Curr Obes Rep. 2017 Oct 19. doi: 10.1007 / s13679-017-0280-9.
Abstrakcyjny
CEL PRZEGLĄDU:
W niniejszym przeglądzie przeanalizowano model uzależnienia od żywności i rolę szlaków hedonicznych żywności w patogenezie i leczeniu otyłości.
OSTATNIE USTALENIA:
Szlak hedoniczny współdziała ze środowiskiem otyłości, aby zniwelować mechanizmy homeostatyczne i spowodować wzrost masy ciała. Utrzymujący się w czasie przyrost masy ciała prowadzi do „podniesienia” obronionego poziomu tkanki tłuszczowej. Istnieją podobieństwa neurobiologiczne i fenotypowe oraz różnice między szlakami hedonicznymi wyzwalanymi przez żywność w porównaniu z innymi substancjami uzależniającymi, a istota uzależnienia od pożywienia pozostaje kontrowersyjna. Leczenie otyłości, w tym farmakoterapia i chirurgia bariatryczna, wpływa na szlaki nerwowe regulujące apetyt i hedoniczną kontrolę przyjmowania pokarmu. Model uzależnienia od żywności może również mieć znaczący wpływ na politykę w zakresie zdrowia publicznego, regulację niektórych rodzajów żywności oraz piętno i uprzedzenia dotyczące wagi. Niedawny szybki postęp w określaniu szlaków hedonicznych w żywności pogłębia naszą wiedzę na temat otyłości i ułatwia opracowanie skutecznych środków leczenia tej choroby.
SŁOWA KLUCZOWE: Homeostaza energii; Ścieżka nagrody żywieniowej; Hedoniczne przejadanie się; Neuralna kontrola apetytu; Otyłość
PMID: 29052153
DOI: 10.1007/s13679-017-0280-9