Świadome i nieświadome miary emocji: czy zmieniają się z częstotliwością wykorzystywania pornografii? (2017)

¹School of Psychology, Centre for Translational Neuroscience and Mental Health Research, University of Newcastle, Callaghan 2308, NSW, Australia

²Sydney Medical School, University of Sydney, Sydney 2006, NSW, Australia

³Cognitive Neuroscience & Behavior Lab (CanBeLab), Departament Psychologii, Webster Vienna Private University, Palais Wenkheim, 1020 Wiedeń, Austria

⁴Wydział Psychologii, Uniwersytet Wiedeński, 1010 Wiedeń, Austria

Korespondencja: Tel .: + 43-1-2699-293

Redaktor naukowy: Takayoshi Kobayashi

Otrzymano: 1 Marzec 2017 / Zaakceptowano: 26 Kwiecień 2017 / Opublikowano: 11 Maj 2017

Abstrakcyjny

Zwiększone wykorzystanie pornografii jest cechą współczesnego społeczeństwa ludzkiego, z postępem technologicznym umożliwiającym szybki internet i względną łatwość dostępu za pośrednictwem wielu urządzeń bezprzewodowych. Czy zwiększona ekspozycja pornografii zmienia ogólne przetwarzanie emocji? Badania w dziedzinie wykorzystywania pornografii są w dużym stopniu zależne od świadomych miar samoopisowych. Jednak coraz większa wiedza wskazuje, że postawy i emocje są intensywnie przetwarzane na poziomie nieświadomym przed świadomą oceną. Dlatego to badanie eksploracyjne miało na celu zbadanie, czy częstotliwość korzystania z pornografii ma wpływ na nieświadome i / lub świadome procesy emocjonalne. Uczestnicy (N = 52), którzy zgłosili oglądanie różnych ilości pornografii, zostali przedstawieni z obrazami wywołującymi emocje. Rejestrowano potencjały związane z zdarzeniami mózgu (ERP) i zastosowano modulację Startle Reflex Modulation (SRM) w celu określenia nieświadomych procesów emocji. Wyraźne wartościowości i pobudzenia dla każdego prezentowanego obrazu zostały również podjęte w celu określenia świadomych efektów emocji. Świadome oceny jawne ujawniły znaczące różnice w ocenach walorów (przyjemności) „erotycznych” i „przyjemnych” w zależności od wykorzystania pornografii. SRM wykazywał zbliżające się efekty, a ERP wykazywały zmiany w czołowych i ciemieniowych obszarach mózgu w stosunku do „nieprzyjemnych” i „gwałtownych” kategorii obrazów emocji, które nie korelowały z różnicami widocznymi w ocenach jawnych. Wyniki sugerują, że zwiększone wykorzystanie pornografii wydaje się mieć wpływ na nieświadome reakcje mózgu na bodźce wywołujące emocje, które nie zostały wykazane w wyraźnym raporcie własnym.

Słowa kluczowe:

procesy świadome a nie świadome; pornografia; emocja; reakcje afektywne; EEG; triangulacja

1. Wstęp

Istnieje coraz większa ilość materiałów pornograficznych dostępnych online do konsumpcji publicznej [1,2]. Brak regulacji oznacza, że ​​Internet szybko stał się łatwym i skutecznym środkiem, dzięki któremu materiały pornograficzne mogą być rozpowszechniane, rozpowszechniane i dostępne do konsumpcji we własnym domu, z korzyściami dotyczącymi dostępności, anonimowości i przystępności cenowej [3,4]. Ponadto postęp technologiczny, taki jak smartfony, Wi-Fi i szybkie usługi internetowe, oznacza, że ​​starszy problem związany z przymocowaniem do biurka i kabla nie ogranicza już możliwości dostępu do bogatej gamy materiałów pornograficznych. Nic dziwnego, że problemy związane z oglądaniem bodźców seksualnych stały się w ostatnich czasach najpowszechniejszym problemem seksualnym o wysokiej częstotliwości [5]

W kilku badaniach zbadano, czy ekspozycja na pornografię ma jakikolwiek wpływ, czy to pozytywny czy negatywny, na indywidualne procesy poznawcze i behawioralne [3,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15]. Wiele z tych dokumentów próbowało rozwiązać te problemy społeczne, badając kwestię tego, czy zwiększone narażenie na materiały pornograficzne prowadzi do zachowań agresywnych seksualnie. Metaanalizy tej pracy wykazały, że zwiększona częstotliwość konsumpcji pornografii może przewidywać negatywne wyniki u ludzi [16,17] - nawet pokazując, że osoby fizyczne i seksualne zazwyczaj wykorzystują pornografię w znacznie wyższym tempie niż przeciętna osoba [18]. Metaanaliza wykonana przez Allena i in. [6] wykazali, że nie-eksperymentalne metody analizy nie wykazały prawie żadnego wpływu ekspozycji na pornografię i akceptacji mitów gwałtu, podczas gdy badania eksperymentalne (nie opierające się wyłącznie na raporcie własnym) wykazały niewielki, ale pozytywny efekt (ekspozycja na pornografię zwiększa akceptację mitu gwałtu). Inne metaanalizy wykazały istotny pozytywny związek między wykorzystywaniem pornografii a postawami wspierającymi przemoc wobec kobiet zarówno w badaniach eksperymentalnych, jak i nie eksperymentalnych [19]. Korelacje te były większe, gdyby sprawcy byli narażeni na pornograficzną przemoc seksualną w stosunku do form bez przemocy. Mancini i in. [12] przeprowadził dochodzenie w sprawie przestępców seksualnych i odkrył, że ekspozycja nastolatków na pornografię znacząco przewidywała podwyższenie przemocy poprzez stopień upokorzenia ofiary. Autorzy stwierdzili również, że wykorzystanie pornografii tuż przed przestępstwem spowodowało zmniejszenie obrażeń ofiary, które przypisywali efektowi przeczyszczającemu, jaki pornografia wywiera na sprawcę. Są inni badacze, którzy wydają się zgadzać, że oglądanie materiałów pornograficznych ma niewielki lub żaden negatywny wpływ na poznanie i zachowanie. Ferguson i Hartley [20] w swoim przeglądzie sugerują, że dowody na związek przyczynowy między ekspozycją na pornografię a agresją seksualną są minimalne, a każda pozytywna korelacja między konsumpcją pornografii a agresywnym zachowaniem jest w najlepszym razie niespójna. Sugerują hipotezę, że zwiększona ekspozycja na pornografię prowadzi do zwiększonego zachowania seksualnego, które należy odrzucić. Często problemem jest po prostu brak rozróżnienia między korelacją a przyczynowością.

Kilka innych badań, zamiast przyglądać się możliwym korelacjom między przemocą a pornografią, zaczęło skupiać się na emocjonalnie, społecznie i seksualnie szkodliwych skutkach związanych z nadmiernym spożyciem pornografii. Potencjalne i zgłaszane efekty obejmują między innymi: zwiększony niepokój [21], objawy depresyjne [22] oraz niemożność zainicjowania i utrzymania erekcji z prawdziwymi partnerami seksualnymi bez pomocy pornografii [23], co z kolei może prowadzić do depresji i zaburzeń związanych z lękiem.

Często jest niedopuszczalne, że korelacja pewnych zachowań i ich szkodliwych skutków może być powodem do niepokoju, co może skutkować zakończeniem tego konkretnego zachowania, jednak niekoniecznie wskazuje na związek przyczynowy. Chociaż zrozumiałe jest, że zwiększone oglądanie pornografii (jak w przypadku wielu innych zachowań mających na celu poszukiwanie przyjemności) może być podejmowane przez wielu, to jednak niewielka liczba osób, u których występują negatywne skutki, a zatem nie można założyć, że korelacja tych złych skutków oglądanie pornografii oznacza związek przyczynowy.

Zdarzenia związane z wydarzeniami (ERP) często były wykorzystywane jako fizjologiczna miara reakcji na sygnały emocjonalne, np. [24]. Badania wykorzystujące dane ERP skupiają się na późniejszych efektach ERP, takich jak P300 [14] i późno pozytywny potencjał (LPP) [7,8] podczas badania osób, które oglądają pornografię. Te późniejsze aspekty kształtu fali ERP przypisano procesom poznawczym, takim jak uwaga i pamięć robocza (P300) [25] a także długotrwałe przetwarzanie bodźców istotnych emocjonalnie (LPP) [26]. Steele i in. [14] wykazali, że duże różnice w P300 obserwowane między oglądaniem obrazów o wyraźnym charakterze seksualnym w stosunku do obrazów neutralnych były negatywnie związane z pomiarami pożądania seksualnego i nie miały wpływu na hiperseksualność uczestników. Autorzy zasugerowali, że to negatywne odkrycie było najprawdopodobniej spowodowane tym, że pokazane obrazy nie mają żadnego nowego znaczenia dla puli uczestników, ponieważ wszyscy uczestnicy zgłaszali oglądanie dużych ilości materiałów pornograficznych, w konsekwencji prowadząc do tłumienia składnika P300. Autorzy zasugerowali, że być może spojrzenie na późniejszy LPP może dostarczyć bardziej użytecznego narzędzia, ponieważ wykazano, że indeksuje ono procesy motywacyjne. Badania dotyczące wpływu pornografii na LPP wykazały, że amplituda LPP jest ogólnie mniejsza u uczestników, którzy zgłaszają wyższe pożądanie seksualne i problemy z regulowaniem oglądania materiałów pornograficznych [7,8]. Wynik ten jest nieoczekiwany, ponieważ wiele innych badań związanych z uzależnieniami wykazało, że osoby, które mają problemy z negocjowaniem swoich uzależnień, często mają większe przebiegi fali LPP, gdy prezentują obrazy swoistej substancji wywołującej uzależnienie [27]. Prause i in. [7,8] sugeruje, dlaczego wykorzystanie pornografii może skutkować mniejszymi efektami LPP, sugerując, że może to wynikać z efektu przyzwyczajenia, ponieważ ci uczestnicy badania zgłaszającego nadużywanie materiałów pornograficznych uzyskali znacznie wyższą liczbę godzin spędzonych na oglądaniu pornografii materiał.

W przeciwieństwie do ERP, modulacja odruchu odruchowego (SRM) jest stosunkowo nową techniką w tej dziedzinie, która została również wykorzystana w badaniach emocji w celu dostarczenia informacji dotyczących surowego przetwarzania informacji afektywnych, np. [28]. Celem SRM jest zmierzenie wielkości mrugania oka wywołanego niespodziewanym wybuchem głośnego białego szumu, podczas gdy osoba zaskoczona jest narażona na kontrolowaną stymulację pierwszoplanową z różnymi treściami afektywnymi [28]. Lang i in. [29] wykazało, że poziom jasności oka rejestrowany przez nieoczekiwany bodziec słuchowy był skorelowany z względnym apetytem (skutkującym mniejszymi mrugnięciami oka) lub awersyjną (większe mrugnięcia okiem) treścią afektywną prezentowanych wizualnie bodźców. Oznacza to, że mrugnięcia oka związane z sondą przestraszoną są wzmocnione, gdy osoba otrzymuje nieprzyjemne lub przerażające bodźce i zmniejsza się, gdy jest prezentowana z przyjemnymi bodźcami.

Liczne badania wprowadziły modulację odruchu wstrząsowego jako miarę surowego przetwarzania afektywnego w odniesieniu do różnych kontekstów, w tym psychopatii [30], wiele niepełnosprawności [31], zapachy [32], schizofrenia [33], projekt produktu [34], spacerując po dzielnicach miejskich [35] i własność emocji [36]. SRM został również wprowadzony do neuronauki konsumenckiej [37,38,39,40]. Jednak wykorzystanie tego środka zapisu w przetwarzaniu informacji seksualnych było rzadkością [41]. Przeprowadzone badania konsekwentnie wykazują mniejszy odruch mrugania oka do obrazów przedstawiających pozytywne (seksualne) scenariusze w stosunku do obrazów przedstawiających nieprzyjemne, neutralne [42] i straszne [43] zawartość. W 2014 zasugerowano SRM do użycia dokładnie w kontekście bieżącego badania [44].

Niniejsze badanie ma na celu wykorzystanie środków neurofizjologicznych (EEG i SRM) w celu ustalenia, czy różne ilości pornografii w normalnej populacji mają wpływ na nieświadome stany emocjonalne, jak również świadome miary samooceny emocji.

Kwestionariusze do samodzielnego raportowania są prawdopodobnie najczęstszym sposobem, dzięki któremu naukowcy i lekarze próbują ustalić postawy i zachowania emocjonalne wśród użytkowników materiałów pornograficznych, często z wyłączeniem innych metodologii [45,46]. Chociaż kwestionariusze samoopisowe mogą być doskonałym sposobem gromadzenia dużych ilości danych w szerokiej populacji, są one podatne na przywoływanie uprzedzeń, tendencyjności pożądalności społecznej [13,45,47], a zanieczyszczenie poznawcze [48]. Wykazano, że przetwarzanie emocji ma składniki związane z nieświadomymi, podkorowymi strukturami mózgu, jak również ze świadomymi strukturami korowymi. Zatem aspekty emocji mogą istnieć bez świadomej świadomości [38,49,50,51]. Zdolność do udzielania jednoznacznych odpowiedzi na cokolwiek emocjonalnego wymaga poziomu świadomego przetwarzania poznawczego, którego wynikiem jest ocena. Ta ocena poznawcza jest jednak wynikiem połączenia głębokich procesów fizjologicznych, które zachodzą podkorowo w mózgu w połączeniu z bardziej świadomym korowym przetwarzaniem mózgu. Wykazano, że zabarwia to świadome interpretacje podstawowych reakcji fizjologicznych, zjawisko określane jako zanieczyszczenie poznawcze [48]. W związku z tym możliwe jest, że nadmierne poleganie na danych uzyskanych wyłącznie dzięki pomiarom z samoopisów nie pozwala uzyskać dokładnej reprezentacji procesów myślowych danej osoby. Aby wyjaśnić tę wadę, autorzy niniejszego badania postanowili wykorzystać środki fizjologiczne do ustalenia nieświadomych procesów oprócz tradycyjnych środków (tj. Do zastosowania podejścia triangulacyjnego). Wykorzystano elektroencefalografię (EEG), która mierzy aktywność mózgu korowego i obejmuje skoordynowane informacje z korowych i podkorowych struktur mózgu. Ponadto, elektromiografia (EMG) za pomocą Startle Reflex Modulation (SRM), która odnosi się do podkorowych funkcji mózgu i mierzy nieświadome przetwarzanie surowych informacji afektywnych, była również wykorzystywana razem z tradycyjnymi pomiarami samoopisowymi (kwestionariusze, skale oceny ), która wymaga mierzonej odpowiedzi poznawczej wyższego rzędu obejmującej przetwarzanie informacji korowej. Te trzy metody wykorzystano do triangulacji wszelkich różnic w nieświadomych stanach fizjologicznych uczestników i świadomych odpowiedziach oraz do wykorzystania różnych poziomów przetwarzania informacji emocji.

Pięćdziesięciu dwóch mężczyzn rekrutowało się za pośrednictwem eksperymentalnego systemu zarządzania Uniwersytetem Newcastle o nazwie SONA, wiadomości z ust lub ulotek. Uczestnikami byli wszyscy studenci Uniwersytetu w Newcastle w Australii w wieku między 18 a 30 lat (M = 21.1; SD = 2.9). Wszyscy uczestnicy wyrazili świadomą zgodę na piśmie. W ramach kryteriów włączenia uczestnicy rekrutowani do badania wyraźnie stwierdzili, że byli heteroseksualni, praworęczni, mieli normalne / skorygowane do prawidłowego widzenia, nie mieli w przeszłości chorób neuropatologicznych / psychiatrycznych, byli pozbawieni ośrodkowego układu nerwowego wpływającego na leki lub substancje , nie miał historii bycia ofiarą przemocy fizycznej / seksualnej i nie miał historii uwięzienia w zakładzie karnym. Uczestnicy otrzymali zwrot pieniędzy za swój czas lub przyznali zaliczkę. Kobiety zostały wykluczone z prezentacji bardziej jednorodnej populacji próbek do celów porównawczych. Tradycyjnie mężczyźni są bardziej skłonni do poszukiwania wizualnych materiałów seksualnych w celach rekreacyjnych, dlatego właśnie skupiliśmy się na bieżącym badaniu. Badanie zostało zatwierdzone przez Komisję Etyki Human Research University of Newcastle (H-2013-0309, 5 December 2013).

Początkowa część tego badania obejmowała wykorzystanie kwestionariuszy online do oceny świadomych reakcji emocjonalnych od każdego uczestnika. Ankieta online została stworzona przy użyciu Lime Survey [52], który zawierał pytania demograficzne, Inventory Buss-Durkee (BDHI), Barratt Impulsivity Scale (BIS-11) w celu ustalenia, czy każda z formułowanych grup różniła się pod względem własnych wyników impulsywności; Snyder Self-Monitoring Scale [53] określić, w jakim stopniu każda grupa monitorowała ich autoprezentacje; oraz specjalnie skonstruowany kwestionariusz do oceny zachowań związanych z oglądaniem pornografii składający się z kilku elementów opracowanych przez autorów, a także zawierający elementy z Harkness i in. [54]. Tylko uczestnicy heteroseksualni w wieku między 18 a 30 mieli prawo do wypełnienia kwestionariusza, a następnie zostali zaproszeni do ukończenia pomiarów fizjologicznych. Wykonanie ankiety zajęło około 20 – 25 min.

Elektroencefalografię mierzono za pomocą kanału 64 BioSemi Active Two (BioSemi, Amsterdam, Holandia), a Startle Reflex Modulation (SRM) podawano za pomocą mobilnego urządzenia do nagrywania Nexus-10 (produkcji Mind Media BV, Herten, Holandia). Bardziej szczegółowy opis odpowiedniej procedury i technologii można znaleźć w Walla i in. [48].

Bodźce do niniejszego badania obejmowały obrazy 150 pochodzące z International Affective Picture System (IAPS) [55]. IAPS jest znormalizowaną kolekcją obrazów 1000, które przedstawiają ludzi, miejsca, obiekty i wydarzenia i są szeroko wykorzystywane w badaniach emocji, np. [56]. Na potrzeby niniejszego badania obrazy podzielono na jedną z pięciu kategorii: Gwałtowne, Erotyczne, Przyjemne, Nieprzyjemne i Neutralne, z obrazami 30 w każdej grupie. Każda kategoria obrazów różniła się od siebie normatywnością. Każdy obraz był pokazywany każdemu uczestnikowi w 5. Następnie uczestnicy oceniali każdy obraz w oddzielnym punkcie 9-a Likert skaluje się pod kątem wartościowości i pobudzenia.

Łącznie pięć losowych sond było powiązanych z losowo wybranymi 5 ze zdjęć 30 na kategorię emocji (całkowita próbka 25 podczas eksperymentu). Sondy startowe były prezentowane binauralnie w 110 dB i składały się z długich impulsów akustycznego białego szumu 50 ms.

Po wypełnieniu kwestionariusza online uczestnicy zostali indywidualnie zaproszeni do laboratorium. Podczas tej sesji pomiary linii bazowej EEG i SRM zostały zebrane, podczas gdy uczestnicy przeglądali i oceniali obrazy IAPS. Gromadzenie danych jawnych obejmowało uczestników oceniających każdy z bodźców pod względem pobudzenia i wartościowości, a jednocześnie EEG i SRM wykorzystano do oceny ukrytych odpowiedzi. Uczestnicy siedzieli wygodnie przed monitorem LED 32 ′ ′ (rozdzielczość 1024 × 768 pikseli). Uczestnicy byli podłączeni do systemu EEG BioSemi Active, a zmiany potencjału mózgu mierzono za pomocą elektrod czaszkowych 64, a także ośmiu dodatkowych elektrod umieszczonych bocznie na oczach, powyżej oka, podczerwono i na mastoidach. Dwie elektrody 4 mm Biotrace zastosowano dodatkowo do modulacji Startle Reflex (z rozstawem około 20 mm na dolnych oczodołach orbicularis lewego oka).

Program komputerowy Presentation (Neurobehavioral Systems, Albany, NY, USA) wykorzystano do wizualnego przedstawienia odpowiednich instrukcji i list bodźców. Prezentacja bodźców i wszystkie zapisy sygnałów psychofizjologicznych przeprowadzono z oddzielnego pomieszczenia. Uczestnicy otrzymali krótki przegląd badania podczas konfiguracji sprzętu i zostali poproszeni o przeczytanie instrukcji dotyczących danego zadania na ekranie przed nagraniem. Słuchawki (Sennheiser HD280, Wedemark, Niemcy) zostały umieszczone na uszach uczestnika, a testy rozpoczęto od uczestnika samodzielnie w słabo oświetlonym pokoju, aby zapewnić odpowiednią koncentrację na bodźcach.

Każdy obraz IAPS był prezentowany na ekranie dla 5-ów pojedynczo. Po każdym obrazie uczestnikom pokazano skalę ocen i poproszono o ocenę wartościowości (przyjemności) obrazu za pomocą skali od 1 „bardzo przyjemnej” do 9 „bardzo nieprzyjemnej”. Po tej wstępnej ocenie uczestnikom pokazano kolejną skalę oceny i poproszono o ocenę pobudzenia (intensywności) obrazu za pomocą skali od 1 „bardzo intensywnej” do 9 „bardzo uspokajającej”. Następnie na czarnym tle pojawił się mały biały krzyż fiksacyjny dla 1a przed przedstawieniem następnego obrazu. Jeśli sondę wstrząsową sprzężono z obrazem, wystąpiła ona na 4-tej drugiej prezentacji po stymulacji. Dla wszystkich obrazów 150 IAPS podjęto fizjologiczne i jednoznaczne działania. Obrazy zostały przedstawione w kolejności losowej. Uczestnikowi zaproponowano krótką przerwę w połowie drogi, aby zmniejszyć skutki zmęczenia. Oczywiście, dla analizy SRM tylko obrazy, które miały skojarzoną sondę wstrząsową, były dalej analizowane, a także tylko wyraźne odpowiedzi związane z tymi obrazami.

Uczestnicy zostali podzieleni na grupy na podstawie odpowiedzi na dwa oddzielne elementy w Kwestionariuszu wykorzystania pornografii. Były to: „Podczas oglądania pornografii, ile czasu będziesz spędzać podczas jednego odcinka?”, Oraz „W ciągu ostatniego roku, jaka jest częstotliwość oglądania pornografii?” Odpowiedzi na każdy element były oceniane oddzielnie dla każdego uczestnika i pomnożono, aby określić przybliżoną liczbę godzin pornografii zużywanych w ciągu roku. Autorzy początkowo zamierzali dokonać podziału mediany w kohorcie, ale po znalezieniu wielu uczestników, którzy ocenili wynik w okolicach mediany i zakres wyników w dużej mierze podzielonych na trzy obserwowalnie oddzielne grupy, postanowiono podzielić grupy na „niskie”, „Średnie” i „wysokie” grupy oparte na rozkładzie wyników. Sposoby i standardowe odchylenia liczby godzin oglądanych przez pornografię w każdej grupie można zobaczyć w Sekcja 3.2.

Surowe, jednoznaczne odpowiedzi (wartościowość i pobudzenie) od każdego uczestnika zostały podzielone na odpowiednie grupy (niskie, średnie lub wysokie) na podstawie odpowiedzi na kwestionariusze online. Odpowiedzi każdej grupy uśredniano następnie i analizowano za pomocą analizy wariancji powtarzanych miar (ANOVA), wykorzystując czynnik emocji w obrębie badanych (przyjemny, nieprzyjemny, erotyczny, gwałtowny i neutralny) oraz czynnik wykorzystywania pornografii między podmiotami (niski, średni, i wysoki). ANOVA były wykonywane niezależnie dla miar „wartościowości” i „pobudzenia”.

Ponadto przeprowadzono jednoczynnikową analizę wariancji ANOVA w celu oceny odpowiedzi uzyskanych za pomocą Skali Samokontroli Snydera w celu ustalenia, czy istnieje jakikolwiek związek między godzinami wykorzystywania pornografii a samokontrolą.

Zmiany potencjału mózgu rejestrowano z szybkością próbek / próbek 2048 przy użyciu systemu BioSemi Active Two z kanałem 64 i oprogramowania ActiView (BioSemi, Amsterdam, Holandia). Zestawy danych przetwarzano wsadowo za pomocą EEG-Display (wersja 6.4.8; Fulham, Newcastle, Australia). Podczas przetwarzania częstotliwość próbkowania została zmniejszona do próbek / s 256 i zastosowano filtr pasmowy 0.1 do 30 Hz. Epoki ERP zostały zdefiniowane w odniesieniu do prezentacji każdego obrazu IAPS z −100 ms przed lub po 1000 ms po wystąpieniu bodźca. Wszystkie epoki zostały skorygowane jako wyjściowe z poprawką występującą w 100 ms przed wystąpieniem bodźca, a punkty danych wzdłuż ERP zostały zredukowane do punktów danych 15 wzdłuż pierwszej drugiej prezentacji po bodźcu do dalszej analizy statystycznej. ANOVA z powtarzanymi pomiarami została użyta do analizy amplitud ERP w każdym punkcie czasowym z wykorzystaniem emocji czynników wewnętrznych (przyjemnych, nieprzyjemnych, erotycznych, gwałtownych i neutralnych) i półkuli (lewej, prawej).

Po oględzinach zaobserwowano, że główne różnice między poszczególnymi grupami miały miejsce w przypadku krzywych ERP warunku „Violent” i „Erotic” w stosunku do innych warunków, a zatem te dwie kategorie emocji zostały użyte jako odniesienia dla kontrastów. Aby skorygować naruszenia sferyczności, zastosowano procedurę Greenhouse-Geisser. Zastosowano proste kontrasty, aby określić kierunek wszelkich znaczących efektów głównych.

Reakcje mrugania oka stosowane do modulacji odruchu zaskoczenia mierzono za pomocą urządzenia rejestrującego Nexus-10 (produkowanego przez Mind Media BV) i oprogramowania Bio-trace +. Bipolarne elektrody EMG przymocowano do lewego oka każdego uczestnika i zmierzono potencjalne zmiany w okulach musculus orbicularis. Częstotliwość próbkowania EMG wynosiła 2048 / s, a podczas nagrywania zastosowano filtr pasmowy 20 – 50 Hz. Surowe dane EMG zostały następnie przeliczone przy użyciu metody średniej kwadratowej (RMS) w celu przekształcenia surowych sygnałów częstotliwości w amplitudy. Wartość amplitudy mrugania zaskoczenia została zdefiniowana jako szczytowy wzrost fali EMG w próbach obejmujących sondę przestrachu. Jak powyżej, ANOVA z powtarzanymi pomiarami przeprowadzono dla analiz statystycznych (patrz [28)].

Nasza kohorta składała się w dużej mierze z jednorodnej próbki. Większość uczestników badania zgłosiła się jako studenci, którzy ukończyli co najmniej szkołę średnią, mieszkając z partnerem lub nigdy nie będąc małżeństwem, i określili się jako osoby rasy kaukaskiej urodzone w Australii (patrz Tabela 1).

Tabela 1. Charakterystyka demograficzna uczestników badania.

Opisy odpowiedzi uczestników na kwestionariusz można zobaczyć w Tabela 2. Grupy uczestników zostały podzielone na podstawie częstotliwości korzystania z pornografii. Średni wiek nie różnił się znacząco między grupami. Co ważne, jednokierunkowa niezależna ANOVA wykazała, że ​​nie było znaczącej różnicy między grupami stosującymi niskie, średnie i wysokie porno w odniesieniu do całkowitego wyniku Snydera F (2, 49) = 1.892, p = 0.162.

Tabela 2. Liczba godzin porno rocznie i Snyder Łączny wynik podzielony według grup.

Wyniki z jawnych ocen walencyjnych nie wykazały znaczącej ogólnej interakcji Grupy według emocji. Kontrasty następcze wykazały jednak znaczącą interakcję dla ocen „wartości erotycznej” i „przyjemnej” wartościowości (przyjemności) F (2) = 3.243, p = 0.048. Nie stwierdzono istotnych różnic z wyraźnymi ocenami „pobudzenia (intensywności)” w żadnej kategorii emocji (patrz Rysunek 1).

Rysunek 1. Wyraźna walencja (A) i pobudzenie (B) oceny dla każdej kategorii emocji we wszystkich grupach. Znacząca interakcja Grupy miała miejsce w przypadku ocen walencyjnych w kategoriach „Erotyczne” i „Przyjemne” (oznaczone gwiazdkami).

Wyniki modulacji odruchu początkowego wykazały efekt grupowy na amplitudę mrugania oka we wszystkich warunkach zbliżających się do znaczenia F (2) = 3.176, p = 0.051 patrz Rysunek 2.

Rysunek 2. Odpowiedzi mrugania oczu wywołane zaskakująco (po lewej) i wykresy kolumnowe (po prawej) dla niskiej wartości (A), Średni (B) i Wysoki (C) grupy pornograficzne.

Pomimo braku znaczących głównych efektów interakcji, proste kontrasty wykazały znaczące efekty grupy ERP dla „nieprzyjemnych” a „gwałtownych” kategorii emocji 250 – 563 ms w czołowych obszarach mózgu. Znaczące efekty między tymi samymi dwoma kategoriami emocji obserwowano również w późniejszych miejscach w późniejszym okresie czasu (563 – 875 ms) (patrz Tabela 3; Rysunek 3). Brak głównych efektów jest interpretowany jako wynik raczej skoncentrowanych różnic ERP.

Rysunek 3. ERP w czołowych (AF7 / AF8) i ciemieniowych (P5 / P6) lokalizacjach we wszystkich kategoriach emocji dla grup o niskim, średnim i wysokim poziomie pornografii. Zwróć uwagę na znaczące efekty grupowe dla „Nieprzyjemnych” a „Gwałtownych” kategorii emocji 250 – 563 ms w czołowych obszarach mózgu i między 563 – 875 ms w obszarach ciemieniowych.

Tabela 3. Podsumowanie znaczących efektów grupowych związanych z nieprzyjemnymi i gwałtownymi potencjałami zdarzeń związanych z kategoriami emocji (ERP).

Obecne badanie wykorzystało podejście triangulacji odgórnej z wykorzystaniem kilku metod jednocześnie, aby opisać różne podejścia do badania reakcji afektywnych i ich znaczenia fizjologicznego. Aby ponownie wskazać główne różnice, jawne oceny są miarami behawioralnymi, które wymagają świadomej, celowej odpowiedzi i dlatego wykorzystują przetwarzanie informacji korowych. Modulacja Startle Reflex jest nieświadomą miarą surowego przetwarzania informacji afektywnych na podstawie primingu motywacyjnego (patrz [57]) i odnosi się do podkorowych struktur mózgu, np. [29]. Elektroencefalografia (i dalej, ERP) jest głównie wrażliwa na przetwarzanie informacji korowych, ale obejmuje również skoordynowane dane wejściowe z procesów podkorowych mózgu (w dużej mierze nieświadomych). Można powiedzieć, że wszystkie środki fizjologiczne są z natury raczej ukryte, w przeciwieństwie do jawnych wyników oceny.

Czy dzięki tej wiedzy możemy ustalić, czy częstotliwość korzystania z pornografii zmienia sposób, w jaki świadomie (jawne miary) i nieświadomie (środki ukryte) reagują na informacje emocjonalne? Chociaż wyniki Snydera dla każdej grupy nie różniły się znacząco - co wskazuje na brak różnicy w samokontroli - wyniki uzyskane w bieżącym badaniu rzeczywiście wykazały rozbieżności w wynikach uzyskanych za pomocą środków jawnych i ukrytych.

„Erotyczne” zdjęcia zostały wyraźnie ocenione jako mniej przyjemne przez grupę zajmującą się pornografią niż osoby średnio pornograficzne lub uczestnicy pornografii. Być może użytkownicy niskiego porno rzadko szukają materiałów erotycznych lub pornograficznych, więc grupa z niską pornografią uznała prezentację „erotycznych” obrazów podczas sesji eksperymentalnej za mniej przyjemną, a nawet trochę niepokojącą. Innym możliwym wyjaśnieniem może być to, że użytkownicy niskiego porno nie mieli tak dużego narażenia na pornografię, więc nie przyzwyczaili się tak bardzo do średnich lub wysokich użytkowników. W przeciwieństwie do tego, ludzie, którzy uważają pornografię za nieprzyjemną, mogą jej nie używać, a więc wpaść w grupę o niskim zużyciu, a przyzwyczajenie wcale nie jest czynnikiem. Co ciekawe, grupa zajmująca się pornografią uznała erotyczne obrazy za bardziej nieprzyjemne niż grupa średniego użytku. Autorzy sugerują, że może to być spowodowane względnie „miękkim” charakterem „erotycznych” obrazów zawartych w bazie danych IAPS, które nie zapewniają poziomu stymulacji, którego zwykle poszukują, jak wykazali Harper i Hodgins [58] że przy częstym oglądaniu materiałów pornograficznych wiele osób często eskaluje do oglądania bardziej intensywnego materiału, aby utrzymać ten sam poziom pobudzenia fizjologicznego. „Przyjemna” kategoria emocji postrzegała oceny walencyjne wszystkich trzech grup jako stosunkowo podobne, przy czym grupa wysokiego użycia oceniała obrazy jako średnio bardziej nieprzyjemne niż inne grupy. Ponownie może to wynikać z „przyjemnych” przedstawionych obrazów, które nie są wystarczająco stymulujące dla osób z grupy wysokiego użycia. Badania konsekwentnie wykazują fizjologiczne obniżenie w przetwarzaniu treści apetycznych z powodu efektów przyzwyczajenia u osób, które często poszukują materiałów pornograficznych [3,7,8]. Autorzy twierdzą, że ten efekt może odpowiadać zaobserwowanym wynikom.

Zaobserwowano istotne znaczące różnice między „nieprzyjemnym” w stosunku do „gwałtownego” stanu między grupami, co kontrastuje z wyraźnymi wynikami oceny. Po wizualnym sprawdzeniu krzywych można zaobserwować zwiększony ujemny pik w grupie stosującej niskie porno dla stanu „nieprzyjemnego” podczas fazy LPP krzywej (400 – 500 ms) na obu półkulach w czołowych obszarach mózgu. To wydaje się być obecne tylko na prawej półkuli dla średnich i wysokich grup pornograficznych. Chociaż efekt boczności nie przetrwał analizy statystycznej, obserwowany trend może wskazywać na możliwy efekt lateralizacji częstszych użytkowników porno. Ten znaczący ujemny pik wykazano również w badaniu przeprowadzonym przez Cuthberta i in. [59], gdzie odkryli, że przednie obszary mózgu wykazują większą pozytywność dla przyjemnych niż nieprzyjemnych zdjęć, chociaż „neutralny” stan w ich badaniu był najbardziej negatywny. Autorzy wyżej wspomnianego artykułu próbowali zrozumieć sens tego względnego pozytywnego przesunięcia przyjemnych obrazów, stwierdzając, że może to odzwierciedlać zwiększone pobudzenie afektywne, a nie wewnętrzną różnicę walencyjną z powodu przyjemnych obrazów w ich badaniu wywołujących znacznie większą zmianę w aktywności autonomicznej ( przewodnictwo skóry), a nie subiektywne oceny pobudzenia. Ponadto ten wzorzec asymetrii czołowej można wyjaśnić względnie dodatnim przebiegiem fali „nieprzyjemnych” obrazów wytwarzanych w lewej półkuli grup o średnim i wysokim poziomie pornografii. Ostatnie badania sugerują, że zwiększona względna aktywność lewej czołówki może być związana z procesami motywacyjnymi podejścia (patrz [60,61]). Wskazywałoby to, że z powodu względnej czołowej różnicy w aktywacji do „nieprzyjemnych” obrazów, częstsi użytkownicy pornografii prawdopodobnie uważają nieprzyjemne obrazy za bardziej pozytywne.

Co więcej, kategorie emocji „gwałtownych” i „nieprzyjemnych” na prawej półkuli wydają się w coraz większym stopniu podążać podobną trajektorią w nieco późniejszych okresach czasu (> 500 ms), przechodząc od użytkowników porno z niskiego do średniego do wysokiego - szczególnie w przednim obszarze mózg. Wyniki te sugerują, że podobne przetwarzanie może być wykorzystywane przez częstych użytkowników pornografii, gdy biernie oglądają brutalne i nieprzyjemne obrazy emocji w porównaniu z mniejszymi użytkownikami pornografii na ukrytych poziomach. Kierując się bardziej z tyłu do obszarów mózgu bardziej związanych ze zmysłem, te same dwie kategorie emocji („gwałtowna” i „nieprzyjemna”), ponownie wydają się być przetwarzane w podobny sposób w grupie często używającej pornografii w fazie LPP (> 500 ms ), gdzie pozostają oddzielne w grupach o niskim i średnim wykorzystaniu. Ten wzorzec reakcji fizjologicznych może sugerować, że częste narażenie na materiał pornograficzny może zwiększyć sympatię, a tym samym zbliżyć się do motywacji do tego bodźca, skutkując tym samym powiększeniem LPP porównywalnym z LPP generowanym ze względu na możliwą motywację unikania wynikającą z oglądania brutalnych obrazów. Z drugiej strony, jak wspomniano powyżej, wykazano, że wielu częstych użytkowników pornografii z czasem skłania się ku bardziej graficznym lub intensywnym materiałom z powodu efektów odczulających i potrzeby oglądania bardziej nowatorskiego i ekstremalnego materiału, aby się pobudzić [58]. Materiał ten może często zawierać gatunki pornograficzne, które przedstawiają różne akty przemocy (seksualnej), do których osoby w grupie o wysokim poziomie wykorzystania mogą być przygotowywane, i dlatego reagują na „erotyczne” obrazy na poziomie fizjologicznym, podobnie jak „gwałtowne” obrazy.

Jak wspomniano wcześniej, modulacja początkowego odruchu jest wrażliwa na podkorowe przetwarzanie afektywne z wyraźnym naciskiem na wartościowość. Zgodnie z oczekiwaniami, wyniki pokazały, że kategoria „erotyczna” jest najmniej wzbudzająca zaskoczenie, a we wszystkich trzech grupach „gwałtowna” kategoria emocji wywołała największą reakcję zaskoczenia. Chociaż uzyskane wyniki wykazały, że wartość p zbliża się do istotności, po wizualnej kontroli krzywych można zauważyć, że istnieją trzy różne profile reakcji zaskoczenia charakterystycznych dla każdej grupy. Widoczna jest tendencja przechodzenia z zastosowań od niskiej do średniej pornografii, ponieważ względny rozkład reakcji przestraszonych wydaje się zwiększać zmienność (tj. Grupa o wysokim wykorzystaniu pornografii ma największy zakres reakcji zaskoczenia między najmniej wzbudzającym (erotycznym) a najbardziej pobudzające (gwałtowne) kategorie emocji). Wskazuje to, że użytkownicy porno o wyższej częstotliwości przetwarzają „erotyczne” obrazy jako bardziej apetyczne w stosunku do innych kategorii emocji na poziomie nieświadomym (jednak tylko jakościowo). Obserwowany efekt wydaje się być zgodny z większością badań w tej dziedzinie, gdzie odruch przestrachu do bodźców awersyjnych skutkuje reakcjami mrugania o wyższej amplitudzie w porównaniu z przyjemniejszymi bodźcami [32,42,43]. Ewentualne wyjaśnienie, dlaczego grupa używająca pornografii wykazała względny spadek zaskakującej odpowiedzi na erotyczne obrazy, może wynikać z tego, że wszystkie obrazy prezentowały uczestnikom więcej niż prawdopodobne, a zatem ich afektywna, nieświadoma reakcja przestrachu wskazywała, że był przyjemnym bodźcem, który nie zaczął się przyzwyczajać. Ponieważ tak jest, interesujące byłoby określenie, jaki efekt może mieć powtarzane oglądanie tych samych obrazów, ponieważ poprzednie badania wykazały, że wielokrotne oglądanie erotyki powoduje zwiększoną reakcję mrugania oka na zaskakującą sondę, ponieważ materiał staje się nudny i awersyjny [41]. Względny wyższy efekt zaskoczenia amplitudą obserwowany w grupach używających niskiej i średniej pornografii może być wyjaśniony przez osoby z grupy umyślnie unikające korzystania z pornografii, ponieważ mogą one uznać je za stosunkowo nieprzyjemne. Alternatywnie, uzyskane wyniki mogą również wynikać z efektu przyzwyczajenia, w którym osoby w tych grupach oglądają więcej pornografii, niż wyraźnie stwierdzili - prawdopodobnie z powodu zażenowania między innymi, ponieważ wykazano, że efekty przyzwyczajenia zwiększają zaskakujące reakcje mrugania oka [41,42].

Chociaż uzyskany poziom istotności może nie być tym, czego oczekiwano, wydaje się, że z danych pokazujących rozbieżność między częstymi i rzadkimi użytkownikami pornografii wyłania się trend. Zdaniem autorów brak konkretnego rezultatu można przypisać niskiej liczbie uczestników. Większa kohorta z dużym prawdopodobieństwem zwiększyłaby moc w celu wykrycia silniejszych efektów. Wydaje się jednak, że obserwowany trend w danych fizjologicznych w bieżącym badaniu dostarcza innego wzorca wyników odmiennych od wyraźnych ocen.

Chociaż obecne badanie było wszechstronne, pozostały nieuniknione ograniczenia. Należy wspomnieć, że obrazy tworzące kategorię „erotyczną” uzyskane za pośrednictwem bazy danych IAPS mogą być postrzegane jako przestarzała reprezentacja erotyki lub pornografii w porównaniu z tym, co można uznać za „przeciętną pornografię”, która w epoce nowożytnej jest bardziej ekspansywny i stymulujący wizualnie. Przyszłe badania mogą wymagać wykorzystania bardziej znormalizowanej bazy danych obrazów w celu uwzględnienia zmieniających się kultur. Ponadto, być może użytkownicy wysokiego porno ograniczali swoje reakcje seksualne podczas badania. To wyjaśnienie było przynajmniej używane przez [7,8] opisać swoje wyniki, które pokazały słabszą motywację podejścia indeksowaną przez mniejszą amplitudę LPP (późny pozytywny potencjał) do obrazów erotycznych przez osoby zgłaszające niekontrolowane wykorzystanie pornografii. Wykazano, że amplitudy LPP zmniejszają się w wyniku celowej regulacji w dół [62,63]. Dlatego zahamowany LPP na obrazy erotyczne może tłumaczyć brak znaczących efektów stwierdzonych w niniejszym badaniu w grupach dla stanu „erotycznego”. Może to być spowodowane tym, że uczestnicy nie mogą się masturbować podczas oglądania pornograficznych (lub w tym przypadku erotycznych) obrazów podczas sesji testowej, co może zrobić inaczej [64].

Kolejnym ograniczeniem obecnego badania było podzielenie puli uczestników na grupy wykorzystujące pornografię w oparciu o zgłaszane przez siebie treści pornograficzne. Ponieważ badania oparte na fizjologii w tej dziedzinie konsumpcji pornografii są stosunkowo nowe, nie istnieje jeszcze zestaw znaczników fizjologicznych ani profil fizjologiczny, który pozwala na wyraźne rozróżnienie między, powiedzmy, „niską” lub „wysoką” pornografią Grupa. Oczywistym problemem przedstawionym w tej metodzie może być niepełne zgłaszanie przez niektórych respondentów lub zawyżanie ich rzeczywistego wykorzystania pornografii. Ponadto obecne badanie nie opierało się na próbce klinicznej ze znanymi i klinicznie zdiagnozowanymi problemami z pornografią. Kohorta wykorzystana w niniejszym badaniu istnieje w „normalnym” zakresie z bezproblemowym stosowaniem pornografii, które można określić jako nieistotne klinicznie, a zatem może nie dostarczyć tak mocnego wyniku, jak porównanie klinicznie zdiagnozowanych i nieclinicznie zdiagnozowanych osób.

Co więcej, efekty odnotowane w tym artykule, rozróżniające grupy wykorzystujące pornografię, mogą wskazywać raczej na efekt korelacji niż na związek przyczynowy. Można tu znaleźć powiązanie porównujące osoby w populacji ogólnej, które spożywają alkohol. Zarówno spożywanie pornografii, jak i spożywanie alkoholu mogą być przyjemnymi i potencjalnie szkodliwymi zachowaniami wielu osób, ale tylko niewielka część osób nadmiernie uczestniczy w tych zachowaniach do tego stopnia, że ​​powoduje niepokój i związane z nimi niekorzystne skutki behawioralne. Jest całkiem prawdopodobne, że nasza kohorta składała się z osób, które nie miały i nigdy nie będą odczuwać żadnego możliwego do zaobserwowania niekorzystnego efektu behawioralnego z powodu (nadmiernego) korzystania z pornografii.

Badanie nadużywania pornografii jest stosunkowo nowym zjawiskiem i istnieje potrzeba opracowania znormalizowanego kwestionariusza wykorzystywanego do wyraźnego pomiaru wykorzystania pornografii i związanych z nią świadomych efektów. Istnieje kilka już ustalonych skal i miar używanych do określenia różnych aspektów zachowań seksualnych, między innymi: Skala Kompulsywności Seksualnej [65], Kwestionariusz Pragnienia Pornografii [66], Skala Efektów Spożycia Pornografii [67] oraz Skala Problematycznego Wykorzystywania Pornografii [68], ale przy szybko zmieniającej się naturze pozyskiwania pornografii przez osoby fizyczne za pośrednictwem Internetu i tego, co jest na niej dostępne, wiele elementów na tych skalach może być postrzeganych jako przestarzałe i wymagają aktualizacji, ale z powodu braku istniejącej, dobrze zwalidowane i psychometrycznie miarodajne wiele badań (jak już zrobiliśmy) zdecydowało się opracować i wykorzystać własne własne, specjalnie opracowane i opracowane przedmioty i metody oceniania, podczas gdy inne (zwłaszcza te zajmujące się uzależnieniem od pornografii) po prostu uciekły się do dostosowanie istniejących skal uzależnienia od substancji i zastąpienie substancji uzależniającej (np. alkoholu, kokainy, heroiny itp.) słowem pornografia. Problem z tym polega na braku odtwarzalności i trafności środka w celu uzyskania spójnych i dokładnych wyników wśród badań w tej dziedzinie.

Podsumowując, chociaż wszystkie pomiary wykazały znaczące (lub bliskie znaczącym) wyniki, należy zauważyć, że różnice zaobserwowane w ocenach jawnych nie były różnicami obserwowanymi w pomiarach fizjologicznych. Podobny do przetwarzania informacji o słowie, w którym znaleziono dysocjację między reakcjami jawnymi i niejawnymi (patrz [69]) wskazuje to, że zdecydowanie istnieją podstawy, by stwierdzić, że ponieważ istnieją różnice w sposobie przetwarzania informacji afektywnych zarówno świadomie, jak i nieświadomie, żadna pojedyncza metoda pomiaru nie może dostarczyć dokładnego opisu prawdziwego stanu emocjonalnego jednostki. Mówiąc tak, może zaistnieć potrzeba zastosowania wielu standardowych metod obejmujących zarówno techniki pomiaru ukrytego, jak i jawnego, aby ocenić wszystkie różne aspekty przetwarzania afektywnego prowadzące do emocji. Z pewnością sama ankieta nie prowadzi do solidnych wyników.

Autorzy pragną podziękować Rossowi Fulhamowi za jego wysoko cenioną pomoc w EEG i zaskakujące przetwarzanie danych. Jest niesamowitą osobą z nieocenioną wiedzą, wiedzą i umiejętnościami.

Sajeev Kunaharan, Sean Halpin, Thiagarajan Sitharthan, Shannon Bosshard i Peter Walla wymyślili i zaprojektowali eksperymenty; Sajeev Kunaharan przeprowadził eksperymenty; Sajeev Kunaharan i Peter Walla przeanalizowali dane; Sajeev Kunaharan, Sean Halpin i Peter Walla wnieśli materiały / narzędzia analityczne; Sajeev Kunaharan i Peter Walla napisali artykuł; Sean Halpin, Thiagarajan Sitharthan i Shannon Bosshard zapewnili informacje i komentarze, w tym komentarze i sugestie. Wszyscy autorzy przyczynili się znacząco do zgłoszonych prac.

Autorzy deklarują brak konfliktu interesów.

1. Harkness, EL; Mullan, B .; Błaszczyński, A. Stowarzyszenie między konsumpcją pornografii internetowej a zachowaniem ryzyka seksualnego u dorosłych mieszkańców Australii. W postępowaniu Australijskiego Towarzystwa Opieki Behawioralnej i Medycyny, Auckland, Nowa Zelandia, 12 – 14 Luty 2014. [Google Scholar]
2. Fisher, WA; Barak, A. Internetowa pornografia: społeczna psychologiczna perspektywa seksualności w Internecie. J. Seks. Res. 2001, 38, 312-323. [Google Scholar] [CrossRef]
3. Kühn, S .; Gallinat, J. Struktura mózgu i funkcjonalna łączność związana z konsumpcją pornografii: mózg na porno. JAMA Psychiatria 2014, 71, 827-834. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
4. Cooper, A. Seksualność i Internet: surfowanie w nowym tysiącleciu. CyberPsychol. Behav. 1998, 1, 187-193. [Google Scholar] [CrossRef]
5. Reid, RC; Carpenter, BN; Hook, JN; Garos, S .; Manning, JC; Gilliland, R .; Cooper, EB; McKittrick, H .; Davtian, M .; Fong, T. Sprawozdanie z wyników badania terenowego DSM-5 dotyczącego zaburzeń hiperseksualnych. J. Seks. Med. 2012, 9, 2868-2877. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
6. Allen, M .; Emmers, T .; Gebhardt, L .; Giery, MA Ekspozycja na pornografię i akceptację mitów gwałtu. J. Commun. 1995, 45, 5-26. [Google Scholar] [CrossRef]
7. Prause, N .; Steele, VR; Staley, C .; Sabatinelli, D. Późny pozytywny potencjał do wyraźnych obrazów seksualnych związanych z liczbą partnerów seksualnych. Soc. Cogn. Oddziaływać. Neurosc. 2015, 10, 93-100. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
8. Prause, N .; Steele, VR; Staley, C .; Sabatinelli, D .; Hajcak, G. Modulacja późnych pozytywnych potencjałów za pomocą obrazów seksualnych u użytkowników problemowych i kontroli niespójnych z "uzależnieniem od porno". Biol. Psychol. 2015, 109, 192-199. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
9. Roberts, A .; Yang, M .; Ullrich, S .; Zhang, T .; Coid, J .; King, R .; Murphy, R. Zużycie pornografii męskiej w Wielkiej Brytanii: rozpowszechnienie i związane z tym zachowania problemowe. Łuk. Seks. Behav. 2015, 16360. [Google Scholar]
10. Buzzell, T .; Foss, D .; Middleton, Z. Wyjaśniając wykorzystanie pornografii online: test teorii samokontroli i możliwości dewiacji. J. Crim. Justice Pop. Kult. 2006, 13, 96-116. [Google Scholar]
11. Hilton, DL, Jr .; Watts, C. Uzależnienie od pornografii: perspektywa neuronauki. Surg. Neurol. Int. 2011, 2, 19. [Google Scholar] [PubMed]
12. Mancini, C .; Reckdenwald, A .; Beauregard, E. Ekspozycja pornograficzna w ciągu całego życia i dotkliwość przestępstw seksualnych: Imitacja i skutki przeczyszczające. J. Crim. Sprawiedliwość 2012, 40, 21-30. [Google Scholar] [CrossRef]
13. Seto, MC Psychofizjologiczna ocena parafilnych zainteresowań seksualnych W The Psychophysiology of Sex; Janssen, E., Ed .; University of Indiana Press: Bloomington, IN, USA, 2007; str. 475 – 491. [Google Scholar]
14. Steele, VR; Staley, C .; Fong, T .; Prause, N. Pragnienie seksualne, a nie hiperseksualność, jest związane z reakcjami neurofizjologicznymi wywołanymi przez obrazy seksualne. Socioaffect. Neurosci. Psychol. 2013, 3, 20770. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
15. Vega, V .; Malamuth, NM Przewidywanie agresji seksualnej: rola pornografii w kontekście ogólnych i szczególnych czynników ryzyka. Agresja. Behav. 2007, 33, 104-117. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
16. Wright, PJ; Tokunaga, RS; Kraus, A. Metaanaliza konsumpcji pornografii i aktualnych aktów agresji seksualnej w badaniach populacji ogólnej. J. Commun. 2015, 66, 183-205. [Google Scholar] [CrossRef]
17. Paolucci, EO; Genuis, M .; Violato, C. Metaanaliza opublikowanych badań nad skutkami pornografii. Med. Mind Adolesc. 1997, 72, 1-2. [Google Scholar]
18. Johnson, SA Rola pornografii w przestępstwach seksualnych: informacje dla organów ścigania i psychologów sądowych. Int. J. Emerg. Ment. Health Hum. Resil. 2015, 17, 239-242. [Google Scholar]
19. Hald, GM; Malamuth, NM; Yuen, C. Pornografia i postawy wspierające przemoc wobec kobiet: powrót do relacji w badaniach nie eksperymentalnych. Agresja. Behav. 2010, 36, 14-20. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
20. Ferguson, CJ; Hartley, RD Przyjemność jest chwilowa… koszmarny koszt? Wpływ pornografii na gwałt i napaść na tle seksualnym. Agresja. Violent Behav. 2009, 14, 323-329. [Google Scholar] [CrossRef]
21. Szymański, DM; Stewart-Richardson, DN Psychologiczne, relacyjne i seksualne korelaty wykorzystywania pornografii u młodych dorosłych heteroseksualnych mężczyzn w romantycznych związkach. J. męska Stud. 2014, 22, 64-82. [Google Scholar] [CrossRef]
22. Conner, częstotliwość korzystania z pornografii przez SR jest pośrednio związana z niższym poziomem zaufania w związku z objawami depresji i napaścią fizyczną wśród młodych chińskich dorosłych. Praca magisterska, Kansas State University, Manhattan, KS, USA, 2014. [Google Scholar]
23. Park, BY; Wilson, G .; Berger, J .; Christman, M .; Reina, B .; Bishop, F .; Klam, WP; Doan, AP Czy pornografia internetowa wywołuje zaburzenia seksualne? Przegląd z raportami klinicznymi. Behav. Sci. 2016, 6, 17. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
24. Mavratzakis, A .; Herbert, C .; Walla, P. Emocjonalna mimika wywołuje szybsze reakcje orientacji, ale słabsze reakcje emocjonalne na poziomie neuronowym i behawioralnym w porównaniu ze scenami: Jednoczesne badanie EEG i EMG twarzy. Neuroimage 2016, 124, 931-946. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
25. Linden, DE The P300: Gdzie w mózgu jest produkowany i co nam mówi? Neurobiolog 2005, 11, 563-576. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
26. Voon, V .; Kret, TB; Banca, P .; Porter, L .; Morris, L .; Mitchell, S .; Lapa, TR; Karr, J .; Harrison, NA; Potenza, MN; et al. Neuronowe korelaty reaktywności wskazówek seksualnych u osób z kompulsywnymi zachowaniami seksualnymi i bez nich. PLoS ONE 2014, 9, e102419. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
27. Minnix, JA; Versace, F .; Robinson, JD; Lam, CY; Engelmann, JM; Cui, Y .; Borwn, VL; Cinciripini, PM Późny potencjał dodatni (LPP) w odpowiedzi na różne rodzaje bodźców emocjonalnych i papierosowych u palaczy: Porównanie treści. Int. J. Psychophysiol. 2013, 89, 18-25. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
28. Mavratzakis, A .; Molloy, E .; Walla, P. Modulacja odruchu przestrachu podczas krótkiej i długotrwałej ekspozycji na obrazy emocjonalne. Psychologia 2013, 4, 389-395. [Google Scholar] [CrossRef]
29. Lang, PJ; Bradley, MM; Cuthbert, BN Emocja, uwaga i odruch zaskoczenia. Psychol. Obrót silnika. 1990, 97, 377-395. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
30. Patrick, CJ; Bradley, MM; Lang, PJ Emotion w kryminalnym psychopacie: Startle reflex modulation. J. Abnorm. Psychol. 1993, 102, 82-92. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
31. Lyons, GS; Walla, P .; Arthur-Kelly, M. W kierunku ulepszonych sposobów poznawania dzieci z głębokimi niepełnosprawnościami: wprowadzenie modulacji odruchu zaskoczenia. Dev. Neurorehabilitacja. 2013, 16, 340-344. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
32. Ehrlichman, H .; Brown Kuhl, S .; Zhu, J .; Wrrenburg, S. Startle reflex modulation przez przyjemne i nieprzyjemne zapachy w projekcie międzyosobniczym. Psychofizjologia 1997, 34, 726-729. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
33. Dawson, ME; Hazlett, EA; Filion, DL; Nuechterlein, KH; Schell, AM Uwaga i schizofrenia: zaburzona modulacja odruchu przestrachu. J. Abnorm. Psychol. 1993, 102, 633-641. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
34. Grahl, A .; Greiner, U .; Walla, P. Kształt butelki wywołuje emocje specyficzne dla płci: badanie modulacji odruchu zaskoczenia. Psychologia 2012, 7, 548-554. [Google Scholar] [CrossRef]
35. Geiser, M .; Walla, P. Obiektywne miary emocji podczas wirtualnych spacerów po miejskich sąsiadach-kapturach. Appl. Sci. 2011, 1, 1-11. [Google Scholar] [CrossRef]
36. Walla, P .; Rosser, L .; Scharfenberger, J .; Duregger, C .; Bosshard, S. Własność emocji: różne skutki dla jawnych ocen i ukrytych odpowiedzi. Psychologia 2013, 4, 213-216. [Google Scholar] [CrossRef]
37. Koller, M .; Walla, P. Pomiar afektywnego przetwarzania informacji w systemach informatycznych i badaniach konsumenckich - wprowadzenie modulacji refleksyjnej. W materiałach z 33rd Międzynarodowej Konferencji Systemów Informatycznych, Orlando, FL, USA, 16 – 19 grudzień 2012. [Google Scholar]
38. Walla, P .; Koller, M .; Meier, J. Consumer neuroscience w celu informowania konsumentów - Fizjologiczne metody identyfikacji formowania się postaw związanych z nadmierną konsumpcją i szkodami dla środowiska. Z przodu. Szum. Neurosci. 2014, 8, 304. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
39. Walla, P .; Koller, M. Emotion nie jest tym, co myślisz, że jest: Startle Reflex Modulation (SRM) jako miara afektywnego przetwarzania w Neurols. W wykładzie Uwagi do systemów informacyjnych i organizacji: systemy informacyjne i neuronauka; Springer International Publishing: Cham, Szwajcaria, 2015; Tom 10, str. 181 – 186. [Google Scholar]
40. Koller, M .; Walla, P. W kierunku alternatywnych sposobów mierzenia postaw związanych ze spożyciem: wprowadzenie modulacji odruchu zaskoczenia. J. Agric. Food Ind. Organ. 2015, 13, 83-88. [Google Scholar] [CrossRef]
41. Koukounas, E .; Over, R. Zmiany wielkości reakcji przestrachu mrugania podczas przyzwyczajenia podniecenia seksualnego. Behav. Res. Ther. 2000, 38, 573-584. [Google Scholar] [CrossRef]
42. Jansen, DM; Frijda, NH Modulacja akustycznej reakcji przestraszonej przez wywołany filmem strach i podniecenie seksualne. Psychofizjologia 1994, 31, 565-571. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
43. Ruiz-Padial, E .; Vila, J. Przerażające i seksualne obrazy nieświadomie modulujące odruch wstrząsowy u ludzi. Biol. Psychiatria 2007, 61, 996-1001. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
44. Kunaharan, S .; Walla, P. Clinical Neuroscience - W kierunku lepszego zrozumienia procesów nieświadomych i świadomych zaangażowanych w impulsywne zachowania agresywne i oglądalność pornografii. Psychologia 2014, 5, 1963-1966. [Google Scholar] [CrossRef]
45. Wiederman, MW; Whitley, BE, Jr. Handbook for Conducting Research on Human Sexuality; Lawrence Erlbaum Associates: Mahwah, NJ, USA, 2002. [Google Scholar]
46. Davidson, RJ Siedem grzechów w badaniu emocji: Korekty z afektywnej neurobiologii. Brain Cogn. 2003, 52, 129-132. [Google Scholar] [CrossRef]
47. Koukounas, E .; McCabe, MP Zmienne seksualne i emocjonalne wpływające na odpowiedź seksualną na erotykę: badanie psychofizjologiczne. Łuk. Seks. Behav. 2001, 30, 393-408. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
48. Walla, P .; Brenner, G .; Koller, M. Obiektywne miary emocji związane z postawą marki: nowy sposób kwantyfikacji aspektów związanych z emocjami istotnych dla marketingu. PLoS ONE 2011, 6, e26782. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
49. Walla, P. Nieświadome procesy mózgowe ujawnione przez magnetoencefalografię (MEG). W magnetoencefalografii; InTech: Rijeka, Chorwacja, 2011. [Google Scholar]
50. Winkielman, P .; Berridge, KC Unconscious Emotion. Curr. Reż. Psychol. Sci. 2004, 13, 120-123. [Google Scholar] [CrossRef]
51. Tamietto, M .; de Gelder, B. Neural podstawy nieświadomej percepcji sygnałów emocjonalnych. Nat. Ks. Neurosci. 2010, 11, 697-709. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
52. LimeSurvey: Narzędzie ankiety Open Source / LimeSurvey Project Hamburg, Gemrnay. 2012. Dostępny online: http://www.limesurvey.org (dostęp do 1 – 30 June 2015).
53. Snyder, M. Samokontrola ekspresyjnego zachowania. J. Pers. Soc. Psychol. 1974, 30, 526-537. [Google Scholar] [CrossRef]
54. Harkness, EL; Mullan, B .; Błaszczyński, A. Związek między wykorzystywaniem pornografii a zachowaniami seksualnymi u dorosłych konsumentów: przegląd systematyczny. Cyberpsychol. Behav. Soc. Netw. 2015, 18, 59-71. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
55. Lang, PJ; Bradley, MM; Cuthbert, BN International Affective Picture System (IAPS): Oceny afektywne obrazków i instrukcji obsługi; Raport techniczny A-8; University of Florida: Gainesville, FL, USA, 2008. [Google Scholar]
56. Van Dongen, NNN; Van Strien, JW; Dijkstra, K. Niejawna regulacja emocji w kontekście oglądania dzieł sztuki: dowody ERP w odpowiedzi na przyjemne i nieprzyjemne zdjęcia. Brain Cogn. 2016, 107, 48-54. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
57. Konorski, J. Aktywność integracyjna mózgu: podejście interdyscyplinarne; University of Chicago Press: Chicago, IL, USA, 1967. [Google Scholar]
58. Harper, C .; Hodgins, DC Badanie korelatów problematycznego korzystania z pornografii internetowej wśród studentów. J. Behav. Nałogowiec. 2016, 5, 179-191. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
59. Cuthbert, BN; Schupp, HT; Bradley, MM; Birbaumer, N .; Lang, PJ Potencjały mózgowe w afektywnym przetwarzaniu obrazu: zmienność z autonomicznym pobudzeniem i raportem afektywnym. Biol. Psychol. 2000, 52, 95-111. [Google Scholar] [CrossRef]
60. Harmon-Jones, E .; Gable, PA; Peterson, CK Rola asymetrycznej aktywności kory czołowej w zjawiskach związanych z emocjami: przegląd i aktualizacja. Biol. Psychol. 2010, 84, 451-462. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
61. Hofman, D. Frontalna boczność emocji: przegląd historyczny. Neth. J. Psychol. 2008, 64, 112-118. [Google Scholar] [CrossRef]
62. Hajcak, G .; MacNamara, A .; Olvet, DM Potencjał związany z wydarzeniami, emocje i regulacja emocji: przegląd integracyjny. Dev. Neuropsychol. 2010, 35, 129-155. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
63. Sarlo, M .; Übel, S .; Leutgeb, V .; Schienle, A. Ponowna ocena poznawcza kończy się niepowodzeniem przy próbie zmniejszenia apetycznej wartości żywności: badanie ERP. Biol. Psychol. 2013, 94, 507-512. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
64. Hald, GM Różnice płci w konsumpcji pornografii wśród młodych heteroseksualnych duńskich dorosłych. Łuk. Seks. Behav. 2006, 35, 577-585. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
65. Kalichman, SC; Rompa, D. Skala odczuwania seksualnego i skala kompulsywności seksualnej: ważność i przewidywanie zachowania związanego z ryzykiem HIV. J. Pers. Oszacować. 1995, 65, 586-601. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
66. Kraus, S .; Rosenberg, H. Kwestionariusz pragnienia pornografii: właściwości psychometryczne. Łuk. Seks. Behav. 2014, 43, 451-462. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
67. Hald, GM; Malamuth, NM Samoocenione efekty konsumpcji pornografii. Łuk. Seks. Behav. 2008, 37, 614-625. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
68. Kor, A .; Zilcha-Mano, S .; Fogel, YA; Mikulincer, M .; Reid, RC; Potenza, MN Psychometryczny rozwój skali problematycznej pornografii. Nałogowiec. Behav. 2014, 39, 861-868. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
69. Rugg, MD; Mark, RE; Walla, P .; Schloerscheidt, AM; Brzoza, CS; Allan, K. Dysocjacja neuronalnych korelatów pamięci niejawnej i jawnej. Natura 1998, 392, 595-598. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed