Skutki wielokrotnego narażenia na bodźce seksualne lub niestosujące przemocy na pobudzenie seksualne do obrazów gwałtownych i niezwyczajnych (1984)

Józef Ceniti

Neil M. Malamuth

Abstrakcyjny

Głównym celem tego badania było zbadanie wpływu powtarzającej się ekspozycji na bodźce przemocy seksualnej (SVS) w stosunkowo „naturalistycznych warunkach” na podniecenie seksualne w przypadku gwałtu i bodźców niezwiązanych z gwałtem. Zbadano również efekty powtarzanej ekspozycji przy użyciu erotyki bez przemocy. Sześćdziesiąt dziewięć mężczyzn Ss wzięło udział w badaniu. Przeprowadzono sesję przedekspozycyjną, w której Sbyły narażone na pisane i obrazowe przedstawienia gwałtu i stosunku płciowego za obopólną zgodą. Oparte na Ss' prącia do tych przedstawień, zostały one sklasyfikowane jako zorientowane na Siłę, nie zorientowane na siłę lub niesklasyfikowane. Następnie, Szostali losowo przydzieleni do grup stosujących przemoc seksualną (SVS), osób pozbawionych przemocy seksualnej (SNVS) lub warunków kontrolnych w każdej grupie ukierunkowanej na siłę. Osoby przypisane do warunku SVS były następnie wystawiane na działanie 10 SVS, w tym filmów pełnometrażowych oraz pisemnych i obrazowych przedstawień przez okres 4 tygodni. SOsoby w stanie SNVS były narażone na 10 podobnych prezentacji w mediach przedstawiających wyłącznie czynności seksualne bez przemocy. Ss w warunkach kontrolnych nie były narażone na żadne bodźce podczas tego 4-tygodniowego okresu.

Wkrótce po zakończeniu fazy ekspozycji, Swrócili na sesję laboratoryjną poekspozycyjną, podczas której przedstawiono im cztery obrazy, które były podobne tematycznie do tych z sesji przedekspozycyjnej. Uzyskano wyniki tumescencji prącia i samoopisy podniecenia seksualnego. Wyniki pokazały, że dla zorientowanych na Moc Ss osoby narażone na SVS lub SNVS były mniej pobudzone obrazami gwałtu w sesji poekspozycyjnej niż osoby w warunkach kontrolnych. Podobny wzór wystąpił w przypadku przedstawień bez gwałtu Ss, choć było to znacznie mniej wyraźne. Nie uzyskano żadnych dowodów na podobny wzorzec „nasycenia” ani dla Niezorientowanych na siłę, ani dla Niesklasyfikowanych Ss, z tymi Ss wykazujące brak znaczących różnic między trzema warunkami ekspozycji.

Odkrycia omówiono w kontekście procesów poznawczych, różnic osobowościowych, procesów warunkowania, parametrów bodźców i teorii habituacji reakcji. Omówiono również implikacje społeczne i kliniczne.