Clin Chem. 2017 Nov 20. pii: clinchem.2017.273532. doi: 10.1373 / clinchem.2017.273532.
Lennerz B1, Lennerz JK2.
Abstrakcyjny
Wstęp:
Sukces leczenia otyłości pozostaje niski, a ostatnio uzależnienie od żywności zostało określone jako podstawowy czynnik etiologiczny o znaczeniu terapeutycznym. W szczególności, obecne leczenie koncentruje się na zmniejszeniu przyjmowania pokarmu i wzroście aktywności fizycznej, podczas gdy interwencje nałogowe obejmują terapię behawioralną, abstynencję i interwencje środowiskowe, takie jak opodatkowanie, ograniczenia reklamy i regulacje menu szkolnych.
ZADOWOLONY:
Tutaj dokonaliśmy przeglądu stosownej literatury dotyczącej uzależnienia od żywności, ze szczególnym uwzględnieniem roli węglowodanów o wysokim indeksie glikemicznym w wywoływaniu objawów uzależnienia. Trzy linie dowodowe potwierdzają koncepcję uzależnienia od żywności: (a) reakcje behawioralne na niektóre rodzaje żywności są podobne do substancji nadużywanych; (b) regulacja spożycia żywności i uzależnienie zależą od podobnych obwodów neurobiologicznych; (c) osoby cierpiące na otyłość lub uzależnienie wykazują podobne wzorce neurochemiczne i aktywacji mózgu.
Węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym wywołują szybką zmianę poziomu glukozy i insuliny we krwi, podobnie jak farmakokinetyka substancji uzależniających. Zbliżone do narkotyków, glukozy i sygnału insuliny do układu mezolimbicznego w celu zmodyfikowania stężenia dopaminy. Cukier wywołuje głód podobny do uzależnienia, a zgłaszane przez siebie pokarmy problemowe są bogate w węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym. Właściwości te sprawiają, że węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym są prawdopodobnymi czynnikami uzależniającymi od żywności.
PODSUMOWANIE:
Uzależnienie od żywności jest wiarygodnym czynnikiem etiologicznym przyczyniającym się do heterogenicznego stanu i fenotypu otyłości. W przynajmniej podgrupie osób wrażliwych węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym wywołują uzależniające reakcje neurochemiczne i behawioralne.
PMID: 29158252
;
