Modulacja motywacji apetycznej przez przedczołowe korowe receptory mu-opioidowe zależy od miejscowej sygnalizacji receptora D1 dopaminy (2018)

Neuropharmacology. 2018 Sep 15; 140: 302-309. doi: 10.1016 / j.neuropharm.2018.07.033.

Selleck RA1, Giacomini J2, Buchholtz BD3, Jezioro C.3, Sadeghian K.4, Baldo BA5.

Abstrakcyjny

Neurotransmisja opioidów jest powiązana z zaburzeniami psychicznymi obejmującymi zaburzenia kontroli motywacji apetycznej, takie jak uzależnienie i zaburzenia objadania się. Wcześniej wykazaliśmy, że infuzje agonisty receptora opioidowego μ (DAMGO) DAMGO do brzuszno-środkowej kory przedczołowej (vmPFC) indukowały hiperfagię, zwiększoną aktywność ruchową i wzmocnioną reakcję wzmocnioną sacharozą w zadaniu progresywnego zadania (PR), które ocenia motywacyjna wartość zachęty. Efekty te nie zostały odtworzone przez infuzję wewnątrz PFC różnych agonistów i antagonistów dopaminy (DA), co sugeruje, że sama manipulacja wewnątrz DA DA wewnątrz PFC nie jest wystarczająca do odtworzenia efektów podobnych do μOR. Niemniej jednak nie wyklucza to interakcji między PFC DA a systemami μ-opioidowymi. W tym celu zastosowaliśmy koktajle z lekami intra-vmPFC zawierające DAMGO i SCH 23390 (antagonista receptora DA D1), aby ustalić, czy wzrost motywacji apetycznej i aktywności ruchowej wywołany stymulacją μOR wewnątrz vmPFC wymaga nienaruszonej sygnalizacji przez receptory vmPFC D1. Blokada receptorów D1 za pomocą SCH 23390 osłabiła wzmocnienie punktu przerwania PR oraz wzrost zachowań podobnych do eksploracji i inicjacji karmienia wywołanych stymulacją μOR wewnątrz vmPFC. Wyniki te ustalają, że sygnalizacja intra-vmPFC D1 jest wymagana do wyrażania efektów behawioralnych wywołanych przez stymulację μOR w PFC, a ponadto sugerują, że ton D1 odgrywa aktywną lub permisyjną rolę w ekspresji efektów wywoływanych przez μOR. Jednoczesne ukierunkowanie zarówno μ-opioidowego, jak i D1 może stanowić bardziej skuteczną strategię leczenia (w porównaniu do samej blokady μOR) w zaburzeniach psychicznych charakteryzujących się rozregulowaną motywacją apetyczną.

SŁOWA KLUCZOWE: Receptor dopaminy D1; Karmienie; Motywacja do jedzenia; Receptor opioidowy Mu; Kora przedczołowa; Szczur