji / nadpobudliwości w porównaniu z ich odpowiednikami w wieku i wadze. Osoby z FA były również bardziej impulsywne i wykazywały większą reaktywność emocjonalną niż otyłe osoby z grupy kontrolnej. Wykazali również większe pragnienie jedzenia i skłonność do „uspokajania się” jedzeniem. Odkrycia te ułatwiają poszukiwanie klinicznie istotnych podtypów otyłości, które mogą mieć różną podatność na czynniki ryzyka środowiskowego, a tym samym mogą pomóc w opracowaniu bardziej spersonalizowanych metod leczenia dla osób zmagających się z przejadaniem się i przyrostem masy ciała.