Gracze problemowi wykazują nadwrażliwość na nagrodę (P300) w korze czołowej przyśrodkowej podczas gry. (2011)

Neuropsychologia. 2011 Nov; 49 (13): 3768-75. doi: 10.1016 / j.neuropsychologia.2011.09.037. Epub 2011 Oct 1.

Źródło

University of Lethbridge, Lethbridge, AB, Kanada.

Abstrakcyjny

Hazard problemowy (PG) jest coraz częściej konceptualizowany jako uzależnienie podobne do uzależnienia, a nie zaburzenie kontroli impulsów, jednak mechanizm uzależnienia pozostaje niejasny. Badania neuroobrazowe potwierdziły hipotezę „niedoboru nagrody” w przypadku PG, sugerując przytępioną reakcję na hazard, szczególnie w prążkowiu. Tutaj opisujemy elektrofizjologiczne dowody na nadwrażliwą reakcję na sprzężenie zwrotne hazardu u hazardzistów problemowych. Wcześniejsze badania przeprowadzone na zdrowych uczestnikach wykazały, że sprzężenie zwrotne podczas zadań hazardowych wyzwala stereotypowe reakcje neuronalne, w tym negatywną negatywność środkowo-czołową (FRN), sprzężenie zwrotne P300 oraz wzrost indukowanej mocy w paśmie theta (4-8 Hz). Przetestowaliśmy teorię, że nieprawidłowe przetwarzanie sprzężenia zwrotnego charakteryzuje aktywność mózgu u hazardzistów problemowych podczas hazardu. EEG zarejestrowano od osób niebędących hazardzistami i samozidentyfikujących się graczy, którzy angażowali się w skomputeryzowaną wersję Iowa Gambling Task. Informacja zwrotna o walencji (wygrana kontra przegrana) wyzwoliła FRN w obu grupach, ale u hazardzistów było to poprzedzone nadwrażliwą różnicą fronto-centralną na sprzężenie zwrotne z wczesnym opóźnieniem. Ten wczesny FRN był skorelowany z nasileniem hazardu i został zlokalizowany w środkowej korze czołowej za pomocą rozproszonego obrazowania źródłowego (CLARA). Hazardziści różnili się także reakcjami na ryzyko, wykazując stępiony komponent P300 i mniejszą moc EEG w paśmie theta. Tutaj sugerujemy, że wymagana jest bardziej zniuansowana interpretacja niedoboru nagrody w odniesieniu do PG. W przypadku niektórych aspektów funkcjonowania mózgu hazardziści mogą wykazywać nadwrażliwość na sprzężenie zwrotne nagrody, bardziej zbliżoną do uczulenia na lek niż niedoboru nagrody. Nasze wyniki sugerują również, że neurologicznie normalny mózg wykorzystuje dysocjowalne systemy do przetwarzania informacji zwrotnych z zadań wymagających podejmowania ryzykownych decyzji.