Int J Psychophysiol. 2017 Apr 5. pii: S0167-8760 (16) 30731-0. doi: 10.1016 / j.ijpsycho.2017.04.001.
Spitoni GF1, Ottaviani C2, Petta AM3, Zingaretti P.4, Aragona M.5, Sarnicola A6, Antonucci G.2.
Abstrakcyjny
Najnowsze teorie porównują otyłość z uzależnieniem pod względem braku kontroli hamowania w obu populacjach klinicznych. W niniejszym badaniu postawiono hipotezę o zaburzonym hamowaniu u otyłych pacjentów, odzwierciedloną zarówno w funkcjach wykonawczych, jak i obniżonym tonie nerwu błędnego (indeksowanym przez zmniejszenie zmienności rytmu serca; HRV) w odpowiedzi na bodźce pokarmowe. Dwudziestu czterech pacjentów hospitalizowanych z otyłością (kobiety 19) i 37 (kobiety 24) zostało poddanych monitorowaniu EKG podczas badania wyjściowego, oglądania bodźców pokarmowych i fazy powrotu do zdrowia. Podano również testy i kwestionariusze oceniające kontrolę hamowania i dyspozycje psychopatologiczne.
Zgodnie z hipotezą, pacjenci charakteryzowali się deficytami we wszystkich testach mierzących zdolności hamowania. Wyniki pokazują również większą redukcję HRV i pogorszenie odzyskiwania HRV w odpowiedzi na bodźce pokarmowe u pacjentów otyłych w porównaniu z grupą kontrolną. Dążenie do jedzenia doświadczane przez otyłych pacjentów przy braku zapotrzebowania kalorycznego może zależeć od upośledzenia funkcji hamowania i nerwu błędnego.
Wyniki omawiane są pod kątem implikacji dla terapii.
SŁOWA KLUCZOWE: Jedzenie; Zmienność rytmu serca; Kontrola hamowania; Otyłość
PMID: 28390903
DOI: 10.1016 / j.ijpsycho.2017.04.001
;