Zaburzenia dysmorfii ciała i jego związek z seksualnością, impulsywnością i uzależnieniem (2019)

Psychiatry Res. 2019 Jan 11; 273: 260-265. doi: 10.1016 / j.psychres.2019.01.036.

Grant JE1, Lust K2, Chamberlain SR3.

Abstrakcyjny

Niniejsze badanie miało na celu zbadanie częstości występowania prawdopodobnych zaburzeń dysmorficznych ciała (BDD) w próbie uniwersyteckiej i związanych z nimi korelatów zdrowia fizycznego i psychicznego. 156-elementowa anonimowa ankieta internetowa została rozesłana pocztą elektroniczną do losowo wybranej podgrupy 10,000 3,459 studentów na dużym uniwersytecie publicznym. Badanie dotyczyło aktualnego spożycia alkoholu i narkotyków, stanu psychicznego i fizycznego, wyników w nauce, zachowań seksualnych oraz kwestionariuszowych miar impulsywności i kompulsywności. Łącznie 59.1 uczestników (1.7% kobiet) wypełniło ankietę i zostało objętych analizą. Ogólna częstość występowania BDD wynosiła 59% (n = XNUMX). W porównaniu z uczniami bez ChAD, osoby z ChAD znacznie częściej wykazywały objawy kompulsywnych zachowań seksualnych, depresji, PTSD i lęku. Pomiary oparte na kwestionariuszu ujawniły wyższe poziomy kompulsywności i impulsywności związane z BDD. Wydaje się, że BDD występuje często u młodych dorosłych i wiąże się z określonymi schorzeniami psychicznymi, a także z cechami impulsywnymi i kompulsywnymi. Lekarze powinni być świadomi prezentacji ChAD i przeprowadzać badania przesiewowe pod kątem tego w warunkach podstawowej opieki zdrowotnej i zdrowia psychicznego.

SŁOWA KLUCZOWE: Uzależnienie; Dysmorfia ciała; Kompulsywność; Impulsywność

PMID: 30658211

PMCID: PMC6420059

DOI: 10.1016 / j.psychres.2019.01.036

Bezpłatny artykuł PMC