- PMID: N31254129
- DOI: 10.1007/s10508-019-01490-3
Ostatni artykuł Hsu i Baileya (2019) w sprawie futrzanej seksualności był szanowany, po pierwsze za zaangażowanie członków furry fandomu (futrzaki w skrócie) w gromadzeniu danych i raportowaniu. Po drugie, należy zauważyć, że pozorny nacisk na seksualność w furry fandomie wynikający z wyników może wynikać z nacisku na seksualność w ogłoszeniu o badaniu. Po trzecie, nie zakładano zoofilii, w wyniku czego udokumentowano, że wśród furry w dużej mierze nie było pociągu seksualnego do prawdziwych zwierząt. Zamiast tego w artykule wprowadzono nowe zjawisko autoantropomorfozoofilii, przykład erotycznej inwersji tożsamości celu (ETII).
Jednak tego rozwoju brakowało w tym prostszym, bardziej ustalone wyjaśnienia nie zostały najpierw zbadane. Biorąc pod uwagę, że „… uczestnicy najczęściej zgłaszali, że stali się furry w kontekście pornografii internetowej przedstawiającej zwierzęta antropomorficzne…”, uwarunkowany fetysz (np. Rachman, 1966) wydaje się najprostszym wyjaśnieniem.