Leczenie mające na celu problematyczne korzystanie z pornografii wśród kobiet (2017)

2017 Oct 16: 1-12. doi: 10.1556 / 2006.6.2017.063.

Lewczuk K1, Szmyd J2, Skorko M3, Gola M3,4.

 

Abstrakcyjny

Tło i cele

Wcześniejsze badania dotyczyły czynników psychologicznych związanych z poszukiwaniem leczenia w przypadku problemowej pornografii (PU) wśród mężczyzn. W tym badaniu skupiliśmy się na kobietach, które poszukują leczenia problematycznego PU i porównały je z użytkownikami pornografii nie problematycznej pod względem zmiennych związanych z problematycznym PU. Po drugie, zbadaliśmy relacje między konstruktami krytycznymi związanymi z problematycznym PU z metodą analizy ścieżki, podkreślając predyktory poszukiwania leczenia wśród kobiet. Porównaliśmy również nasze wyniki z poprzednimi badaniami na mężczyznach.

Metody

Przeprowadzono badanie ankietowe na polskojęzycznych kobietach rasy 719, 14 – 63 lat, w tym osób poszukujących leczenia 39 z powodu problematycznego PU.

Efekt

Pozytywny związek między samą ilością PU a poszukiwaniem leczenia traci swoje znaczenie po wprowadzeniu dwóch innych predyktorów poszukiwania leczenia: religijności i negatywnych objawów związanych z PU. Ten wzór różni się od wyników uzyskanych w poprzednich badaniach na mężczyznach.

Dyskusja

W odróżnieniu od poprzednich badań na męskich próbkach nasza analiza wykazała, że ​​w przypadku kobiet sama ilość PU może być związana z zachowaniem do poszukiwania leczenia, nawet po uwzględnieniu negatywnych objawów związanych z PU. Ponadto religijność jest istotnym predyktorem poszukiwania leczenia wśród kobiet, co może wskazywać, że w przypadku kobiet leczenie szukające problematycznego PU jest motywowane nie tylko doświadczonymi negatywnymi objawami PU, ale także osobistymi przekonaniami na temat PU i norm społecznych.

Wnioski

Dla kobiet, negatywne objawy związane z PU, ilość PU i religijność jest związana z poszukiwaniem leczenia. Czynniki te należy rozważyć w leczeniu.

Wprowadzenie

Sekcja:
 
Poprzednia sekcjaNastępny rozdział

Ludzkie zachowania seksualne zależą od wielu czynników biologicznych, psychologicznych, społecznych i kulturowych. Być może najważniejsza jest płeć. Mężczyźni i kobiety różnią się pod względem fizjologii i psychologii reaktywności seksualnej (Ciocca i in., 2015; Levin, 2005), preferencje i aktywność (Hsu i in., 1994; Wilson, 1987; Wilson i Lang, 1981; Wood, McKay, Komarnicky i Milhausen, 2016). Weźmy na przykład klasyczne cztery kolejne etapy, takie jak pobudzenie, plateau, orgazm i rozdzielczość (Georgiadis i Kringelbach, 2012; Gola, Kowalewska, Wierzba, Wordecha i Marchewka, 2015). Opisują one dość dokładnie cykl męskiej reakcji seksualnej, ale musiały zostać rozszerzone w celu opisania cyklu reakcji seksualnej kobiet z podobną dokładnością (Basson, 2000, 2005). Co więcej, męskie podniecenie seksualne jest specyficzne dla płci, mając na uwadze, że podniecenie seksualne kobiet wydaje się być więcej niespecyficzne dla płci (kobiety częściej doświadczają pobudzenia do bodźców seksualnych od obu płci) (Huberman i Chivers, 2015; Huberman, Maracle i Chivers, 2015). Ponadto rośnie liczba badań pokazujących różnice między mężczyznami i kobietami w zakresie wykorzystania pornografii (PU). Według danych z reprezentatywnej próby duńskiej, jest około 3.7 razy mniej regularnych (tygodniowych) użytkowników pornografii wśród kobiet niż mężczyzn (18.3% vs. 67.6%) (Hald, 2006). Najnowsze dane zebrane z próbki skandynawskich dorosłych (Kvalem, Træen, Lewin i Štulhofer, 2014) wykazują podobne wyniki: 81% mężczyzn i 18% kobiet zgłaszało za pomocą internetowej pornografii co tydzień. Bardzo podobną proporcję można zaobserwować wśród osób poszukujących leczenia kompulsywnych zachowań seksualnych (CSBs): 19.6% kobiet i 80.4% mężczyzn (jak donosi terapeuci 47 z Niemieckiego Towarzystwa Badań nad Seksem; Klein, Rettenberger i Briken, 2014). Ponadto, dożywotnia ekspozycja na pornografię jest o 30% niższa, 67% w porównaniu z 94% w norweskiej próbce (Træen & Daneback, 2013), a 62.1% w porównaniu z 93.2% w próbie obywateli USA (Sabina, Wolak i Finkelhor, 2008). Ostatnie badania wykazały również, że tylko 11.8% epizodów PU towarzyszyło masturbacji wśród heteroseksualnych kobiet (23.9% wśród gejów i lesbijek), podczas gdy 42.2% wśród heteroseksualnych mężczyzn (51.4% wśród gejów i lesbijek) (Træen & Daneback, 2013). Ponadto istnieją również różnice płciowe w wartościowości reakcji emocjonalnej na erotyczne bodźce wzrokowe określonego typu (Wierzba i in., 2015).

Naukowcy pokazują, że pornografia może być korzystna dla kobiet na wiele sposobów (Leiblum, 2001) tak jak dla mężczyzn (Häggström-Nordin, Tydén, Hanson i Larsson, 2009; Rothman, Kaczmarsky, Burke, Jansen i Baughman, 2015), chociaż istnieje coraz więcej dowodów wskazujących, że PU może być problematycznym zachowaniem dla niektórych osób (Gola, Lewczuk i Skorko, 2016; Gola & Potenza, 2016; Gola, Wordecha i in., 2017; Kraus, Martino i Potenza, 2016; Kraus, Voon i Potenza, 2016; Park i in., 2016; Potenza, Gola, Voon, Kor i Kraus, 2017). Ostatnie badania zidentyfikowały kluczowe cechy zachowań seksualnych, które odróżniają osoby poszukujące leczenia od problematycznego PU od osób niepracujących (Gola i in., 2016; Kraus, Martino i in., 2016). Badania te dostarczyły ważnych informacji na temat problematycznego PU (omawiamy to dalej w tej części), ale ich ograniczeniem jest to, że skupiały się wyłącznie na męskich próbkach. Argumentujemy, że wyników tych badań nie można uogólniać na kobiety z powodu wyraźnych różnic w zachowaniach seksualnych i PU między płciami, aw konsekwencji potrzebujemy oddzielnych analiz na próbkach żeńskich, które uwzględniałyby specyfikę ich zachowań seksualnych. Jednocześnie, z powodu braku wcześniejszych badań dotyczących predyktorów poszukiwania leczenia dla kobiet, podobne badania na męskich próbkach, które są dostępne, stanowią użyteczny punkt odniesienia dla nowych analiz dla kobiet. Zamierzamy wykorzystać je dokładnie w ten sposób, a w tym celu przedstawimy krótki opis naszego poprzedniego badania na męskiej próbce, który posłuży jako punkt wyjścia do badania problematycznych PU u kobiet.

W wyżej wspomnianym badaniu (Gola i in., 2016), oceniliśmy heteroseksualnych mężczyzn 132 szukających leczenia problematycznego PU. Porównując je z użytkownikami pornografii 437, którzy nie szukali leczenia, staraliśmy się zająć się tym, czy sama ilość PU (mierzona liczbą godzin w tygodniu) jest predykcyjna dla poszukiwania leczenia, lub czy ta relacja jest pośredniczona przez negatywne objawy związane z PU [mierzony testem przesiewowym uzależnienia seksualnego - poprawiony (SAST-R)] (Carnes, Green i Carnes, 2010; Gola, Skorko i in., 2017). Nasza analiza wykazała, że ​​sama ilość PU jest słabo związana z poszukiwaniem leczenia, i że ta zależność jest w pełni zależna od ilości negatywnych objawów związanych z PU. Ta ostatnia zmienna była znacznie silniej związana z poszukiwaniem leczenia niż sama ilość PU i wyjaśniła 42% zmienności w poszukiwaniu leczenia. Zbadaliśmy również inne zmienne, które, jak przypuszczano, były ważne dla problematycznych PU w ​​poprzednich badaniach, w tym początek i liczbę lat PU, religijność, wiek, dwójkową aktywność seksualną i status związku (patrz rysunek 1 do wstępnego odtworzenia kształtu tego modelu w celu odzwierciedlenia kobiecej problematycznej PU) (Gola i in., 2016).

usuń postać nadrzędną  

Rysunek 1. Analiza ścieżki modelu rozszerzonego pokazująca standardowe współczynniki ścieżki testowane przy użyciu 95% przedziałów ufności skorygowanych o odchylenie (**p ≤ 001; *p <05). Wartości w nawiasach są znormalizowanymi współczynnikami dla skutków bezpośrednich przed uwzględnieniem pośrednich ścieżek. Pogrubione strzałki przedstawiają relacje związane z naszą główną hipotezą. Reszta ścieżek przedstawia hipotezy wtórne. PU w imieniu zmiennej oznacza wykorzystanie pornografii. Linie przerywane wskazują ścieżki wykluczone z ostatecznej wersji modelu dla kobiet. Rozmiary próbek dla każdej zmiennej podano w tabeli 1

Biorąc pod uwagę duże różnice w PU związane z płcią, stawiamy hipotezę, że obraz relacji będzie wyglądał inaczej dla próbki żeńskiej. Po pierwsze, uważamy, że sama ilość PU może być silniej związana z zachowaniem szukającym leczenia u kobiet niż u mężczyzn, nawet po uwzględnieniu negatywnych objawów PU. Ponieważ tylko 18% kobiet (w wieku 18 i 30) ogląda pornografię regularnie co tydzień (Hald, 2006), może być postrzegane jako zachowanie dewiacyjne w przeciwieństwie do mężczyzn, wśród których takie zachowanie może być postrzegane jako normatywne. Większość mężczyzn (67.6% –81% w wieku 18 – 30) używa pornografii co tydzień (Hald, 2006; Kvalem i in., 2014). Jest to więc główna różnica związana z płcią, której możemy się spodziewać. Druga ważna różnica może być związana z wpływem religijności na poszukiwanie leczenia. W swoich ostatnich badaniach Martyniuk, Dekker, Sehner, Richter-Appelt i Briken (2015) wykazały ciekawą interakcję między religijnością a płcią przy przewidywaniu ilości PU. Wśród kobiet wysoka religijność była negatywnie związana z ilością PU. Zaskakująco, deklarowana religijność była pozytywnie związana z PU wśród mężczyzn (Martyniuk i in., 2015), jak również zaobserwowano w naszym poprzednim badaniu (Gola i in., 2016). Grubbs, Exline, Pargament, Volk i Lindberg (2016) wykazało, że ilość PU (porównywalna wśród osób religijnych i niereligijnych) w ogólnej populacji mężczyzn i kobiet jest związana z wyższymi walkami duchowymi wśród osób religijnych i może prowadzić do samooceny uzależnienia od pornografii. Dlatego hipotezujemy, że zarówno negatywne objawy związane z PU, jak i religijność mogą być istotnymi predyktorami leczenia szukającego problematycznych PU u kobiet.

Podsumowując, mamy dwa główne cele w tym artykule. Pierwszym z nich jest porównanie grup kobiet poszukujących leczenia i nie poszukujących leczenia w odniesieniu do zmiennych związanych z problematycznym PU. Drugim jest stworzenie i ocena modelu relacji między krytycznymi zmiennymi związanymi z problematycznym PU, w szczególności skupienie się na potencjalnych predyktorach poszukiwania leczenia wśród kobiet. Aby osiągnąć ten cel, nie moglibyśmy polegać na prostych porównaniach średnich wartości dla osób poszukujących leczenia i osób nieleczonych - ta metoda nie pozwala na testowanie złożonych mediacji, które postulowano w literaturze i należy je zweryfikować. Zamiast tego zastosowaliśmy modelowanie analizy ścieżek i stworzyliśmy model, w którym poszukiwanie leczenia jest naszą główną zmienną zależną (więcej informacji można znaleźć w sekcjach „Metody” i „Wyniki”). W tej części analizy traktowaliśmy nasz poprzedni model dla mężczyzn jako punkt wyjścia (Gola i in., 2016). W następnym kroku dokonaliśmy ważnych zmian w tym modelu, aby odzwierciedlić problematyczne PU kobiet. Ponadto w sekcji „Dyskusja” podkreśliliśmy kluczowe różnice między tym badaniem na próbce dla kobiet a wcześniejszymi analizami dotyczącymi mężczyzn.

Metody

Sekcja:
 
Poprzednia sekcjaNastępny rozdział
Pozyskiwanie danych i tematy

Dane zostały zebrane w okresie od marca 2014 r. Do września 2015 r. Na próbie obywateli Polski rasy kaukaskiej za pomocą ankiety internetowej. Prawie 18 miesięcy zajęło pozyskanie wystarczającej liczby kobiet poszukujących leczenia z powodu problematycznych PU (N = 39). W tym celu poprosiliśmy 23 profesjonalnych terapeutów (17 psychologów / psychoterapeutów, 4 psychiatrów i 2 seksuologów) o skierowanie nowych klientów deklarujących problematyczne PU do naszego badania. Podobnie jak w naszym poprzednim badaniu (Gola i in., 2016) główne kryteria włączenia wymagały leczenia problematycznego PU i spełnienia 4 z kryteriów 5 dotyczących zaburzeń hiperseksualnych (zgodnie z Kafka, 2010). Kryteriami wykluczenia były współwystępujące zaburzenia afektywne dwubiegunowe lub mania, oceniane na podstawie następującego pytania: Czy zdiagnozowano kiedykolwiek chorobę afektywną dwubiegunową? Kobiety nie szukające leczenia (N = 676) rekrutowano za pośrednictwem reklam w mediach społecznościowych. Po wejściu do ankiety respondenci otrzymali informację o świadomej zgodzie. Średni wiek uczestników wynosił 26.5 lat (SD = 5.93), 462 z nich to osoby heteroseksualne, 86 biseksualne, a 19 to lesbijki (152 nie podały informacji o orientacji seksualnej). Orientację seksualną mierzono za pomocą polskiej adaptacji Skali Orientacji Seksualnej Kinseya (Wierzba i in., 2015). Obserwacje z brakującymi danymi zostały wykluczone parami (ogólny wskaźnik odpowiedzi = 70%), zapewniając nieco inną końcową liczbę uczestników dla każdej zmiennej, od 39 do uczestników 15 w grupie osób poszukujących leczenia (Tabela 1). Jeśli chodzi o orientację seksualną, w naszej próbie osób ubiegających się o leczenie mieliśmy kobiety 17 deklarujące się jako heteroseksualne, 6 jako biseksualne i 1 jako lesbijki (kolejne kobiety 15 nie odpowiedziały). W grupie osób poszukujących leczenia, kobiety 444 zadeklarowały jako heteroseksualne, 80 jako biseksualne, a 18 jako lesbijki.

 

  

Stół

Tabela 1. Statystyki opisowe i porównania średniej rangi (Mann – Whitney U test z odpowiednimi rozmiarami efektu) dla zmiennych używanych w naszych modelach, w zależności od poszukiwania leczenia (tak / nie) dla kobiet

 

 


  

 

Tabela 1. Statystyki opisowe i porównania średniej rangi (Mann – Whitney U test z odpowiednimi rozmiarami efektu) dla zmiennych używanych w naszych modelach, w zależności od poszukiwania leczenia (tak / nie) dla kobiet

 NOznaczaćSDłodzieη2 rozmiar efektu
Nazwa zmiennejTakNieTakNieTakNieTakNie
1. Objawy negatywne (0 – 20)2958911.343.994.713.1518200.081 **
2. Częstotliwość konsumpcji pornografii (minuty / tydzień)13265639.92103.02857.85218.192,3842,3980.031 **
3. Subiektywna religijność (0 – 4)214612.191.051.441.33440.027 **
4. Praktyki religijne (minuty / tydzień)15185339.9387.70298.3195.731,1405400.115 **
5. Liczba lat konsumpcji pornografii2242010.369.206.326.1525370.002
6.Onset zużycia pornografii (lata)2141217.0017.528.595.5635360.005
7. Wiek3965127.3826.438.725.5727490.000
8. Czas, który upłynął od ostatniej dwójkowej aktywności seksualnej (0 – 7)285492.963.802.591.98770.006
9. Największa liczba masturbacji podczas dnia 1204337.153.725.743.0020200.021 *
10. Najdłuższy okres oglądania pornografii non-stop20433197.0575.40258.7599.151,1991,1990.088 **

Notatka. Znacząca różnica w średnim wyniku między grupami, oceniona przez Manna-Whitneya U test. W odniesieniu do poszukiwania leczenia (0: nie; 1: tak). Status związku (0: nie w związku; 1: w związku) nie różnił się w zależności od poszukiwania leczenia (tak / nie) w ocenie χ2 test. χ2(1) = 1.87; p = 172; wielkość efektu: φ = 0.07.

*p <05. **p <001.

Mierniki rezultatu

Wszystkie miary wyników były dokładnie takie same jak w naszym poprzednim badaniu (Gola i in., 2016), gdzie można znaleźć bardziej szczegółowy opis. Główny środek - Poszukiwanie leczenia - czy rzeczywiste zachowanie podczas leczenia wymagało problematycznego PU (kontakt z psychologiem, psychiatrą lub seksuologiem, który przeprowadził badanie i skierował pacjenta do badania). W celach kontrolnych, w ramach ankiety dla osób poszukujących leczenia, zapytaliśmy, czy badani kiedykolwiek korzystali z jakiejkolwiek pomocy z powodu zachowań seksualnych. Nie było takich przypadków.

Ilość PU mierzono jako deklarowaną średnią liczbę minut / tydzień spędzonych na PU w ​​ciągu ostatniego miesiąca. Objawy negatywne oceniono za pomocą polskiej adaptacji elementów SAST-R [20 z odpowiedzią tak / nie (Gola, Skorko i in., 2017)], mierząc (a) zaabsorbowanie, (b) wpływ i (c) zaburzenie relacji przez zachowania seksualne oraz (d) uczucie utraty kontroli nad zachowaniami seksualnymi. Ponieważ analiza ukrytej struktury objawów uzależnienia od pornografii nie była naszym bezpośrednim celem, traktowaliśmy ogólny wynik w kwestionariuszu SAST-R jako zmienną obserwowaną. Wewnętrzna spójność kwestionariusza w tym badaniu była bardzo wysoka (α Cronbacha = .82).

Wiek respondentów wyrażono w latach, Początek PU mierzono jako deklarowany wiek, w którym respondenci zaczęli przeglądać wyraźne zdjęcia lub filmy seksualne, oraz Liczba lat PU obliczono na podstawie początku PU i rzeczywistego wieku respondenta. Subiektywna religijność zmierzono na skali typu Likerta z kotwicami w 0 (zdecydowanie nie) i 4 (zdecydowanie tak) poprzez następujące pytanie: Czy uważasz się za osobę religijną? Osobom, które zadeklarowały na tej skali wartości większe niż 0, zadano dodatkowe pytania dotyczące ich Praktyki religijne, mierzone deklarowaną średnią ilością czasu spędzonego (minut / tydzień) na praktykach religijnych lub duchowych, takich jak modlitwy, udział w usługach / rytuałach, czytanie książek duchowych, mediacje itp. Poprosiliśmy również o Czas, który upłynął od ostatniej diadycznej aktywności seksualnejna skali porządkowej od 0 do 7 (0 - dziś; 1 - wczoraj; 2 - ostatnie 3 dni; 3 - ostatnie 7 dni; 4 - ostatnie 30 dni; 5 - ostatnie 3 miesiące; 6 - ponad 90 dni temu; i 7 - nigdy nie uprawiałem seksu z inną osobą). Badanych poproszono o wybranie najdokładniejszej odpowiedzi. Status związku był mierzony jako deklaracja bycia w związku (formalnym lub nieformalnym = 1 lub nie = 0). Zmienna Największa liczba masturbacji w ciągu jednego dnia to zgłaszana przez siebie największa liczba masturbacji w ciągu 1 dnia oraz zmienna Najdłuższy okres oglądania pornografii non-stop oznacza samozwańczy najdłuższy, nieprzerwany epizod oglądania pornografii (w minutach).

Analiza statystyczna

W pierwszym kroku porównaliśmy średnie wartości zmiennych związanych z problematycznym PU i poszukiwaniem leczenia za pomocą Manna-Whitneya U test. Wykorzystaliśmy ten test ze względu na nierówną wielkość próby pomiędzy porównywanymi grupami: osoby poszukujące leczenia i osoby nie poszukujące leczenia oraz heterogeniczna wariancja w obu grupach. Następnie wykorzystaliśmy analizę ścieżki, aby sprawdzić znaczenie naszych hipotetycznych zależności między zmiennymi związanymi z problematycznym PU. Wybraliśmy metodę analizy ścieżki, ponieważ pozwala ona na testowanie złożonych, hierarchicznych relacji między wieloma zmiennymi egzogenicznymi i endogenicznymi w ramach jednego modelu. W tej części analizy nie porównaliśmy grup poszukujących leczenia i nie poszukujących leczenia, ale uznaliśmy poszukiwanie leczenia za główną zmienną zależną i przetestowaliśmy inne krytyczne zmienne związane z problematycznym PU jako jego predyktorami. IBM SPSS Amos (Arbuckle, 2013) do oszacowania największej wiarygodności użyto naszej analizy. Ponieważ niektóre z naszych zmiennych były nie rozkładane normalnie, oszacowaliśmy znaczenie standaryzowanych współczynników z iteracjami 5,000 i wykorzystaliśmy macierz korelacji jako dane wejściowe. Znaczenie efektów pośrednich zostało przetestowane przy użyciu 95% skorygowanych odchyleniami przedziałów ufności bootstrapped (MacKinnon, 2008). Przetestowaliśmy zgodność dopasowania naszych modeli z kilkoma dobrze ustalonymi statystykami. Dobre dopasowanie zostało wskazane przez nieistotny wynik χ2 test, wartość współczynnika dopasowania porównawczego (CFI) większa niż 0.95, średni błąd kwadratowy aproksymacji (RMSEA) niższy niż 0.06, i znormalizowana średnia kwadratowa resztkowa (SRMR) niższa niż 0.08 (Hu i Bentler, 1999).

Etyka

Materiały badawcze i protokół zostały zatwierdzone przez Komisję Etyczną Instytutu Psychologii Polskiej Akademii Nauk. Wszyscy pacjenci zostali poinformowani o badaniu i wszyscy udzielili świadomej zgody.

Efekt
Sekcja:
 
Poprzednia sekcjaNastępny rozdział
Problematyczne PU

Rozpoczęliśmy naszą analizę od porównania kobiet poszukujących leczenia i osób poszukujących leczenia pod względem zmiennych związanych z problematycznym PU. Stół 1 pokazuje wyniki odpowiedniego Mann-Whitney U testy wraz z rozmiarami efektu wskazanymi przez eta do kwadratu (η2) współczynnik i podstawowe statystyki opisowe dla obu grup. Osoby ubiegające się o leczenie, w porównaniu z osobami nie ubiegającymi się o leczenie, uzyskały wyższe wyniki pod względem ilości objawów negatywnych związanych z PU i ilości PU. Ponadto osoby ubiegające się o leczenie zadeklarowały wyższą maksymalną liczbę masturbacji w ciągu 1 dnia oraz dłuższe epizody oglądania pornografii objadającej się. Co ciekawe, grupa osób poszukujących leczenia osiągnęła wyższe wyniki w zakresie praktyk religijnych i subiektywnej religijności.

Na koniec, nasze wyniki wskazują, że grupy poszukujące leczenia i nie poszukujące leczenia nie różniły się pod względem czasu, jaki upłynął od ostatniej diadycznej aktywności seksualnej, wieku, początku i lat konsumpcji pornografii.

Czynniki związane z poszukiwaniem leczenia

Następnie zbadaliśmy zależności między zmiennymi związanymi z problematycznym PU i poszukiwaniem leczenia dla kobiet, z wykorzystaniem modeli analizy ścieżek. Hipotezy, które przetestowaliśmy w tych modelach, określono na podstawie dostępnej literatury (Kraus, Martino i in., 2016; Kraus, Voon i in., 2016) oraz wyniki podobnej analizy, którą przeprowadziliśmy wcześniej na męskiej próbce (Gola i in., 2016). Innymi słowy, ta sekcja nie koncentruje się na porównaniu średnich wartości poszczególnych zmiennych w grupach osób poszukujących leczenia i osób nieleczonych. Zamiast tego w tej części analizy zbadaliśmy siłę relacji między krytycznymi konstrukcjami związanymi z problematycznym PU, ze szczególnym naciskiem na potencjalne predyktory poszukiwania leczenia.

Współczynniki korelacji dla wszystkich zmiennych używanych w naszych modelach ścieżek przedstawiono w tabeli 2. Użyliśmy współczynnika korelacji punktowo-biserialnej dla zmiennych kodowanych przez fikcję (poszukiwanie leczenia i status relacji) oraz współczynnik korelacji Pearsona dla reszty.

 

 

  

Stół

Tabela 2. Statystyki opisowe i współczynniki korelacji dla wszystkich zmiennych uwzględnionych w analizie dla kobiet

 

 


  

 

Tabela 2. Statystyki opisowe i współczynniki korelacji dla wszystkich zmiennych uwzględnionych w analizie dla kobiet

Nazwa zmiennej1234567891011
1. Objawy negatywne (0 – 20)1          
2. Częstotliwość konsumpcji pornografii (minuty / tydzień)0.45 **1         
3. Subiektywna religijność (0 – 4)0.09 *0.17 *1        
4. Praktyki religijne (minuty / tydzień)a0.25 **0.55 **0.28 **1       
5. Liczba lat konsumpcji pornografii0.060.04−0.16 *-0.061      
6.Onset zużycia pornografii (lata)−0.14 *-0.120.17 *0.07−0.53 **1     
7. Wiek-0.01−0.15 *-0.03-0.060.46 **0.45 **1    
8. Czas, który upłynął od ostatniej dwójkowej aktywności seksualnej (0 – 7)−0.09 *0.040.14 *0.10−0.14 *0.09-0.011   
9. Poszukiwanie leczenia (1: tak; 0: nie)0.43 **0.38 **0.17 **0.49 *0.04-0.020.030.09 *1  
Status 10.Relationship (1: w związku; 0: nie w związku)−0.10 *-0.08-0.01-0.120.16 **-0.020.07−0.57 **-0.051 
9. Największa liczba masturbacji w ciągu 1 dnia0.39 **0.44 **-0.060.28 *0.14 *-0.070.02-0.060.22 **0.011
10. Najdłuższy okres oglądania pornografii non-stop0.39 **0.67 **0.030.37 **0.17 *−0.18 **-0.050.010.22 **-0.060.48 **

Notatka. aPytanie o praktyki religijne zadano tylko tym uczestnikom, którzy w poprzednim pytaniu stwierdzili, że są religijni (subiektywna religijność).

*p <05. **p <001.

Zaczęliśmy tę część naszej analizy statystycznej od zbadania naszej głównej hipotezy, stwierdzając, że ilość PU wśród kobiet może być znacząco związana z leczeniem szukającym problematycznego PU. Nasza analiza wykazała, że ​​związek ten był rzeczywiście istotny (szacunek = 0.38, p <001).

Po wprowadzeniu hipotetycznego mediatora (nasilenie objawów negatywnych związanych z PU), siła bezpośredniego związku między ilością PU a poszukiwaniem leczenia zmniejszyła się, ale pozostała dodatnia i znacząca [oszacowanie = 0.23 (95% interwał skorygowany odchyleniem = 0.15– 0.31); p <.001]. Omawiany szlak mediacji również okazał się istotny [0.15 (0.11–0.19)], przy średniej sile efektu: κ2 = 0.130 (kappa do kwadratu, zgodnie z propozycją Kaznodzieja i Kelley, 2011). Podsumowując, nasze wyniki wskazują, że nasilenie objawów negatywnych związanych z PU częściowo pośredniczy w bezpośrednim związku między ilością PU a poszukiwaniem leczenia (ryc. 1).

W następnym kroku wprowadziliśmy cztery potencjalne predyktory objawów negatywnych związanych z PU (ryc 1): (a) początek i (b) liczba lat PU, (c) subiektywna religijność i (d) praktyki religijne. Nasza analiza wykazała, że ​​tylko początek PU znacząco przewiduje nasilenie objawów negatywnych związanych z PU [oszacowanie = -0.10, (95% interwał skorygowany odchyleniem = −0.18 do −0.02); p = 002].

Nasza analiza wykazała również, że wiek był znacząco, negatywnie związany z ilością PU [−0.15 (−0.23 do −0.07)]. Młodsze kobiety używały więcej pornografii niż starsze kobiety. Ponadto kobiety, które były obecnie w związku, zadeklarowały krótszy czas, jaki upłynął od ostatniej dwójkowej aktywności seksualnej; estimate = −0.57 (rysunek 1). Jednak czas, który upłynął od ostatniej aktywności seksualnej w okresie dwójkowym, nie pośredniczył w związku między wiekiem a ilością PU (oszacowanie = 0.001, p = 259; wielkość efektu: κ2 = 0.001).

W następnym kroku porównaliśmy nieograniczone i ograniczone wersje naszego modelu. Wersja nieograniczona składała się ze wszystkich analizowanych ścieżek. W wersji ograniczonej naprawiliśmy wszystkie nieistotne ścieżki do 0 (wszystkie nieistotne ścieżki są widoczne na rysunku 1). Porównując te dwa modele, byliśmy w stanie sprawdzić, czy te ścieżki zapewniają znaczną wartość informacyjną dla modelu (Byrne, 2009). W tym momencie indeksy dopasowania dla nieograniczonej wersji modelu były następujące: χ2(34) = 2,424.45, p <001; CFI = 0.215, RMSEA = 0.313, SRMR = 0.1733. Dla wersji z ograniczeniami: χ2(39) = 2,427.63, p <001; CFI = 0.215, RMSEA = 0.292, SRMR = 0.1749. Te dwie wersje omawianego modelu nie różniły się istotnie, χ2(5) = 3.179, p = 672. Po uzyskaniu tego wyniku usunęliśmy wszystkie nieistotne ścieżki z modelu. W następnym kroku usunęliśmy również ścieżkę między statusem związku a czasem, który upłynął od ostatniej diadycznej aktywności seksualnej. Ta ścieżka stała się zbędna, ponieważ była połączona z resztą modelu tylko przez jedną z nieistotnych ścieżek, które zostały usunięte w poprzednim kroku. Wszystkie usunięte ścieżki są zaznaczone na rysunku przerywanymi strzałkami 1.

W tym momencie indeksy dopasowania były następujące: χ2(6) = 174.20, p <001; CFI = 0.687, RMSEA = 0.217, SRMR = 0.1231. Dodaliśmy kowariancję między błędnymi warunkami wiekowymi a początkiem PU. Nasza analiza wykazała, że ​​wiek był pozytywnie powiązany z wystąpieniem PU (r = 45): starsze kobiety zaczęły używać pornografii w późniejszym okresie życia. Po uwzględnieniu tej zależności nasz model był dość dobrze dopasowany: χ2(4) = 11.87, p = 018; CFI = 0.985, RMSEA = 0.052, SRMR = 0.0317.

Ta wersja modelu wyjaśniła 23% wariancji w poszukiwaniu leczenia w grupie kobiet. Nasza poprzednia analiza podobnego modelu dla mężczyzn spowodowała 43% wyjaśnionej wariancji, która jest znacznie wyższą wartością (Gola i in., 2016). Tak więc, zgodnie z naszą a priori sformułowaną hipotezą i ostatnimi badaniami (Grubbs i in., 2016; Martyniuk i in., 2015; Štulhofer, Jurin i Briken, 2016) postanowiliśmy sprawdzić, czy religijność może być ważnym predyktorem poszukiwania leczenia (co czyni go trzecim predyktorem poszukiwania leczenia w naszym modelu, jak przedstawiono na rysunku 2). Sprawdziliśmy również, jaki jest związek między religijnością a ilością PU.

usuń postać nadrzędną  

Rysunek 2. Analiza ścieżki ostatecznego modelu dla kobiet wykazujących standardowe współczynniki ścieżki testowane przy użyciu 95% przedziałów ufności skorygowanych o odchylenie (**p ≤ 001; *p <05). Wartości w nawiasach są znormalizowanymi współczynnikami dla skutków bezpośrednich przed uwzględnieniem pośrednich ścieżek. Pogrubione strzałki przedstawiają związek między ilością korzystania z pornografii a poszukiwaniem leczenia, a jego mediacją poprzez objawy negatywne (przedmiot naszej głównej hipotezy). Reszta ścieżek (strzałki niepogrubione) reprezentuje naszą hipotezę wtórną. Kreskowane strzałki wskazują ścieżki, które stały się istotne po włączeniu mediatora lub dodatkowego predyktora. Rozmiary prób dla każdej zmiennej podano w tabeli 1

Przeprowadzona analiza wykazała, że ​​praktyki religijne wydają się być istotnym predyktorem poszukiwania leczenia przez kobiety (szacunek = 0.40, p <001). Co więcej, był to najsilniejszy z predyktorów poszukiwania leczenia (chociaż różnica między siłą predykcji między praktykami religijnymi a objawami negatywnymi nie była znacząca). Po wprowadzeniu omawianego predyktora do modelu związek między ilością PU a poszukiwaniem leczenia stał się nieistotny (oszacowanie = 0.01, ns). W wyniku tych zmian poprawiła się moc predykcyjna naszego modelu, wyjaśniając 34% wariancji w poszukiwaniu leczenia wśród kobiet. Do modelu włączyliśmy również korelację między praktykami religijnymi a ilością PU (oszacowanie = 0.55); jest to bardziej szczegółowo omówione poniżej. Ponadto dodaliśmy pojęcie kowariancji między początkiem PU a ilością PU. Zależność ta była słaba (szacunek = 0.10), ale istotna (p = 006) - wcześniejsze narażenie na pornografię wiąże się z większą ilością PU. Nasza ostateczna wersja modelu dla kobiet (ryc 2) miał dobre dopasowanie: χ2(6) = 22.387, p <001; CFI = 0.982, RMSEA = 0.062, SRMR = 0.0283.

Ponadto zbadaliśmy związek pozytywny (oszacowanie = 0.55; N = 89) między ilością PU a praktykami religijnymi. Odkryliśmy, że siła tej relacji została stworzona prawie wyłącznie przez niewielką podgrupę (n = 6) osób ubiegających się o leczenie, które często korzystają z pornografii (M = 1,091 min / tydzień) i duża liczba praktyk religijnych (M = 480.83 min / tydzień). Omawiana zależność nie osiągnęła istotności w przypadku wykluczenia z analizy osób ubiegających się o leczenie (oszacowanie = 0.15, p = .165, N = 83). Podsumowując, związek ten nie jest istotny wśród osób nie ubiegających się o leczenie, ale jest dość silny w grupie poszukującej leczenia.

Dyskusja

Zgodnie z naszą najlepszą wiedzą, jest to jedna z bardzo ograniczonej liczby badań kobiet poszukujących leczenia problematycznego PU, a pierwsza bada czynniki związane z zachowaniami związanymi z poszukiwaniem leczenia. Z powodu braku takich badań na kobietach, wykorzystaliśmy nasze poprzednie badania na męskich próbkach jako punkt odniesienia dla naszej analizy. Wyniki tego badania pokazują zarówno podobieństwa, jak i wyraźne różnice między wynikami dla kobiet z problemami PU a wcześniejszymi badaniami na ten temat dla mężczyzn (Gola i in., 2016; Kraus, Martino i in., 2016). Po pierwsze, nasza analiza wykazała, że ​​kobiety poszukujące leczenia problematycznego PU mają wyższy poziom negatywnych objawów związanych z PU i większe spożycie pornografii niż osoby poszukujące leczenia. Ten szczególny wynik nie jest zaskakujący, biorąc pod uwagę wyniki uzyskane w poprzednich badaniach (Gola i in., 2016; Kraus, Martino i in., 2016). Co jednak ciekawsze, nasza analiza wykazała, że ​​kobiety poszukujące leczenia mogą być podatne na okresy odhamowania (zdecydowanie wyższa maksymalna liczba masturbacji podczas dnia 1 i dłuższe odcinki oglądania pornografii non stop). W dostępnej literaturze możemy znaleźć dowody na to, że sztywne normy społeczne w niektórych przypadkach mogą przyczyniać się do problematycznego PU, ponieważ promują okresy powstrzymywania się od pornografii, a następnie okres odhamowania i nadmiernego PU (Carnes, 1983; Kraus, Martino i in., 2016; Wordecha, Wilk, Kowalewska, Skorko i Gola, 2017). Wstępne dowody potwierdzające tę interpretację można znaleźć w różnicach religijności między kobietami poszukującymi i nie ubiegającymi się o leczenie. Grupa poszukująca leczenia zgłosiła wyższe wartości zarówno subiektywnej religijności, jak i średniej ilości praktyk religijnych w ciągu tygodnia. Poniżej omówimy możliwą rolę norm społecznych i religijności w problematycznych PU kobiet, omawiając je wraz z wynikami innych ostatnich badań.

Druga część naszej analizy opierała się na statystycznym modelu relacji między zmiennymi związanymi z poszukiwaniem leczenia i problematycznym PU. Zgodnie z wieloma wcześniejszymi wynikami pokazującymi związane z płcią różnice w funkcjonowaniu seksualnym, wyniki uzyskane w tym badaniu na próbce samicy różnią się od poprzednich badań na próbkach samców. Zanim podsumujemy nasze wnioski z bieżącej analizy na próbce kobiet, chcielibyśmy przypomnieć główny wniosek z naszego poprzedniego badania na mężczyznach (Gola i in., 2016). Pokazaliśmy, że: (a) sama ilość PU jest bardzo słabym predyktorem poszukiwania leczenia, ale (b) jest związana z nasileniem objawów negatywnych (mierzonych przez SAST-R), a ten czynnik wyjaśnia zachowanie polegające na poszukiwaniu leczenia . Poza tym, (c) wśród mężczyzn, wiek nie jest związany z ilością PU i (d) początek PU nie przewiduje ciężkości negatywnych objawów związanych z PU. Podobnie, (e) ilość praktyk religijnych nie przewiduje ani poszukiwania leczenia, ani ciężkości objawów negatywnych związanych z PU (Gola i in., 2016).

Zgodnie z hipotezą, dla kobiet, sama ilość PU była silniej związana z leczeniem szukającym problematycznego PU. Ilość PU była również związana z nasileniem powiązanych objawów negatywnych (ryc 1), a nasilenie powiązanych objawów było związane z poszukiwaniem leczenia. Ta ostatnia zależność była znacznie słabsza wśród mężczyzn (ad. B). Ponadto, inaczej niż w przypadku naszej analizy dla mężczyzn, związek między ilością PU a poszukiwaniem leczenia wśród kobiet pozostawał znaczący, nawet jeśli uwzględniano mediację poprzez nasilenie objawów negatywnych. Ten interesujący wynik pokazuje, że kobiety z problematycznym PU mogą szukać leczenia nie tylko ze względu na negatywny wpływ PU na ich życie, ale także ze względu na samą ilość PU (podczas gdy w poprzednich badaniach koncentrujących się na męskich próbkach ten drugi czynnik jest nieistotny ). Rodzi to pytanie o możliwe wyjaśnienie, dlaczego sam fakt częstego PU może być postrzegany jako problem wśród kobiet. Najbardziej prawdopodobną przyczyną jest to, że regularne PU mogą być postrzegane przez większość kobiet jako mniej normatywne zachowanie niż wśród mężczyzn. Wśród mężczyzn cotygodniowe PU wydaje się zachowaniem normatywnym (o 70% - 80% mężczyzn w wieku 18 – 30), podczas gdy wśród kobiet mniej niż 20% używa pornografii co tydzień (jak pokazano w dużych duńskich i skandynawskich studia: Hald, 2006; Kvalem i in., 2014). Ta różnica może kształtować przekonanie (wśród kobiet), że częste PU jest pewnego rodzaju dewiacyjnym zachowaniem w przeciwieństwie do mężczyzn, wśród których to samo zachowanie może być postrzegane jako normatywne. Zatem sam fakt regularnego PU może wywołać subiektywne wrażenie, że niektóre kobiety różnią się od większości kobiet, co może skutkować interpretacją regularnego PU jako problematycznego zachowania wymagającego leczenia. Jeśli ta interpretacja jest poprawna, subiektywne poczucie doświadczania problemów związanych z PU wśród kobiet może być wzmocnione przez przekonania moralne lub religijne na temat pornografii i masturbacji. Ostatnie badania dotyczące populacji ogólnej wykazały, że religijność może być związana z wyższą tendencją do postrzegania „uzależnienia od pornografii” (Grubbs i in., 2016) lub zgłaszane negatywne konsekwencje częstej aktywności seksualnej (Štulhofer i in., 2016). Sprawdziliśmy, czy religijność może być również związana z poszukiwaniem leczenia (ryc 2) (ad. e) poprzez uwzględnienie ilości praktyk religijnych jako predyktora poszukiwania leczenia, a także zbadanie jego związku z ilością PU. Rzeczywiście, ilość praktyk religijnych jest najsilniejszym predyktorem zachowania poszukującego leczenia wśród kobiet z problematycznym PU (podczas gdy nie było to istotne w odpowiedniej analizie dla mężczyzn; Gola i in., 2016). Co więcej, nasza analiza wykazała, że ​​po wprowadzeniu praktyk religijnych do modelu relacja między samą ilością PU a poszukiwaniem leczenia straciła na znaczeniu (rysunek 2). Takie odkrycie jest zgodne z licznymi badaniami wykazującymi, że seksualność kobiet jest zazwyczaj bardziej związana z aspektami kulturowymi i społecznymi niż z mężczyznami (Adams i Turner, 1985; Barry & Schlegel, 1984; Baumeister, 2000; Christensen & Carpenter, 1962; Earle & Perricone, 1986; Ford i Norris, 1993). Można by tutaj powiedzieć, że te aspekty kulturowe przyczyniają się do subiektywnej interpretacji regularnego PU jako problematycznej i prowadzą do poszukiwania leczenia.

W naszym modelu ilość praktyk religijnych była również pozytywnie związana z konsumpcją pornografii (szacunek = 0.55). Jednak związek ten okazał się istotny tylko dla osób poszukujących leczenia, a nie znaczący w grupie, która nie szuka leczenia. Wskazuje to, że taka relacja wydaje się być cechą charakterystyczną grupy klinicznej i niekoniecznie występuje w populacji ogólnej. Ponadto warto zauważyć, że ilość spożywanej pornografii i praktyk religijnych (odzwierciedlających znaczenie norm religijnych) była wyższa wśród osób poszukujących leczenia. Jedną z możliwych interpretacji tych wyników jest to, że dla niektórych osób poszukujących leczenia zaangażowanie behawioralne w religijne normy wspierające zachowanie (praktyki religijne) może być narzędziem do regulacji negatywnych emocji spowodowanych wcześniejszym zaangażowaniem w zachowanie naruszające te normy (konsumpcja pornografii). Innym potencjalnym mechanizmem, który można zaproponować, jest to, że zarówno konsumpcja pornografii, jak i zaangażowanie w praktyki religijne mogą być postrzegane jako konsekwencja zwiększonej siły impulsów do oglądania pornografii wśród osób poszukujących leczenia. Zatem konsumpcja pornografii może być po prostu oznaką ulegania impulsom, a praktyki religijne można postrzegać jako sposób radzenia sobie z nimi. Jeśli ten scenariusz jest prawdziwy, zarówno ilość PU, jak i praktyki religijne byłyby pozytywnie skorelowane, chociaż zależność ta byłaby określona przez podstawowy czynnik, taki jak głód PU.

Inną możliwą interpretacją wysokiej korelacji między PU a praktykami religijnymi wśród osób poszukujących leczenia można dokonać w kontekście ironicznych procesów teorii kontroli mentalnej (Wegner, 1994). Wyższe i bardziej sztywne normy religijne mogą prowadzić do wyższego poziomu zahamowania zachowań (lub myśli związanych z zachowaniem), które są postrzegane jako niezgodne z tymi normami (np. Oglądanie pornografii). Jednak, jak pokazują liczne badania kognitywne (zob Abramowitz, Tolin i Street, 2001 do przeglądu) w niektórych przypadkach zahamowanie może mieć paradoksalny efekt, prowadząc do większej częstotliwości zachowań, które naruszają normę. Może to sprawić, że norma stanie się bardziej istotna i z kolei podniesie poziom zachowań, które wspierają normę - w tym przypadku - praktyki religijne. Zatem wszelkie zachowania wymuszające sztywne normy religijne i zachowania naruszające tę normę mogą się wzajemnie wspierać, nawet jeśli świadoma intencja jednostki ma na celu całkowicie przeciwne skutki. Chociaż poprzednie badania nad paradoksalnymi skutkami tłumienia koncentrowały się głównie na tłumieniu myśli (Abramowitz i in., 2001), mamy pewne dowody na to, że tłumienie emocji może prowadzić do podobnych, ironicznych efektów (Webb, Miles i Sheeran, 2012). Ponadto niektórzy badacze sugerują rolę paradoksalnych skutków tłumienia w rozwoju zaburzeń psychicznych, takich jak zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD; Purdon, 2004), a wielu klinicystów wskazuje na podobieństwa między CSB i OCD (patrz Gola, 2016; Kor, Fogel, Reid i Potenza, 2013 do przeglądu). Wszystkie opisane powyżej mechanizmy są hipotetyczne i nie można ich zweryfikować wyłącznie na podstawie naszych danych. Uważamy jednak, że warto zbadać je w przyszłych badaniach, których celem będzie wyjaśnienie natury związku między religijnością a konsumpcją pornografii wśród osób poszukujących leczenia w przypadku problematycznych PU.

Ponadto nasza analiza rozszerza wyniki wcześniejszych badań dotyczących związku między religijnością a nasileniem doświadczanych objawów negatywnych (Grubbs i in., 2016; Štulhofer i in., 2016). Rozpatrując jedynie relację dwuwymiarową między tymi dwiema zmiennymi, nasze wyniki potwierdzają wnioski z poprzednich badań i wskazują, że dana relacja jest pozytywna i znacząca (r = 25 dla praktyk religijnych i r = 09 dla subiektywnej religijności; Stół 2). Jednakże, gdy ilość PU jest uwzględniona jako dodatkowy predyktor objawów negatywnych, religijność nie jest już związana z tą drugą zmienną, pozostając jednocześnie silnym predyktorem poszukiwania leczenia (ryc. 2).

Wyniki dotyczące relacji religijności do objawów negatywnych i poszukiwania leczenia problematycznego PU są szczególnie interesujące w szerszym kontekście związku między religijnością a innymi formami psychopatologii. W poprzednich badaniach wykazano, że wyższy poziom religijności jest pozytywnie skorelowany z dobrostanem psychicznym (Dilmaghani, 2017; Ismail i Desmukh, 2012; Joshi, Kumari i Jain, 2008), satysfakcja życiowa (Pfeifer & Waelty, 1995) i odwrotnie związane z psychopatologią u pacjentów klinicznych (Gupta, Avasthi i Kumar, 2011; Sharma i in., 2017). Z drugiej strony, niektóre badania (McConnell, Pergament, Ellison i Flannelly, 2006) sugeruje, że wyższy poziom walk duchowych może być pozytywnie skorelowany z niektórymi wymiarami psychopatologii (lęk, lęk fobiczny, depresja, paranoidalna myśl, obsesyjno-kompulsywność i somatyzacja). Ponadto udowodniliśmy, że przynajmniej niektóre wyznania religijne mogą być związane z wyższym poziomem objawów OCD (Abramowitz, Deacon, Woods i Tolin, 2004; Gonsalvez, Hains i Stoyles, 2010). Wskazuje to, że wpływ przekonań religijnych na psychopatologię może być łagodzony przez typ psychopatologii i cechy przekonań religijnych. Ponadto, jak pokazaliśmy w naszym ostatnim modelu, w konkretnym przypadku problematycznego PU wśród kobiet religijność wydaje się być związana raczej z poszukiwaniem leczenia niż z objawami psychopatologicznymi. Tutaj nasze wyniki są zgodne z wcześniejszymi badaniami wykazującymi, że siła przekonań religijnych i ilość praktyk religijnych są pozytywnie powiązane z korzystaniem z usług zdrowia psychicznego (Pickard, 2006).

Co ciekawe, dla kobiet wiek odgrywa znaczącą rolę w PU; obejmuje to zarówno wiek badanego (ad. c), jak i wiek początku PU (ad. d), podczas gdy żadna z tych zmiennych nie była istotna w naszym poprzednim badaniu na mężczyznach (Gola i in., 2016). Młodsze kobiety deklarowały używanie pornografii częściej niż osoby starsze, a ci, którzy zaczęli wykorzystywać pornografię w młodszym wieku, zgłaszali częściej nasilenie objawów negatywnych związanych z PU. Wyjaśnienie tego odkrycia zdecydowanie zasługuje na dalsze badania. Takie badania mogłyby rozwiązać dwa interesujące pytania: (Q1) Czy popularność PU wzrasta wśród młodszych pokoleń kobiet? (Q2) Czy kobiecy mózg jest bardziej podatny na uwarunkowania pewnego rodzaju bodźców seksualnych niż męski mózg?

(Q1) Zgodnie z naszą wiedzą nie ma danych podłużnych, które pozwalają nam rozwiązać to pytanie. Co ciekawe, ostatnie dane ankietowe z Wielkiej Brytanii (Opinium Research, 2014) pokazują, że w wieku 18 lat oglądanie pornografii było powszechne i typowe dla 98% chłopców i dziewcząt. Taki wynik może sugerować, że PU wśród dziewcząt wzrosło w ostatnich latach (być może ze względu na dostępność Internetu) i wyrównało się wśród chłopców, ponieważ starsze badania wskazywały na różnice w PU związane z płcią. Na przykład Sabina i wsp. (2008) poinformował, że wśród amerykańskich studentów 93.2% mężczyzn i 62.1% kobiet oglądało pornografię internetową w wieku 18, podczas gdy Træen, Spitznogle i Beverfjord (2004) zgłosił, że wśród reprezentatywnej próby Norwegów przez całe życie 87.9% mężczyzn i 62.9% kobiet widział pornograficzny magazyn, 77.2% wobec 55% oglądał pornograficzny film, a tylko 36.6% wobec 8.9% oglądał pornografię Internet. Inne dane sugerują, że profil aktywności hiperseksualnej wśród kobiet mógł również ulec zmianie w ciągu ostatniej dekady. Briken, Habermann, Berner and Hill (2007) podali, że najbardziej dominującym zachowaniem seksualnym wśród kobiet poszukujących leczenia był ryzykowny przypadkowy seks (wśród mężczyzn był to PU i masturbacja), natomiast zespół Klein i wsp. (2014) zgłosił PU jako najczęstsze zachowanie wśród kobiet uzyskujących wysokie wyniki w Inwentarzu Zachowań Hiperseksualnych (Reid, Garos i Carpenter, 2011). Naszym zdaniem hipoteza o rosnącym odsetku użytkowników pornografii kobiecej zasługuje na uważną analizę. Interesujące byłoby również zbadanie, jak zmieniają się wzorce dominujących form aktywności seksualnej wśród kobiet poszukujących leczenia.

(Q2) W licznych badaniach nad używaniem substancji (Grant i Dawson, 1998), początek stosowania jest ważnym czynnikiem związanym z nasileniem objawów. W naszych badaniach na mężczyznach (Gola i in., 2016), spodziewaliśmy się zobaczyć taki związek z początkiem PU. O dziwo, nie zrobiliśmy tego. Ale wśród kobiet początek PU jest istotnie związany zarówno z nasileniem towarzyszących objawów negatywnych, jak i z ilością PU. Jest możliwe, że seksualność kobiet jest bardziej podatna na naukę (Baumeister, 2000). Jeśli tak, to pytanie o rosnącą popularność PU wśród młodych kobiet (Q1) byłoby jeszcze ważniejsze do studiowania.

Oprócz omówionych powyżej efektów, zauważyliśmy również dużą dysproporcję w proporcji kobiet i mężczyzn zgłaszających się do leczenia problematycznego PU. Nasza procedura rekrutacyjna była dokładnie taka sama dla mężczyzn i kobiet. W przypadku mężczyzn rekrutacja 12 osób ubiegających się o leczenie zajęła nam 132 miesięcy, podczas gdy wśród kobiet znalezienie 18 osób zajęło nam 39 miesięcy. To pokazuje, że mężczyźni szukają leczenia z powodu problematycznego PU 5.07 razy częściej niż kobiety. Wynik ten pozwala na empiryczną weryfikację stosunku 5: 1 oszacowanego wcześniej przez Kuzmę i Blacka (2008) i jest zgodny z wcześniejszymi badaniami wykazującymi stosunek 4: 1 (Briken i in., 2007).

Implikacje kliniczne

Naszym zdaniem przedstawione wyniki pokazują, że ważne jest omówienie roli osobistych przekonań na temat pornografii i norm religijnych w przypadku kobiet poszukujących leczenia problematycznego PU, ponieważ normy te wydają się być kluczowym czynnikiem decydującym o leczeniu. Osobiste, związane z religią przekonania mogą również odgrywać rolę czynnika wspomagającego podczas leczenia. Ten aspekt zasługuje na głębszą dyskusję. Po drugie, czynnikiem wartym omówienia podczas wywiadów klinicznych jest początek PU. Nasze wyniki pokazują, że wczesny początek PU jest związany z bardziej poważnymi negatywnymi objawami wśród kobiet (co nie miało miejsca wśród mężczyzn; Gola, Skorko i in., 2017). Początek PU jest warty zbadania jako potencjalny predyktor wyników leczenia wśród kobiet.

Wreszcie, jak Światowa Organizacja Zdrowia rozważa obecnie włączenie zaburzenia CSB do nadchodzącej klasyfikacji ICD-11 (Światowa Organizacja Zdrowia, 2017), chcielibyśmy zasugerować przyszłą dyskusję na temat wytycznych dotyczących leczenia kobiet i mężczyzn, biorąc pod uwagę różnice płciowe w obrazie klinicznym CSB (Briken i in., 2007; Reid, Dhuffar, Parhami i Fong, 2012) i czynniki prowadzące do poszukiwania leczenia.

Ograniczenia

Pomimo dostarczenia nowego wglądu w czynniki prowadzące do poszukiwania leczenia wśród kobiet z problematycznym PU, niniejsze badanie ma kilka ważnych ograniczeń, o których warto wspomnieć. Po pierwsze, mamy małą liczbę uczestników w grupie poszukującej leczenia. Jednak zgromadzenie dużej liczby samic poszukujących leczenia jest niezwykle trudne, jak już wspomnieliśmy wcześniej. Uważamy, że ta trudność jest również powodem, dla którego to badanie jest jednym z niewielu badań przeprowadzonych na rzeczywistych kobietach poszukujących leczenia i pierwszym, które bada czynniki prowadzące do poszukiwania leczenia, jak poprzednie badania skupiały się na diagnostyce (Briken i in., 2007) i różnice osobowości między mężczyznami i kobietami poszukującymi leczenia (Reid i in., 2012), a także rolę wstydu (Dhuffar i Griffiths, 2014) i trudności w uzyskaniu leczenia (Dhuffar i Griffiths, 2016). Z powodu tego nowatorskiego aspektu nasza analiza była odkrywcza i nie zastosowaliśmy korekty wielokrotności, która mogłaby zwiększyć prawdopodobieństwo błędu typu 1. Kwestie te wskazują na potrzebę przyszłej replikacji na większej próbie samic poszukujących leczenia. Co więcej, zastosowanie podobnych analiz do populacji różnych kultur może pomóc zweryfikować specyfikę kulturową naszych wyników, ponieważ nasza próba została całkowicie zrekrutowana w Polsce - kraju postrzeganym jako konserwatywny i religijny. Jak już mówiliśmy wcześniej, aspekty kulturowe (wśród nich religijność) mogą mieć silny wpływ na kobiety, które same określają zachowania hiperseksualne jako problematyczne lub normatywne. Jednak podobny związek między religijnością a postrzeganym problematycznie charakterem zachowań seksualnych wykazano również w amerykańskim (Grubbs i in., 2016) i chorwacki (Štulhofer i in., 2016) populacje.

Mamy nadzieję, że nasze odkrycia będą przydatne jako punkt odniesienia dla przyszłych badań, a także dla terapeutów pracujących z kobietami poszukującymi leczenia problematycznego PU.

Wkład autorów

MG uzyskało finansowanie na badania. MG, KL i MS zaprojektowali, przeprowadzili badanie i napisali protokół początkowy. JS i MG przeprowadzili poszukiwania literaturowe i przedstawili streszczenia poprzednich badań. KL przeprowadził analizę statystyczną. MG, KL i JS napisali pierwszą wersję manuskryptu. Wszyscy autorzy przyczynili się i zatwierdzili ostateczną wersję manuskryptu. Wszyscy autorzy mieli pełny dostęp do wszystkich danych w badaniu i biorą odpowiedzialność za integralność danych i dokładność analizy danych.

Konflikt interesów
 

Autorzy nie zgłaszają konfliktu interesów.

Podziękowania

Autorzy pragną podziękować wszystkim psychoterapeutom, seksuologom i psychiatrom, którzy skierowali swoich pacjentów do naszych ankiet internetowych, w szczególności dr Michała Lew-Starowicza, dr Pawła Holasa, Doroty Baran, Daniela Cysarza, Joanny Santury i zespołu Ogrody Zmian (www.ogrodyzmian.pl). Są również wdzięczni zespołowi www.onanizm.pl za promowanie naszych badań.

Referencje

Sekcja:
 
Poprzednia sekcja
 Abramowitz, J. S., Deacon, B. J., Woods, C. M., & Tolin, D. F. (2004). Związek między religijnością protestancką a objawami i poznaniami obsesyjno-kompulsywnymi. Depresja i lęk, 20 (2), 70–76. doi:https://doi.org/10.1002/da.20021 CrossRef, Medline
 Abramowitz, J. S., Tolin, D. F., & Street, G. P. (2001). Paradoksalne skutki tłumienia myśli: metaanaliza badań kontrolowanych. Clinical Psychology Review, 21 (5), 683–703. doi:https://doi.org/10.1016/S0272-7358(00)00057-X CrossRef, Medline
 Adams, C. i Turner, B. (1985). Zgłoszona zmiana seksualności od wczesnej dorosłości do starości. Journal of Sex Research, 21 (2), 126–141. doi:https://doi.org/10.1080/00224498509551254 CrossRef
 Arbuckle, J. L. (2013). Podręcznik użytkownika IBM SPSS Amos 22. Amos Development Corporation. Pobrane z http://www.sussex.ac.uk/its/pdfs/SPSS_Amos_User_Guide_22.pdf
 Barry, H. i Schlegel, A. (1984). Pomiary zachowań seksualnych nastolatków w standardowej próbie społeczeństw. Ethnology, 23 (4), 315–329. doi:https://doi.org/10.2307/3773508 CrossRef
 Basson, R. (2000). Kobieca reakcja seksualna: inny model. Journal of Sex & Marital Therapy, 26 (1), 51–65. doi:https://doi.org/10.1080/009262300278641 CrossRef, Medline
 Basson, R. (2005). Dysfunkcje seksualne kobiet: zmienione i rozszerzone definicje. Canadian Medical Association Journal, 172 (10), 1327 – 1333. doi:https://doi.org/10.1503/cmaj.1020174 CrossRef
 Baumeister, R. F. (2000). Różnice płci w plastyczności erotycznej: popęd płciowy kobiet jako społecznie elastyczny i wrażliwy. Biuletyn psychologiczny, 126 (3), 347–374. doi:https://doi.org/10.1037/0033-2909.126.3.347 CrossRef, Medline
 Briken, P., Habermann, N., Berner, W. i Hill, A. (2007). Diagnoza i leczenie uzależnienia seksualnego: ankieta wśród niemieckich terapeutów seksualnych. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 14 (2), 131–143. doi:https://doi.org/10.1080/10720160701310450 CrossRef
 Byrne, B. M. (2009). Modelowanie równań strukturalnych w AMOS: Podstawowe pojęcia, zastosowania i programowanie (wyd. 2). Nowy Jork, NY: Routledge.
 Carnes, P. (1983). Out of the shadows: Zrozumienie uzależnienia seksualnego. Minneapolis, MN: CompCare.
 Carnes, P., Green, B. i Carnes, S. (2010). To samo, ale inne: ponowne ukierunkowanie testu przesiewowego na uzależnienia seksualne (SAST) w celu odzwierciedlenia orientacji i płci. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 17 (1), 7–30. doi:https://doi.org/10.1080/10720161003604087 CrossRef
 Christensen, H. i Carpenter, G. (1962). Rozbieżności wartości-zachowania dotyczące stosunku przedmałżeńskiego w trzech kulturach zachodnich. American Sociological Review, 27 (1), 66–74. Pobrane z http://www.jstor.org/stable/2089719
 Ciocca, G., Limoncin, E., Di Tommaso, S., Mollaioli, D., Gravina, GL, Marcozzi, A., Tullii, A., Carosa, E., Di Sante, S., Gianfrilli, D. , Lenzi, A. i Jannini, EA (2015). Style przywiązania i dysfunkcje seksualne: studium kontrolne dotyczące seksualności kobiet i mężczyzn. International Journal of Impotence Research, 27 (3), 81–85. doi:https://doi.org/10.1038/ijir.2014.33 CrossRef, Medline
 Dhuffar, M. i Griffiths, M. (2014). Zrozumienie roli wstydu i jego konsekwencji w hiperseksualnych zachowaniach kobiet: badanie pilotażowe. Journal of Behavioral Addictions, 3 (4), 231–237. doi:https://doi.org/10.1556/JBA.3.2014.4.4 Połączyć
 Dhuffar, M. K. i Griffiths, M. D. (2016). Bariery w leczeniu uzależnień seksualnych kobiet w Wielkiej Brytanii. Journal of Behavioural Addictions, 5 (4), 562–567. doi:https://doi.org/10.1556/2006.5.2016.072 Połączyć
 Dilmaghani, M. (2017). Znaczenie religii lub duchowości i zdrowia psychicznego w Kanadzie. Journal of Religion and Health. Publikacja online z wyprzedzeniem. doi:https://doi.org/10.1007/s10943-017-0385-1 CrossRef, Medline
 Earle, J. i Perricone, P. (1986). Seksualność przedmałżeńska: dziesięcioletnie badanie postaw i zachowań na małym kampusie uniwersyteckim. Journal of Sex Research, 22 (3), 304–310. doi:https://doi.org/10.1080/00224498609551310 CrossRef
 Ford, K. i Norris, A. (1993). Młodzież i młodzi dorośli pochodzenia miejskiego pochodzenia latynoskiego: Związek akulturacji z zachowaniami seksualnymi. Journal of Sex Research, 30 (4), 316–323. doi:https://doi.org/10.1080/00224499309551718 CrossRef
 Georgiadis, J. R. i Kringelbach, M. L. (2012). Cykl reakcji seksualnych człowieka: dowody obrazowania mózgu łączące seks z innymi przyjemnościami. Progress in Neurobiology, 98 (1), 49–81. doi:https://doi.org/10.1016/j.pneurobio.2012.05.004 CrossRef, Medline
 Gola, M. (2016). Mechanizmy, a nie tylko symptomy: wskazówki dotyczące pracy z ludźmi, którzy szukają leczenia zachowań hiperseksualnych. Z perspektywy klinicznej i neuronauki. Przegląd Seksuologiczny, 2 (46), 2 – 18.
 Gola, M., Kowalewska, E., Wierzba, M., Wordecha, M., & Marchewka, A. (2015). Polska adaptacja Inwentarza pobudzenia seksualnego SAI-PL i walidacja dla mężczyzn. Psychiatria, 12, 245–254.
 Gola, M., Lewczuk, K. i Skorko, M. (2016). Co ma znaczenie: ilość lub jakość wykorzystania pornografii? Psychologiczne i behawioralne czynniki szukania leczenia z powodu problematycznego wykorzystywania pornografii. Journal of Sexual Medicine, 13 (5), 815–824. doi:https://doi.org/10.1016/j.jsxm.2016.02.169 CrossRef, Medline
 Gola, M. i Potenza, M. N. (2016). Leczenie paroksetyną problematycznego wykorzystania pornografii: seria przypadków. Journal of Behavioral Addictions, 5 (3), 529–532. doi:https://doi.org/10.1556/2006.5.2016.046 Połączyć
 Gola, M., Skorko, M., Kowalewska, E., Kołodziej, A., Sikora, M., Wodyk, M., Wodyk, Z., & Dobrowolski, P. (2017). Polska adaptacja Testu przesiewowego na uzależnienia seksualne - poprawiona. Psychiatria Polska, 51 (1), 95–115. doi:https://doi.org/10.12740/PP/OnlineFirst/61414 CrossRef, Medline
 Gola, M., Wordecha, M., Sescousse, G., Lew-Starowicz, M., Kossowski, B., Wypych, M., Makeig, S., Potenza, M. N., & Marchewka, A. (2017). Czy pornografia może uzależniać? Badanie fMRI mężczyzn szukających leczenia z powodu problematycznego wykorzystywania pornografii. Neuropsychopharmacology, 42 (10), 2021–2031. doi:https://doi.org/10.1038/npp.2017.78 CrossRef, Medline
 Gonsalvez, C. J., Hains, A. R., & Stoyles, G. (2010). Związek między religią a zjawiskami obsesyjnymi. Australian Journal of Psychology, 62 (2), 93–102. doi:https://doi.org/10.1080/00049530902887859 CrossRef
 Grant, B. F., & Dawson, D. A. (1998). Wiek początku używania narkotyków i jego związek z nadużywaniem narkotyków i uzależnieniem DSM-IV: wyniki z National Longitudinal Alcohol Epidemiologic Survey. Journal of Substance Abuse, 10 (2), 163–173. doi:https://doi.org/10.1016/S0899-3289(99)80131-X CrossRef, Medline
 Grubbs, J. B., Exline, J. J., Pargament, K. I., Volk, F. i Lindberg, M. J. (2016). Korzystanie z pornografii internetowej, postrzegane uzależnienie i walki religijne / duchowe. Archives of Sexual Behavior, 46 (6), 1733–1745. doi:https://doi.org/10.1007/s10508-016-0772-9 CrossRef, Medline
 Gupta, S., Avasthi, A. i Kumar, S. (2011). Związek między religijnością a psychopatologią pacjentów z depresją. Indian Journal of Psychiatry, 53 (4), 330–335. doi:https://doi.org/10.4103/0019-5545.91907 CrossRef, Medline
 Häggström-Nordin, E., Tydén, T., Hanson, U., & Larsson, M. (2009). Doświadczenia i stosunek do pornografii w grupie szwedzkich licealistów. The European Journal of Contraception & Reproductive Health Care, 14 (4), 277–284. doi:https://doi.org/10.1080/13625180903028171 CrossRef, Medline
 Hald, G. M. (2006). Różnice płci w konsumpcji pornografii wśród młodych, heteroseksualnych dorosłych Duńczyków. Archives of Sexual Behavior, 35 (5), 577–585. doi:https://doi.org/10.1007/s10508-006-9064-0 CrossRef, Medline
 Hsu, B., Kling, A., Kessler, C., Knapke, K., Diefenbach, P. i Elias, J. E. (1994). Różnice płci w fantazjach i zachowaniach seksualnych w populacji uczelni: 20-letnie powtórzenie. Journal of Sex & Marital Therapy, 2 (103), 118–XNUMX. doi:https://doi.org/10.1080/00926239408403421 CrossRef, Medline
 Hu, L. T. i Bentler, P. M. (1999). Kryteria odcięcia dla wskaźników dopasowania w analizie struktury kowariancji: Kryteria konwencjonalne a nowe alternatywy. Modelowanie równań strukturalnych: A Multidisciplinary Journal, 6 (1), 1–55. doi:https://doi.org/10.1080/10705519909540118 CrossRef
 Huberman, J. S. i Chivers, M. L. (2015). Badanie specyfiki płci w odpowiedzi seksualnej z równoczesną termografią i pletyzmografią. Psychophysiology, 52 (10), 1382–1395. doi:https://doi.org/10.1111/psyp.12466 CrossRef, Medline
 Huberman, J. S., Maracle, A. C. i Chivers, M. L. (2015). Specyfika płciowa samooceny przez kobiety i mężczyzn na bodźce seksualne. Journal of Sex Research, 52 (9), 983–995. doi:https://doi.org/10.1080/00224499.2014.951424 CrossRef, Medline
 Ismail, Z. i Desmukh, S. (2012). Religijność i dobrostan psychiczny. International Journal of Business and Social Science, 3 (11), 20–28. doi:https://doi.org/10.1080/00207590701700529
 Joshi, S., Kumari, S. i Jain, M. (2008). Wiara religijna i jej związek z dobrostanem psychicznym. Journal of the Indian Academy of Applied Psychology, 34 (2), 345–354.
 Kafka, M. P. (2010). Zaburzenia hiperseksualne: proponowana diagnoza DSM-V. Archives of Sexual Behavior, 39 (2), 377–400. doi:https://doi.org/10.1007/s10508-009-9574-7 CrossRef, Medline
 Klein, V., Rettenberger, M. i Briken, P. (2014). Wskaźniki hiperseksualności i jej korelacje zgłaszane przez samych kobiet w internetowej próbie kobiet. Journal of Sexual Medicine, 11 (8), 1974–1981. doi:https://doi.org/10.1111/jsm.12602 CrossRef, Medline
 Kor, A., Fogel, Y. A., Reid, R. C. i Potenza, M. N. (2013). Czy zaburzenie hiperseksualne powinno być uznane za uzależnienie? Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 20 (1–2), 27–47. doi:https://doi.org/10.1080/10720162.2013.768132
 Kraus, S. W., Martino, S., & Potenza, M. N. (2016). Charakterystyka kliniczna mężczyzn zainteresowanych poszukiwaniem leczenia w celu wykorzystania pornografii. Journal of Behavioural Addictions, 5 (2), 169–178. doi:https://doi.org/10.1556/2006.5.2016.036 Połączyć
 Kraus, S. W., Voon, V. i Potenza, M. N. (2016). Czy kompulsywne zachowania seksualne powinny być uważane za uzależnienie? Uzależnienie, 111 (12), 2097–2106. doi:https://doi.org/10.1111/add.13297 CrossRef, Medline
 Kuzma, J. M., & Black, D. W. (2008). Epidemiologia, rozpowszechnienie i historia naturalna kompulsywnych zachowań seksualnych. Psychiatric Clinics of North America, 31 (4), 603–611. doi:https://doi.org/10.1016/j.psc.2008.06.005 CrossRef, Medline
 Kvalem, I. L., Træen, B., Lewin, B. i Štulhofer, A. (2014). Samoocena skutków korzystania z pornografii internetowej, satysfakcji z wyglądu narządów płciowych i poczucia własnej wartości seksualnej wśród młodych dorosłych Skandynawów. Cyberpsychology: Journal of Psychosocial Research on Cyberspace, 8 (4), artykuł 4. doi:https://doi.org/10.5817/CP2014-4-4 CrossRef
 Leiblum, S. R. (2001). Kobiety, seks i internet. Terapia seksualna i relacji, 16 (4), 389–405. doi:https://doi.org/10.1080/14681990126954 CrossRef
 Levin, R. J. (2005). Podniecenie seksualne - jego fizjologiczne role w reprodukcji człowieka. Annual Review of Sex Research, 16 (1), 154–189. Medline
 MacKinnon, D. P. (2008). Wprowadzenie do statystycznej analizy mediacji. Nowy Jork, NY: Routledge.
 Martyniuk, U., Dekker, A., Sehner, S., Richter-Appelt, H. i Briken, P. (2015). Religijność, mity seksualne, tabu seksualne i wykorzystanie pornografii: międzynarodowe porównanie polskich i niemieckich studentów. Cyberpsychology: Journal of Psychosocial Research on Cyberspace, 9 (2), artykuł 4. doi:https://doi.org/10.5817/CP2015-2-4 CrossRef
 McConnell, K., Pergament, K. I., Ellison, C. G. i Flannelly, K. J. (2006). Badanie powiązań między duchowymi zmaganiami a objawami psychopatologii na próbie krajowej. Journal of Clinical Psychology, 62 (12), 1469–1484. doi:https://doi.org/10.1002/jclp.20325 CrossRef, Medline
 Opinium Research. (2014). Wywiady online 500 wśród dorosłych w Wielkiej Brytanii w wieku 18. Londyn, Wielka Brytania: Institute for Public Policy Research. Odzyskano luty 3, 2017 z http://www.ippr.org/assets/media/publications/attachments/OP4391-IPPR-Data-Tables.pdf
 Park, B. Y., Wilson, G., Berger, J., Christman, M., Reina, B., Bishop, F., Klam, W. P. i Doan, A. P. (2016). Czy pornografia internetowa powoduje dysfunkcje seksualne? Przegląd z raportami klinicznymi. Nauki behawioralne, 6 (3), 17. doi:https://doi.org/10.3390/bs6030017 CrossRef
 Pfeifer, S. i Waelty, U. (1995). Psychopatologia i zaangażowanie religijne - badanie kontrolowane. Psychopathology, 28 (2), 70–77. doi:https://doi.org/10.1159/000284903 CrossRef, Medline
 Pickard, J. G. (2006). Związek religijności z korzystaniem z usług zdrowia psychicznego osób starszych. Starzenie się i zdrowie psychiczne, 10 (3), 290–297. doi:https://doi.org/10.1080/13607860500409641 CrossRef, Medline
 Potenza, M. N., Gola, M., Voon, V., Kor, A., & Kraus, S. W. (2017). Czy nadmierne zachowania seksualne są uzależniające? The Lancet Psychiatry, 4 (9), 663–664. doi:https://doi.org/10.1016/S2215-0366(17)30316-4 CrossRef, Medline
 Preacher, K. J. i Kelley, K. (2011). Miary wielkości efektu dla modeli mediacji: Ilościowe strategie komunikowania efektów pośrednich. Metody psychologiczne, 16 (2), 93–115. doi:https://doi.org/10.1037/a0022658 CrossRef, Medline
 Purdon, C. (2004). Empiryczne badania tłumienia myśli w OCD. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 35 (2), 121 – 136. doi:https://doi.org/10.1016/j.jbtep.2004.04.004 CrossRef, Medline
 Reid, R. C., Dhuffar, M. K., Parhami, I. i Fong, T. W. (2012). Badanie aspektów osobowości na próbie pacjentów hiperseksualnych kobiet w porównaniu z hiperseksualnymi mężczyznami. Journal of Psychiatric Practice, 18 (4), 262–268. doi:https://doi.org/10.1097/01.pra.0000416016.37968.eb CrossRef, Medline
 Reid, R. C., Garos, S. i Carpenter, B. N. (2011). Rzetelność, trafność i rozwój psychometryczny inwentarza zachowań hiperseksualnych w ambulatoryjnej próbie mężczyzn. Uzależnienie seksualne i kompulsywność, 18 (1), 30–51. doi:https://doi.org/10.1080/10720162.2011.555709 CrossRef
 Rothman, E. F., Kaczmarsky, C., Burke, N., Jansen, E. i Baughman, A. (2015). „Bez pornografii… nie wiedziałbym połowy rzeczy, które wiem teraz”: jakościowe badanie wykorzystania pornografii na próbie miejskiej, o niskich dochodach, czarnej i latynoskiej młodzieży. Journal of Sex Research, 52 (7), 736–746. doi:https://doi.org/10.1080/00224499.2014.960908 CrossRef, Medline
 Sabina, C., Wolak, J. i Finkelhor, D. (2008). Charakter i dynamika ujawniania pornografii internetowej wśród młodzieży. CyberPsychology & Behavior, 11 (6), 691–693. doi:https://doi.org/10.1089/cpb.2007.0179 CrossRef, Medline
 Sharma, V., Marin, D. B., Koenig, H. K., Feder, A., Iacoviello, B. M., Southwick, S. M., & Pietrzak, R. H. (2017). Religia, duchowość i zdrowie psychiczne amerykańskich weteranów wojskowych: wyniki badania National Health and Resilience in Veterans Study. Journal of Affective Disorders, 217, 197–204. doi:https://doi.org/10.1016/j.jad.2017.03.071 CrossRef, Medline
 Štulhofer, A., Jurin, T. i Briken, P. (2016). Czy wysokie pożądanie seksualne jest aspektem męskiej hiperseksualności? Wyniki badania online. Journal of Sex & Marital Therapy, 42 (8), 665–680. doi:https://doi.org/10.1080/0092623X.2015.1113585 CrossRef, Medline
 Træen, B. i Daneback, K. (2013). Używanie pornografii i zachowań seksualnych wśród norweskich mężczyzn i kobiet o różnej orientacji seksualnej. Seksuologie, 22 (2), e41 – e48. doi:https://doi.org/10.1016/j.sexol.2012.03.001 CrossRef
 Træen, B., Spitznogle, K., & Beverfjord, A. (2004). Postawy i wykorzystanie pornografii w populacji norweskiej 2002. Journal of Sex Research, 41 (2), 193–200. doi:https://doi.org/10.1080/00224490409552227 CrossRef, Medline
 Webb, T. L., Miles, E. i Sheeran, P. (2012). Radzenie sobie z uczuciem: metaanaliza skuteczności strategii wywodzących się z modelu procesu regulacji emocji. Biuletyn psychologiczny, 138 (4), 775–808. doi:https://doi.org/10.1037/a0027600 CrossRef, Medline
 Wegner, D. M. (1994). Ironiczne procesy kontroli psychicznej. Przegląd psychologiczny, 101 (1), 34–52. doi:https://doi.org/10.1037/0033-295X.101.1.34 CrossRef, Medline
 Wierzba, M., Riegel, M., Pucz, A., Leśniewska, Z., Dragan, W. Ł., Gola, M., Jednoróg, K., & Marchewka, A. (2015). Podzbiór erotyczny dla Nenckiego Systemu Obrazów Afektywnych (NAPS ERO): Badanie porównawcze między płciami. Frontiers in Psychology, 6, 1336. doi:https://doi.org/10.3389/fpsyg.2015.01336 CrossRef, Medline
 Wilson, G. D. (1987). Różnice między kobietami i mężczyznami w zakresie aktywności seksualnej, przyjemności i fantazji. Osobowość i różnice indywidualne, 8 (1), 125–127. doi:https://doi.org/10.1016/0191-8869(87)90019-5 CrossRef
 Wilson, G. D., & Lang, R. J. (1981). Różnice płci we wzorcach fantazji seksualnych. Osobowość i różnice indywidualne, 2 (4), 343–346. doi:https://doi.org/10.1016/0191-8869(81)90093-3 CrossRef
 Wood, J. R., McKay, A., Komarnicky, T. i Milhausen, R. R. (2016). Czy to też było dobre dla ciebie? Analiza różnic płciowych w praktykach seksu oralnego i ocenach przyjemności wśród heteroseksualnych studentów kanadyjskich uniwersytetów. The Canadian Journal of Human Sexuality, 25 (1), 21–29. doi:https://doi.org/10.3138/cjhs.251-A2 CrossRef
 Wordecha, M., Wilk, M., Kowalewska, E., Skorko, M. i Gola, M. (2017). OP-125: Różnorodność kliniczna wśród mężczyzn poszukujących leczenia kompulsywnych zachowań seksualnych. Badanie jakościowe, po którym następowała ocena dzienniczka po 10 tygodniach. Journal of Behavioral Addictions, 6 (S1), 60–61.
 Światowa Organizacja Zdrowia. (2017). ICD-11 (Beta Draft) - Kompulsywne zaburzenie zachowania seksualnego. Pobrane z http://apps.who.int/classifications/icd11/browse/f/en#/http%3a%2f%2fid.who.int%2ficd%2fentity%2f1630268048