Revista Brasileira de Psiquiatria
Wersja do druku ISSN 1516-4446Wersja online ISSN 1809-452X
Rev. Bras. Psiquiatr., Przed drukiem Epub 07 czerwca 2018
http://dx.doi.org/10.1590/1516-4446-2017-2476
ARTYKUŁY
1Ambulatório de Impulso Sexual Excessivo e Prevenção de Desfechos Negativos Associados ao Comportamento Sexual (AISEP), Instituto de Psiquiatria (IPq), Szpital das Clínicas, Faculdade de Medicina, Universidade de São Paulo (USP), São Paulo, SP, Brazylia
2Departamento de Psiquiatria, Faculdade de Medicina, USP, São Paulo, SP, Brazylia
3Center for HIV Educational Studies & Training (CHEST), Nowy Jork, NY, USA
4Wydział Psychologii, Hunter College, City University of New York (CUNY), Nowy Jork, NY, USA
5Program Psychologii Zdrowia i Nauk Klinicznych, The Graduate Center, CUNY, Nowy Jork, NY, USA
ABSTRACT
Cel:
Brakuje badań nad negatywnymi stanami nastroju i zachowaniami związanymi z ryzykiem seksualnym u mężczyzn ze wszystkich orientacji seksualnych, którzy poszukują leczenia nadmiernych zachowań seksualnych (ESB). Naszym celem jest zbadanie kompulsywności seksualnej (SC), lęku, depresji i zachowań związanych z ryzykiem seksualnym w próbnej próbie mężczyzn i kontroli.
metody:
Zarejestrowaliśmy 88 (37 [42%] gej lub biseksualny i 51 [58%] heteroseksualny) ESB pacjentów ambulatoryjnych i 64. Oceny obejmowały Skalę Kompulsywności Seksualnej (SCS), Inwentarz Lęku Becka (BAI), Inwentarz Depresji Becka (BDI) i zachowania związane z ryzykiem seksualnym.
Wyniki:
W porównaniu z grupą kontrolną, ambulatoryjni pacjenci z ESB wykazywali zwiększone SC, lęk i depresję, które były skorelowane. Jeśli chodzi o seks z przypadkowymi partnerami, ambulatoria ESB zgłosiły więcej stosunków seksualnych, większą liczbę partnerów, więcej stosunków analnych i niechroniony stosunek analny. Lęk, depresja i SC były związane z chronionym stosunkiem pochwy z głównym partnerem, podczas gdy były one związane z niechronionym stosunkiem analnym z przypadkowym partnerem. Depresja była związana z niezabezpieczonym stosunkiem pochwy z przypadkowym partnerem. SC bez uprzedzeń przewidywał stosunek analny i zgłaszali go również heteroseksualni pacjenci ambulatoryjni ESB (36%).
Wnioski:
Dane te przyczyniają się do rozwoju tej dziedziny poprzez dostarczanie informacji o mężczyznach o wszystkich orientacjach seksualnych, którzy szukają opieki psychiatrycznej. Związki między tymi czynnikami psychopatologicznymi a zachowaniami związanymi z ryzykiem seksualnym mają wpływ na zdrowie publiczne, lekarzy i badania.
słowa kluczowe: Kompulsywność seksualna; oddziaływać; niepokój; depresja; HIV; zachowania związane z ryzykiem seksualnym
Wprowadzenie
Od 2013, gdy proponowane kryteria diagnostyczne zaburzenia hiperseksualnego nie zostały uwzględnione w DSM-5,1 Coraz więcej badań ma na celu lepsze zbadanie osób, które poszukują leczenia nadmiernych zachowań seksualnych (ESB), próbując przezwyciężyć kontrowersyjne kwestie dotyczące modeli wyjaśniających ESB. Badania wskazują, że główną zmianą u osób z ESB jest impulsywność,2,3 który wspiera kryteria diagnostyczne nadmiernego popędu seksualnego w ICD-10.2,4 Inne badania wykazały, że główne zmiany psychopatologiczne obejmują rozwój przymusu radzenia sobie z lękiem, podobnego do mechanizmu obsesyjno-kompulsyjnego (OCD),5,6 co sprzyja obecnym proponowanym kryteriom diagnostycznym w ICD-11 jako kompulsywnemu zaburzeniu zachowania seksualnego.7 Niektóre dane potwierdzają ideę funkcjonowania ESB podobnie jak uzależnienie,8 co pociąga za sobą zarówno wpływ impulsywności, jak i kompulsywności, sprzyjając kryteriom diagnostycznym uzależnienia seksualnego.9 Nowe kryteria zaburzeń hiperseksualnych zostały skonstruowane na podstawie badań na zwierzętach, w których interakcja zmian metabolizmu monoamin w mózgu i receptorów testosteronu spowodowała hiperaktywację pożądania seksualnego,10 co jest wspierane przez nowe badania.11 Pomimo różnic wszystkie teorie ESB zauważają, że poza prezentowaniem nadmiernych i powtarzających się myśli seksualnych, popędów i zachowań w określonych ramach czasowych, osoby te zgłaszają cierpienie z powodu objawów i doświadczają negatywnych skutków w głównych obszarach życia, takich jak jako praca, zdrowie i relacje.
Ze względu na swoją impulsywność i aspekty utraty kontroli,12 ESB uznano za prognostyk ryzykownych zachowań seksualnych w różnych populacjach w Stanach Zjednoczonych, zwłaszcza wśród mężczyzn homoseksualnych i biseksualnych.13,14 Konkretnie, badania te zidentyfikowały związki między kompulsywnością seksualną (SC) a licznymi negatywnymi skutkami seksualnymi, takimi jak bezbronny seks analny z wieloma przypadkowymi partnerami, większa częstość występowania ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) i innych zakażeń przenoszonych drogą płciową (STI),15,16 i świadomie poszukuję bezbłędnego seksu analnego.17 Jednak w tych badaniach oceniano objawy SC u szerokich populacji osób, a nie w próbkach poszukujących leczenia.
Dla niektórych osób z ESB ich zachowania seksualne nie dotyczą partnerów seksualnych, ale skupiają się na nadmiernej masturbacji i / lub wykorzystywaniu pornografii. Jednak zazwyczaj ponad połowa osób z ESB zgłasza problemy związane z kompulsywnym seksem z przypadkowymi partnerami18 w jednym z badań mężczyzn homoseksualnych i biseksualnych z SC, 92% stwierdził, że seks z przypadkowymi partnerami był poza ich kontrolą.19 Osoby z ESB, które angażują się w wielokrotne przypadkowe spotkania seksualne za zgodą dorosłych, są najbardziej narażone na najcięższą chorobowość i śmiertelność związaną z ESB, czyli przenoszenie chorób przenoszonych drogą płciową, w tym HIV.17,20,21 Badania w Stanach Zjednoczonych wykazały, że wyższe wyniki w powszechnie stosowanej metodzie ESB, Skali Seksualnej Kompulsywności (SCS), przewidują seks z bardziej przypadkowymi partnerami, większe podejmowanie ryzykownych zachowań (np. Niskie zużycie prezerwatyw i seks analny), i nabywanie STI.3,22 Niestety, brakuje danych na temat powiązań między ESB a zachowaniami seksualnymi u prostych mężczyzn.13,23 Niewielkie istniejące dane nie obejmowały prób poszukiwania leczenia osób z ESB i przedstawiały bardzo ograniczone opisy.
Negatywne stany nastroju, szczególnie nastroje lękowe i depresyjne, były związane z ESB.24 Zachowania takie jak spotkania z wieloma przypadkowymi partnerami seksualnymi i zwiększona masturbacja odnotowano u mężczyzn cierpiących na te negatywne stany nastroju.25 Uważa się, że takie negatywne nastroje państwowe służą jako wyzwalacze dla ESB26 i może ułatwić więcej epizodów seksu bez prezerwatywy, zwiększając ryzyko zarażenia się HIV i chorobami przenoszonymi drogą płciową. Jednak inni badacze odkryli, że tylko mniejszość (15-25%) osób zgłasza zwiększone zachowania seksualne, gdy doświadcza lęku lub depresji.27
Niektóre dane sugerują, że doświadczanie lęku, depresji lub złości może mieć negatywny wpływ na podejmowanie decyzji seksualnych.28 I odwrotnie, inne badania wykazały, że niektóre osoby doświadczające negatywnych stanów nastroju mogą podejmować decyzje o uniknięciu ryzyka.29 Jeśli chodzi o podejmowanie ryzyka seksualnego, dane te sugerowałyby, że osoby doświadczające depresji lub lęku rzadziej podejmowałyby zachowania związane z ryzykiem seksualnym. Jednak Mustanski28 stwierdzili, że wzrost niepokoju był związany z większym ryzykiem seksualnym u niektórych homoseksualistów i mężczyzn biseksualnych i postawił hipotezę, że składniki pobudzenia lękowego mogą być powiązane z uczuciami podniecenia, które mogą nasilać ryzykowne zachowania.
Podczas gdy w Stanach Zjednoczonych przeprowadzono odpowiednie badania na temat ESB, dane empiryczne dotyczące ESB w Brazylii i innych częściach świata są bardzo ograniczone, co zagraża uogólnieniu wiedzy, ponieważ zachowania seksualne są związane z różnicami kulturowymi. Istnieje szczególny brak badań dotyczących wpływu ESB i negatywnego nastroju na zachowania związane z ryzykiem HIV w próbkach poszukujących leczenia.
Celem niniejszego badania było zbadanie ESB, lęku, depresji i zachowań związanych z ryzykiem seksualnym wśród pacjentów ambulatoryjnych i kontrolnych ESB w stolicy stanu São Paulo w Brazylii. Opierając się na dowodach ze Stanów Zjednoczonych, wysunęliśmy hipotezę, że osoby z ESB będą prezentować zwiększone nasilenie lęku i depresji oraz zgłaszać więcej zachowań ryzykownych seksualnie niż kontrole. Postawiliśmy także hipotezę, że nasilenie lęku, depresji i ESB byłoby pozytywnie związane z zachowaniami związanymi z ryzykiem seksualnym.
Metoda wykonania
Uczestnicy i procedury
Niniejszy artykuł przedstawia dane z badania przeprowadzonego w Ambulatório de Impulso Sexual Excessivo e Prevenção de Desfechos Negativos Associados ao Comportamento Sexual (AISEP), Instituto de Psiquiatria (IPq), Hospital das Clínicas, Faculdade de Medicina, Universidade de São Paulo (USP) . Uczestnicy byli rekrutowani za pośrednictwem reklam w instytucji i społeczności lokalnej za pośrednictwem kilku mediów, takich jak radio, czasopisma i czasopisma. Pierwsza fala rekrutacji skierowana była do uczestników z objawami ESB, a ci, którzy szukali leczenia dla ESB, kwalifikowali się do badania, jeśli zostali sklasyfikowani jako mający nadmierny popęd seksualny oparty na kryterium F10 ICD-52.7, co oznacza, że skarżą się na nadmierne seksualne napęd, który często prowadzi do ESB,4 i uzależnienie od seksu w oparciu o kryteria Goodmana, co oznacza, że istnieje nieprzystosowalna ESB prowadząca do upośledzenia klinicznego lub dystresu objawiająca się w tym samym okresie 12-miesięcy przez trzy lub więcej z następujących: tolerancja (nasilające się zachowania seksualne); wycofanie (objawy fizyczne i / lub psychiczne, takie jak doświadczanie abstynencji); częste zachowania seksualne; nieudana kontrola; marnowanie czasu na przygotowanie do aktywności seksualnej; zmniejszona aktywność społeczna lub zawodowa; i kontynuacja pomimo negatywnych wyników.9 Druga fala rekrutacji skierowana do uczestników bez objawów ESB. Osoby, które ubiegały się o udział w kontrolach, kwalifikowały się, jeśli nie spełniały kryteriów nadmiernego popędu seksualnego w oparciu o kryterium ICD-10 F52.7 lub uzależnienia od seksu na podstawie kryteriów Goodmana. Ponadto uczestnicy musieli być w wieku 18 lub starszym, umiejący czytać i pisać, i musieli mieszkać w Brazylii przez ostatnie 10 lat. Kryteria wykluczenia do badania obejmowały diagnozę dowolnego z następujących zaburzeń: parafilii (ICD-10 F65), zaburzeń tożsamości płciowej (ICD-10 F64), schizofrenii, schizotypowych i urojeniowych (ICD-10 F20-F29), obecnie maniakalnych lub epizod hipomanii (F 30.0, F31.0 i F 31.1, F 31.2) i inne zaburzenia psychiczne spowodowane dysfunkcją mózgu lub urazem lub chorobą fizyczną (ICD-10 F0.6).
Łącznie osoby 204 odpowiedziały na reklamy badawcze podczas pierwszej fali, a 130 przyszedł na rozmowę kwalifikacyjną. Spośród nich 114 mężczyzn i kobiet 10 uznano za kwalifikujące się i zostali włączeni do badania, ale mężczyźni 26 nie ukończyli wszystkich ocen z różnych powodów, w tym przeprowadzki do innego miasta, poszukiwania leczenia dla innego schorzenia współistniejącego, lub trudności ze zrozumieniem środków samorealizacji. Łącznie osoby 121 chciały wziąć udział w kontroli, a 78 przyszedł na przesłuchany wywiad. Jednak pięć z nich spełniało kryteria nadmiernego popędu seksualnego i uzależnienia seksualnego i zostało wykluczonych z próby kontrolnej. Pozostali kandydaci 73, mężczyźni 64 i dziewięć kobiet, zostali uznani za kwalifikujących się jako kontrolni i zostali włączeni do badania. W tym artykule przedstawiamy dane od mężczyzn 88, którzy spełnili kryteria nadmiernego popędu seksualnego i uzależnienia seksualnego, których nazwiemy pacjentami ambulatoryjnymi ESB, oraz mężczyznami 64, którzy nie spełnili kryteriów nadmiernego popędu seksualnego i uzależnienia seksualnego, których będziemy kontrola połączeń. Wszystkie oceny zostały zakończone od października 2010 do listopada 2011.
Wszyscy uczestnicy wyrazili świadomą zgodę i przeprowadzili jednorazową ocenę 2-godzinną, która składała się ze standardowych środków samo-odpowiedzi i oceny psychiatrycznej. Uczestnicy ukończyli działania samodzielnie, korzystając z wersji papierowej i ołówkowej. Asystenci naukowi przedstawili przegląd miar samoopisowych i zgromadzonych danych socjodemograficznych. Psychiatra przeprowadził wywiad kliniczny w celu zbadania kryteriów kwalifikowalności. Kontrole otrzymały wsparcie finansowe na transport. Leczenie oferowano osobom z ESB. Badanie to zostało zweryfikowane i zatwierdzone przez komisję etyczną szpitala das Clínicas, Faculdade de Medicina, USP.
Środki
Uczestnicy zostali poproszeni o podanie wieku, płci, legalnego stanu cywilnego, rasy, lat nauki, zatrudnienia, miesięcznego dochodu rodziny, orientacji seksualnej i statusu serologicznego HIV.
Środek nadmiernego zachowania seksualnego (ESB)
SCS został opracowany w celu oceny trendów powtarzających się poznań seksualnych i kompulsywności.30 Skala składa się ze stwierdzeń 10 (np. „Moje seksualne myśli i zachowania powodują problemy w moim życiu”), które są oceniane w czteropunktowej skali od 1 = wcale nie tak jak ja, do 4 = bardzo podobnie do mnie. Jest to powszechnie stosowana miara ESB. Wykazano, że wersja brazylijska ma dobrą niezawodność (alfa Cronbacha 0.95).31
Środki psychopatologiczne
Portugalska wersja Inwentaryzacji Lęku Becka (BAI) została zatwierdzona do użytku w Brazylii32 i okazało się, że jest wiarygodny (alfa Cronbacha = 0.76). Jest to skala zgłoszona przez 21 w celu pomiaru nasilenia objawów lęku za pomocą następującej czteropunktowej skali odpowiedzi: 0 = absolutnie nie, 1 = lekki, 2 = umiarkowany i 3 = poważnie. Portugalska wersja inwentaryzacji depresji Becka (BDI) została zatwierdzona do użytku w Brazylii (alfa Cronbacha = 0.81)33 Jest to skala zgłoszona przez 21 w celu pomiaru nasilenia objawów depresyjnych, takich jak łagodne, umiarkowane i ciężkie.
Zachowanie związane z ryzykiem seksualnym
Ocena ryzyka zachowań seksualnych została opracowana przez pierwszego autora tego artykułu na podstawie wcześniejszych badań34,35 zbieranie informacji na temat zachowań seksualnych z głównymi i przypadkowymi partnerami, w tym miesięczna częstotliwość stosunków odbytu i pochwy, stosowanie prezerwatyw i liczba przypadkowych partnerów. Ocena ryzyka zachowań seksualnych została zaprojektowana jako kwestionariusz samooceny w celu oceny zachowań związanych z ryzykiem seksualnym w poprzednich sześciu miesiącach. Kwestionariusz ten był pilotowany z osobami 20 w celu sprawdzenia zagadnień semantycznych i treści oraz miał alfa Cronbacha 83.35%. Obejmowały one również dodatkowe elementy dotyczące uprawiania seksu pod wpływem alkoholu i narkotyków.
Analiza statystyczna
Analizy statystyczne przeprowadzono przy użyciu STATA wersja 10 z poziomem istotności p <0.05. Statystyki opisowe przedstawiono jako proporcje dla zmiennych kategorialnych oraz średnie i odchylenia standardowe dla zmiennych ciągłych. Porównania grup przeprowadzono za pomocą testów chi-kwadrat lub ilorazów szans i 95% przedziału ufności (95% CI) dla zmiennych kategorialnych, oraz t-testy dla zmiennych ciągłych.
Aby przetestować naszą pierwszą hipotezę, że pacjenci ambulatoryjni ESB będą zgłaszać zwiększone nasilenie lęku i depresji oraz więcej zachowań związanych z ryzykiem seksualnym niż kontrolni, zbadaliśmy różnice w cechach uczestników, lęku, depresji i punktacji SC oraz zachowaniach seksualnych między pacjentami ambulatoryjnymi i kontrolnymi. Aby przetestować naszą drugą hipotezę, że nasilenie lęku, depresji i SC będzie dodatnio związane z zachowaniami związanymi z ryzykiem seksualnym, przeprowadziliśmy dwuwymiarową analizę statystyczną, a następnie modele regresji logistycznej w celu zbadania względnego udziału negatywnych stanów nastroju (lęk, depresja ) i SC na zachowania związane z ryzykiem seksualnym, a mianowicie: 1) bezkonny stosunek analny z głównym partnerem; 2) stosunek bez pochwy z głównym partnerem; 3) bezwarunkowy stosunek analny z przypadkowym partnerem; i 4) stosunek bez pochwy z bezdomnym partnerem. Wszystkie modele zostały dostosowane do wieku, rasy, stanu cywilnego, orientacji seksualnej i statusu serologicznego.
Efekt
Charakterystyka uczestników jest przedstawiona w Tabela 1. Pacjenci ambulatoryjni ESB byli znacznie starsi niż kontrolni (t(150) = 2.53; p = 0.006). Wiek pacjentów ambulatoryjnych ESB wahał się między latami 21 i 66, a wiek kontroli wahał się między latami 18 i 59. Więcej pacjentów ambulatoryjnych z ESB niż z grupy kontrolnej było rasy białej (χ2(2) = 8.20; p = 0.01). Jeśli chodzi o tożsamość seksualną, więcej pacjentów ambulatoryjnych z ESB zgłosiło bycie homoseksualistą lub biseksualistą niż kontrola (χ2(1) = 12.10; p = 0.001) i zatrudniono więcej pacjentów ambulatoryjnych z ESB (χ2(2) = 16.66; p <0.001). Występowała marginalna różnica w stanie cywilnym między pacjentami leczonymi ambulatoryjnie a grupą kontrolną, przy czym pacjenci ambulatoryjni z ESB byli bardziej skłonni do zawarcia małżeństwa (χ2(2) = 4.64; p <0.09).
Tabela 1 Dane socjodemograficzne 88 mężczyzn leczonych ambulatoryjnie z ESB i 64 mężczyzn z grupy kontrolnej w São Paulo w Brazylii
| Ambulatoria ESB (n = 88) | Kontrole (n = 64) | Razem (n = 152) | χ2/t Statystyka testowa | |
|---|---|---|---|---|
| Wyścig | ||||
| Biali | 70 (79.5) | 38 (59.4) | 108 (71.1) | |
| Potomkowie afrykańscy | 16 (18.2) | 25 (39.1) | 41 (27.0) | |
| Inne | 2 (2.3) | 1 (1.6) | 3 (2.0) | 8.20* |
| Stan cywilny prawny | ||||
| Żonaty | 38 (43.2) | 17 (26.6) | 55 (36.2) | |
| Jedna | 42 (47.7) | 41 (64.1) | 83 (54.6) | |
| Rozwiedziony | 9 (9.1) | 6 (9.4) | 15 (9.87) | 4.64† |
| orientacja seksualna | ||||
| Gej i biseksualista | 37 (42.1) | 10 (15.0) | 47 (30.9) | |
| Heteroseksualny | 51 (58.0) | 54 (84.4) | 105 (69.1) | 12.10‡ |
| Status zatrudnienia | ||||
| Bezrobotny | 14 (15.9) | 1 (1.6) | 15 (9.9) | |
| Zatrudniony | 69 (78.4) | 48 (75.0) | 117 (77.0) | |
| student | 5 (5.7) | 15 (23.4) | 20 (13.2) | 16.66‡ |
| Zgłoszony status serologiczny | ||||
| Autor nieznany | 15 (17.0) | 13 (20.3) | 28 (18.4) | |
| Negatywne | 64 (72.7) | 48 (75.0) | 112 (73.7) | |
| Pozytywy | 9 (10.2) | 3 (4.7) | 12 (7.9) | 0.43 |
| Wiek, średnia (SD) | 38.17 (8.91) | 33.98 (11.41) | 36.40 (10.21) | 2.53* |
| Lata edukacji, średnia (SD) | 14.20 (4.18) | 13.47 (4.02) | 13.89 (4.12) | 1.09 |
| Miesięczny dochód (R $), mediana (95% CI)§ | 3,000 (2,500-3,942) | 3,000 (2,700-4,000) | 3,000 (3,000-3,800) | 0.90 |
| Kompulsywność seksualna, średnia (SD) | 31.93 (5.02) | 15.44 (5.44) | 24.99 (9.67) | 19.30‡ |
| Lęk, średnia (SD) | 13.43 (9.98) | 6.48 (8.42) | 10.51 (9.94) | 4.52‡ |
| Depresja, średnia (SD) | 16.51 (8.60) | 6.21 (5.66) | 12.18 (9.06) | 8.88‡ |
Dane przedstawione jako n (%), chyba że określono inaczej.
95% CI = 95% przedział ufności; ESB = nadmierne zachowania seksualne; SD = odchylenie standardowe.
*p <0.05;
†p <0.10;
‡p <0.001.
§Mann Whitney U test.
Pacjenci ambulatoryjni ESB mieli wyższe SC (t(150) = 19.30; p <0.001), niepokój (t(150) = 4.51; p <0.001) i wyniki depresji (t(149) = 8.88; p <0.001) niż w grupie kontrolnej. Stwierdziliśmy istotne korelacje między SC a depresją (pacjenci ambulatoryjni ESB: r = 0.38; p <0.001; kontrole: r = 0.25; p = 0.04), SC a lękiem (pacjenci ambulatoryjni ESB: r = 0.27; p = 0.01; kontrole: r = 0.33; p = 0.007) oraz depresję i lęk (pacjenci ambulatoryjni ESB: r = 0.66; p <0.001; kontrole: r = 0.70; p <0.001).
Porównania pomiędzy pacjentami ambulatoryjnymi z ESB a kontrolami zachowań seksualnych w poprzednich sześciu miesiącach przedstawiono w Tabela 2. Pacjenci ambulatoryjni ESB mieli większe szanse na uprawianie seksu pod wpływem narkotyków niż kontrolni. Grupa kontrolna zgłosiła więcej zachowań seksualnych z głównymi partnerami, większy stosunek pochwowy z głównymi partnerami i bardziej niezabezpieczony stosunek pochwowy z głównymi partnerami. Pacjenci ambulatoryjni ESB zgłaszali więcej kontaktów seksualnych z przypadkowymi partnerami i większą liczbą przypadkowych partnerów. Pacjenci ambulatoryjni ESB zgłaszali znacznie więcej kontaktów analnych z przypadkowymi partnerami i stosowali z nimi niechroniony stosunek analny. Spośród osób, które zgłosiły bezwarunkowy stosunek analny z przypadkowymi partnerami (n = 28), 18 (64%) samozidentyfikował się jako homoseksualista lub biseksualista, podczas gdy 10 (36%) samodzielnie identyfikował się jako prosty. Tabela 3 pokazuje rozkład zachowań seksualnych pacjentów ambulatoryjnych ESB w zależności od orientacji seksualnej. Jeśli chodzi o stosunki seksualne z głównymi partnerami, osoby, które same zidentyfikowały się jako heteroseksualne, zgłosiły więcej współżycia seksualnego, stosunku pochwowego i niezabezpieczonego stosunku pochwowego. Jeśli chodzi o stosunki seksualne z przypadkowymi partnerami, osoby, które same zidentyfikowały się jako heteroseksualne, zgłosiły większy stosunek pochwowy i niezabezpieczony stosunek pochwowy, podczas gdy osoby, które same zidentyfikowały się jako homoseksualne lub biseksualne, przedstawiały wyższą średnią liczbę przypadkowych partnerów i zgłaszały więcej stosunków analnych.
Tabela 2 Zachowania seksualne 88 pacjentów ambulatoryjnych ESB i 64 kontrolnych, São Paulo, Brazylia
| Ambulatoria ESB (n = 88) | Kontrole (n = 64) | OR | 95% CI | Wartość p | |
|---|---|---|---|---|---|
| Stosunek seksualny w ciągu ostatnich sześciu miesięcy | 74 (84.1) | 50 (78.1) | 1.48 | 0.65-3.37 | 0.350 |
| Stosunek seksualny z głównym partnerem w ciągu ostatnich sześciu miesięcy | 39 (44.3) | 43 (67.2) | 0.39 | 0.20-0.76 | 0.006 |
| Stosunek pochwowy z głównym partnerem | 32 (36.4) | 39 (60.9) | 0.37 | 0.19-0.71 | 0.003 |
| Rzadkie stosowanie prezerwatyw podczas stosunku pochwowego z głównymi partnerami | 26 (29.6) | 29 (45.3) | 0.51 | 0.26-0.99 | 0.047 |
| Stosunek analny z głównym partnerem | 21 (23.9) | 17 (26.6) | 0.87 | 0.41-1.82 | 0.710 |
| Rzadkie stosowanie prezerwatyw podczas stosunku analnego z głównymi partnerami | 14 (15.9) | 10 (15.6) | 1.02 | 0.42-2.47 | 0.960 |
| Seks z nieformalnym partnerem w ciągu ostatnich sześciu miesięcy | 62 (70.5) | 22 (34.4) | 4.55 | 2.28-9.07 | <0.001 |
| Liczba przypadkowych partnerów seksualnych w ciągu ostatnich sześciu miesięcy, średnia (SD) | 12.63 (27.98) | 0.86 (1.76) | t (150) = -3.36 | 0.001 | |
| 0 | 26 (29.6) | 42 (65.6) | 1 | ||
| 1 | 10 (11.4) | 12 (18.8) | 1.35 | 0.51-3.56 | 0.550 |
| 2 lub więcej | 52 (59.1) | 10 (15.6) | 8.4 | 3.64-19.36 | <0.001 |
| Stosunek pochwowy z przypadkowym partnerem | 35 (39.8) | 18 (28.1) | 1.69 | 0.84-3.37 | 0.140 |
| Rzadkie stosowanie prezerwatyw podczas stosunku pochwowego z przypadkowymi partnerami | 23 (26.1) | 12 (18.8) | 0.62 | 0.70-3.37 | 0.290 |
| Seks analny z nieformalnym partnerem | 46 (52.3) | 17 (26.6) | 3.03 | 1.51-6.07 | 0.020 |
| Rzadkie stosowanie prezerwatyw podczas stosunku analnego z przypadkowymi partnerami | 28 (31.8) | 9 (14.1) | 2.85 | 1.24-6.58 | 0.010 |
| Seks pod wpływem alkoholu | |||||
| Nie | 55 (63.2) | 38 (59.4) | 1 | ||
| czasami | 29 (32.9) | 25 (39.1) | 0.76 | 0.39-1.50 | 0.440 |
| Często | 4 (4.6) | 1 (1.6) | 1.14 | 0.58-2.21 | 0.700 |
| Seks pod wpływem narkotyków | |||||
| Nie | 74 (84.1) | 63 (98.4) | 1 | ||
| czasami | 11 (12.8) | 1 (1.6) | 9.00 | 1.07-75.27 | 0.010 |
| Często | 3 (3.5) | 0 | - |
Dane przedstawione jako n (%), chyba że określono inaczej.
95% CI = 95% przedział ufności; ESB = nadmierne zachowania seksualne; OR = iloraz szans.
Rzadkie stosowanie prezerwatyw oznacza używanie prezerwatyw w 0-75% przypadków.
Tabela 3 Zachowania seksualne 37 gejów / biseksualistów i 51 heteroseksualnych pacjentów ambulatoryjnych ESB, São Paulo, Brazylia
| Gay / biseksualista | Heteroseksualny | Wartość p | |
|---|---|---|---|
| Stosunek seksualny w ciągu ostatnich sześciu miesięcy | 31 (83.8) | 43 (84.3) | 0.950 |
| Stosunek seksualny z głównym partnerem w ciągu ostatnich sześciu miesięcy | 8 (21.6) | 31 (60.8) | <0.001 |
| Stosunek pochwowy z głównym partnerem | 2 (5.4) | 30 (58.8) | <0.001 |
| Rzadkie stosowanie prezerwatyw podczas stosunku pochwowego z głównymi partnerami | 1 (2.7) | 25 (49) | <0.001 |
| Stosunek analny z głównym partnerem | 8 (21.6) | 13 (25.5) | 0.670 |
| Rzadkie stosowanie prezerwatyw podczas stosunku analnego z głównymi partnerami | 6 (16.2) | 8 (15.7) | 0.950 |
| Seks z nieformalnym partnerem w ciągu ostatnich sześciu miesięcy | 31 (83.8) | 31 (60.8) | 0.020 |
| Liczba przypadkowych partnerów seksualnych w ciągu ostatnich sześciu miesięcy, średnia (SD) | 23.8 (39.5) | 4.5 (8.9) | 0.006 |
| Stosunek pochwowy z przypadkowym partnerem | 6 (16.2) | 29 (56.9) | <0.001 |
| Rzadkie stosowanie prezerwatyw podczas stosunku pochwowego z przypadkowymi partnerami | 4 (10.8) | 19 (37.6) | 0.007 |
| Seks analny z nieformalnym partnerem | 29 (78.4) | 17 (33.3) | <0.001 |
| Rzadkie stosowanie prezerwatyw podczas stosunku analnego z przypadkowymi partnerami | 18 (48.7) | 10 (19.6) | 0.004 |
Dane przedstawione jako n (%), chyba że określono inaczej.
ESB = nadmierne zachowania seksualne.
Rzadkie stosowanie prezerwatyw oznacza używanie prezerwatyw w 0-75% przypadków.
Rysunek 1 pokazuje inny wzór punktacji dla zmiennych psychopatologicznych i relacji seksualnych z głównymi i przypadkowymi partnerami. Osoby zgłaszające rzadkie używanie prezerwatyw z głównymi partnerami prezentowały niższe wyniki psychopatologiczne niż osoby zgłaszające częste stosowanie prezerwatyw. I odwrotnie, osoby zgłaszające rzadkie używanie prezerwatyw u przypadkowych partnerów prezentowały wyższe wyniki psychopatologiczne niż osoby zgłaszające częste używanie prezerwatyw.
Rysunek 1 Stosowanie prezerwatyw u głównych i przypadkowych partnerów wśród pacjentów ambulatoryjnych i grupy kontrolnej z nadmiernymi zachowaniami seksualnymi (ESB) (n = 152). Odp .: stosowanie prezerwatyw podczas stosunku pochwowego z głównym partnerem. Osoby zgłaszające rzadkie stosowanie prezerwatyw miały zmniejszoną depresję (średnia [M] = 9.3; odchylenie standardowe [SD] = 7.5 vs. 13.8; SD = 9.5) (t[134.5] = 3.2; p = 0.001) i wyniki lękowe (M = 8.0; SD = 9.3 vs. M = 11.9; SD = 10.0) (t[150] = 2.4; p = 0.02); B: stosowanie prezerwatyw w stosunku analnym z głównym partnerem; C: stosowanie prezerwatyw w stosunku waginalnym z przypadkowym partnerem. Osoby zgłaszające rzadkie stosowanie prezerwatyw przedstawiały zwiększone wyniki depresji (M = 14.8; SD = 9.0 vs. 11.4; SD = 9.0) (t[150] = -2.0; p = 0.05); D: stosowanie prezerwatyw w stosunku analnym z przypadkowym partnerem. Osoby zgłaszające rzadkie stosowanie prezerwatyw prezentowały zwiększoną kompulsywność seksualną (SC) (M = 29.8; SD = 9.8 vs. 23.5; SD = 9.5) (t[150] = -3.6; p <0.001), depresja (M = 17.6; SD = 8.9 vs. M = 10.4; SD = 8.4) (t[150] = -4.4; p <0.001) i lęku (M = 15.4; SD = 10.6 vs. M = 8.9; SD = 9.2) (t[150] = -3.6; p <0.001). Nie zaobserwowano statystycznie istotnej różnicy w SC w grupie A, w jakimkolwiek problemie psychopatologicznym w B, ani w lęku i SC w C. Częstość oznacza 76–100% przypadków. Rzadko oznacza 0-75% przypadków.
Modele regresji logistycznej zachowań ryzykownych seksualnie przedstawiono w Tabela 4. Wykazano, że SC jest niezależnym predyktorem niezabezpieczonego stosunku analnego z przypadkowymi partnerami po uwzględnieniu wieku, rasy, prawnego stanu cywilnego, orientacji seksualnej i statusu serologicznego. Każdy jednopunktowy wzrost SC zwiększał prawdopodobieństwo bezwarunkowego stosunku analnego z przypadkowymi partnerami przez 7%.
Tabela 4 Modele regresji logistycznej stosowania prezerwatyw podczas stosunku płciowego przez włączonych pacjentów ambulatoryjnych i kontroli nadmiernych zachowań seksualnych (ESB) (n = 152), São Paulo, Brazylia
| Model użycia prezerwatywy w stosunku waginalnym z głównym partnerem | Model użycia prezerwatywy w stosunku analnym z głównym partnerem | Model użycia prezerwatywy w stosunku waginalnym z nieformalnym partnerem | Model użycia prezerwatywy w stosunku analnym z nieformalnym partnerem | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Częsty* | Nieczęsty | Częsty* | Nieczęsty | Częsty* | Nieczęsty | Częsty* | Nieczęsty | |
| Kompulsywność seksualna | ||||||||
| OR | Numer Referencyjny | 1.00 | Numer Referencyjny | 1.04 | Numer Referencyjny | 0.98 | Numer Referencyjny | 1.07† |
| 95% CI | - | 0.94-1.06 | - | 0.98-1.11 | - | 0.91-1.05 | - | 1.01-1.14 |
| Depresja | ||||||||
| OR | Numer Referencyjny | 0.95 | Numer Referencyjny | 0.90† | Numer Referencyjny | 1.03 | Numer Referencyjny | 1.05 |
| 95% CI | - | 0.87-1.03 | - | 0.81-1.00 | - | 0.93-1.15 | - | 0.97-1.13 |
| Poczucie niepokoju | ||||||||
| OR | Numer Referencyjny | 1.00 | Numer Referencyjny | 1.03 | Numer Referencyjny | 1.00 | Numer Referencyjny | 1.02 |
| 95% CI | - | 0.95-1.07 | - | 0.96-1.11 | - | 0.92-1.09 | - | 0.96-1.08 |
95% CI = 95% przedział ufności; OR = iloraz szans.
*76-100%.
†p <0.05.
Wszystkie modele zostały dostosowane do wieku, rasy, stanu cywilnego, orientacji seksualnej i statusu serologicznego.
Dyskusja
Można wyróżnić dwa rodzaje zachowań związanych z ryzykiem seksualnym. Po pierwsze, w odniesieniu do seksu z głównym partnerem, kontrole zgłaszały wyższe częstotliwości stosunku pochwowego, z których większość była stosunkiem niezabezpieczonym. Było tak prawdopodobnie dlatego, że w próbce kontrolnej jest więcej prostych mężczyzn, którzy uprawiają seks ze swoim partnerem bez prezerwatyw, co jest powszechne w kontekście długoterminowych stabilnych związków. Po drugie, w odniesieniu do seksu z przypadkowymi partnerami ambulatoria ESB zgłosili więcej przypadkowych partnerów, wyższe częstotliwości stosunków seksualnych z przypadkowymi partnerami, wyższe częstotliwości stosunku analnego i wyższe częstotliwości bezbożnego stosunku analnego niż kontrole. Ta kombinacja jest niepokojąca ze względu na ryzyko chorób przenoszonych drogą płciową i przenoszenia HIV. Metaanaliza dokonała przeglądu roli stosunku analnego w transmisji HIV i doszła do wniosku, że stosunek analny jest praktyką wysokiego ryzyka transmisji HIV nawet podczas wysoce aktywnej terapii przeciwretrowirusowej.36 Co więcej, odkryli, że coraz więcej heteroseksualistów angażuje się w stosunek analny przy niskich wskaźnikach używania prezerwatyw,36 co jest zgodne z naszymi danymi, w których 36% uczestników ESB, którzy zgłosili stosunek bezbronny analny z przypadkowymi partnerami, było prostymi mężczyznami. Skupiając się na zachowaniach seksualnych pacjentów ambulatoryjnych z ESB, zaobserwowaliśmy również odpowiedni odsetek mężczyzn heteroseksualnych angażujących się w stosunek analny i bezkonsekwentny stosunek analny z głównymi partnerami.
Należy podkreślić, że 16% pacjentów ambulatoryjnych z ESB i 22% z grup kontrolnych nie zaangażował się w stosunek seksualny z partnerami w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Dlatego analiza zachowań związanych z ryzykiem seksualnym nie uwzględniała całej próby i mogła zagrozić jej mocy statystycznej w celu wykrycia różnic. Jest prawdopodobne, że jest to powód, dla którego nie było statystycznie istotnych różnic między porównaniami między grupami pod względem częstości współżycia pochwowego i bezkoniecznego stosunku pochwowego z przypadkowymi partnerami, nawet jeśli ambulatoryjni ESB, szczególnie mężczyźni, zgłaszali więcej tych zachowań niż kontrole.
Inny wzór manifestacji psychopatologicznej wyłonił się z analizy zachowań związanych z ryzykiem seksualnym z głównymi i przypadkowymi partnerami. Bardzo niepokojące jest to, że osoby zgłaszające rzadkie stosowanie prezerwatyw u przypadkowych partnerów prezentowały wyższe wyniki psychopatologiczne, zwłaszcza podczas stosunku analnego. Wyniki te są zgodne z wynikami badań, które wskazują na bezpośredni wpływ afektu (depresja, lęk)28,37 i SC17,30 na zachowania związane z ryzykiem HIV. W związku z tym niepokój może być związany z podejmowaniem ryzyka seksualnego, szczególnie przy rozważaniu teorii transferu lęku, w której lęk i pobudzenie seksualne mają pewne składniki, a niektóre osoby aktywują podniecenie seksualne, aby złagodzić objawy lękowe,38 staje się więc bardziej podatny na podejmowanie ryzyka seksualnego.28 Depresja może również przyczyniać się do aktywacji zachowań seksualnych,25 co z kolei jest szczególnie widoczne, gdy występuje jednocześnie z wyższym SC.39 Ponadto w kilku badaniach odnotowano zwiększoną aktywację zachowań seksualnych u osób z ESB,40 który jest silnie skorelowany z SC. Osoby wykazujące większą aktywację seksualną zachowań seksualnych zwykle podejmują większe ryzyko związane z transmisją HIV.26,28 W związku z tym SC wydaje się mieć szczególny wpływ na zachowania związane z ryzykiem seksualnym, ponieważ przewidywało w naszym badaniu stosunek bezbakteryjny z przypadkowymi partnerami. Depresja i lęk nie utrzymywały związku z zachowaniem ryzyka w regresji logistycznej. Może to być spowodowane tym, że są one skorelowane z SC i mogą odgrywać pośrednią rolę w zachowaniach związanych z ryzykiem seksualnym, na przykład zwiększając ciężkość SC. Nasze dane zgadzają się z poprzednimi badaniami populacyjnymi mężczyzn, którzy uprawiają seks z mężczyznami (MSM)17 oraz z badań klinicznych nad HIV,21 gdzie SC przewidział ryzykowne zachowania seksualne.
Nasze dane mają wpływ na zdrowie publiczne, lekarzy i badania. Korelacja między lękiem, depresją i SC a ich związkami z bezbronnym stosunkiem analnym z przypadkowymi partnerami potwierdza ostatnie badania sugerujące, że zachowania związane z ryzykiem HIV mogą być lepiej wyjaśnione przez syndemiczną konceptualizację, co oznacza, że ryzyko uzyskania stanu wynika bardziej z interakcji kilka czynników ryzyka niż niezależny wpływ poszczególnych czynników.22 Dane te są bardzo ważne dla zdrowia publicznego, biorąc pod uwagę, że są one związane z mężczyznami o wszystkich tożsamościach seksualnych w psychiatrycznym środowisku klinicznym. Korelacja między tymi czynnikami psychopatologicznymi dotyczy również celów klinicznych, ponieważ zwiększa nasilenie i sprawia, że leczenie staje się trudniejsze,41 szczególnie biorąc pod uwagę, że takie populacje mają problemy z przestrzeganiem leczenia. Wreszcie, korelacja między objawami psychopatologicznymi (lęk, depresja i SC) przyczynia się do badań w tej dziedzinie, ponieważ wspiera jedno kryterium zaburzeń hiperseksualnych: „powtarzalnie angażując się w te fantazje seksualne, popędy i zachowania w odpowiedzi na dysforyczne stany nastroju ( np. lęk, depresja, nuda, drażliwość). Rosnąca aktywacja seksualna, szczególnie związana z tymi objawami nastroju, wskazuje na znaczenie przyszłych badań nad mechanizmami pożądania seksualnego i pobudzenia u osób z ESB w celu lepszego zrozumienia głównego psychopatologicznego i patofizjologicznego czynniki.
Nasze badanie opiera się na próbie klinicznej wygody, która wynikła po tym, jak niektóre osoby, które skontaktowały się z nami, nie kontynuowały procesu badań przesiewowych, a zatem nie byliśmy w stanie zebrać na nich danych. Osoby, które zakończyły proces badań przesiewowych, zostały uwzględnione, pod warunkiem, że były piśmienne. Te aspekty uniemożliwiają uogólnienie naszych danych. Niestety, istnieje kilka różnic socjodemograficznych między pacjentami ambulatoryjnymi ESB a grupą kontrolną. W szczególności byłoby lepiej, gdybyśmy mieli większą równowagę w rozkładzie orientacji seksualnej między grupami, ponieważ mężczyźni homoseksualni i biseksualni zazwyczaj zgłaszają więcej lęku, depresji i stosunku seksualnego.17 Ponadto dostosowaliśmy regresję logistyczną w odniesieniu do zachowań związanych z ryzykiem seksualnym dla wieku, rasy, stanu cywilnego, statusu serologicznego i orientacji seksualnej, aby uniknąć zakłóceń. Innym ograniczeniem tego badania nie jest badanie przeciwności losu u dzieci. Hiperseksualni pacjenci ambulatoryjni zgłaszają więcej przeciwności dziecięcych, które są związane z objawami depresji42 i oba czynniki mogą zwiększać ryzyko zachowań związanych z ryzykiem seksualnym. Zgodnie z naszą najlepszą wiedzą, jest to pierwsze badanie dotyczące SC, negatywnego nastroju i zachowań związanych z ryzykiem seksualnym w psychiatrycznym środowisku klinicznym, które obejmuje również mężczyzn heteroseksualnych. Nasze dane podkreślają znaczenie badania SC, lęku i depresji u osób poszukujących leczenia ESB, ponieważ rozwiązanie tych problemów psychopatologicznych może pomóc w zapobieganiu transmisji HIV.
Podziękowania
Badanie to zostało wsparte przez Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP; grant 2010 / 15921-6).
Referencje
1. Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. Diagnostic and Statistical Manuał of Mental Disorders, piąta edycja (DSM-5). Arlington: Amerykańskie wydawnictwo psychiatryczne; 2013. [ Linki ]
2. Barth RJ, Kinder BN. Błędne nazywanie impulsywności seksualnej. J Sex Marital Ther. 1987; 13: 15-23. [ Linki ]
3. Kalichman SC, Rompa D. Poszukiwanie wrażeń seksualnych i Skala kompulsywności seksualnej: wiarygodność, trafność i przewidywanie zachowań związanych z ryzykiem HIV. J Pers Oceń. 1995; 65: 586-601. [ Linki ]
4. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO). Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i behawioralnych ICD-10: opisy kliniczne i wytyczne diagnostyczne [Internet]. [cytowany 2018 Jan 15]. www.who.int/classifications/icd/en/bluebook.pdf [ Linki ]
5. Coleman E. Czy twój pacjent cierpi na kompulsywne zachowania seksualne? Psychiatr Ann. 1992; 22: 320-5. [ Linki ]
6. Górnik MH, Raymond N, Mueller BA, Lloyd M, Lim KO. Wstępne badanie impulsywnych i neuroanatomicznych cech kompulsywnych zachowań seksualnych. Psychiatry Res. 2009; 174: 146-51. [ Linki ]
7. Grant JE, Atmaca M, Fineberg NA, Fontenelle LF, Matsunaga H, Janardhan Reddy YC i in. Zaburzenia kontroli impulsów i „uzależnienia behawioralne” w ICD-11. Światowa psychiatria. 2014; 13: 125-7. [ Linki ]
8. Kühn S, Gallinat J. Struktura mózgu i funkcjonalna łączność związana z konsumpcją pornografii: mózg na pornografii. JAMA Psychiatry. 2014; 71: 827-34. [ Linki ]
9. Goodman A. Jaka jest nazwa? Terminologia oznaczania syndromu napędzanych zachowań seksualnych. Kompulsywność uzależniona od seksu. 2001; 8: 191-213. [ Linki ]
10. Everitt B, Bancroft J. Szczurów i mężczyzn: porównawcze podejście do męskiej seksualności. Annu Rev Sex Res. 1991; 2: 77-117. [ Linki ]
11. Jokinen J, Boström AE, Chatzittofis A, Ciuculete DM, Öberg KG, Flanagan JN, et al. Metylacja genów związanych z osią HPA u mężczyzn z zaburzeniami hiperseksualnymi. Psychoneuroendokrynologia. 2017; 80: 67-73. [ Linki ]
12. Reid RC, Garos S, Fong T. Psychometryczny rozwój skali konsekwencji zachowania hiperseksualnego. J Behav Addict. 2012; 1: 115-22. [ Linki ]
13. Dodge B, Reece M, Cole SL, Sandfort TG. Kompulsywność seksualna wśród heteroseksualnych studentów. J Sex Res. 2004; 41: 343-50. [ Linki ]
14. McBride KR, Reece M, Sanders SA. Wykorzystanie skali kompulsywności seksualnej do przewidywania wyników zachowań seksualnych u młodych dorosłych. uzależnienie od seksu. Kompulsywność uzależniona od seksu. 2008; 15: 97-115. [ Linki ]
15. Semple SJ, Strathdee SA, Zians J, Patterson TL. Czynniki związane z seksem w kontekście używania metamfetaminy w różnych miejscach seksualnych wśród mężczyzn zakażonych HIV uprawiających seks z mężczyznami. BMC Public Health. 2010; 10: 178. [ Linki ]
16. Semple SJ, Zians J, Strathdee SA, Patterson TL. Maratony seksualne i stosowanie metamfetaminy wśród mężczyzn zakażonych HIV, którzy uprawiają seks z mężczyznami. Arch Sex Behav. 2009; 38: 583-90. [ Linki ]
17. Grov C, Parsons JT, Bimbi DS. Kompulsywność seksualna i ryzyko seksualne u homoseksualistów i mężczyzn biseksualnych. Arch Sex Behav. 2010; 39: 940-9. [ Linki ]
18. Bancroft J, Vukadinovic Z. Uzależnienie seksualne, kompulsywność seksualna, impulsywność seksualna, czy co? W kierunku modelu teoretycznego. J Sex Res. 2004; 41: 225-34. [ Linki ]
19. Morgenstern J, Muench F, O'Leary A, Wainberg M, Parsons JT, Hollander E, et al. Nieparafiliowe kompulsywne zachowania seksualne i współistniejące choroby psychiczne u mężczyzn homoseksualnych i biseksualnych. Kompulsywność uzależniona od seksu. 2011; 18: 114-34. [ Linki ]
20. Dodge B, Reece M, Herbenick D, Fisher C, Satinsky S, Stupiansky N. Relacje między diagnostyką zakażeń przenoszonych drogą płciową a kompulsywnością seksualną w społecznościowej próbie mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami. Sex Transm Infect. 2008; 84: 324-7. [ Linki ]
21. Kalichman SC, Cain D. Związek między wskaźnikami kompulsywności seksualnej a praktykami seksualnymi wysokiego ryzyka wśród mężczyzn i kobiet otrzymujących usługi z kliniki chorób przenoszonych drogą płciową. J Sex Res. 2004; 41: 235-41. [ Linki ]
22. Parsons JT, Rendina HJ, Moody RL, Ventuneac A, Grov C. Syndemiczna produkcja i seksualna kompulsywność / hiperseksualność u aktywnych seksualnie mężczyzn homoseksualnych i biseksualnych: kolejne dowody na konceptualizację trzech grup. Arch Sex Behav. 2015; 44: 1903-13. [ Linki ]
23. Långström N, Hanson RK. Wysokie wskaźniki zachowań seksualnych w populacji ogólnej: korelaty i predyktory. Arch Sex Behav. 2006; 35: 37-52. [ Linki ]
24. Reid RC, Carpenter BN, Spackman M, Willes DL. Aleksytymia, niestabilność emocjonalna i podatność na stres u pacjentów poszukujących pomocy w zachowaniach hiperseksualnych. J Sex Marital Ther. 2008; 34: 133-49. [ Linki ]
25. Bancroft J, Janssen E, Strong D, Carnes L, Vukadinovic Z, Long JS. Podejmowanie ryzyka seksualnego u homoseksualistów: znaczenie podniecenia seksualnego, nastroju i poszukiwania wrażeń. Arch Sex Behav. 2003; 32: 555-72. [ Linki ]
26. Grov C, Golub SA, Mustanski B, Parsons JT. Kompulsywność seksualna, wpływ na stan i zachowania związane z ryzykiem seksualnym w dziennym badaniu dzienników mężczyzn homoseksualnych i biseksualnych. Psychol Addict Behav. 2010; 24: 487-97. [ Linki ]
27. Bancroft J, Janssen E, Strong D, Carnes L, Vukadinovic Z, Long JS. Związek między nastrojem a seksualnością u mężczyzn heteroseksualnych. Arch Sex Behav. 2003; 32: 217-30. [ Linki ]
28. Mustanski B. Wpływ stanu i cechy na zachowania ryzykowne HIV: codzienne dziennikarskie badanie MSM. Psychol zdrowia. 2007; 26: 618-26. [ Linki ]
29. Smoski MJ, Lynch TR, Rosenthal MZ, Cheavens JS, Chapman AL, Krishnan RR. Podejmowanie decyzji i awersja do ryzyka wśród osób dorosłych z depresją. J Behav Ther Exp Psychiatry. 2008; 39: 567-76. [ Linki ]
30. Kalichman SC, Johnson JR, Adair V, Rompa D, Multhauf K, Kelly JA. Poszukiwanie wrażeń seksualnych: rozwój skali i przewidywanie zachowań ryzyka AIDS wśród homoseksualnych mężczyzn aktywnych. J Pers Oceń. 1994; 62: 385-97. [ Linki ]
31. Scanavino Mde T, Ventuneac A, Rendina HJ, Abdo CH, Tavares H, Amaral ML i in. Skala kompulsywności seksualnej, inwentaryzacja kompulsywnych zachowań seksualnych i inwentaryzacja zaburzeń hiperseksualnych: tłumaczenie, adaptacja i walidacja do użytku w Brazylii. Arch Sex Behav. 2016; 45: 207-17. [ Linki ]
32. Cunha JA. Manual das versões em Português das Escalas de Beck. São Paulo: Casa do Psicólogo; 2001. [ Linki ]
33. Gorenstein C, Andrade L. Walidacja portugalskiej wersji Inwentaryzacji depresji Becka i Inwentarz lęku stanu i cechy u brazylijskich przedmiotów. Braz J Med Biol Res. 1996; 29: 453-7. [ Linki ]
34. Stein MD, Anderson B, Charuvastra A, Friedmann PD. Spożywanie alkoholu i ryzyko seksualne wśród ryzykownie pijących osób wstrzykujących narkotyki, które uczęszczają na wymianę igieł. Alkohol Clin Exp Res. 2001; 25: 1487-93. [ Linki ]
35. Muñoz-Laboy M, Castellanos D, Westacott R. Zachowania związane z ryzykiem seksualnym, obciążenie wirusem i postrzeganie transmisji HIV wśród homoseksualnych aktywnych Latynosów: badanie eksploracyjne. Opieka nad AIDS. 2005; 17: 33-45. [ Linki ]
36. Baggaley RF, White RG, Boily MC. Ryzyko przenoszenia HIV poprzez stosunek analny: przegląd systematyczny, metaanaliza i implikacje dla profilaktyki HIV. Int J Epidemiol. 2010; 39: 1048-63. [ Linki ]
37. Bousman CA, Cherner M, Ake C, Letendre S, Atkinson JH, Patterson TL, et al. Negatywny nastrój i zachowania seksualne wśród nie-monogamicznych mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami w kontekście metamfetaminy i HIV. J Affect Disord. 2009; 119: 84-91. [ Linki ]
38. Zillmann D. Transfer wzbudzenia w zachowaniu emocjonalnym. W: Cacioppo JT, Petty RE, redaktorzy. Psychofizjologia społeczna: podręcznik źródłowy. Nowy Jork: Guilford; 1983. str. 215-40. [ Linki ]
39. Górnik MH, Coleman E. Kompulsywne zachowania seksualne i jego związek z ryzykownymi zachowaniami seksualnymi. Kompulsywność uzależniona od seksu. 2013; 20: 127-38. [ Linki ]
40. Seok JW, Sohn JH. Neuralne substraty pożądania seksualnego u osób z problematycznym zachowaniem hiperseksualnym. Front Behav Neurosci. 2015; 9: 321. [ Linki ]
41. Nofzinger EA, Thase ME, Reynolds CF 3rd, Frank E, Jennings JR, Garamoni GL, et al. Funkcja seksualna u mężczyzn z depresją. Ocena za pomocą samoopisu, behawioralnych i nocnych pomiarów tumescencji prącia przed leczeniem i po terapii behawioralnej. Arch Gen Psychiatry. 1993; 50: 24-30. [ Linki ]
42. Chatzittofis A, Arver S, Öberg K, Hallberg J, Nordström P, Jokinen J. Rozregulowanie osi HPA u mężczyzn z zaburzeniami hiperseksualnymi. Psychoneuroendokrynologia. 2016; 63: 247-53. [ Linki ]
Otrzymano: August 30, 2017; Akceptowane: grudzień 07, 2017
;
