Komentarze: Oto kolejne studium przypadku pokazujące, że lek Naltrexone pomaga uzależnionym od porno kontrolować ich używanie pornografii (w ostateczności). Aby uzyskać dokładną i genialną dyskusję na temat Naltrexone i uzależnienia od porno, zobacz to wcześniejsze studium przypadku.
Link do pełnego dokumentu PDF Research Gate
Dr Shane W. Kraus a, b * Dr Sarah Meshberg-Cohen a, b Dr Steve Martino a, b Dr Lantie J. Quinones c Dr n. Med. Marc N. Potenza b
a VISN 1 Mental Illness Research Education and Clinical Centers, VA Connecticut Healthcare System, West Haven, CT USA
b Szkoła Medyczna Uniwersytetu Yale, New Haven, CT USA
c Szpital McLean, Harvard Medical School, Wydział Psychiatrii, Belmont, MA USA
* Autor korespondent: Shane W. Kraus, Ph.D., VISN 1 MIRECC, VA Connecticut Healthcare System, 950 Campbell Avenue 151D, West Haven, Connecticut 06515, Stany Zjednoczone. Telefon: 203-932-5711, Ext: 7907; E-mail: [email chroniony]
DO EDYTORA:
Między 30-50% amerykańskich mężczyzn regularnie ogląda pornografię, a tylko niewielki podzbiór widzów rozwija kompulsywne użycie. Kompulsywna pornografia charakteryzuje się głodem, impulsywnością behawioralną, upośledzeniem społecznym / zawodowym oraz wyższymi wskaźnikami chorób współistniejących psychicznie (1). W świetle dwóch ostatnio opublikowanych przypadków (2, 3) sugerujących, że naltrekson, antagonista receptora opioidowego, może zmniejszyć intensywność popędów seksualnych i zachowań związanych z nieparafilowym kompulsywnym zachowaniem seksualnym, donosimy o przypadku naltreksonu jako dodatku do psychoterapii w żonaty, zatrudniony, heteroseksualny weteran płci męskiej w swoich 30-ach, którzy szukali leczenia problematycznej pornografii internetowej. Skuteczność Naltrexone w zmniejszaniu popędów seksualnych do masturbacji do pornografii jest w dużej mierze niezbadana.
Pan D. zaczął regularnie używać pornografii w wieku 13. Podczas wywiadu wstępnego doniósł o kompulsywnej masturbacji do pornografii przez ostatnie 10, pomimo licznych nieudanych prób rzucenia palenia; oglądał pornografię internetową prawie codziennie przez około 30 minut. Poinformował o wcześniejszej diagnozie poważnego zaburzenia depresyjnego i nie miał historii nadużywania substancji psychoaktywnych, ryzykownych zachowań seksualnych, istotnych problemów medycznych ani nie przyjmował żadnych przepisanych leków.
Pan D zaczął uczęszczać na cotygodniową indywidualną terapię poznawczo-behawioralną prowadzoną przez psychologa klinicznego na poziomie doktoranckim. W tygodniach 18 ukończył codzienne arkusze samokontroli oceniające potrzebę przeglądania pornografii internetowej (1.0 = No Urge, 7.0 = Intense Urge) oraz tego, czy oglądał i masturbował się do pornografii. Pomimo zmniejszenia bazowego wykorzystania pornografii o około 70%, pan D kontynuował zgłaszanie częstych zachęt seksualnych do masturbacji do internetowych pornography. Dlatego w dziesiątym tygodniu leczenia przepisano mu naltrekson (50 mg / d).
W ciągu dwóch tygodni od rozpoczęcia leczenia zgłosił subiektywne zmniejszenie swoich pragnień masturbacji do pornografii. Jak pokazano na rysunku 1, w ciągu dziewięciu tygodni, w których przyjmował naltrekson, intensywność jego popędów seksualnych znacznie się zmniejszyła (M1-9 tygodnie = 3.71, SD= 1.28 vs. M10-18 tygodnie = 2.37, SD= .80), t(124) = 6.93, p<.0001, d Cohena = 1.25). Rzadziej oglądał również pornografię (5 dni w tygodniach 10-18; 17 dni w tygodniach 1-9), χ2 (1, N= 125) = 7.04, p<01 (OR = 25; 95% CI = 0.09-0.73). Ponadto wznowił regularny, zadowalający stosunek seksualny z żoną.
Nasze odkrycia sugerują, że naltrekson może być użytecznym lekiem wspomagającym dla pacjentów zgłaszających trudności w zarządzaniu zachowaniami seksualnymi, takimi jak nadmierne oglądanie pornografii internetowej. Godnym uwagi ograniczeniem obecnego opisu przypadku jest to, że nie stosowaliśmy projektu odwracania (ABA) u pana D. Dodatkowo, dalsze testy w podwójnie ślepej, randomizowanej, kontrolowanej placebo próbie oceniającej skuteczność i tolerancję naltreksonu z ( lub bez) potrzebna jest psychoterapia do leczenia problematycznej pornografii i innych kompulsywnych zachowań seksualnych.
LITERATURA
1. Kraus SW, Potenza MN, Martino S, Grant JE. Badanie psychometrycznych właściwości skali obsesyjno-kompulsywnej Yale-Browna na próbie użytkowników kompulsywnej pornografii. Compr Psychiatry. 2015.
2. Bostwick JM, Bucci JA: Internetowe uzależnienie od seksu leczone naltreksonem. w Mayo Clinic Proceedings, Elsevier; 2008. str. 226-230.
3. Raymond NC, Grant JE, Coleman E. Augmentacja naltreksonem w leczeniu kompulsywnych zachowań seksualnych: seria przypadków. Ann Clin Psychiatry. 2010; 22: 55-62. 5
Liczba tygodni Rysunek 1. Średnie wyniki głodu pornografii i liczba dni oglądanych pornografii w tygodniu przed / po naltreksonie (50 mg / d) Wynik głodu (1.0 - brak zachęty, 7.0 - intensywna potrzeba) Liczba dni korzystania z pornografii w tygodniu
Naltrexone 50mg / d
Finansowanie
Zgłoszona sprawa była wspierana przez Administrację Spraw Weteranów, Ośrodki Edukacji i Kliniki Badań Chorób Psychicznych VISN 1, CASAColumbia i Narodowe Centrum Odpowiedzialnej Gry. Treść manuskryptu odzwierciedla poglądy autorów i niekoniecznie agencji finansujących. Agencje finansujące nie miały wpływu na treść manuskryptu.
Ujawnienia
Autorzy informują, że nie mają konfliktu interesów finansowych w odniesieniu do treści tego manuskryptu. Dr Potenza otrzymał wsparcie finansowe lub rekompensatę za: Dr Potenza konsultował się i doradzał Lundbeck, Ironwood, Shire, INSYS i RiverMend Health; otrzymał wsparcie badawcze (dla Yale) od National Institutes of Health, Mohegan Sun Casino, Narodowego Centrum Odpowiedzialnej Gry i farmaceutyków Pfizer; uczestniczył w ankietach, wysyłkach lub konsultacjach telefonicznych związanych z uzależnieniem od narkotyków, zaburzeniami kontroli impulsów lub innymi tematami zdrowotnymi; konsultował się z podmiotami hazardowymi i prawnymi w kwestiach związanych z kontrolą impulsów; zapewnia opiekę kliniczną w Connecticut Department of Mental Health and Addiction Services Program dotyczący problemowych usług hazardowych; przeprowadził przeglądy dotacji dla National Institutes of Health i innych agencji; ma edytowane lub edytowane przez gości czasopisma lub sekcje czasopism; wygłaszał wykłady akademickie w wielkich rundach, wydarzeniach CME i innych miejscach klinicznych lub naukowych; i wygenerował książki lub rozdziały książek dla wydawców tekstów dotyczących zdrowia psychicznego.
;
