Badanie uzależnienia od żywności za pomocą zwierzęcych modeli objadania się (2010)

. Rękopis autora; dostępny w PMC 2015 Mar 10.

PMCID: PMC4354886

NIHMSID: NIHMS669566

Abstrakcyjny

Ta recenzja podsumowuje dowody „uzależnienia od żywności” przy użyciu zwierzęcych modeli objadania się. W naszym modelu objadania się sacharozą wykazano behawioralne składniki uzależnienia i powiązane ze zmianami neurochemicznymi, które występują również w przypadku uzależniających leków. Dowody potwierdzają hipotezę, że szczury mogą stać się zależne i „uzależnione” od sacharozy. Wyniki uzyskane, gdy zwierzęta upijają się innymi smacznymi pokarmami, w tym pokarmami bogatymi w tłuszcze, są opisane i sugerują, że może wystąpić wzrost masy ciała. Jednak charakterystyka profilu behawioralnego podobnego do uzależnienia u zwierząt z nagłym dostępem do tłuszczu wymaga dalszych badań w celu oddzielenia wpływu zwiększonej masy ciała od diety lub harmonogramu karmienia.

Słowa kluczowe: Obżarstwo, głód, wycofanie, uczulenie krzyżowe, masa ciała, tłuszcz, cukier, otyłość, szczury

Pojęcie uzależnienia od żywności

Jak donoszono na seminarium na temat zachowań apetycznych Columbia University, epidemia otyłości ma różne proponowane przyczyny, z których jedną z nich jest koncepcja „uzależnienia od żywności”. Teoria ta zakłada, że ​​ludzie mogą uzależnić się od jedzenia w sposób podobny do tego, jak niektórzy ludzie są uzależniony od narkotyków. Uważa się, że uzależnienie od żywności może prowadzić do przejadania się, co może prowadzić do wzrostu masy ciała lub otyłości u wybranych osób. Historie o „uzależnieniu od jedzenia”, a zwłaszcza „uzależnieniu od cukru”, pojawiają się w popularnej prasie (; ; ). Istnieją konta kliniczne, w których samozidentyfikowani uzależnieni od żywności używają jedzenia do samoleczenia; często jedzą, aby uniknąć negatywnego nastroju (). Idea żywności jako substancji uzależniającej przeniknęła nawet marketing żywności, a jedno badanie wykazało, że niektóre reklamy skierowane do dzieci przedstawiają żywność jako źródło ekstremalnej przyjemności i uzależnienia ().

Z naukowego punktu widzenia rzeczywistość uzależnienia od żywności w odniesieniu do uzależnienia od narkotyków była przedmiotem dyskusji (). Kryteria zawarte w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych, wydanie czwarte (DSM-IV), dotyczące nadużywania substancji, zostały zastosowane do uzależnienia od żywności u ludzi poprzez opracowanie Skali uzależnienia od żywności w Yale (). Na poparcie teorii uzależnienia od żywności, która może odnosić się do otyłości, badania kliniczne wykazały, że głód pokarmowy u normalnej masy ciała i otyłych pacjentów aktywuje obszary mózgu podobne do wskazanych w głodzie narkotykowej (; ). Jest to wyraźnie rozwijająca się linia badań, która będzie się powiększać wraz ze wzrostem liczby następstw związanych z uzależnieniem od przejadania się.

Modelowanie uzależnienia od żywności u zwierząt laboratoryjnych: nacisk na obżarstwo

Laboratoryjne modele zwierzęce zostały wykorzystane do badania uzależnienia od żywności. Począwszy od laboratorium Barta Hoebela, przystosowaliśmy modele opracowane z udziałem szczurów do badania uzależnienia od narkotyków w celu przetestowania oznak uzależnienia od jedzenia, aby ostatecznie zidentyfikować neurochemię związaną z tymi zachowaniami. Uzależnienie u ludzi jest złożonym zaburzeniem; dla uproszczenia omówiono go w trzech etapach (; ). Bingeing definiuje się jako okres przyjmowania w stosunkowo krótkim czasie, zwykle po abstynencji lub deprywacji. Znaki wycofanie może stać się oczywiste, gdy nadużywana substancja nie jest już dostępna lub chemicznie zablokowana; omawiamy wycofanie w kategoriach wycofania opiatów, które ma jasno określony zestaw znaków behawioralnych (; ). Wreszcie, pragnienie występuje, gdy zwiększa się motywacja do otrzymania określonej substancji, zwykle po okresie abstynencji.

Uważamy, że objadanie się jest istotnym składnikiem uzależnienia od jedzenia. Obżarstwo można zaobserwować u osób otyłych (), kandydująca populacja uzależniona od żywności. Ponadto wiadomo, że ograniczenia żywności mogą zwiększyć spożycie i wzmocnić działanie wielu narkotyków (), a etap upojenia / zatrucia jest częścią cyklu uzależnienia (). Zasugerowano również, że objadanie się ma podobne podobieństwa do konwencjonalnego narkomanii (; ). Dlatego modele tu opisane obejmują obżeranie się, a odkrycia sugerują, że ta cecha odróżniająca jest związana z uzyskanym stanem podobnym do uzależnienia.

Zwierzęcy model obżerania się cukru

Nasz najbardziej zbadany model to obrzęk sacharozy. W tym modelu szczury trzymane są na diecie 12-h dostępnej do 10% roztworu sacharozy (lub 25% glukozy we wcześniejszych badaniach) i standardowej karmy dla gryzoni, a następnie 12-h sacharozy i pozbawienia karmy przez około miesiąc . Szeroko publikowaliśmy, korzystając z tego modelu i odnosząc go do różnych czynników związanych z zachowaniem uzależniającym. Poniżej znajduje się podsumowanie tych ustaleń (patrz także Tabela 1); szczegóły można znaleźć w naszych artykułach przeglądowych (; ).

Tabela 1 

Podsumowanie ustaleń przemawiających za uzależnieniem od cukru u szczurów przy użyciu zwierzęcego modelu obrzęku sacharozy lub glukozy.

Zachowawcze objawy uzależnienia po upijaniu się cukrem

Po miesiącu objadania się cukrem (sacharozą lub glukozą) szczury wykazują szereg zachowań podobnych do skutków nadużywania narkotyków, w tym eskalację dziennego spożycia cukru i wzrost spożycia cukru w ​​ciągu pierwszej godziny codziennego dostępu (tj. objadanie się). Obżerujące się sacharozą szczury regulują spożycie kalorii, zmniejszając spożycie karmy, co kompensuje dodatkowe kalorie uzyskane z cukru, co skutkuje prawidłową masą ciała ().

Po podaniu stosunkowo dużej dawki naloksonu, antagonisty opioidów, obserwuje się somatyczne objawy odstawienia, takie jak drżenie zębów, drżenie przednich łap i drżenie głowy, a także niepokój, ponieważ pomiary skróconego czasu spędzanego na narażonych są podwyższone plus- Labirynt (). Objawy odstawienia podobne do opiatów pojawiają się również, gdy cała żywność jest usuwana 24 h; obejmują one objawy somatyczne, takie jak te opisane w odpowiedzi na nalokson () i niepokój (). Usuwanie cukru było zgłaszane przez innych w celu obniżenia temperatury ciała u szczurów (), co jest kolejną oznaką odstawienia podobnego do opiatów, i oznaki agresywnego zachowania mogą wystąpić u szczurów z historią przerywanego dostępu do cukru ().

Pragnienie jest mierzone podczas abstynencji od cukru jako zwiększona reakcja na cukier (). Po tygodniach przymusowej abstynencji od cukru 2 szczury naciskały dźwignię dostępu, by uzyskać 23% więcej cukru niż kiedykolwiek wcześniej (), co sugeruje zmianę motywacyjnego wpływu cukru, który utrzymuje się przez okres abstynencji i prowadzi do zwiększonego spożycia. Badania z innych laboratoriów sugerują, że motywacja do uzyskania cukru wzrasta wraz z czasem trwania abstynencji ().

Przymusowa abstynencja u obżerających się szczurów powoduje również skłonność do nadpobudliwości i zastępowania innych leków uzależniających, jeśli są one dostępne. Nadpobudliwość jako oznakę uczulenia dopaminergicznego wykazano u szczurów obżerających się cukrem, którym podano dawkę próbną amfetaminy (). Zgłaszano również uczulenie układu dopaminowego (DA) wywołane cukrem przy użyciu kokainy jako leku prowokującego (). Ponadto, szczury uprzedzające się do picia cukru piją więcej 9% alkoholu w porównaniu do grup kontrolnych z dostępem ad libitum cukier, ad libitum chow lub binge (12 h) tylko chow (). Można zatem stwierdzić, że upijanie się cukru stanowi bramę do zwiększonego spożycia alkoholu.

Uzależnione zmiany neurochemiczne po uporczywym jedzeniu cukru

W przeciwieństwie do środków odurzających, które wywierają wpływ na uwalnianie DA za każdym razem, gdy są podawane (; ; ), wpływ konsumpcji smacznej żywności na uwalnianie DA zanika wraz z wielokrotnym dostępem, chyba że zwierzę jest pozbawione żywności (; ). Jednak szczury upijające się cukrem nadal uwalniają DA, jak zmierzono in vivo mikrodializa w dniach 1, 2 i 21 dostępu (), a to niesłabnące uwolnienie DA można wywołać smakiem sacharozy () i ulega wzmocnieniu, gdy szczury mają zmniejszoną masę ciała (). Z drugiej strony szczury, które gryzą tylko karmę, karmione są cukrem i / lub karmą ad libitumlub smakuj cukier tylko dwa razy, stęp stłumioną odpowiedź DA, typową dla żywności, która traci nowość. Te wyniki są poparte odkryciami zmian w obciąŜeniu obrotu DA i transporterem DA u szczurów utrzymywanych z przerywanym harmonogramem karmienia cukrem (; ).

Tak więc nagły dostęp do cukru powoduje powtarzające się wzrosty pozakomórkowego DA w sposób bardziej przypominający narkotyk niż jedzenie. W konsekwencji pojawiają się zmiany w ekspresji lub dostępności receptorów DA. Autoradiografia ujawnia wzrost D1 w jądrze półleżącym (NAc) i zmniejszonym D2 wiązanie receptora w prążkowiu (). Inni zgłaszali spadek D2 wiązanie receptora w NAc szczurów z przerywanym dostępem do sacharozy (). Szczury przeżuwające cukier wykazują spadek D2 receptor mRNA w NAc i wzrost D3 receptor mRNA w NAc ().

Jeśli chodzi o receptory opioidowe, wiązanie receptora mu wzrasta w odpowiedzi na kokainę i morfinę (; Unterwald, Kreek i Cuntapay, 2001; ) oraz mRNA enkefaliny w prążkowiu i NAc zmniejsza się w odpowiedzi na wielokrotne wstrzykiwanie morfiny (; ; ). Podobnie u szczurów obżerających się cukrem wiązanie receptora opioidowego mu jest znacznie wzmocnione w skorupie półleżącej po tygodniach dostępu 3 (). Szczury objadające się cukrem mają również znaczący spadek mRNA enkefaliny w NAc (), co jest zgodne z ustaleniami dotyczącymi szczurów, które oferowały ograniczony codzienny dostęp do słodkiej, płynnej diety ().

Odstawieniu leku mogą towarzyszyć zmiany równowagi DA / acetylocholiny (ACh) w NAc, ze wzrostem ACh, podczas gdy DA jest tłumione, a brak równowagi DA / ACh wykazano podczas odstawiania kilku leków uzależniających (). Korzystając z naszego modelu objadania się cukrem, wykazaliśmy, że szczury z przerywanym dostępem do cukru wykazują tę samą nierównowagę neurochemiczną w DA / ACh podczas odstawienia: (1), gdy obżerające się szczury otrzymują nalokson w celu przyspieszenia odstawienia opioidów () i (2) po 36 h całkowitego pozbawienia żywności (). Zatem podobne do uzależnienia zmiany neurochemiczne mogą wynikać z wypijania roztworu cukru w ​​sposób objadający się.

Opierając się na jedzeniu bogatym w tłuszcze

Jak zauważono powyżej, szczury objadające się sacharozą nie zyskują nadmiernej masy ciała, co sugeruje, że obrzęki sacharozy mogą sprzyjać charakterystyce uzależnienia, ale samo to prawdopodobnie nie jest odpowiedzialne za otyłość lub przyrost masy ciała. Wykazaliśmy jednak, że gdy szczurom podaje się bardzo smaczne połączenie cukru i tłuszczu, powoduje ono gwałtowne jedzenie, a także zwiększa masę ciała (). Skróciliśmy czas dostępu do smacznego jedzenia z 12 do 2 h, aby epizody objadania się były bardziej widoczne. Inni stosowali ten sam harmonogram dostępu z tłuszczem (skracanie), ale nie zaobserwowali zmian w składzie ciała (). W naszym badaniu szczury były trzymane przez około miesiąc w dniu: (1) karma ze słodkim tłuszczem przez 2-h / dzień, a następnie ad libitum standardowa karma, (2) 2-h słodka karma 3 dni / tydzień i dostęp do standardowej karmy w międzyczasie, (3) ad libitum słodki tłuszcz lub (4) ad libitum standardowa chow. Obie grupy o ograniczonym (2-h) dostępie do słodko-tłustej karmy wykazywały zachowania związane z obijaniem się, a masa ciała tych szczurów rosła po obrzęku, a następnie zmniejszała się między obrzękami w wyniku samoograniczającego się spożycia standardowej karmy po oblizaniu. Jednak pomimo tych wahań masy ciała grupa z codziennym dostępem do karmy ze słodką zawartością tłuszczu zyskała znacznie więcej masy niż grupa kontrolna z dostępną karmą standardową ad libitum.

Chociaż dowody na uzależnienie u obżerających się szczurów są dobrze udokumentowane, podobne do uzależnienia zmiany behawioralne i neurochemiczne związane z objadaniem się pokarmami bogatymi w tłuszcz nie zostały jeszcze w pełni scharakteryzowane. Inni donieśli, że objadanie się tłuszczem (olejem kukurydzianym) może powodować zmiany w uwalnianiu DA półleżącego, podobnie jak u naszych obżerających się zwierząt (). Co więcej, szczury zidentyfikowane jako podatne na nadmierne jedzenie będą tolerować wyższy poziom wstrząsu stóp, gdy zostaną połączone z pokarmem zawierającym tłuszcz (), co sugeruje, że objadanie się może być związane z nienormalną motywacją do spożywania smacznego jedzenia. Nie zaobserwowaliśmy behawioralnych oznak wycofania podobnego do opiatów u szczurów obżerających się tłuszczem przy użyciu naszego modelu ograniczonego dostępu. Możliwe, że właściwości właściwe tłuszczowi przeciwdziałają niektórym wpływom na układ opioidowy (; ). Podczas gdy potrzeba więcej pracy, aby zrozumieć behawioralne skutki spożywania dużych ilości pokarmów bogatych w tłuszcze i tego, jak mogą one różnić się od spożywania innych składników odżywczych, modele obfitego dostępu do słodkich produktów spożywczych są korzystne, ponieważ mogą one wpływać na badania nad otyłością w związku do cech podobnych do uzależnień.

Istnieje bardzo niewiele badań na temat uzależniającego wpływu objadania się na pokarmy bogate w tłuszcz, ale coraz więcej badań ocenia wpływ ad libitum dostęp do żywności bogatej w tłuszcze. Szczury z ad libitum dostęp do diety przypominającej kafeterię wykazuje oznaki kompulsywności mierzone spożyciem pokarmu w okresach odpoczynku i zmianami mikrostruktury zachowań żywieniowych (). Ad libitum zgłaszano, że dostęp do diety przypominającej stołówkę wywołuje objawy odstawienia przypominającego opiaty (). Również, gdy podano ad libitum dostęp do diety wysokotłuszczowej myszy wykazują oznaki niepokoju i chęci przetrwania awersyjnego środowiska w celu uzyskania dostępu do wysokotłuszczowego pokarmu, a także zmian w limbicznym czynniku uwalniającym kortykotrofinę (CRF) i sygnalizowaniu związanym z nagrodą wyrażenie (; ). Stwierdzono, że systemy CRF odgrywają kluczową rolę w zespole odstawienia, który pojawia się po usunięciu smacznego jedzenia (). Ostatnio grupa Kenny'ego zgłosiła dowody obniżenia poziomu D2 receptory u szczurów z ad libitum lub ograniczony dostęp do diety w stylu kawiarni, z efektami najbardziej widocznymi u otyłych szczurów ().

Podsumowanie i wnioski

Opisane tutaj modele objadania się na szczurach dostarczają narzędzi do badania koncepcji uzależnienia od żywności i wynikającej z niego neurochemii. Dane sugerują, że nadmierne spożycie cukru może mieć działanie dopaminergiczne, cholinergiczne i opioidowe, które są podobne do tych obserwowanych w odpowiedzi na niektóre nadużywane leki, aczkolwiek mniejsze. Nowsze dane uzyskane z badań nad upijaniem się na słodko-tłustej karmie pokazują, że powoduje ona wzrost masy ciała, zapewniając potencjalne powiązanie z otyłością. Te eksperymenty z naszego laboratorium, w połączeniu z badaniami przeprowadzonymi przez innych, przyczyniają się do wzrostu liczby dowodów na poparcie koncepcji uzależnienia od żywności.

Przypisy

 

Na podstawie prezentacji Nicole Avena podczas seminarium Columbia University na temat zachowań apetycznych. Wrzesień 17, 2009, Harry R. Kissileff, przewodniczący, częściowo wspierany przez GlaxoSmithKline i The New York Obesity Research Center, St. Luke's / Roosevelt Hospital. Badania te były wspierane przez granty USPHS DK-079793 (NMA), MH-65024 (Bartley G. Hoebel) i AA-12882 (BGH). Doceniamy dr. Bart Hoebel i Miriam Bocarsly za sugestie dotyczące manuskryptu.

 

Referencje

  • Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne. Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. 4. Waszyngton, DC: American Psychiatric Association; 2000. Wersja tekstowa (DSM-IV-TR)
  • Appleton N. Polizaj nawyk cukru. Santa Monica: Nancy Appleton; 1996.
  • Avena NM. Badanie uzależniających właściwości objadania się za pomocą zwierzęcego modelu uzależnienia od cukru. Badania eksperymentalne i kliniczne. 2007; 15 (5): 481 – 491. [PubMed]
  • Avena NM, Bocarsly ME, Rada P, Kim A, Hoebel BG. Po codziennym objadaniu się roztworem sacharozy, niedobór pokarmu wywołuje niepokój i zaburza równowagę dopaminy / acetylocholiny. Fizjologia i zachowanie. 2008; 94 (3): 309–315. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Avena NM, Carrillo CA, Needham L, Leibowitz SF, Hoebel BG. Zależne od cukru szczury wykazują zwiększone spożycie niesłodzonego etanolu. Alkohol. 2004; 34 (2 – 3): 203 – 209. [PubMed]
  • Avena NM, Hoebel BG. Dieta wspomagająca uzależnienie od cukru powoduje behawioralne uwrażliwienie krzyżowe na niską dawkę amfetaminy. Neuroscience. 2003; 122 (1): 17 – 20. [PubMed]
  • Avena NM, Long KA, Hoebel BG. Szczury uzależnione od cukru wykazują zwiększoną odpowiedź na cukier po abstynencji: dowód na efekt pozbawienia cukru. Fizjologia i zachowanie. 2005; 84 (3): 359–362. [PubMed]
  • Avena NM, Rada P, Hoebel BG. Dowody na uzależnienie od cukru: behawioralne i neurochemiczne skutki przerywanego, nadmiernego spożycia cukru. Neuronauka i biobehawioralne recenzje. 2008a; 32 (1): 20 – 39. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Avena NM, Rada P, Hoebel BG. Niedowagi szczurów mają zwiększone uwalnianie dopaminy i stępioną odpowiedź acetylocholiny w jądrze półleżącym podczas objadania się sacharozą. Neuronauka. 2008b; 156 (4): 865 – 871. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Avena NM, Rada P, Hoebel BG. Obżeranie się cukru i tłuszczu ma zauważalne różnice w zachowaniach uzależniających. Journal of Nutrition. 2009; 139 (3): 623 – 628. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Avena NM, Rada P, Moise N, Hoebel BG. Podawanie sacharozy pozornie zgodnie z harmonogramem uwalnia wielokrotnie obciąża dopaminę i eliminuje reakcję sytości acetylocholiny. Neuronauka. 2006; 139 (3): 813 – 820. [PubMed]
  • Bailey A, Gianotti R, Ho A, Kreek MJ. Utrzymująca się regulacja w górę receptorów opioidowych mu, ale nie adenozyny, w mózgach długookresowo wycofywanych rosnących dawek szczurów „obżerających się” leczonych kokainą. Synapse. 2005; 57 (3): 160 – 166. [PubMed]
  • Bassareo V, Di Chiara G. Modulacja indukowanej karmieniem aktywacji mezolimbicznej transmisji dopaminy przez bodźce apetyczne i jej związek ze stanem motywacyjnym. European Journal of Neuroscience. 1999; 11 (12): 4389 – 4397. [PubMed]
  • Bello NT, Lucas LR, Hajnal A. Powtarzający się dostęp sacharozy wpływa na gęstość receptora dopaminowego D2 w prążkowiu. Neuroreport. 2002; 13 (12): 1575 – 1578. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Bello NT, Sweigart KL, Lakoski JM, Norgren R, Hajnal A. Ograniczone żywienie z zaplanowanym dostępem do sacharozy powoduje zwiększenie regulacji szczurzego transportera dopaminy. American Journal of Physiology-Regulatory Integrative and Comparative Physiology. 2003; 284 (5): R1260 – 1268. [PubMed]
  • Bennett C, Sinatra S. Szok cukrowy! Nowy Jork: Penguin Group; 2007.
  • Berner LA, Avena NM, Hoebel BG. Obżarstwo, samoograniczenie i zwiększenie masy ciała u szczurów z ograniczonym dostępem do diety opartej na słodkich tłuszczach. Otyłość (srebrna wiosna) 2008; 16 (9): 1998 – 2002. [PubMed]
  • Carr K. Przewlekłe ograniczenia pokarmowe: wzmacnianie wpływu leku na sygnał nagrody i komórek prążkowia. Fizjologia i zachowanie. 2007; 91 (5): 459–472. [PubMed]
  • Cassin SE, von Ranson KM. Czy objadanie się jest odczuwane jako uzależnienie? Apetyt. 2007; 49 (3): 687 – 690. [PubMed]
  • Colantuoni C, Rada P, McCarthy J, Patten C, Avena NM, Chadeayne A i in. Dowody na to, że przerywane, nadmierne spożywanie cukru powoduje endogenne uzależnienie od opioidów. Badania nad otyłością. 2002; 10 (6): 478 – 488. [PubMed]
  • Colantuoni C, Schwenker J, McCarthy J, Rada P, Ladenheim B, Cadet JL, i in. Nadmierne spożycie cukru zmienia wiązanie z receptorami dopaminy i mu-opioidów w mózgu. Neuroreport. 2001; 12 (16): 3549 – 3552. [PubMed]
  • Corwin RL, Wojnicki FH, Fisher JO, Dimitriou SG, Rice HB, Young MA. Ograniczony dostęp do diety tłuszczowej wpływa na zachowanie pokarmowe, ale nie na skład ciała samców szczurów. Fizjologia i zachowanie. 1998; 65 (3): 545–553. [PubMed]
  • Cottone P, Sabino V, Roberto M, Bajo M, Pockros L, Frihauf JB, i in. Rekrutacja do systemu CRF pośredniczy w ciemnej stronie kompulsywnego jedzenia. Postępowania z National Academy of Sciences of United States of America. 2009; 106 (47): 20016 – 20020. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Davis C, Carter JC. Kompulsywne objadanie się jako zaburzenie uzależnienia. Przegląd teorii i dowodów. Apetyt. 2009; 53 (1): 1 – 8. [PubMed]
  • Di Chiara G, Imperato A. Narkotyki nadużywane przez ludzi preferencyjnie zwiększają stężenie synaptycznej dopaminy w układzie mezolimbicznym swobodnie poruszających się szczurów. Postępowania z National Academy of Sciences of United States of America. 1988; 85 (14): 5274 – 5278. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Di Chiara G, Tanda G. Tępienie reaktywności przenoszenia dopaminy na smaczny pokarm: biochemiczny marker anhedonii w modelu CMS? Psycho-farmakologia (Berlin) 1997; 134 (4): 351 – 353. (dyskusja 371 – 357) [PubMed]
  • Galic MA, Persinger MA. Obfite spożycie sacharozy u samic szczurów: zwiększona „sutkość” podczas okresów usuwania sacharozy i możliwa okresowość rui. Raporty psychologiczne. 2002; 90 (1): 58 – 60. [PubMed]
  • Gearhardt AN, Corbin WR, Brownell KD. Wstępna walidacja skali uzależnienia od żywności w Yale. Apetyt. 2009; 52 (2): 430 – 436. [PubMed]
  • Georges F, Stinus L, Bloch B, Le Moine C. Przewlekła ekspozycja na morfinę i spontaniczne wycofanie są związane z modyfikacjami ekspresji receptora dopaminy i ekspresji genu neuropeptydu w prążkowiu szczura. European Journal of Neuro-science. 1999; 11 (2): 481 – 490. [PubMed]
  • Gold MS, Graham NA, Cocores JA, Nixon SJ. Uzależnienie od jedzenia? Journal of Addictive Medicine. 2009; 3: 42 – 45. [PubMed]
  • Gosnell BA. Spożycie sacharozy zwiększa uczulenie behawioralne wytwarzane przez kokainę. Badania mózgu. 2005; 1031 (2): 194 – 201. [PubMed]
  • Grimm JW, Fyall AM, Osincup DP. Inkubacja głodu sacharozy: skutki zmniejszonego treningu i obciążenia wstępnego sacharozą. Fizjologia i zachowanie. 2005; 84 (1): 73–79. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Heyne A, Kisselbach C, Sahun I, McDonald J, Gaiffi M., Dierssen M. i in. Zwierzęcy model kompulsywnego przyjmowania pokarmów. Biologia uzależniająca. 2009; 14 (4): 373 – 383. [PubMed]
  • Hajnal A, Norgren R. Powtarzający się dostęp do sacharozy zwiększa obrót dopaminy w jądrze półleżącym. Neuroreport. 2002; 13 (17): 2213 – 2216. [PubMed]
  • Hawes JJ, Brunzell DH, Narasimhaiah R, Langel U, Wynick D, Picciotto MR. Galanina chroni przed behawioralnymi i neurochemicznymi korelatami nagrody opiatowej. Neuropsychofarmakologia. 2008; 33 (8): 1864 – 1873. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Hoebel BG, Avena NM, Rada P. Accumbens równowaga dopamina-acetylocholina w podejściu i unikaniu. Aktualna opinia w dziedzinie farmakologii. 2007; 7 (6): 617 – 627. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Ifland JR, Preuss HG, Marcus MT, Rourke KM, Taylor WC, Burau K, i in. Wyrafinowane uzależnienie od żywności: klasyczne zaburzenie używania substancji. Hipotezy medyczne. 2009; 72 (5): 518 – 526. [PubMed]
  • Johnson PM, Kenny PJ. Receptory dopaminy D2 w uzależniającej dysfunkcji nagrody i kompulsywnym jedzeniu u otyłych szczurów. Neuronauka przyrodnicza. 2010; 13 (5): 635 – 641. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Kelley AE, Will MJ, Steininger TL, Zhang M, Haber SN. Ograniczone codzienne spożywanie bardzo smacznego jedzenia (czekolada Upewnij się) zmienia ekspresję genu enkefaliny w prążkowiu. European Journal of Neuroscience. 2003; 18 (9): 2592 – 2598. [PubMed]
  • Koob GF, Le Moal M. Nadużywanie narkotyków: hedoniczna rozregulowanie homeostatyczne. Nauka. 1997; 278 (5335): 52 – 58. [PubMed]
  • Koob GF, Volkow ND. Układ nerwowy uzależnienia. Neuropsychofarmakologia. 2010; 35 (1): 217 – 238. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Le Magnen J. Rola opiatów w nagradzaniu i uzależnieniu od żywności. W: Capaldi PT, redaktor. Smak, doświadczenie i karmienie. Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne; 1990. str. 241 – 252.
  • Liang NC, Hajnal A, Norgren R. Sham karmienie olejem kukurydzianym zwiększa ilość dopaminy u szczura. American Journal of Physiology-Regulatory Integrative and Comparative Physiology. 2006; 291 (5): R1236 – 1239. [PubMed]
  • Martin WR, Wikler A, Eades CG, Pescor FT. Tolerancja i fizyczna zależność od morfiny u szczurów. Psychofarmakologia. 1963; 4: 247 – 260. [PubMed]
  • Oswald KD, Murdaugh DL, King VL, Boggiano MM. Motywacja do smacznego jedzenia pomimo konsekwencji zwierzęcego modelu objadania się. International Journal of Eating Disorder. 2010 (Epub przed drukiem) [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Strona RM, Brewster A. Przedstawienie żywności jako mającej właściwości podobne do narkotyków w telewizyjnych reklamach żywności skierowanych do dzieci: portrety jako zwiększające przyjemność i uzależniające. Journal of Pediatric Health Care. 2009; 23 (3): 150 – 157. [PubMed]
  • Pelchat ML, Johnson A, Chan R, Valdez J, Ragland JD. Obrazy pożądania: aktywacja głodu pokarmowego podczas fMRI. Neuroobraz. 2004; 23 (4): 1486 – 1493. [PubMed]
  • Pothos E, Rada P, Mark GP, Hoebel BG. Mikrodializa dopaminy w jądrze półleżącym podczas ostrej i przewlekłej odstawienia morfiny, odstawienia naloksonu i leczenia klonidyną. Badania mózgu. 1991; 566 (1 – 2): 348 – 350. [PubMed]
  • Rada P, Avena NM, Hoebel BG. Codzienne objadanie się cukrem wielokrotnie uwalnia dopaminę w skorupie półleżącej. Neuronauka. 2005; 134 (3): 737 – 744. [PubMed]
  • Rufus E. Uzależnienie od cukru: przewodnik krok po kroku przezwyciężania uzależnienia od cukru. Bloomington, IN: Elizabeth Brown Rufus; 2004.
  • Spangler R, Wittkowski KM, Goddard NL, Avena NM, Hoebel BG, Leibowitz SF. Opiatopodobne działanie cukru na ekspresję genów w obszarach nagradzanych w mózgu szczura. Brain Research Molecular Brain Research. 2004; 124 (2): 134 – 142. [PubMed]
  • Stunkard AJ. Wzorce żywieniowe i otyłość. Kwartalnik Psychiatryczny. 1959; 33: 284 – 295. [PubMed]
  • Teegarden SL, Bale TL. Zmniejszenie preferencji żywieniowych powoduje wzrost emocjonalności i ryzyko nawrotu diety. Psychiatria biologiczna. 2007; 61 (9): 1021 – 1029. [PubMed]
  • Teegarden SL, Nestler EJ, Bale TL. Zmiany w sygnalizacji dopaminy za pośrednictwem Delta FosB są znormalizowane przez smaczną dietę wysokotłuszczową. Psychiatria biologiczna. 2008; 64 (11): 941 – 950. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Turchan J, Lason W, Budziszewska B, Przewlocka B. Wpływ pojedynczego i powtarzanego podawania morfiny na ekspresję genu receptora D2 prodynorfiny, proenkefaliny i dopaminy w mózgu myszy. Neuropeptydy 1997; 31 (1): 24 – 28. [PubMed]
  • Uhl GR, Ryan JP, Schwartz JP. Morfina zmienia ekspresję genu preproenkefaliny. Badania mózgu. 1988; 459 (2): 391 – 397. [PubMed]
  • Unterwald GR, Ryan JP, Schwartz JP. Morfina zmienia ekspresję genu preproenkefaliny. Badania mózgu. 1988; 459 (2): 391 – 397. [PubMed]
  • Sygnalizacja receptorów opioidowych Vigano D, Rubino T, Di Chiara G, Ascari I, Massi P, Parolaro D. Mu w uczuleniu na morfinę. Neuronauka. 2003; 117 (4): 921 – 929. [PubMed]
  • Wang GJ, Volkow ND, Thanos PK, Fowler JS. Podobieństwo między otyłością a uzależnieniem od narkotyków oceniane za pomocą obrazowania neurofunkcyjnego: przegląd koncepcji. Journal of Addictive Disorder. 2004; 23 (3): 39 – 53. [PubMed]
  • Way EL, Loh HH, Shen FH. Jednoczesna ocena ilościowa tolerancji morfiny i uzależnienia fizycznego. Journal of Pharmacological and Experimental Therapy. 1969; 167 (1): 1 – 8. [PubMed]
  • Wideman CH, Nadzam GR, Murphy HM. Implikacje zwierzęcego modelu uzależnienia od cukru, odstawienia i nawrotu dla zdrowia człowieka. Odżywianie Neuronauka. 2005; 8 (5 – 6): 269 – 276. [PubMed]
  • Wise RA, Newton P, Leeb K, Burnette B, Pocock D, Justice JB., Jr Fluktuacje w jądrze półleżącym zwiększają stężenie dopaminy podczas dożylnego podawania kokainy szczurom. Psychofarmakologia (Berlin) 1995; 120 (1): 10 – 20. [PubMed]