Leczenie uzależnienia od Internetu, uzależnienia od seksu i kompulsywnego kupowania: metaanaliza (2020)

Journal of Behavioral Addictions
Tom / numer: Tom 9: numer 1
Autorzy: Martyna Goslar 1 , Maksa Leibetsedera 1 , Hannah M. Monachium 2 , Stefana G. Hofmanna 3 i Antona-Ruperta Laireitera 1 , 4
DOI: https://doi.org/10.1556/2006.2020.00005

Abstrakcyjny

Tło i cele

Uzależnienie od Internetu, uzależnienie od seksu i kompulsywne kupowanie są częstymi problemami behawioralnymi, które dzielą podobieństwo z zaburzeniami hazardu i uzależnieniami. Jednak niewiele wiadomo na temat skuteczności ich leczenia. Celem tej metaanalizy było zbadanie skuteczności leczenia takich problematycznych zachowań oraz przedstawienie podobieństw do zaburzeń hazardu i zaburzeń związanych z używaniem substancji pod względem reakcji na leczenie.

Metody

Przeszukanie literatury przyniosło 91 badań na łączną liczbę 3,531 uczestników, aby zapewnić kompleksową ocenę krótko- i długoterminowej skuteczności psychologicznych, farmakologicznych i połączonych metod leczenia uzależnienia od Internetu, uzależnienia od seksu i kompulsywnego kupowania.

Efekt

Leczenie psychologiczne, farmakologiczne i łączone wiązało się z silną poprawą przed post-postem globalnego nasilenia uzależnienia od Internetu (odpowiednio: 1.51, 1.13 i 2.51) i uzależnienia seksualnego (odpowiednio: 1.09, 1.21 i 1.91) i uzależnienia od seksu (Hedgesa: 1.00, 1.52 i XNUMX). ). W przypadku kompulsywnego kupowania leczenie psychologiczne i farmakologiczne wiązało się również z dużym zmniejszeniem globalnego nasilenia objawów przed okresem (G Hedgesa: odpowiednio XNUMX i XNUMX). Kontrolowane wielkości efektu przed obserwacją i wewnątrz grupy były w podobnym zakresie, z kilkoma wyjątkami. Analizy moderatora sugerują, że interwencje psychologiczne są skuteczne w zmniejszaniu kompulsywnych zachowań, zwłaszcza gdy są przeprowadzane twarzą w twarz i prowadzone przez dłuższy czas. Połączenia podejść poznawczo-behawioralnych z lekami wykazały przewagę nad monoterapiami.

Dyskusja i wnioski

Wyniki sugerują, że leczenie typowych uzależnień behawioralnych jest skuteczne w krótkim okresie czasu, podobnie jak w przypadku zaburzeń hazardowych i uzależnień, ale potrzebne są bardziej rygorystyczne badania kliniczne.

Ostatnie badania wykazały podobieństwa między zaburzeniami używania substancji (SUD) a uzależnieniami behawioralnymi (BA), np. Grant, Potenza, Weinstein i Gorelick, 2010). W związku z tym uzależnienia behawioralne niezwiązane z substancjami zostały zdefiniowane na podstawie kryteriów stosowania substancji określonych w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM IV; Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 1994), w tym zaabsorbowanie określonym zachowaniem, brak kontroli nad zachowaniem, tolerancja, wycofanie i dalsze zachowanie pomimo negatywnych konsekwencji (np. Grant i in., 2010). Obecnie tylko zaburzenie hazardu (GD), które zostało uwzględnione w „Zaburzeniach kontroli impulsów niesklasyfikowanych gdzie indziej” w DSM IV (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 1994), jest sklasyfikowany w nowej sekcji „Zaburzenia związane z substancjami i uzależniające”DSM-5 (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013). Ta reorganizacja wywołała wiele dyskusji na temat tego, czy dalsze zachowania ze zmniejszoną kontrolą impulsów powinny być uważane za potencjalnych kandydatów na BA (np. Grant i in., 2010; Mueller i in., 2019).

Oprócz GD, zaburzenie gier internetowych (IGD) jest jedynym warunkiem umieszczonym w DSM-5 w sekcji III z zaleceniem dalszych badań (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013). Obsługiwane przez ekspertów z różnych dziedzin zdrowia klinicznego i zdrowia publicznego (np. Rumpf i in., 2018; Saunders i in., 2017), zaburzenia gry są również uwzględniane w projekcie ICD-11 (Światowa Organizacja Zdrowia, 2018). Należy zauważyć, że IGD należy odróżnić od globalnego oznaczenia uzależnienia od Internetu (IA), ponieważ oba reprezentują różne konstrukty (np. Griffiths & Pontes, 2014; Kiraly i in., 2014). Ponieważ jednak wiele publikacji odnosi się do globalnej oceny skutków, termin ten został również przyjęty w tym dokumencie. Ponadto należy wprowadzić rozróżnienie między „hazardem” a „hazardem”: podczas gdy „hazard jest zasadniczo definiowany przez jego interaktywność, głównie grę opartą na umiejętnościach oraz kontekstowe wskaźniki postępu i sukcesu,… hazard jest definiowany przez mechanizmy obstawiania i zakładów, głównie wyniki uzależnione od szansy i funkcje monetyzacji, które wiążą się z ryzykiem i wypłatą dla gracza. ” (King, Gainsbury, Delfabbro, Hing i Abarbanel, 2015, str. 216).

Chociaż włączenie IGD do podręczników diagnostycznych jest dyskutowane w literaturze naukowej (King i wsp., 2019; Petry, Rehbein, Ko i O'Brien, 2015; Rumpf i in., 2018; Saunders i in., 2017), wiele badań zostało już przeprowadzonych na temat IA i IGD, szczególnie w zakresie środków neurobiologicznych sugerujących podobieństwa do SUD (przeglądy patrz Fauth-Buhler & Mann, 2017; Kuss, Pontes i Griffiths, 2018). Oprócz podobieństw między SUD i BA pod względem fenomenologicznych i klinicznych cech, chorób współistniejących i wywiadu rodzinnego, szczególnie ustalenia z badań neuronauki wydają się niezbędne do identyfikacji wskaźników zachowań uzależniających (np. Grant i in., 2010; Potenza, Sofuoglu, Carroll i Rounsaville, 2011).

Zgodnie z tym rozważaniem, pewien postęp w badaniu podobieństw neurobiologicznych z SUD został ostatnio osiągnięty w dziedzinie uzależnienia od seksu (SA) i kompulsywnego kupowania (CB) poprzez analizę zjawisk tradycyjnie badanych w SUD, takich jak procesy warunkowania (np. Hoffmann, Goodrich, Wilson i Janssen, 2014; Snagowski, Laier, Duka i Brand, 2016), reaktywność cue, uprzedzenie i powiązana aktywacja sieci neuronowej (np. Brand, Snagowski, Laier i Maderwald, 2016; Gola i wsp., 2017; Jiang, Zhao i Li, 2017; Laier, Pawlikowski i Brand, 2014; Laier, Schulte i Brand, 2013; Lawrence, Ciorciari i Kyrios, 2014; Mechelmans i in., 2014; Pekal, Laier, Snagowski, Stark i Brand, 2018; Schmidt i in., 2017; Seok & Sohn, 2015; Starcke, Schlereth, Domass, Schöler i Brand, 2012; Trotzke, Starcke, Pedersen i Brand, 2014; Trotzke, Starcke, Pedersen, Müller i Brand, 2015; Voon i wsp., 2014) lub funkcjonowanie wykonawcze (Derbyshire, Chamberlain, Odlaug, Schreiber i Grant, 2014; Messina, Fuentes, Tavares, Abdo i Scanavino, 2017; Raab, Elger, Neuner i Weber, 2011; Trotzke i in., 2015). Badania te wykazały, że wśród warunków, które nie zostały jeszcze oficjalnie uznane w DSM-5 jako BA, obecnie dostępne dowody dotyczące wskaźników neurobiologicznych dla podobieństwa między zachowaniami związanymi z substancją i niezwiązanymi z substancją pochodzą głównie z obszarów IA, SA i CB, które są przedmiotem niniejszego opracowania. Ponieważ problemy te mają znaczenie kliniczne i często wiążą się ze szkodliwymi konsekwencjami dla dotkniętych osób (np. Pontes, Kuss i Griffiths, 2015), należy zbadać skuteczne opcje leczenia (np. Grant i in., 2010). Do tej pory opublikowane metaanalizy były przeprowadzane przede wszystkim w odniesieniu do oceny skutków, co dowodzi skuteczności różnych podejść do leczenia (Chun, Shim i Kim, 2017; Liu, Liao i Smith, 2012; Winkler, Doersing, Rief, Shen i Glombiewski, 2013). W dwóch metaanalizach zbadano psychologiczną, farmakologiczną i kombinację obu interwencji, ale dowody ograniczono do badań wyników leczenia w Chinach (Liu i wsp., 2012) i Korei (Chun i in., 2017). Najbardziej wszechstronny przegląd metaanalityczny potwierdził dowody na skuteczność psychoterapii i leczenia medycznego w zmniejszaniu objawów IA, w tym w badaniach z krajów azjatyckich i zachodnich (Winkler i in., 2013). Nie uwzględniono jednak połączonych interwencji. Ponadto metaanaliza Winkler i in. (2013) nie obejmował nowszych badań.

Korzystne wyniki interwencji psychologicznych i farmakologicznych w celu zmniejszenia globalnego nasilenia CB znaleziono również w innej niedawnej metaanalizie (Hague, Hall i Kellett, 2016). Nie zbadano jednak wpływu jakości badania i innych moderatorów na wyniki leczenia. W rezultacie kompleksowe badanie możliwości leczenia IA i CB wciąż trwa. Chociaż SA jest rozważane w ICD-11 z terminem „kompulsywne zaburzenie zachowania seksualnego” (Światowa Organizacja Zdrowia, 2018) oraz „zgłaszane przez siebie poczucie uzależnienia od pornografii nie jest rzadkie” (Grubbs, Kraus i Perry, 2019, p. 93), metody leczenia SA nie zostały jeszcze zbadane metodami metaanalitycznymi. Ponadto nie dokonano jeszcze porównań między IA lub IGD - kandydatem do sekcji „Zaburzenia związane z substancjami i uzależniające”DSM - i innych możliwych uzależniających zachowań, takich jak SA i CB, opartych na odpowiedzi na leczenie, która jest uważana za ważny wskaźnik podobieństw między SUD a BA (np. Grant i in., 2010).

Dlatego głównym celem niniejszej metaanalizy było zbadanie skuteczności psychologicznych, farmakologicznych i połączonych interwencji psychologicznych i farmakologicznych dla IA, SA i CB w zmniejszaniu (a) globalnej ciężkości i (b) częstotliwości kompulsywnych zachowania po zaprzestaniu leczenia (skutki krótkoterminowe) i podczas ostatniego zgłoszonego okresu obserwacji (skutki długoterminowe). Na podstawie ustaleń z ostatnich przeglądów (Hague i in., 2016; Winkler i in., 2013) spodziewaliśmy się, że leczenie psychologiczne i farmakologiczne będzie równie skuteczne we wszystkich trzech kategoriach uzależnień. Ponadto spodziewaliśmy się, że wyniki leczenia są podobne do zgłaszanych w przypadku używania substancji i hazardu (Grant i in., 2010; Potenza i wsp., 2011). Ponadto naszym celem było zidentyfikowanie potencjalnych moderatorów wielkości efektu w każdej kategorii uzależnień. Metaanalizę przeprowadzono zgodnie z zaleceniami oświadczenia PRISMA (Moher, Liberati, Tetzlaff i Altman, 2009).

Metody

Kryteria kwalifikacji

Badania zostały uwzględnione, jeśli (1) zastosowały jakąkolwiek interwencję psychologiczną, farmakologiczną lub łączoną (np. Interwencje psychologiczne i farmakologiczne stosowane jednocześnie); (2) stosowane w badaniach grupowych, randomizowanych lub quasi-losowych kontrolowanych projektach badań, w tym kontrole z listy oczekujących, uczestnicy nieotrzymujący leczenia, alternatywne aktywne leczenie lub interwencja placebo; (3) leczonych uczestników z rozpoznaniem IA, SA lub CB; (4) zmierzył co najmniej jedną ze zmiennych wyniku (tj. Globalne nasilenie lub częstotliwość); i (5) podał wystarczające dane statystyczne do obliczenia wielkości efektu. Badania zostały wykluczone, jeśli (1) badanie było pojedynczym studium przypadku; (2) próbka badawcza całkowicie pokryła się z próbką innego badania zawartą w metaanalizie; (3) leczenie nie zostało opisane lub (4) brak dostępnych abstraktów lub pełnego tekstu badania. W odniesieniu do SA uwzględniliśmy jedynie badania dotyczące nadmiernych zachowań seksualnych zgodnie z definicją zaproponowaną przez Kafka (2010)oraz wykluczone badania koncentrujące się na leczeniu parafilii różniących się od SA pod względem „anomalnych społecznie lub„ dewiacyjnych ”form preferencji seksualnych” (Kafka, 2010, str. 392).

Źródła informacji i wyszukiwanie literatury

Przeprowadziliśmy wielopoziomowe wyszukiwanie literatury przy użyciu baz danych PsycInfo, Medline, PubMed, Psyndex i ISI Web of Knowledge. Wyszukiwanie objęło wszystkie odpowiednie publikacje od pierwszego dostępnego roku do 30 czerwca 2019 r., Używając następujących terminów wyszukiwania związanych z zaburzeniami: uzależnienie od Internetu, uzależnienie od Internetu ∗, zaburzenie gier internetowych, uzależnienie od gier online ∗, uzależnienie od gier wideo ∗, uzależnienie od gier wideo ∗, uzależniony od gier komputerowych ∗, uzależniony od smartfona ∗, uzależniony od telefonu komórkowego ∗, uzależniony od mediów społecznościowych ∗, uzależniony od Facebooka ∗, problem ∗ telefon komórkowy; seks ∗ uzależniony ∗, seks ∗ przymus ∗, seks ∗ impuls ∗, hiperseks ∗, seks nieparafilny ∗, zaburzenia związane z parafilią ∗; kompulsywne zakupy, impulsywny zakup on, oniomania, zakupoholiczka ∗, nadmierne zakupy w połączeniu z interweniującymi słowami kluczowymi leczenie, interwencja, terapia, psychoterapia. Te same wyszukiwane hasła zastosowano do przeglądania rozpraw cyfrowych ProQuest w poszukiwaniu niepublikowanej, szarej literatury. Następnie przeprowadziliśmy dokładne badanie list referencyjnych artykułów przeglądowych, metaanaliz oraz oryginalnych badań pobranych z baz danych. Ponadto skontaktowano się z autorami odpowiednich artykułów z prośbą o brakujące dane i / lub niepublikowane prace nadające się do włączenia do metaanalizy. Chińskie publikacje zostały przetłumaczone przez dwóch rodzimych użytkowników języka akademickiego.

Mierniki rezultatu

W oparciu o najczęściej zgłaszane miary wyniku w oryginalnych badaniach określiliśmy dwie zmienne wyniku w celu określenia zmniejszenia objawów patologicznych: (1) globalne nasilenie, określone ilościowo za pomocą odpowiednich narzędzi oceny, oraz (2) częstotliwość (np. liczba godzin spędzonych online, oglądanie pornografii lub liczba odcinków zakupów w ostatnim tygodniu lub miesiącu), wyliczona za pomocą kart pamiętników lub raportów własnych.

Wybór badania

Wyboru badania dokonali dwaj niezależni recenzenci (pierwszy i drugi autor, MG i ML) i nadzorowani przez ostatniego autora tego artykułu (AL). Spory między autorami rozwiązano w drodze dyskusji.

Proces gromadzenia i ekstrakcji danych

Wygenerowaliśmy ustrukturyzowany formularz ekstrakcji danych, który udoskonaliliśmy i zmodyfikowaliśmy po pilotowym przetestowaniu próbki 10 badań. Aby obliczyć wielkości efektu przed i po obserwacji w obrębie grupy, wyodrębniono dane liczbowe dla każdego stanu leczenia i wyniku oddzielnie. Jeżeli w ramach jednego badania zbadano różne leczenie psychologiczne lub farmakologiczne, dane dla każdego stanu rejestrowano osobno i włączano do wielkości efektu wewnątrz grupy do analiz statystycznych. Aby obliczyć rozmiary efektów kontrolowanych przed wprowadzeniem, uwzględniono dane z listy oczekujących, braku leczenia i grup kontrolnych placebo. Dodatkowo wyodrębniliśmy dane liczbowe i kategoryczne z każdego badania, aby przeprowadzić analizy moderatora. Ekstrakcja danych została wykonana przez pierwszego autora (MG), a zatwierdzona przez drugiego autora (ML). Oceny dwóch niezależnych programistów koncentrowały się na rodzajach leczenia, pomiarze zmiennych wynikowych oraz wiarygodności i trafności diagnoz specyficznych dla zaburzenia. Jednak w badaniach zastosowano te same narzędzia zarówno do oceny diagnoz specyficznych dla zaburzenia, jak i do pomiaru zmiennej wynikowej „globalnego nasilenia” podczas leczenia. Ponieważ ocena wiarygodności i trafności narzędzi wykorzystywanych do pomiaru zmiennych wynikowych była również częścią oceny ryzyka błędu systematycznego w poszczególnych badaniach (patrz poniżej), wiarygodność pośredników skwantyfikowana przez statystykę kappa została przeprowadzona tylko dla rodzaje zabiegów.

Ryzyko stronniczości w poszczególnych badaniach

Oceniliśmy wewnętrzną ważność każdego badania za pomocą narzędzia oceny jakości do badań ilościowych, opracowanego przez projekt Skutecznej Praktyki Zdrowia Publicznego (EPHPP) (Thomas, Ciliska, Dobbins i Micucci, 2004). To narzędzie wykazało treść i poprawność konstrukcji (Thomas i wsp., 2004) i jest zalecany do systematycznych przeglądów i metaanaliz (Deeks i in., 2003). Każde badanie zostało ocenione w znormalizowany sposób w sześciu domenach: stronniczość wyboru, projekt badania, identyfikacja i kontrola pomyłek, zaślepienie, niezawodność i ważność narzędzi do gromadzenia danych oraz raportowanie i odsetek wycofań i rezygnacji. Każda domena została oceniona jako silna, umiarkowana lub słaba. Globalny ranking został obliczony po ocenie sześciu domen. Dwaj pierwsi autorzy (MG i ML) niezależnie ocenili każde badanie i określili globalny wynik każdego badania. Niezawodność interateraterów określono ilościowo za pomocą statystyki kappa. Spory między autorami były rozwiązywane w drodze dyskusji do momentu osiągnięcia konsensusu.

Obliczanie wielkości efektu i ilościowa synteza danych

Analizę statystyczną przeprowadzono przy użyciu oprogramowania Comprehensive Meta-Analysis (CMA) w wersji 2.2.064 (Borenstein, Hedges, Higgins i Rothstein, 2005). W ramach każdej kategorii uzależnień obliczyliśmy wielkość efektów dla zmiennych wynikowych zgłaszanych w badaniach psychologicznych, farmakologicznych i połączonych oddzielnie dla projektów badań wewnątrzgrupowych i kontrolowanych (wzory w Dodatku). Ze względu na małe liczebności próby, rozmiary efektów zostały skorygowane o odchylenie przy użyciu Hedgesa g z odpowiednim 95% przedziałem ufności (CI; Hedges & Olkin, 1984). Jeśli średnie i odchylenia standardowe nie były dostępne, wielkości efektów obliczano na podstawie równoważnych procedur szacowania (np. t wartości lub dokładne poziomy prawdopodobieństwa). Jeśli zmienna wyniku została zmierzona przez więcej niż jeden instrument, dane z tych instrumentów zostały wprowadzone osobno i zebrane razem dla konkretnej zmiennej wyniku (Lipsey i Wilson, 2000). W przypadku badań raportujących dane oparte zarówno na badaniach ukończenia, jak i na podstawie zamiaru leczenia (ITT), uwzględniono dane ITT. Kierunek efektu dostosowywano zgodnie z „sukcesem”: wielkość efektu była dodatnia, jeśli grupa leczona osiągała lepsze wyniki niż grupa kontrolna. Zgodnie z zaleceniami Cohena (1977), wielkości efektów od 0.20 do 0.30 można sklasyfikować jako małe, te w pobliżu 0.50 jako średnie, a te powyżej 0.80 jako duże.

Zakładając heterogeniczność wśród badań, zdecydowaliśmy się zastosować model efektów losowych do integracji wielkości efektów. Heterogeniczność wielkości efektu została zbadana przy użyciu statystyki Q z odpowiednim p wartość i I2 statystyki wskazujące, w jakim stopniu rzeczywiste różnice w wielkościach efektu zostały odzwierciedlone przez proporcję wariancji (Borenstein, Hedges, Higgins i Rothstein, 2009; Higgins, Thompson, Deeks i Altman, 2003); I2 wartości 25%, 50% i 75% zostały sklasyfikowane odpowiednio jako niskie, umiarkowane i wysokie (Higgins i in., 2003).

Ryzyko stronniczości we wszystkich badaniach

Aby kontrolować stronniczość publikacji, przeprowadziliśmy dokładne przeszukiwanie literatury i obliczyliśmy bezpieczeństwo Rosenthala N (Rosenthal, 1979), a także zbadał wykresy lejków (Duval i Tweedie, 2000). Według Rosenthal (1991), rozmiary efektów uważa się za solidne, jeśli liczba badań potrzebnych do uzyskania nieistotnego efektu ogólnego jest większa niż 5k + 10, gdzie k reprezentuje liczbę badań. Dodatkowo zastosowaliśmy metodę przycinania i wypełniania (Duval i Tweedie, 2000) w celu oszacowania brakujących badań i ich wpływu na ustalone wielkości efektów. Ta metoda opiera się na logice wykresu lejkowego i zakłada symetryczny rozkład wielkości efektu dla zmiennych wynikowych przy braku stronniczości publikacji. W przypadku rozkładu asymetrycznego metoda przycinania i wypełniania dostosowuje i koryguje rozmiary efektów (Borenstein i in., 2009); zastosowaliśmy tę metodę tylko wtedy, gdy do analizy dostępnych było 10 badań (Sterne, Egger i Moher, 2011). Asymetrię wykresu lejkowego oceniono za pomocą testu Eggera (Egger, Smith, Schneider i Minder, 1997). Ponieważ pojedyncze wartości wielkości efektu skrajnego powodują mylącą interpretację efektów leczenia (Lipsey i Wilson, 2000) zastosowaliśmy metodę „jedno badanie-usunięte” oferowaną przez CMA w celu zbadania wpływu wielkości efektu każdego badania na ogólny efekt (Borenstein i in., 2005). Jeśli ponownie obliczone wyniki nie miały istotnego wpływu na wielkość efektu i pozostawały w 95% CI, badania zostały zachowane w analizach.

Analiza moderatora

Aby wyjaśnić niejednorodność między wielkościami efektów, zbadaliśmy rodzaj analizy danych (ITT vs. analiza uzupełniająca) oraz jakość badań (globalne wyniki EPHPP) jako możliwych moderatorów. Ponieważ stwierdzono, że depresja i lęk są związane z BA (np. González-Bueso i in., 2018; Starcevic i Khazaal, 2017), sprawdziliśmy, czy rozmiary efektów różniły się w zależności od współwystępujących zaburzeń (włączenie vs. wykluczenie depresji i / lub lęku). Ponieważ współwystępujące zaburzenia, szczególnie depresja i lęk, są najczęstsze wśród osób dotkniętych BA (Starcevic i Khazaal, 2017), w badaniach, w których nie zgłoszono danych dotyczących chorób współistniejących, przyjęto, że obejmowali również uczestników ze współistniejącą depresją i lękiem. W przypadku badań psychologicznych dalej badaliśmy sposób leczenia (ustawienie grupy vs. indywidualne poradnictwo vs. inne rodzaje ustawień [np. Ustawienie indywidualne i grupowe, ustawienie rodziny]), sposób dostawy (osobiście [FTFT] vs. terapie samokierujące [SGT]) oraz rodzaj interwencji psychologicznej. Rodzaj interwencji psychologicznej analizowano, dzieląc strategie psychologiczne na następujące podkategorie: (1) CBT, obejmujące leczenie poznawcze i / lub behawioralne; (2) leczenie integracyjne obejmujące wiele różnych podejść do leczenia oraz (3) terapie psychologiczne, które dotyczą innych kategorii, takich jak terapia rodzinna, terapia rzeczywistości, terapia akceptacji i zaangażowania lub terapia sztuką. Zakładając, że w krajach niezachodnich przeprowadzono szereg badań, w szczególności w przypadku oceny skutków, przeprowadziliśmy wcześniejszą metaanalizę (Winkler i in., 2013) i zbadano, czy pochodzenie kulturowe (azjatyckie vs. inne kraje) okazało się moderatorem. Ponieważ globalna IA i IGD reprezentują różne konstrukty (np. Griffiths & Pontes, 2014), zbadaliśmy także różnice między badaniami opartymi na globalnej ocenie skutków a badaniami, w których badano IGD i inne działania z dostępem do Internetu (np. uzależnienie od smartfonów, uzależnienie od gier wideo).

W przypadku leczenia farmakologicznego sprawdziliśmy, czy leki przeciwdepresyjne działały lepiej niż inne rodzaje leków, czy też leki mieszane (np. Leki przeciwdepresyjne w połączeniu z metylofenidatem). W połączonych badaniach przeanalizowaliśmy wpływ rodzajów interwencji psychologicznych i farmakologicznych. Dodatkowo zbadaliśmy, czy jeden z rodzajów leczenia (interwencje psychologiczne vs. farmakologiczne vs. kombinowane) w ramach każdej kategorii uzależnień wykazuje przewagę nad innymi. Na koniec porównaliśmy rozmiary efektów interwencji psychologicznych i farmakologicznych różnych kategorii uzależnień. Uwzględniając fakt, że „internet jest tylko kanałem, za pośrednictwem którego osoby fizyczne mogą uzyskiwać dostęp do dowolnych treści (np. Hazardu, zakupów, rozmów, seksu)” (Griffiths & Pontes, 2014, p. 2) podsumowaliśmy badania, które objęły osoby z nadmiernymi zachowaniami seksualnymi lub zakupowymi w kategoriach „uzależnienie od seksu” i „kompulsywne kupowanie”, niezależnie od tego, czy korzystano z Internetu, czy nie.

Analizy moderatora dla zmiennych jakościowych przeprowadzono przy użyciu modelu efektów mieszanych z połączonymi oszacowaniami T2 oraz test Q oparty na analizie wariancji z odpowiadającym p wartość do interpretacji różnic między podgrupami (Borenstein i in., 2009). W przypadku co najmniej 10 dostępnych badań (Deeks, Higgins i Altman, 2011), przeprowadziliśmy następnie analizy meta-regresji, wykorzystując rok publikacji i czas trwania leczenia (oceniany na podstawie całkowitej liczby godzin spędzonych na leczeniu w badaniach psychologicznych lub liczby tygodni w badaniach farmakologicznych). Jeśli niewystarczająca liczba badań psychologicznych wskazała liczbę godzin spędzonych na leczeniu, do pomiaru czasu leczenia wykorzystano liczbę tygodni. Nie przeprowadzono analiz meta-regresji średniego wieku i odsetka mężczyzn / kobiet, ponieważ wiek i płeć w badaniach różniły się od tych w badaniach, co utrudniało wiarygodną interpretację (Thompson & Higgins, 2002).

Efekt

Wybór badania

Schemat procesu wyboru badania jest zilustrowany na Rys. 1. Nie było żadnych nieporozumień między poszczególnymi rodzajami leczenia.

Rysunek 1.
Rysunek 1.

Schemat procesu wyboru badania

Cytat: Dziennik uzależnień behawioralnych J Behav Addict 9, 1; 10.1556/2006.2020.00005

Charakterystyka badań, zabiegów i uczestników

We wszystkich kategoriach uzależnień obecna próbka badań różniła się pod względem rodzaju stanu kontrolnego: połowa z nich nie wdrożyła żadnej grupy kontrolnej (50%), aw kilku badaniach zastosowano listę oczekujących, brak leczenia, zdrowych kontroli lub grup kontrolnych placebo (30%), lub inne aktywne porównania leczenia (20%). Wyniki oparto głównie na wypełniaczach (80%). Dane uzupełniające dostarczyły 32 badania psychologiczne (IA: k = 16 badań z okresami od 1 do 6 miesięcy; M = 3.53, SD = 2.13; SA: k = 11 badań z okresami od 1.5 do 6 miesięcy; M = 4.27, SD = 1.88; CB: k = 5 badań z okresami od 3 do 6 miesięcy; M = 5.4, SD = 1.34), w jednym badaniu farmakologicznym w kategorii CB z 12-miesięcznym okresem obserwacji oraz w dwóch badaniach w kategorii IA, w których zastosowano interwencje łączone, z których każde zbierało dane w miesięcznym okresie obserwacji.

W większości badań psychologicznych badano CBT (58%), przeprowadzano leczenie poprzez ustawienia grupowe (71%) oraz w formacie twarzą w twarz (92%). Łączna liczba godzin spędzonych na interwencjach psychologicznych wynosiła od 15 minut do 54 godzin (M = 12.55 godz. SD = 10.49), od jednego tygodnia do 26 tygodni (M = 10.44, SD = 6.12) i od 8 tygodni do 20 tygodni (M = 11.71, SD = 3.90) w leczeniu odpowiednio IA, SA i CB. W większości badań farmakologicznych badano leki przeciwdepresyjne (85%); w większości połączonych badań stosowano CBT w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi (71%). Czas trwania leczenia farmakologicznego wynosił od 6 do 52 tygodni (M = 15.67, SD = 17.95), od 12 do 72 tygodni (M = 24.83, SD = 23.58) i od 7 do 12 tygodni (M = 9.50, SD = 2.20) w leczeniu odpowiednio IA, SA i CB.

We wszystkich kategoriach uzależnień przeanalizowano 3,531 uczestników (IA: n = 2,427; SA: n = 771; CB: n = 333). Większość badań obejmowała uczestników ze współistniejącą depresją i lękiem (77%). Próby dotyczące IA były prowadzone głównie w krajach azjatyckich (75%). Cała próba obejmowała głównie mężczyzn w badaniach oceniających IA (76%) ze średnią wieku 21 lat i SA (98%) ze średnią wieku 37 lat, ale kobietami w badaniach nad CB (92.45%) ze średnią wieku 42 lat Szczegółowe informacje dotyczące charakterystyki badań przedstawiono w Tabele 1–3.

Tabela 1.Charakterystyka badań uzależnienia od Internetu

Study / YearNaGrupa eksperymentalna (N) / Tryb terapii / Sposób dostawybGrupa kontrolna (N) / Tryb terapii / Sposób dostawybKultura / D / A (+/−) / IACzas t / ccFU (miesiące)Wyniki (ocena)Analiza danychEPPP
Zabiegi psychologiczne
Anuradha i Singh (2018)28CBT (28) / I / FTFTżadenAzja / - / IANAżadenGS (IADQ)CO3
Bai i Fan (2007)48IT (CBT; samokontrola; kompetencje społeczne) (24) / G / FTFTNT (24)Azja / + / IA161.5GS (CIAS-R)CO3
Cao i in. (2007)57CBT (26) / G / FTFTNT (31)Azja / + / IA10żadenGS (YDQ, CIAS)CO2
Celik (2016)30EDU (15) / G / FTFTNT (15)Turcja / + / IA106GS (PIUS)

FR (% gier internetowych podczas korzystania z Internetu / w)d

NA3
Deng i in. (2017)63CBI (44) / G / FTFTWL (19)Asia / + / IGD186GS (CIAS)CO2
Du i in. (2010)56IT (CBT; szkolenie rodziców; EDU dla nauczycieli) (32) / G / FTFTNT (24)Azja / + / IA146GS (IOSRS)CO2
González-Bueso i in. (2018)301) CBT (15) / I / FTFT

2) IT (CBT + EDU dla rodziców) (15) / I / FTFT

POK (30)eHiszpania / - / IGD1) 9

2) 9

żadenGS (DQVMIA)CO3
Guo i in. (2008)281) CBT (14) / G / FTFT2) WSPARCIE (np. Dzielenie się informacjami na temat oceny skutków; promowanie samooceny i zasobów) (14) / G / FTFTfAzja / + / IA1) 8

2) Nie dotyczy

żadenGS (CIAS)CO2
Han i in. (2012)14FT (14) / F / FTFTżadenAzja / - / IGDNAżadenGS (YIAS)

FR (h / w)

CO3
Han i in. (2018)26CBT (26) / G / FTFTżadenAzja / - / IGD24żadenGS (CIAS)

FR (h / w)

CO3
Hui i in. (2017)731) CBT (37) / G / FTFT2) IT (CBT + EA) (36) / I + G / FTFTfAzja / - / IGD1) 5

2) 10

żadenGS (IAD)CO2
Ke i Wong (2018)157CBT (157) G / FTFTżadenAzja / + / IA121GS (PIUQ)CO3
Khazaei i in. (2017)48PI (24) / G / FTFTWL (24)Iran / + / IANAżadenGS (IAT)

FR (h / w)

NA3
Kim (2008)25RT (13) / G / FTFTNT (12)Azja / + / IA12.5żadenGS (K-IAS)NA3
King i in. (2017)gCBT (84 godz. Abstynencji) (9) / I / NAżadenAustralia / + / IGDNA1GS (lista kontrolna IGD)

FR (h / w)

CO3
Lan i in. (2018)541) CBT (27) / G / FTFT2) EDU (27) / G / FTFTfAsia / + / SMA1) 8

2) 1

3GS (MPIA)

FR (h / w)

CO2
Lee i in. (2016)46CBT (codzienne pisanie w domu) (46) / FTFT / IżadenAsia / + / SMANAżadenGS (KSAPS)CO
Li i Dai (2009)76CBT (38) / I / FTFTWL (38)Azja / + / IA14żadenGS (CIAS)CO3
Li, Garland i in. (2017)301) WIĘCEJ (15) / G / FTFT2) SUPP (15) / G / FTFTfUSA / - / IGD1) 16

2) 16

3GS (kryteria DSM-5)ITT2
Li, Jin i in. (2017)731) CBT (36) / G / FTFT2) CBT + EA (37) / I + G / FTFTfAsia / + / IGD1) 5

2) 10

żadenGS (IAT)CO3
Liu i in. (2013)311) CBT (16) / G / FTFT2) SM (np. Pisemne zapisy częstotliwości hazardu; określenie docelowych zachowań) (15) / G / SGTfAzja / - / IA1) 54

2) 24

żadenGS (IAT)

FR (h / d)

CO3
Liu i in. (2015)46FT (21) / G / FTFTWL (25)Azja / - / IA123GS (APIUS)

FR (h / w)

CO2
Pallesen i in. (2015)12IT (CBT; FT; SFT; MI) (12) / G / FTFTżadenNorwegia / + / VGANAżadenGS (GAZA; PvP)CO3
Park, Kim i in. (2016)241) CBT (12) / G / FTFT2) VRT (12) / G / SGTfAzja / - / IGD1) 16

2) 4

żadenGS (YIAS)CO3
Pornnoppadol i in. (2018)541) IT (CBT + umiejętności + sport) (24) / G / FTFT2) EDU (30) / G / FTFTfAzja / - / IGDNA

2) 1

6GS (GAZ)CO2
Sakuma i in. (2017)g10IT (SDiC, w tym CBT; gotowanie na wolnym powietrzu; spacer rajdowy; trekking; obróbka drewna) (10) G / FTFTżadenAzja / - / IGDNA3FR (gaming h / d; h / w; d / w)CO3
Shek i in. (2009)22IT (doradztwo indywidualne i rodzinne; wzajemne wsparcie) (22) / I / FTFTżadenAzja / + / IANAżadenGS (CIA-Y; CIA-G)CO3
Sei i in. (2018)46MI (PFB) (46) / I / SGTżadenAzja / + / IANAżadenGS (IAT)CO3
Su i in. (2011)59CBT (internetowy program leczenia)

1) LE (17) / I / SGT

2) NE (12) / I / SGT

3) NI (14) / I / SGT

NT (16)Azja / + / IA1) 0.48

2) 0.48

3) 0.26

żadenGS (YDQ)

FR (h / w)

CO2
van Rooij i in. (2012)7CBT (7) / I / FTFTżadenHolandia / + / IA7.5żadenGS (CIUS)

FR (d / w; h / d)

CO3
Wartberg i in. (2014)18CBT (18) / G / FTFTżadenNiemcy / + / IA12żadenGS (CIUS)

FR (h / dni powszednie; h / weekendy)

CO3
Woelfling i in. (2014)42CBT (42) / G + I / FTFTżadenNiemcy / - / IA32żadenGS (AICA-S)

FR (h / weekendowy dzień)

ITT3
Yang i Hao (2005)52IT (SFBT; FT; CT) (52) / I / FTFTżadenAzja / + / IANAżadenGS (YDQ)CO3
Yang i in. (2017)141) CBT (14) / G + I / FTFT

2)EA (16)h

POK (16)eAzja / - / IA20żadenGS (IAT)CO2
Yao i in. (2017)37IT (RT; MFM) (18) G / FTFTNT (19)Asia / + / IGD12żadenGS (CIAS)CO3
Młody (2007)114CBT (114) / I / FTFTżadenUSA / + / IANA6GS (APA; CCU; MSA; SF)

Francja (OA)

CO3
Młody (2013)128Zmodyfikowany CBT (128) / I / FTFTżadenUSA / + / IANA6GS (IADQ)CO3
Zhanga (2009)70IT (CBT; sport) (35) / G / FTFTNT (35)Azja / + / IA24żadenGS (IAT)CO3
Zhang i in. (2009)11CBT (11) / G / FTFTżadenAzja / + / IANAżadenGS (IAT)CO2
Zhang i in. (2016)36IT (CBI + MFTR) (20) / G / FTFTNT (16)Asia / + / IGD17żadenGS (CIAS)

FR (h / w)

CO2
Zhong i in. (2011)571) FT (28) / G / FTFT2) IT (szkolenie wojskowe; sport; terapia ukierunkowana na zachowania uzależniające) (29) / G / FTFTfAzja / - / IA24.5

2) Nie dotyczy

3GS (OCS)CO2
Zhu i in. (2009)451) CBT (22) / G / FTFT2) IT (CBT + EA) (23) / I + G / FTFTfAzja / + / IA5

2) 10

żadenGS (ISS)CO2
Zhu i in. (2012)731) CBT (36) / G / FTFT2) IT (CBT + EA) (37) / I + G / FTFTfAzja / + / IA5

2) 10

żadenGS (IAT)CO2
Leczenie farmakologiczne
Bipeta i in. (2015)11Różne leki przeciwdepresyjne (po zmniejszeniu dawki klonazepamu w ciągu 3 tygodni) (11)

(uczestnicy z IA i OCD)

2) Różne leki przeciwdepresyjne (po zmniejszeniu dawki klonazepamu w ciągu 3 tygodni) (27)

(uczestnicy tylko z OCD)e

Indie / - / IA52żadenGS (YBOCS; IAT)NA3
Dell'Osso i in. (2008)17Escitalopram (17)żadenUSA / + / IA10żadenGS (IC-IUD-YBOCS)

FR (h / w)

CO3
Han i in. (2009)21Metylofenidat (21)

(Koncert)

żadenAzja / - / IGD8żadenGS (YIAS-K)

FR (h / d)

CO3
Han i in. (2010)11Bupropion SR (11)żadenAzja / - / IGD6żadenGS (YIAS)

FR (h / d)

CO3
Park, Lee i in. (2016)861) Metylofenidat (44)2) Atomoksetyna (42)f

10–60 mg / d

Azja / - / IGD12żadenGS (YIAS)CO3
Song i in. (2016)1191) Bupropion SR (44)

2) Escytalopram (42)

NT (33)Azja / - / IGD6żadenGS (YIAS)CO2
Połączone zabiegi
Han i Renshaw (2012)251) Bupropion + 8 sesji EDU (25)2) Placebo + 8 sesji EDU (25)eAsia / + / IGD81GS (YIAS)

FR (h / w)

CO2
Kim i in. (2012)321) Bupropion + 8 sesji CBT (32)2) Bupropion + 10 min. cotygodniowe wywiady (33)eAsia / + / IGD81GS (YIAS)

FR (h / w)

CO2
Li i in. (2008)48Różnorodne leki przeciwdepresyjne

+ CBT + FT (48)

żadenAzja / + / IA4żadenGS (przerwanie)CO3
Nam i in. (2017)301) Bupropion + EDU (15)2) Escitalopram + EDU (15)fAsia / + / IGD12żadenGS (YIAS)CO2
Santos i in. (2016)39Mieszane leki + 10 sesji modyfikowanych CBT (39)żadenBrazylia / + / IA10żadenGS (IAT)CO3
Yang i in. (2005)18CBT + szkolenie rodziców + fluoksetyna (18)żadenAzja / + / IA10.5żadenGS (CIUS)CO3

Note.

aLiczba podmiotów objętych analizą.

bModeratorzy „tryb terapii” i „sposób porodu” stosowano wyłącznie do zabiegów psychologicznych.

cW badaniach psychologicznych czas leczenia mierzono na podstawie całkowitej liczby godzin spędzonych na leczeniu dla leczenia (t) i grup kontrolnych (c). W badaniach farmakologicznych i połączonych czas leczenia mierzono na podstawie liczby tygodni.

dDane dla „częstotliwości” zmiennej wyniku były dostępne tylko dla grupy leczonej.

eWarunek kontrolny został wykluczony z analiz z powodu niezgodności z kryteriami wyboru.

fWarunki kontrolne uznano za oddzielne ramię leczenia.

gW badaniu zgłoszono dane od leczenia wstępnego wyłącznie do obserwacji.

hWarunek leczenia został wykluczony z analiz ze względu na niezgodność z kryteriami wyboru.

Tabela 2.Charakterystyka badań nad uzależnieniem od seksu

Study / YearKwota produktów: NaGrupa eksperymentalna (N) / Tryb terapii / Sposób dostawybGrupa kontrolna (N)

Tryb terapii / sposób dostawyb

Czas t / cc/ D / A (+/−)FU (miesiące)Wyniki (ocena)Analiza danychEPPP
Zabiegi psychologiczne
Crosby'ego (2012)27ACT (14) / I / FTFTWL (13)12 / +5dGS (SCS)

FR (godziny oglądania pornografii / w; zmodyfikowana wersja DDQ)

CO2
Hallberg i in. (2017)10CBT (10) / G / FTFTżaden8 / -6GS (HD: CAS; HDSI)ITT3
Hallberg i in. (2019)137CBT (70) / G / FTFTWL (67)8 / -6GS (HD: CAS; SCS)ITT2
Hardy i in. (2010)138CBT (program internetowy Candeo) (138) / I / SGTżaden26 / +żadenGS (PDR)

FR (wykorzystanie pornografii / m; masturbacja / m)

CO3
Hart i in. (2016)49MI (49) / G / FTFTżaden7 / +3GS (SCS)CO3
Hartman i in. (2012)e57IT (program dla SA i SA-SUD) / I + G / FTFT (57)żaden13 / +6GS (CSBI)CO3
Klontz i in. (2005)381) IT (EXPT; CBT; EDU; M-Medit.), Mężczyźni (28) / G / FTFT

2) IT (EXPT; CBT; EDU; M-Medit.), Kobiety (10) / G / FTFT

żaden1) 1 / +

2) 1 / +

6GS (GSBI; CGI)CO3
Levin i in. (2017)11ACT (SHWB) (11) / I / SGTżaden8 / +1.5GS (CPU)

FR (oglądanie pornografii w / w)

CO3
Minarcik (2016)12CBT (12) / I / FTFTżaden12 / +żadenGS (KLAPY; HBI; SCS)

FR (oglądanie pornografii min./w)

CO3
Orzack i in. (2006)35IT (RtC; CBT; MI) (35) / G / FTFTżaden16 / +żadenFR (oglądanie pornografii / w; OTIS)CO3
Pachankis i in. (2015)63CBT (ESTEEM-SC oparty na UP) (32) / I / FTFTWL (31)12 / +3GS (SCS)ITT2
Parsons i in. (2017)11CBT (ESTEEM-SC oparty na UP) (11) / I / FTFTżaden12 / +żadenGS (SCS)CO3
Kwadrat (1985)e151) GPT / G / FTFT (15)2) PT dla uczestników dotkniętych innymi problemami / I / FTFT (14)f20 / +6FR (n różnych partnerów seksualnych / ostatnie 3 miesiące;% partnerów seksualnych widywanych tylko raz;% seksu z jednym partnerem;% seksu w miejscach publicznych)CO3
Sadiza i in. (2011)10CBT (10) / G / FTFTżaden12 / +żadenGS (SCS)CO3
Twohig i Crosby (2010)6ACT (6) / I / FTFTżaden8 / +3FR (oglądanie pornografii h / d)CO3
Tomasz (2010)541) Arteterapia (27) / G / FTFT2) zmodyfikowany CBT (TCA) (27) / G / FTFTg1) 6 / +

2) 6 / +

1.5GS (HBI-19)CO2
Leczenie farmakologiczne
Kafka (1991)10Różnorodne leki przeciwdepresyjne

+ Lit (10)

żaden12 / +żadenGS (SOI)CO3
Kafka i Prentky (1992)16Fluoksetyna (16)żaden12 / +żadenGS (SOI)CO3
Kafka (1994)11hSertralina (11)żaden17 / +żadenGS (SOI)

FR (fantazjowanie, popędy, czynności seksualne min./d)

CO3
Kafka i Hennen (2000)26Różnorodne leki przeciwdepresyjne + metylofenidat (26)żaden72 / +żadenGS (OSP)

FR (fantazjowanie, popędy, czynności seksualne min./w)

ITT3
Wainberg i in. (2006)28Cytalopram (13)PLA (15)12 / -żadenGS (YBOCS-CSB; CSBI; CGI-CSB)

FR (masturbacja, korzystanie z Internetu, korzystanie z pornografii w / w)

ITT2
Połączone zabiegi
Gola i Potenza (2016)3CBT + Paroksetyna (3)żaden10 / +żadenFR (wykorzystanie pornografii / w)CO3
Scanavino i in. (2013)4STPGP + różne leki (4)żaden16 / +żadenGS (SCS)CO3

Note. A = lęk; ACT = terapia akceptacji i zaangażowania; BSI = krótki wykaz objawów; CBT = terapia poznawczo-behawioralna; CGI-CSB = kliniczna globalna skala wrażeń przyjęta dla kompulsywnych zachowań seksualnych; CLAPS = Clear Lake Addiction to Pornography Scale; CO = tylko wypełniacze; CPUI = Inwentarz wykorzystania cyber-pornografii; CSBI = wykaz kompulsywnych zachowań seksualnych; D = depresja; d = dzień; DDQ = codzienny kwestionariusz picia; EDU = psychoedukacja; EPHPP = skuteczny projekt dotyczący zdrowia publicznego (1 = silny, 2 = umiarkowany, 3 = słaby rating); ESTEEM = Efektywne umiejętności upoważniające skutecznych mężczyzn; EXPT = terapia empiryczna; FR = częstotliwość; FTFT = leczenie bezpośrednie; FU = kontynuacja; G = ustawienie grupy; GPT = psychoterapia grupowa; GS = globalna dotkliwość; GSBI = Garos Sexual Beavior Inventory; h = godziny; HBI = wykaz zachowań hiperseksualnych; HD: CAS = zaburzenie hiperseksualne: aktualna skala oceny; HDSI = Inwentaryzacja badań nad zaburzeniami hiperseksualnymi; I = indywidualne poradnictwo; IT = leczenie integracyjne; ITT = zamiar leczenia; m = miesiąc; M-Medit. = medytacja uważności; MI = Wywiad motywacyjny; NA = niedostępny; OTIS = Orzack Time Intensity Survey; PDR = psychologiczne wymiary powrotu do zdrowia (obsesyjne myśli seksualne, konstruktywne reakcje na powrót do zdrowia, pozytywny afekt, negatywny afekt, postrzeganie agresji wobec uzależnienia, tendencja do odmawiania odpowiedzialności za uzależnienie, znaczenie w życiu, związek z innymi, poczucie przebaczenia, świadomość myśli i kuszących sytuacji, sklepy ze zdrową przyjemnością); PLA = placebo; PT = psychoterapia; RtC = gotowość do zmiany; SA = uzależnienie seksualne; SA-SUD = współistniejące uzależnienie od seksu i substancji; SC = kompulsywność seksualna; SCS = skala kompulsywności seksualnej; SGT = leczenie samodzielne; SHWB = skoroszyt samopomocy; SOI = wykaz zapasów seksualnych; STPGP = krótkoterminowa psychoterapia grupowa; TCA = podejście skoncentrowane na zadaniu; OSP = całkowite wyjście seksualne; UP = ujednolicony protokół transdiagnostycznego leczenia zaburzeń emocjonalnych; W = lista oczekujących; w = tydzień; YBOCS-CSB = Skala obsesyjno-kompulsyjna Yale-Browna zmodyfikowana pod kątem kompulsywnych zachowań seksualnych.

aLiczba podmiotów objętych analizą.

bModeratorzy „tryb terapii” i „sposób porodu” stosowano wyłącznie w przypadku zabiegów psychologicznych.

cCzas trwania leczenia mierzono za pomocą liczby tygodni.

dDane od leczenia wstępnego do obserwacji były dostępne tylko dla zmiennej wyników „częstotliwość”.

eW badaniu zgłoszono dane od leczenia wstępnego wyłącznie do obserwacji.

fWarunek kontrolny został wykluczony z analiz z powodu niezgodności z kryteriami wyboru.

gStan kontrolny uznano za ramię leczenia.

hW analizie uwzględniono tylko uczestników ze zdiagnozowanymi zaburzeniami związanymi z parafilią.

Tabela 3.Charakterystyka badań dotyczących kompulsywnego kupowania

Study / YearKwota produktów: NaGrupa eksperymentalna (N) / Tryb terapii / Sposób dostawybGrupa kontrolna (N)Czas t / cc/ D / A (+/−)FU (miesiące)Wyniki (ocena)Analiza danychEPPP
Zabiegi psychologiczne
Armstronga (2012)10MBSR (4) / G / FTFTNT (6)8 / +3GS (CBS; YBOCS-SV; IBS)CO2
Benson i in. (2014)11IT (CBT, PSYDYN, PSYEDU, MI,

AKT, elementy uważności) (6) / G / FTFT

WL (5)12 / +6GS (mod. VCBS; RCBS; CBS;

YBOCS-SV)

FR (min./w wydane na zakup; odcinki na zakup / w)d

CO2
Filomensky i Tavares (2009)9CBT (9) / G / FTFTżaden20 / +żadenGS (YBOCS-SV)CO3
Mitchell i in. (2006)35CBT (28) / G / FTFTWL (7)10 / +6eGS (YBOCS-SV; CBS)

FR (odcinki zakupów / w; h spędzone na zakupach / w)

ITT2
Mueller i in. (2008)60CBT (31) / G / FTFTWL (29)12 / +6eGS (CBS; YBOCS-SV; G-CBS)ITT2
Mueller i in. (2013)561) CBT (22) / G / FTFT

2) Program GSH (CBT WB + 5 sesji telefonicznych) (20) / I / SGT

WL (14)1) 10 / +

2) 10 / +

6GS (CBS; YBOCS-SV)ITT2
Leczenie farmakologiczne
Black i in. (1997)10Fluwoksamina (10)żaden9 / -żadenGS (YBOCS-SV)CO2
Black i in. (2000)23Fluwoksamina (12)PLA (11)9 / -żadenGS (YBOCS-SV)ITT2
Grant i in. (2012)9Memantyna (9)żaden8 / -żadenGS (YBOCS-SV; mod. CB-SAS)CO2
Koran i in. (2002)24Cytalopram (24)żaden12 / +żadenGS (YBOCS-SV)ITT2
Koran i in. (2003)23Cytalopram (23)żaden7 / +żadenGS (YBOCS-SV; CBS; IBTS)ITT2
Koran i in. (2007)26Escitalopram (26)żaden7 / +żadenGS (YBOCS-SV)ITT3
Ninan i in. (2000)37Fluwoksamina (20)PLA (17)12 / +żadenGS (YBOCS-SV)ITT3

Note. A = lęk; ACT = terapia akceptacji i zaangażowania; CBS = kompulsywna skala zakupów; CB-SAS = Kompulsywna Skala Oceny Objawów Zakupu (zmodyfikowana wersja Skali Oceny Objawów Hazardowych; CBT = terapia poznawczo-behawioralna; CO = tylko osoby uzupełniające; D = depresja; EPHPP = Projekt Skutecznej Praktyki Zdrowia Publicznego (1 = silny, 2 = umiarkowany , 3 = słaba ocena); FTFT = leczenie bezpośrednie; FR = częstotliwość; FU = obserwacja; G = ustawienie grupy; G-CBS = kanadyjska kompulsywna skala pomiaru zakupów, wersja niemiecka; GS = globalna dotkliwość; GSH = poradnictwo; h = godziny; I = indywidualne poradnictwo; IBS = Impulsywna skala zakupów; IBTS = Impulsowa skala skłonności do zakupów; ITT = zamiar leczenia; MBSR = redukcja stresu oparta na uważności; MI = Wywiad motywacyjny; NA = niedostępne; NT = brak leczenia; PLA = grupa kontrolna placebo; PSYDYN = psychodynamiczny; PSYEDU = psychoedukacyjny; RCBS = kompulsywna skala zakupów Richmond; SGT = leczenie samokierujące; VCBS = kompulsywna skala zakupów Valence; WB = skoroszyt; WL = lista oczekujących; w = tydzień; YBOCS-SV = Yale-Brown Obsessive Com pulsacyjna wersja Scale-Shopping.

aLiczba podmiotów objętych analizą.

bModeratorzy „tryb terapii” i „sposób porodu” stosowano wyłącznie w przypadku zabiegów psychologicznych.

cCzas trwania leczenia mierzono za pomocą liczby tygodni.

dDane dla „częstotliwości” zmiennej wyniku były dostępne tylko dla grupy leczonej.

eBadania zostały wyłączone z analiz FU, ponieważ zgłoszono tylko dane z leczenia po leczeniu do FU.

Ryzyko stronniczości w ramach badań

Globalne wyniki EPHPP dla badań zawartych w różnych kategoriach uzależnień są przedstawione w Tabele 1–3. Ocenę poprawności przeprowadzili dwa niezależne wskaźniki, dające wiarygodność międzyosobniczą na poziomie κ = 0.73 dla badań w kategoriach IA i SA, oraz κ = 0.75 dla badań w kategorii CB.

Synteza wyników i ryzyko stronniczości we wszystkich badaniach

Połączone rozmiary efektów dla wszystkich rodzajów uzależnień i terapii oddzielnie dla projektów badań wewnątrzgrupowych i kontrolowanych dla wszystkich wyników po leczeniu i obserwacji, 95% CI oraz testy istotności są przedstawione w Tabela 4. Wykresy leśne dotyczące wielkości efektu wewnątrz grupy dla każdego stanu, leczenia i wyniku po leczeniu przedstawiono w Rys. 2.

Tabela 4.Wielkości efektów dla wszystkich rodzajów uzależnień, wyników i projektów badań w trakcie leczenia i obserwacji

WynikRodzaj efektukg95% CIzpI2FS N
uzależnienie od Internetu
Zabiegi psychologiczne
Globalna dotkliwośćw grupie (post)541.51[1.29, 1.72]13.7993.6618,317
kontrolowany (post)151.84[1.37, 2.31]7.26883.561,254
wewnątrz grupy (FU)171.48[1.11, 1.85]7.9294.614,221
Częstotliwośćw grupie (post)171.09[0.73, 1.49]6.0292.541,801
kontrolowany (post)61.12[0.41, 1.83]3.0878.0569
wewnątrz grupy (FU)61.06[0.12, 2.00]2.2197.30259
Zabiegi farmakologiczne
Globalna dotkliwośćw grupie (post)81.13[0.85, 1.42]7.7878.76564
kontrolowany (post)21.28[0.85, 1.71]5.850.00-a
wewnątrz grupy (FU)NA
Częstotliwośćw grupie (post)30.72[0.49, 0.96]6.010.0027
kontrolowany (post)NA
wewnątrz grupy (FU)NA
Połączone zabiegi
Globalna dotkliwośćw grupie (post)72.51[1.70, 3.33]6.0392.99756
kontrolowany (post)NA
wewnątrz grupy (FU)22.15[0.66, 3.65]2.8293.55-a
Częstotliwośćw grupie (post)22.77[2.29, 3.24]11.3914.43-a
kontrolowany (post)NA
wewnątrz grupy (FU)22.69[2.06, 3.32]8.4349.72-a
Uzależnienie od seksu
Zabiegi psychologiczne
Globalna dotkliwośćw grupie (post)141.09[0.74, 1.45]6.0392.541,311
kontrolowany (post)30.70[0.42, 0.99]4.877.0219
wewnątrz grupy (FU)101.00[0.67, 1.32]6.0290.02760
Częstotliwośćw grupie (post)60.75[0.46, 1.03]5.1070.96177
kontrolowany (post)11.67[0.82, 2.53]3.830.00-a
wewnątrz grupy (FU)40.83[0.37, 1.29]3.5771.5945
Leczenie farmakologiczne
Globalna dotkliwośćw grupie (post)51.21[0.88, 1.54]7.1250.42134
kontrolowany (post)10.14[−0.58, 0.87]0.380.700.00-a
wewnątrz grupy (FU)NA
Częstotliwośćw grupie (post)30.87[0.63, 1.12]6.920.0033
kontrolowany (post)10.79[0.04, 1.55]2.060.00-a
wewnątrz grupy (FU)NA
Połączone zabiegi
Globalna dotkliwośćw grupie (post)11.91[0.75, 3.08]3.220.00-a
kontrolowany (post)NA
wewnątrz grupy (FU)NA
Częstotliwośćw grupie (post)11.04[0.22,1.85]2.490.00-a
kontrolowany (post)NA
wewnątrz grupy (FU)NA
Kompulsywne kupowanie
Zabiegi psychologiczne
Globalna dotkliwośćw grupie (post)71.00[0.75, 1.25]7.8846.43210
kontrolowany (post)60.75[0.42, 1.08]4.450.0027
wewnątrz grupy (FU)41.36[0.88, 1.84]5.5753.6566
Częstotliwośćw grupie (post)20.97[0.68; 1.26]6.550.00-a
kontrolowany (post)12.48[1.46, 3.49]4.760.00-a
wewnątrz grupy (FU)11.01[0.47, 1.55]3.680.00-a
Leczenie farmakologiczne
Globalna dotkliwośćw grupie (post)71.52[1.18, 1.86]8.8463.17386
kontrolowany (post)2-0.13[−0.82, 0.57]-0.350.7240.00-a
wewnątrz grupy (FU)1-0.49[−1.00, 0.03]-1.860.0630.00-a
Częstotliwośćw grupie (post)NA
kontrolowany (post)NA
wewnątrz grupy (FU)NA

Uwaga. k = liczba warunków leczenia; g = G żywopłotów; CI = przedział ufności; I2 = procent całkowitej zmienności między badaniami; FS N = Bezpieczny w razie awarii N (liczba badań potrzebnych do uzyskania nieistotnego efektu leczenia); NA = niedostępny.

aNiepowodzenie N nie obliczono, ponieważ dostępnych było mniej niż 3 badania.

Rysunek 2.
Rysunek 2.Rysunek 2.Rysunek 2.

Ogólne wielkości efektów wewnątrz grupy dla każdego stanu, leczenia i wyniku po leczeniu. ACT = terapia akceptacji i zaangażowania; AD = lek przeciwdepresyjny; ArtTh = arteterapia; ATO = atomoksetyna; BUP = bupropion; CBI = interwencja zachowań głodowych; CBT = terapia poznawczo-behawioralna; CIT = citalopram; EDU = program edukacyjny; ESC = escitalopram; FLU = fluwoksamina; FT = terapia rodzinna; GSH = poradnictwo; IT = interwencja integracyjna; LE = środowisko laboratoryjne; MBRS = redukcja stresu oparta na uważności; MEM = memantyna; METH = metylofenidat; MI = wywiad motywacyjny; WIĘCEJ = poprawa regeneracji zorientowana na uważność; NE = środowisko naturalne; NI = nieinteraktywny stan leczenia; PFB = spersonalizowane informacje zwrotne; PI = pozytywna interwencja psychologiczna; PTr = szkolenie rodziców; RT = terapia rzeczywistości; RW = waga względna; SER = sertralina; SH = samopomoc; SUPP = terapia wspomagająca; UP = ujednolicony protokół transdiagnostycznego leczenia zaburzeń emocjonalnych; VRT = terapia rzeczywistości wirtualnej

Cytat: Dziennik uzależnień behawioralnych J Behav Addict 9, 1; 10.1556/2006.2020.00005

Wielkości efektów w leczeniu psychologicznym po leczeniu i obserwacji

Terapie psychologiczne w różnych kategoriach uzależnień przyniosły krótkoterminowe rozmiary efektów od średnich do dużych w obu projektach badań. Wielkości efektów długotrwałych we wszystkich kategoriach uzależnień wskazywały na utrzymanie efektów leczenia. Jak pokazano w Tabela 4, przeważnie wysoką heterogeniczność we wszystkich badaniach zaobserwowano dla zmiennych wyników w kategoriach IA i SA, a umiarkowaną heterogeniczność lub homogeniczność zaobserwowano w kategorii CB.

W ramach kategorii IA metoda przycinania i wypełniania zidentyfikowała 17 badań powodujących asymetrię wykresu lejkowego w celu zmniejszenia globalnego nasilenia oraz jedno badanie w celu zmniejszenia częstotliwości w projektach badań wewnątrz grupy. Analizy z tymi wypełnionymi badaniami sugerują nieznacznie zmniejszone rozmiary efektów (globalne nasilenie: g = 0.87; 95% CI [0.82, 0.92]; Test Eggera p <0.001; częstotliwość: g = 0.93; 95% CI [0.84, 1.03]; Test Eggera p = 0.282), co sugeruje nieistotny wpływ stronniczości publikacji. Nie znaleziono wskazań do tendencyjności publikacji dla zmniejszenia globalnego nasilenia w oparciu o kontrolowane projekty badań (test Eggera p = 0.067). W ramach kategorii SA metoda przycinania i wypełniania zidentyfikowała jedno badanie powodujące asymetrię wykresu lejkowego w celu zmniejszenia globalnego nasilenia prowadzącego do nieznacznie zmniejszonej wielkości efektu dla tej zmiennej wyniku (g = 0.88; 95% CI [0.79; 0.97], test Eggera p = 0.318). Zawsze gdy jest bezpieczny N przeprowadzono analizy, rozmiary efektów we wszystkich kategoriach uzależnień uznano za solidne dla zmiennych wynikowych, z wyjątkiem wielkości kontrolowanego efektu w odniesieniu do zmniejszenia globalnego nasilenia w kategoriach SA i CB, które nie były solidne.

Wielkość efektu leczenia farmakologicznego po leczeniu i obserwacji

W trakcie leczenia rozmiary efektów wewnątrz grupy we wszystkich kategoriach uzależnień były średnie i duże. Kontrolowane rozmiary efektów opierały się głównie na pojedynczych próbach, od dużych w kategorii IA do małych i ujemnych w kategoriach SA i CB. Brak danych uzupełniających wykluczał interpretację wielkości efektów długoterminowych. Wysoką i umiarkowaną niejednorodność we wszystkich badaniach zaobserwowano dla zmiennych wyników w kategoriach uzależnień. Niezawodny N analizy przeprowadzone dla dostępnych danych sugerują solidność wielkości efektu.

Skuteczne rozmiary połączonych zabiegów w trakcie leczenia i obserwacji

Połączone interwencje zostały wdrożone tylko w leczeniu IA i SA w oparciu o projekty badań wewnątrz grupy dające duże rozmiary efektów krótkoterminowych. Dane uzupełniające były dostępne tylko w kategorii IA dające równie duże rozmiary efektów. Wysoką niejednorodność we wszystkich badaniach zaobserwowano dla zmniejszenia globalnego nasilenia w kategorii IA; jednak niezawodny N wskazał solidność wielkości efektu.

Identyfikacja wartości odstających za pomocą procedury usuniętej z jednego badania nie wykazała wpływu żadnego pojedynczego badania na ogólny wpływ leczenia psychologicznego, farmakologicznego i skojarzonego.

Analizy moderatora

Przeprowadzono analizy moderatora dla wielkości efektów wewnątrz grupy. Wyniki dla zmiennych kategorialnych w trakcie obróbki przedstawiono w Tabela 5.

Tabela 5.Analizy moderatora dla zmiennych kategorialnych dla wszystkich rodzajów uzależnień i wyników

IASACB
PrezenterZmienna wynikowaQbetp (Q)Qbetp (Q)Qbetp (Q)
Zabiegi psychologiczne
Rodzaj leczenia psychologicznego (CBT vs. IT vs. inne)
GS4.240.1204.500.1050.340.945
FR0.110.94715.67a--
Tryb leczenia (grupa vs. indywidualny vs. inny)
GS0.470.7920.110.741b0.440.508b
FR0.550.76114.55b
Sposób dostawy (FTFT vs. SGT)
GS9.150.560.4530.440.508
FR2.030.1540.760.384--
Choroby współistniejące (uwzględniono D / A vs. wykluczono)
GS0.020.8980.840.3600.001.00
FR1.130.2890.001.00--
Analiza danych (kompletator vs. ITT)c
GS0.300.5860.990.3200.0070.933
FR0.090.7710.001.00--
EPHPP (1 = silny vs. 2 = umiarkowany vs. 3 = słaba wewnętrzna ważność)d
GS1.140.2852.240.1340.020.903
FR1.940.1640.530.466--
Kultura (kraje azjatyckie a zachodnie)
GS0.540.461----
FR0.580.447----
Typ IA (globalna IA vs. IGD vs. inne)
GS1.630.653----
FR4.210.122----
Leczenie farmakologicznee
Rodzaj leczenia farmakologicznego (AD vs. mieszane lub inne)
GS5.62f0.090.7650.650.421g
Choroby współistniejące (uwzględniono D / A vs. wykluczono)
GS0.730.392-h-h0.220.642
Analiza danych (kompletator vs. ITT)
GS0.001.000.760.3834.89
EPHPP (1 = silny vs. 2 = umiarkowany vs. 3 = słaba wewnętrzna ważność)d
GS0.470.493-h-h2.520.112
Kultura (kraje azjatyckie a zachodnie)
GS7.32----
Typ IA (globalna IA vs. IGD vs. inne)
GS7.32i----
Połączone zabiegie
Rodzaj leczenia farmakologicznego (AD vs. mieszane lub inne)
GS0.830.362j----
Rodzaj leczenia psychologicznego (CBT vs. IT vs. inne)
GS20.81k----
Tryb leczenia psychologicznego (grupa vs. jednostka vs. inne)
GS0.290.592b----
Choroby współistniejące (uwzględniono D / A vs. wykluczono)
GS0.001.00----
Analiza danych (kompletator vs. ITT)
GS0.001.00----
EPHPP (1 = silny vs. 2 = umiarkowany vs. 3 = słaba wewnętrzna ważność)d
GS6.06----
Kultura (kraje azjatyckie a zachodnie)
GS0.830.362----
Typ IA (globalna IA vs. IGD vs. inne)
GS6.06i----

Note. A = lęk; AD = leki przeciwdepresyjne; CB = kompulsywne kupowanie; CBT = poznawcza terapia behawioralna; D = depresja; EPHPP = Skuteczny projekt praktyki zdrowia publicznego (narzędzie oceny jakości do badań ilościowych); GS = globalna dotkliwość; FR = częstotliwość; FTFT = leczenie bezpośrednie; IA = uzależnienie od Internetu; IGD = zaburzenie gier internetowych; IT = leczenie integracyjne; ITT = zamiar traktowania analizy; Qbet = statystyka jednorodności dla różnic między podgrupami; SA = uzależnienie od seksu; SGT = leczenie samodzielne.

aCBT: g = 0.98; 95% CI [0.83; 1.13]; p ≤ 0.001; TO: g = 0.25; 95% CI [-0.08, 0.58]; p = 0.132; Inne metody leczenia (tj. Terapia akceptacyjna i zaangażowanie): g = 0.80; 95% CI [0.51; 1.10]; p ≤ 0.001.

bAnaliza moderatora obejmowała tylko dwie podgrupy (grupa vs. indywidualna).

cTylko analizy wskazujące na rodzaj analizy danych zostały uwzględnione w analizach (patrz Tabela 1).

dAnaliza moderatora obejmowała tylko dwie podgrupy (2 = umiarkowane; 3 = słabe).

eAnalizy moderatora dotyczące zmiennej „częstotliwości” wyniku nie zostały przeprowadzone z powodu niewystarczającej liczby badań.

fAnaliza moderatora obejmowała tylko dwie podgrupy (AD vs. inne leki [tj. Metylofenidat, atomoksetyna]).

gAnaliza moderatora obejmowała tylko dwie podgrupy (AD vs. inne leki [tj. Memantyna]).

hWyniki analiz moderatora nie zostały zinterpretowane, ponieważ tylko jedno badanie pozostało w jednej z dwóch podgrup.

iAnaliza moderatora obejmowała tylko dwie podgrupy (IA vs. IGD).

jAnaliza moderatora obejmowała tylko dwie podgrupy (AD vs. mieszane).

kAnaliza moderatora obejmowała tylko dwie podgrupy (CBT vs. inne terapie [program edukacyjny]).

Wielkości efektów we wszystkich rodzajach uzależnień i interwencji pozostały niezmienione przez jakość badań, współwystępującą depresję i lęk oraz rok publikacji (IA: nasilenie globalne: β = -0.02; SE = 0.03; p = 0.417; częstotliwość: β = -0.09; SE = 0.05; p = 0.075; SA: globalny wskaźnik ważności: β = -0.03; SE = 0.04; p =

W odniesieniu do IA stwierdzono znacznie większe rozmiary efektów w przypadku FTFT w porównaniu z SGT, a także w przypadku interwencji obejmujących większą liczbę godzin leczenia w celu zmniejszenia globalnego nasilenia (β = 0.04; SE = 0.01; p <0.01) i częstotliwość (β = 0.03; SE = 0.009; p <0.01). Aby zmniejszyć globalne nasilenie badań farmakologicznych, pojawiły się większe efekty dla leków przeciwdepresyjnych w porównaniu z innymi środkami chemicznymi (np. Metylofenidat, atomoksetyna), w przypadku tych wdrożonych w innych krajach w porównaniu z krajami azjatyckimi oraz badanie globalnego IA w porównaniu z IGD i smartfonem uzależnienie.

W odniesieniu do SA, CBT i inne terapie psychologiczne (tj. Terapia akceptacji i zaangażowania) wykazały przewagę nad interwencjami integracyjnymi i indywidualnym doradztwem nad ustawieniami grupy w celu zmniejszenia częstotliwości. W ramach kategorii CB próby farmakologiczne z wykorzystaniem kompletnych analiz dały większe rozmiary efektów niż te oparte na analizach ITT dotyczących zmniejszenia globalnego nasilenia.

Analizy moderatora dotyczące leczenia skojarzonego przeprowadzono tylko dla kategorii IA. Wyniki pokazały, że większe rozmiary efektów były powiązane z kombinacjami CBT, próbami o niższej jakości i badającymi globalną IA.

Leczenie psychologiczne vs. farmakologiczne vs. leczenie skojarzone

Jeśli chodzi o IA, skojarzone leczenie przyniosło większe rozmiary efektów w porównaniu z interwencjami psychologicznymi i farmakologicznymi w celu zmniejszenia globalnego nasilenia (psychologiczne vs. połączone: Qpomiędzy = 7.80, p <0.01; farmakologiczna vs. kombinowana: Qpomiędzy = 14.69, p <0.001) i częstość (psychologiczna vs. kombinowana: Qpomiędzy = 8.73, p <0.01; farmakologiczna vs. kombinowana: Qpomiędzy = 63.02, p <0.001). Stwierdzono nieistotne wyniki pomiędzy wielkością efektów czystych terapii psychologicznych i farmakologicznych (nasilenie globalne: p = 0.173; częstotliwość: p = 0.492). Biorąc pod uwagę CB, leczenie farmakologiczne wykazało przewagę nad terapiami psychologicznymi pod względem zmniejszenia globalnego nasileniaQpomiędzy = 5.45, p <0.05). Nie zaobserwowano żadnych innych istotnych różnic między rodzajami leczenia.

Różnice między kategoriami uzależnień

Porównania wielkości efektów we wszystkich kategoriach uzależnień przyniosły nieistotne wyniki w odniesieniu do interwencji psychologicznych (globalne nasilenie: p = 0.174; częstotliwość: p = 0.559) i interwencje farmakologiczne (nasilenie globalne: p = 0.203; częstotliwość: p =

Dyskusja

Celem tego artykułu było zbadanie skuteczności leczenia psychologicznego, farmakologicznego i skojarzonego leczenia IA, SA i CB oraz identyfikacja możliwych czynników predykcyjnych wyniku leczenia. Ponadto po raz pierwszy przeprowadzono porównania między trzema typami BA oparte na rozmiarach efektów w leczeniu psychologicznym i farmakologicznym, w celu dalszego zbliżenia do nieuporządkowanego hazardu i SUD pod względem odpowiedzi na leczenie.

Stwierdziliśmy, że leczenie psychologiczne skutecznie zmniejszyło globalną dotkliwość i częstość występowania IA i SA, a reakcja na leczenie była utrzymywana przez dłuższy czas. W przypadku CB leczenie psychologiczne wiązało się również ze znacznym zmniejszeniem globalnego nasilenia choroby przed i po zabiegu. Duże i umiarkowane krótkoterminowe korzyści w zakresie obu zmiennych wyniku zostały potwierdzone w kontrolowanych projektach badań, szczególnie w odniesieniu do IA oraz w indywidualnych badaniach w kategoriach SA i CB. Wyniki te mieszczą się w tym samym zakresie, co wyniki uzyskane w metaanalizach, w których badano psychologiczne metody leczenia nieuporządkowanego hazardu (Cowlishaw i in., 2012; Gooding i Tarrier, 2009; Goslar, Leibetseder, Muench, Hofmann i Laireiter, 2017; Leibetseder, Laireiter, Vierhauser i Hittenberger, 2011; Pallesen, Mitsem, Kvale, Johnsen i Molde, 2005) i SUD (Dutra i in., 2008; Tripodi, Bender, Litschge i Vaughn, 2010).

Chociaż CBT było najczęściej stosowane we wszystkich trzech kategoriach uzależnień, różnorodność innych podejść psychologicznych okazała się równie skuteczna w zmniejszaniu problematycznych zachowań niezależnie od sposobu leczenia i - szczególnie w odniesieniu do IA - pochodzenia kulturowego. Odkrycia te różnią się od tych zgłoszonych w ostatniej metaanalizie, która wykazała przewagę CBT nad innymi metodami psychologicznymi w zakresie skrócenia czasu spędzanego online, poradnictwa indywidualnego i badań przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych (Winkler i in., 2013). Rozbieżności mogą jednak wynikać z faktu, że analizy moderatora przeprowadzono na zbiorczych wielkościach kontrolowanych efektów wewnątrz grupy oraz z dodania najnowszych wyników badań do naszej metaanalizy. Wśród nich najczęściej stosowane metody obejmowały terapię rodzinną, która ze względu na różnorodne dysfunkcyjne warunki rodzinne (np. Schneider, King i Delfabbro, 2017) wydają się korzystne nie tylko dla młodych problematycznych graczy internetowych (np. Han, Kim, Lee i Renshaw, 2012), ale także dla nastolatków z SUD (przegląd - patrz Filges, Andersen i Jørgensen, 2018). Podobnie programy oparte na uważności z powodzeniem zastosowały się do łagodzenia objawów IA (Li, Garland i in., 2017) i CB (Armstronga, 2012) oraz wdrożono terapię akceptacji i zaangażowania w leczeniu SA (np. Crosby'ego, 2012) okazały się cenne w zmniejszaniu objawów nieuporządkowanego hazardu i SUD (A-tjak i in., 2015; Li, Howard, Garland, McGovern i Lazar, 2017; Maynard, Wilson, Labuzienski i Whiting, 2018). Programy integracyjne, które głównie zawierały elementy CBT, przyniosły jednakowo duże rozmiary efektów we wszystkich trzech kategoriach uzależnień, z wyjątkiem zmniejszenia częstotliwości kompulsywnych zachowań seksualnych. Wynik ten oparto jednak na pojedynczej próbie, która różniła się od innych przy użyciu Orzack Time Inventory Survey (OTIS; Orzack, 1999), które wydawało się „niewystarczająco integrujące” (Orzack, Voluse, Wolf i Hennen, 2006, p. 354) w celu zmierzenia częstotliwości nieprzystosowania komputera. Ponieważ Orzack i in. (2006) przeprowadzone leczenie w warunkach grupowych, niewielki rozmiar tego badania uwzględnił również wadę ustawienia grupowego w porównaniu z indywidualnym doradztwem, co podkreśla znaczenie korzystania z wiarygodnych i aktualnych narzędzi pomiarowych (patrz także Hook, Reid, Penberthy, Davis i Jennings, 2014). Ponadto, odpowiedź na leczenie wydawała się być niezależna od rodzaju porodu, z jednym wyjątkiem: osoby dotknięte IA, które otrzymywały FTFT, zdawały się odnosić większe korzyści z terapii niż te zawarte w SGT. SGT wdrożone w leczeniu IA obejmowały jednak znacznie mniejszą liczbę sesji niż FTFT. Dlatego czas trwania, a nie rodzaj dostawy, może uwzględniać różnice między grupami, potwierdzając wyniki ostatniej metaanalizy (Goslar i in., 2017), który wskazał, że krótkie SGT mogą przynieść niższe poziomy poprawy niż ustrukturyzowane programy samopomocy o wysokiej intensywności. Dowody na to ustalenie zostały dostarczone przez bardziej intensywne SGT wdrożone w leczeniu SA (Hardy, Ruchty, Hull i Hyde, 2010; Levin, Heninger, Pierce i Twohig, 2017) i CB (Mueller, Arikian, de Zwaan i Mitchell, 2013), co daje rozmiary efektu porównywalne z rozmiarami stwierdzonymi dla FTFT. W związku z tym sukces leczenia wzrósł wraz z czasem trwania psychoterapii, szczególnie w odniesieniu do zmniejszenia globalnego nasilenia i częstotliwości IA. Podobny, ale nieistotny wynik zaobserwowano również w przypadku zmniejszenia globalnego nasilenia SA. Odkrycia te są zgodne z wynikami azjatyckich badań IA (Chun i in., 2017) oraz z korzyściami wynikającymi z nieuporządkowanego hazardu (Goslar i in., 2017; Leibetseder i in., 2011; Pallesen i in., 2005), co sugeruje, że manifestacja zachowań uzależniających wymaga intensywniejszego leczenia w celu osiągnięcia poprawy.

Podobnie jak w przypadku terapii psychologicznych, leczenie farmakologiczne wykazało duże i silne zmniejszenie objawów patologicznych przed i po trzech kategoriach uzależnień. Nie można jednak wyciągnąć żadnych wniosków w odniesieniu do trwałości odpowiedzi na leczenie i krótkoterminowych korzyści z leczenia w porównaniu z placebo ze względu na ograniczoną ilość danych. Co więcej, badania kontrolowane placebo przeprowadzone w leczeniu SA i CB były obarczone dodatkowym wsparciem, takim jak regularne kontakty z terapeutą, w tym refleksja na temat problematycznych zachowań (Czarny, Gabel, Hansen i Schlosser, 2000; Wainberg i in., 2006) lub towarzyszące im strategie, takie jak prowadzenie dzienników zakupów (np. Black i in., 2000; Ninan i in., 2000) przyczyniając się do niewielkich różnic między grupami i ukrywając działanie czynników chemicznych (Black i in., 2000; Ninan i in., 2000; Wainberg i in., 2006). Dla porównania, krótkoterminowe korzyści z leczenia farmakologicznego w porównaniu z placebo w przypadku zaburzeń hazardowych były w średnim przedziale (Goslar, Leibetseder, Muench, Hofmann i Laireiter, 2018), podobne do zgłaszanych w przypadku zaburzeń związanych z używaniem alkoholu oraz różnych chorób medycznych i zaburzeń zdrowia psychicznego (np. Jonas i in., 2014; Leucht, Hierl, Kissling, Dold i Davis, 2012).

Analizy moderatora nie wykazały istotnych różnic między klasami leków, chociaż wzrost leczenia w celu zmniejszenia globalnego nasilenia CB wydawał się zawyżony ze względu na większe rozmiary efektu w oparciu o wyniki uzupełniające zaobserwowane w dwóch badaniach (Black, Monahan i Gabel, 1997; Grant, Odlaug, Mooney, O'Brien i Kim, 2012) w porównaniu do wyników uzyskanych z analiz ITT. Próby te wykazały również wyższość leczenia farmakologicznego nad psychologicznym w zakresie zmniejszenia globalnego nasilenia, wspierając stosowanie analizy ITT, co stanowi pragmatyczne podejście statystyczne odzwierciedlające bardziej realistyczne warunki w kontekście leczenia (np. Sedgwicka, 2015). Tylko w kategorii IA leki przeciwdepresyjne wydawały się lepsze od innych leków. Dokładniejsze badanie danych ujawniło jednak, że podgrupa z wyższym przyrostem leczenia objęła dorosłych uczestników z współistniejącą depresją i zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi leczonymi lekami przeciwdepresyjnymi, i objęła badanie o największej wielkości efektu (g = 2.54; Dell'Osso i in., 2008). Z kolei podgrupa o zmniejszonym wzroście leczenia obejmowała nastolatków z współistniejącym zaburzeniem nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) leczonych psychostymulantami (metylofenidat) i obejmowała badanie o najniższym rozmiarze efektu, badając osoby o niskim wyjściowym nasileniu IA (g = 0.57; Han i in., 2009). Różnice te wpłynęły także na „kulturę” i „typ IA” moderatorów. Po usunięciu dwóch badań z analiz moderatora zniknęły zalety leków przeciwdepresyjnych oraz znaczące wyniki dla „kultury” moderatorów i „typu IA”. Chociaż leczenie w obu podgrupach przyniosło korzystne wyniki, wydaje się, że różnice wynikają z pojedynczych prób. Dlatego interakcje między współistniejącym ADHD, leczeniem farmakologicznym, wiekiem i kulturą wymagają zbadania, czy dostępna będzie większa liczba badań. Jednak oprócz współistniejącego ADHD poprawa specyficzna dla zaburzenia była niezależna od współistniejącej depresji i lęku, potwierdzając ustalenia z wcześniejszej IA (np. Han i Renshaw, 2012) i badania dotyczące nieuporządkowanego hazardu (przegląd - patrz Dowling, Merkouris i Lorains, 2016).

We wszystkich trzech kategoriach uzależnień zbadano głównie selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) w oparciu o wysoki odsetek współistniejących zaburzeń nastroju (np. Kafka, 1991) oraz - szczególnie w odniesieniu do SA - hamujące właściwości serotoniny w zachowaniach seksualnych (np. Kafka i Prentky, 1992). Antagoniści opioidów (np. Naltrekson) i leki glutaminianergiczne (np. Topiramat) brano pod uwagę tylko w badaniach przypadków dotyczących leczenia SA (np. Grant i Kim, 2001; Khazaal & Zullino, 2006) i CB (np. Grant, 2003; Guzman, Filomensky i Tavares, 2007) wykazujące korzystne wyniki. Ponieważ antagoniści opioidów i leki glutaminergiczne okazały się korzystnymi opcjami leczenia SUD (Guglielmo i in., 2015; Jonas i in., 2014; Minarini i in., 2017) i nieuporządkowany hazard (Bartley i Bloch, 2013; Goslar i in., 2018), tego typu leki wydają się obiecujące do badań w większych i kontrolowanych projektach badawczych, szczególnie w świetle wysokich wskaźników współistniejących SUD zaobserwowanych w badaniach BA (np. Grant i in., 2010).

Połączone terapie IA, zwłaszcza leki w połączeniu z CBT, przyniosły lepsze efekty treningowe w porównaniu z czystymi interwencjami psychologicznymi i farmakologicznymi popierającymi zalecenie niedawnego przeglądu badań wyników leczenia IA (Przepiorka, Blachnio, Miziak i Czuczwar, 2014). Założono, że wyższość kombinacji CBT w porównaniu z innymi strategiami psychologicznymi opiera się na jednym badaniu dającym bardzo duży rozmiar efektu (g = 5.31; Yang, Shao i Zheng, 2005), wpływając również na „jakość” i „typ IA” moderatorów. Jednak po usunięciu tego badania z analiz podgrup, jedynie przewaga kombinacji CBT pozostała znacząca.

Chociaż większość informacji dostarczono w badaniach wyników leczenia IA, a dane z kontrolowanych badań są nadal ograniczone, podejścia psychologiczne i farmakologiczne wykazały korzystne krótkoterminowe efekty we wszystkich trzech stanach, które są porównywalne z tymi stosowanymi w przypadku używania substancji i nieuporządkowanego hazardu (np. Goslar i in., 2017; Grant i in., 2010) popierając nasze hipotezy. Ustalenia te nie są wystarczające do wyjaśnienia klasyfikacji IA, SA i CB w spektrum zaburzeń psychicznych z powodu braku potwierdzenia kryteriów diagnostycznych oraz ograniczonych danych epidemiologicznych, genetycznych i neurobiologicznych (np. Grant i in., 2010). Sugerują jednak, że osoby reagują równie dobrze na leczenie, niezależnie od rodzaju uzależnienia. Wyniki te dobrze pasują do teoretycznych modeli uzależnień, które określają wspólne podstawowe mechanizmy zarówno zaburzeń związanych z substancjami, jak i BA (Griffiths, 2005; Jacobs, 1986; Orford, 2001; Shaffer i in., 2004), które można zmodyfikować, stosując leczenie psychologiczne i farmakologiczne (Potenza i wsp., 2011). W świetle upośledzonego funkcjonowania przedczołowego i obwodów nagradzania podczas przewlekłego używania narkotyków i zachowań (np. Nestler, 2005), leczenie psychologiczne, szczególnie opcje oparte na CBT, mogą potencjalnie wpływać na zaburzenia poznania i zachowania nieprzystosowane (Kim i Hodgins, 2018) oraz w celu wzmocnienia mechanizmów samokontroli poprzez celowanie w przedczołowe obszary mózgu (Potenza i wsp., 2011). Z kolei leczenie farmakologiczne ma na celu zmniejszenie objawów głodu i odstawienia poprzez ukierunkowanie na ścieżki nagrody i układy neuroprzekaźników (Potenza i wsp., 2011). Ponadto, jak zaobserwowano w leczeniu IA, połączenia CBT i leczenia farmakologicznego mogą mieć działanie addytywne, chociaż interakcje między nimi są nadal niejasne (Potenza i wsp., 2011).

Należy zauważyć następujące ograniczenia: Po pierwsze, jak to jest w przypadku większości przeglądów metaanalitycznych, uwzględnione badania różniły się pod względem jakości metodologicznej, chociaż w przypadku statystycznej analizy nie zaobserwowaliśmy systematycznego odchylenia w wielkościach efektów ze względu na różnice w jakości badań. Żadne z badań nie osiągnęło jednak najwyższej oceny odzwierciedlającej ograniczoną jakość dowodów w odniesieniu do stronniczości selekcji oraz - z uwagi na przewagę projektów badań wewnątrz grupy - w zakresie identyfikacji i kontroli pomyłek oraz zaślepienia. Dlatego konieczne są rygorystycznie zaprojektowane RCT, w tym monitorowanie dodatkowego wsparcia psychospołecznego i danych kontrolnych, szczególnie w odniesieniu do badań farmakologicznych. Ponadto większość badań nad IA obejmowała różnorodne zachowania występujące w Internecie (np. Gry online, oglądanie pornografii), chociaż badania wykazały różnice między bardziej ogólną koncepcją IA a konkretnymi rodzajami zachowań uzależniających napędzanych przez Internet (Montag i in., 2015). Próbowaliśmy jednak przezwyciężyć ten problem, grupując badania według odpowiednich zachowań, niezależnie od zastosowanego medium. W odniesieniu do współwystępujących zaburzeń ograniczyliśmy analizy moderatora do depresji i lęków nie tylko ze względu na ich częste występowanie wśród uzależnień behawioralnych (np. Starcevic i Khazaal, 2017), ale również dlatego, że dane te były najłatwiej identyfikowalne na podstawie kryteriów wykluczenia z badań podstawowych. Ponieważ inne warunki często występują jednocześnie z BA (np. Grant i in., 2010), a na odpowiedź na leczenie może mieć wpływ charakter choroby współistniejącej (Dowling i in., 2016) zachęca się do dalszych badań w celu systematycznego zgłaszania rodzajów i częstości współwystępujących zaburzeń w celu oceny tych informacji w przyszłych metaanalizach. Większość badań również nie dostarczyła informacji o tym, jak uzyskano diagnozy. Sposób ustalania diagnoz może jednak wpływać na ich ważność (Carlbring i in., 2002; Zobacz też Andersson i Titov, 2014). Przyszłe badania powinny zatem informować, czy diagnozy zostały uzyskane przez klinicystów, samodzielnie, przez Internet, czy osobiście. Ponadto zachęca się do przeprowadzania przyszłych badań w celu bezpośredniego porównania wpływu leczenia osób z BA i SUD w celu zbadania podobieństw i różnic między BA związanymi z substancjami i niezwiązanymi z substancjami pod względem odpowiedzi na leczenie.

Pomimo tych ograniczeń, wyniki niniejszej metaanalizy sugerują, że różnorodne interwencje psychologiczne są skuteczne w zmniejszaniu objawów IA, szczególnie gdy są one prowadzone osobiście i prowadzone przez dłuższy czas. Chociaż leki przeciwdepresyjne i psychostymulujące u osób ze współistniejącym ADHD poprawiły objawy IA, CBT w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi wykazywały przewagę nad monoterapiami. W oparciu o obecny stan badań CBT i leki przeciwdepresyjne wydają się skuteczne w leczeniu SA i CB. Biorąc pod uwagę zapotrzebowanie na leczenie, badania neurobiologiczne powinny być kontynuowane w celu zidentyfikowania podobieństw między zaburzeniami związanymi z substancjami i potencjalnie zachowaniami uzależniającymi oraz w celu dalszego ulepszenia leczenia tych schorzeń (Grant i in., 2010; Potenza i wsp., 2011).

Źródła finansowania

Badanie to nie otrzymało bezpośredniego wsparcia finansowego od agencji finansujących w sektorze publicznym, komercyjnym lub non-profit.

Wkład autora

Martina Goslar przeprowadziła wyszukiwanie literatury, wyodrębniła dane i przeprowadziła analizy. Dokumenty do włączenia do metaanalizy zostały sprawdzone przez Martinę Goslar i Maxa Leibetsedera, którzy również potwierdzili ekstrakcję danych. Anton-Rupert Laireiter nadzorował te procesy. Martina Goslar i Max Leibetseder ocenili ważność badań. Hannah M. Muench poparła organizację danych i udzieliła porad statystycznych. Manuskrypt został napisany przez Martinę Goslar z komentarzami Hannah M. Muench, Anton-Rupert Laireiter i Stefan G. Hofmann. Wszyscy autorzy przyczynili się do ostatecznego manuskryptu i zatwierdzili go.

Konflikt interesów

Martina Goslar oświadcza, że ​​nie ma konfliktu interesów. Max Leibetseder oświadcza, że ​​nie ma konfliktu interesów. Hannah M. Muench oświadcza, że ​​nie ma konfliktu interesów. Dr Hofmann otrzymuje wsparcie finansowe od Fundacji Alexandra von Humboldta (w ramach nagrody Humboldta), NIH / NCCIH (R01AT007257), NIH / NIMH (R01MH099021, U01MH108168) oraz Fundacji Jamesa S. McDonnella 21st Century Science Initiative in Understanding Human Cognition - Inicjatywa specjalna. Otrzymuje wynagrodzenie za swoją pracę jako redaktor od Springer Nature i Association for Psychological Science, a także jako doradca z Palo Alto Health Sciences oraz za swoją pracę jako eksperta w dziedzinie zagadnień z John Wiley & Sons, Inc. i SilverCloud Health, Inc Otrzymuje również tantiemy i płatności za swoją pracę redakcyjną od różnych wydawców. Anton-Rupert Laireiter oświadcza, że ​​nie ma konfliktu interesów.

Podziękowanie

Autorzy pragną podziękować pani Xuan Wang i pani Yang Zhang, która przetłumaczyła chińskie publikacje.

Wzory do obliczania wielkości efektu

Aby obliczyć wielkości efektów wewnątrz grupy, zastosowano następujące formuły (Borenstein i in., 2005, 2009):

d=(Y¯¯¯.1-Y¯¯¯.2SDifference)2(1-r)−−−−−−− √,

takie Y¯¯¯.1 odzwierciedla średnią z obróbki wstępnej, Y¯¯¯.2 odzwierciedla średnią po leczeniu, Sróżnica odzwierciedla standardowe odchylenie różnicy, oraz r odzwierciedla korelację między wynikami przed i po leczeniu. Ze względu na małe rozmiary próbek wszystkie wielkości efektów zostały skorygowane pod kątem odchylenia przy użyciu Hedgesa g który został obliczony przez pomnożenie d ze współczynnikiem korygującym

J(df)=1-34df-1,

takie df reprezentuje stopnie swobody do oszacowania odchylenia standardowego wewnątrz grupy. Te formuły zastosowano również do obliczenia wielkości efektu od wstępnej obróbki do najnowszej obserwacji. Kontrolowane rozmiary efektów obliczono przy użyciu następującego wzoru:

g=(Δ¯¯¯.LECZYĆ-Δ¯¯¯.KONT)(nLECZYĆ-1)SD2LECZYĆ+(nKONT-1)SD2KONTnKwota produktów:-2−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−×(1-34(nKwota produktów:-9)),

takie Δ ¯¯¯¯. oznacza średnią zmianę przed leczeniem, SD to standardowe odchylenie wyników po leczeniu, n to wielkość próbki, TREAT odnosi się do aktywnego stanu leczenia, a CONT odnosi się do stanu kontrolnego. Następujący Rosenthal (1991), oszacowaliśmy korelację przed opublikowaniem r = 0.70.

Referencje

Odnośniki zawarte w metaanalizie