Uwagi: W niniejszym badaniu stwierdzono, że uzależnienia od zachowań seksualnych istnieją i nie można ich zakwalifikować jako zaburzenia obsesyjno-kompulsywne lub kontrolujące impuls.
Am J Drug Alcohol Abuse. 2010 Sep;36(5):254-60. doi: 10.3109/00952990.2010.503823.
PEŁNE BADANIE - PDF
Abstrakcyjny
Potencjalne negatywne konsekwencje, osobisty niepokój, wstyd i wina przedstawione przez pacjentów cierpiących na uzależnienie seksualne wymagają głębszego zrozumienia fenomenologii i psychobiologii tego zaburzenia.
metody: Przegląd bibliograficzny został przeprowadzony przy użyciu baz danych MEDLINE i EBSCO z następującymi słowami kluczowymi: „uzależnienie seksualne”, „hiperseksualność”, „kompulsywne zachowania seksualne”, „uzależnienie behawioralne”, „leczenie” i „uzależnienie”.
Wyniki: Zaproponowano kilka konceptualizacji nadmiernego nieparafilicznego zaburzenia seksualnego w oparciu o modele, odpowiednio, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, zaburzenia kontroli impulsów, niekontrolowanego nadmiernego zaburzenia seksualnego i zaburzenia uzależniającego. Pomimo braku solidnych danych naukowych, wiele elementów klinicznych, takich jak częste zaabsorbowanie tego rodzaju zachowaniem, czas spędzony na czynnościach seksualnych, kontynuacja tego zachowania pomimo jego negatywnych konsekwencji, powtarzające się i nieudane wysiłki na rzecz zmniejszenia zachowanie opowiada się za uzależnieniem. Ponadto występuje duża współwystępowanie nadmiernych zachowań seksualnych i innych zachowań uzależniających.
Wnioski: Fenomenologia nadmiernych nieparafilicznych zaburzeń seksualnych sprzyja jej konceptualizacji jako zachowaniu uzależniającemu, a nie zaburzeniu obsesyjno-kompulsywnemu lub kontroli impulsów. Ponadto ostatnio zaproponowano kryteria, które są dość bliskie kryteriom uzależnień, w przyszłości DSM-V w celu poprawy charakterystyki tego stanu. Wreszcie, kontrolowane badania są uzasadnione w celu ustalenia jasnych wytycznych dotyczących leczenia uzależnienia seksualnego.
;
