Wyświetlanie materiałów o charakterze jednoznacznie seksualnym lub razem: Związki z jakością relacji (2009)

Sam oglądanie materiałów o charakterze seksualnym

Samodzielne oglądanie SEM (bez partnera) wydaje się być najczęściej spotykane wśród osób w wieku od 18 do 25 lat, które są aktywne seksualnie, mają niski poziom lęku seksualnego i zgłaszają większą liczbę partnerów seksualnych (Carroll i in., 2008). Do tego, Stack, Wasserman i Kern (2004) stwierdzili, że bycie mniej religijnym było silnym predyktorem oglądania SEM w Internecie. Jeśli chodzi o różnice płci w oglądaniu SEM, mężczyźni zazwyczaj postrzegają SEM częściej niż kobiety (Traeen i in., 2006), choć istnieją pewne różnice w różnicach płci według wieku i kohorty. Boies (2002) stwierdzono, że stosunek płci męskiej do żeńskiej oglądania SEM to 3: 1 w młodszych populacjach i 6: 1 w starszych populacjach. Mężczyźni mają również tendencję do cieszenia się SEM bardziej niż kobiety, niezależnie od tego, czy materiały zostały zaprojektowane dla publiczności męskiej czy żeńskiej (Mosher & MacIan, 1994).

Badania nad konsekwencjami oglądania samego SEM dla postaw wobec partnerów i funkcjonowania relacji są nieco mieszane. Niektóre badania wskazują na szkodliwe skutki dla poglądów mężczyzn na ich partnerów i związki. Na przykład, Kenrick i in. (2003) okazało się, że mężczyźni ocenili swoich partnerów jako mniej atrakcyjnych po obejrzeniu seksualnie wyraźnych zdjęć innych kobiet. Stwierdzili, że może to być spowodowane tym, że narażenie na SEM prowadzi ludzi do błędnego postrzegania tego, jak wygląda typowe nagie ciało. Ich wcześniejsze prace potwierdzają ten pogląd; mężczyźni, którzy znaleźli się w centrum zainteresowania, ocenili siebie jako mniej zakochanych w swoich partnerach (Kenrick i in., 2003). Co ciekawe, ta sama ekspozycja nie wpłynęła na oceny miłości kobiet do partnerów (Kenrick i in., 2003). W innym badaniu, po 6 tygodniach 1 godziny tygodniowo ekspozycji na pokojową pornografię, zarówno mężczyźni, jak i kobiety zgłaszali mniejsze zadowolenie z uczuć partnera, wyglądu fizycznego oraz ciekawości i sprawności seksualnej (Zillmann i Bryant, 1988). Zwiększyli również znaczenie aktywności seksualnej bez zaangażowania emocjonalnego. Inne badania wskazują, że przedłużająca się ekspozycja na pornografię może wiązać się z wątpliwościami co do wartości małżeństwa i większego poparcia dla nie monogamicznych związków (Zillmann, 1989). Te badania wskazują, że narażenie na SEM może być związane z negatywnymi konsekwencjami relacji, być może szczególnie dla mężczyzn.

Z drugiej strony, inne prace nie znalazły powiązań między oglądaniem SEM a negatywnymi postawami na temat kobiet lub związków. Linz, Donnerstein i Penrod (1988) odkrył, że ekspozycja na pornografię bez użycia przemocy nie zwiększają męskie oceny kobiet jako obiektów seksualnych. Podobnie, istnieją dowody na to, że nawet oglądanie wyraźnie poniżającej pornografii nie zmienia oceny męskich kompetencji intelektualnych, zainteresowania seksualnego, atrakcyjności lub przyzwolenia (Jansma, Linz, Mulac i Imrich, 1997). Podsumowując, wydaje się, że chociaż niektórzy mężczyźni mogą odczuwać wzrost negatywnych opinii o kobietach po ekspozycji na SEM, nie wszyscy mężczyźni są dotknięci w tak negatywny sposób. Jednocześnie powinniśmy zauważyć, że nie znamy żadnych badań, które wykazałyby pozytywny efekt oglądania samego SEM dla ogólnego funkcjonowania relacji lub dla męskich poglądów partnerów.

Chociaż niektóre badania analizowały ogólne postawy kobiet wobec pornografii w połączeniu z postawami mężczyzn wobec SEM (np. O'Reilly i in., 2007), wiele badań SEM, które koncentrują się wyłącznie na kobietach, koncentruje się bardziej na ich opiniach o oglądaniu SEM przez ich partnerów, niż na ich własnych. Na przykład, Bergner i Bridges (2002) odkryli, że kiedy kobiety oceniały postrzeganie ich partnerów jako przesadne, miały skłonność do przekonania, że ​​miało to negatywny wpływ na związek. Przeanalizowali 100 postów na forach internetowych od kobiet, które uważały, że oglądanie pornografii przez ich partnerów jest przesadne. Te kobiety używały takich słów jak „oszukiwanie”, „romans” i „zdrada”, a swoich partnerów określały jako „uzależnione od seksu”, „seksualne degeneraty” i „zboczeńcy”. Partnerki osób ze zdiagnozowanymi uzależnionymi od seksu miały podobne opinie do tych w Bergner i Bridges '(2002) badanie (Schneider, 2000). Jednak te dwie próbki wybrano na podstawie bardzo częstego stosowania SEM przez męskich partnerów, więc ich opinie są najprawdopodobniej bardziej ekstremalne niż w przypadku kobiet w ogóle.

Badania, w których oceniano opinie bardziej reprezentatywnych kobiet na temat oglądania SEM ich partnerów, wskazują, że nie mają one tak negatywnych opinii, jak kobiety w poprzednich dwóch badaniach (Bridges i in., 2003). W rzeczywistości kobiety zazwyczaj zgadzały się z niektórymi pozytywnymi stwierdzeniami na temat wykorzystywania pornografii przez ich partnerów, takich jak „Wykorzystywanie pornografii przez mojego partnera prowadzi do różnorodności w naszych relacjach seksualnych” oraz „Wykorzystywanie pornografii przez mojego partnera nie wpływa na intymność w naszym związku, ”, A tylko jedna trzecia postrzegała używanie przez partnera jako negatywny rodzaj niewierności. Kobiety, które zgłosiły oglądanie przez swoich partnerów jako częste i czas trwania, zgłaszały największy niepokój (Bridges i in., 2003). Wyniki te sugerują, że kobiety mogą nie postrzegać oglądania SEM swoich partnerów jako niezdrowego, o ile nie postrzegają tego oglądania jako przesadnego. W rzeczywistości niektóre kobiety mogą nawet postrzegać pornografię ich partnerów jako wzmacniającą ich stosunki seksualne.

Jednym z ograniczeń literatury dotyczącej SEM i romantycznych relacji jest to, że większość badań ocenia postawy osób wobec płci przeciwnej lub do związków po ekspozycji na SEM w kontekście eksperymentalnym, który niekoniecznie odzwierciedla rzeczywiste doświadczenia. Obecne badanie zajęło się luką w tej dziedzinie, badając sposoby, w jakie postrzeganie SEM samodzielnie lub razem w życiu osobistym (poza eksperymentem i z własnej woli) było powiązane z kilkoma wskaźnikami jakości i funkcjonowania relacji. Ocena zachowania w sposób naturalny, w przeciwieństwie do zachowania wywołanego w paradygmacie eksperymentalnym, pozwala na dokładniejsze odzwierciedlenie naturalnego zachowania i reakcji ogółu społeczeństwa.

Wyświetlanie materiałów o charakterze seksualnym u romantycznego partnera

Niektóre wcześniejsze badania udokumentowały, że mężczyźni mają tendencję do postrzegania SEM wyłącznie, podczas gdy kobiety mają tendencję do postrzegania SEM ze swoimi partnerami. Na przykład, kobiety pytane o ostatnie obejrzenie filmu o tematyce seksualnej, częściej mówiły, że widziały to ze swoim partnerem niż z samym sobą, podczas gdy mężczyźni częściej zgłaszali, że widzieli go sam (Traeen i in., 2006). W tym samym badaniu kobiety dwa razy częściej niż mężczyźni powiedziały, że ktoś inny kupił czasopisma o charakterze jednoznacznie seksualnym, które oglądały. Jednak, zgodnie z naszą wiedzą, istnieje bardzo niewiele wcześniejszych badań dotyczących tego, jak oglądanie SEM z partnerem (poza eksperymentem) ma związek z funkcjonowaniem relacji. Niektóre badania analizowały reakcje mężczyzn i kobiet na poproszenie o obejrzenie SEM w obecności innych osób. Chociaż nie odnosi się bezpośrednio do naszych głównych pytań badawczych, badanie to może być przydatne w zrozumieniu, w jaki sposób oglądanie SEM ze swoim romantycznym partnerem jest związane z jakością relacji. W jednym z badań eksperymentalnych mężczyźni mieli tendencję do odczuwania mniejszego podniecenia seksualnego i przyjemności z SEM, gdy oglądali filmy pornograficzne z nieznajomymi kobietami niż podczas oglądania z nieznajomymi mężczyznami (Lopez i George, 1995). Ten tak zwany „efekt szatni” może wystąpić, ponieważ mężczyźni uważają, że kobiety nie pochwalają pornografii, więc hamują ich radość w obecności kobiet (Lopez i George, 1995). W innym badaniu kobiety zgłaszały więcej pozytywnych uczuć i podniecenia seksualnego podczas oglądania filmów pornograficznych ze swoimi partnerami niż podczas oglądania takich filmów z koleżankami lub grupą mieszaną (Lawrence i Herold, 1988). Autorzy tej pracy zasugerowali, że to odkrycie może być związane z faktem, że 30% swoich uczestniczek powiedziało, że wykorzystali filmy z oceną X jako wstęp do stosunku seksualnego ze swoimi partnerami. W połączeniu, wyniki te mogą wskazywać, że w przeciwieństwie do mężczyzn, którzy wydają się preferować oglądanie SEM samodzielnie lub z innymi mężczyznami (Lopez i George, 1995) kobiety mogą czuć się bardziej komfortowo oglądając SEM ze swoimi partnerami, niż oglądać je samodzielnie lub z przyjaciółmi.

Literatura kliniczna ma również znaczenie dla dyskusji o oglądaniu SEM z romantycznym partnerem. Wielu klinicystów wierzy w użyteczność przepisywania lub wspomagania oglądania SEM dla par mających trudności z intymnością (Manning, 2006; Striar i Bartlik, 1999). Ponadto w jednym badaniu wykazano, że terapeuci byli 2.6 razy bardziej skłonni twierdzić, że oglądanie SEM przez ich klientów było bardziej pomocne niż szkodliwe (Robinson, Manthei, Scheltema, Rich i Koznar, 1999). W związku z tym niektórzy specjaliści poparli pogląd, że konsensualne oglądanie SEM może być zdrowe i pomocne w zaangażowanym związku, choć niewiele badań ma na celu poparcie lub obalenie tego pojęcia.

Obecne studia

Niniejsze badanie miało na celu poszerzenie literatury na temat tego, jak postrzeganie SEM, samodzielnie lub razem z partnerem, jest związane z innymi cechami związku. Na podstawie dostępnych badań dotyczących tego, jak samo oglądanie SEM wpływa na opinie partnerów romantycznych, szczególnie w przypadku mężczyzn, spodziewaliśmy się, że osoby, które w ogóle nie widziały SEM, będą zgłaszać wyższą jakość relacji na wielu wskaźnikach, w tym na ogólnym dostosowaniu relacji, zaangażowaniu , jakość komunikacji i satysfakcję seksualną, a także niższe wskaźniki niewierności niż osoby, które same widziały SEM. Z drugiej strony spodziewaliśmy się, że wspólne oglądanie SEM, ale nie tylko, wpłynie pozytywnie na jakość relacji. Spodziewaliśmy się tego pozytywnego skojarzenia, ponieważ wspólne oglądanie SEM można uznać za wspólne działanie lub zainteresowanie partnerów, a istnieją dowody na to, że posiadanie większej liczby wspólnych zainteresowań i działań wiąże się z wyższą satysfakcją z relacji (Kurdek i Schmitt, 1986). Może być również tak, że relacje, w których partnerzy zaangażowani w korzystanie ze SEM razem charakteryzują się wyższą jakością relacji ze względu na poziom zaufania i intymności potrzebnej do tego, aby móc dyskutować i wspólnie decydować o wspólnym oglądaniu SEM. Hipotezy te zostały zbadane w bieżącym badaniu z wykorzystaniem dużej, losowej próby rocznych mężczyzn i kobiet 18 – 35 w związkach niezamężnych. Dodatkowo, biorąc pod uwagę, że tak mało badań zbadało charakterystykę tych, którzy postrzegają SEM tylko w porównaniu ze swoimi partnerami, przed testowaniem naszych pytań badawczych na temat jakości i funkcjonowania relacji przedstawiamy podstawowe dane opisowe w naszej próbie.

Informacje demograficzne

Dane o podstawowych cechach tła (np. Wiek, dochód), a także informacje o statusie związku i długości, zebrano w kwestionariuszu demograficznym. Religijność była również mierzona w tej sekcji formularzy z pozycją: „Biorąc wszystko pod uwagę, jak religijnie byś powiedział, że jesteś?” Ten przedmiot został oceniony na 1 (Wcale nie) do 7 (Bardzo religijny) skala. Został on wykorzystany w poprzednich badaniach, w których wykazał zbieżność ważności (Rhoades, Stanley i Markman, 2009).

Wyświetlanie materiałów o charakterze seksualnym

Użyliśmy dwóch elementów, aby ocenić, czy uczestnicy oglądali SEM samodzielnie i czy oglądali SEM ze swoim partnerem: „Czy patrzysz na erotyczne strony internetowe, czasopisma lub filmy samodzielnie?” I „Czy ty i twój partner patrzysz na erotyczne strony internetowe, czasopisma lub filmy razem? ”Do wyboru były„ Nie ”,„ Tak, czasami ”i„ Tak, często ”. W przypadku analiz przedstawionych tutaj osoby, które odpowiedziały„ Nie ”, zostały zakodowane jako 0, a te, które odpowiedziały„ Tak, czasami ”lub„ Tak, często ”zostały zakodowane jako 1. Zdecydowaliśmy się połączyć te dwie grupy „Tak”, ponieważ byliśmy najbardziej zainteresowani porównaniem tych, którzy nigdy nie brali udziału w oglądaniu SEM, z tymi, którzy zaangażowali się w oglądanie, zamiast próbować badać częstotliwość oglądania. Ponadto ta skala jest prawdopodobnie słabą miarą częstotliwości, ponieważ nie ma definicji „czasami” w porównaniu z „często”, a trudno byłoby ustalić, że skalowanie ma charakter interwałowy.

Komunikacja negatywna

Aby zmierzyć negatywną komunikację, wykorzystaliśmy Skalę znaków zagrożenia komunikacją (Stanley i Markman, 1997). Na tej skali przedmiotów 7 uczestnicy oceniają przedmioty dotyczące komunikacji w swoich związkach, takie jak „małe argumenty przeradzają się w brzydkie walki z oskarżeniami, krytyką, wyzywaniem lub wywołują dawne zranienia” na 1 (nigdy lub prawie nigdy) do 3 (często) skala. Ta skala wykazała odpowiednią rzetelność i trafność w poprzedniej pracy (Kline i in., 2004). W obecnym badaniu alfa Cronbacha (α) = 81.

Dostosowanie relacji

Użyliśmy wersji 4-skala Dyadic Adjustment Scale (Sabourin, Valois i Lussier, 2005; Spanier, 1976) do pomiaru dopasowania relacji. Ta miara obejmowała elementy dotyczące szczęścia, myśli o rozwiązaniu, zwierzenia się ze sobą oraz ogólną kwestię dotyczącą tego, jak dobrze rozwija się związek. W tej próbce (α) =. 81.

Poświęcenie

Dedykacja, zwana również zaangażowaniem interpersonalnym, została zmierzona przy użyciu Skali Dedykacji 14 z poprawionego Inwentaryzacji Zaangażowania (Stanley i Markman, 1992). Przykładowe przedmioty to „Chcę, aby ta relacja pozostała silna bez względu na trudne czasy” i „Lubię myśleć o moim partnerze i mnie bardziej w kategoriach„ nas ”i„ my ”niż„ ja ”i„ on / ona ” . ”„ Każda pozycja została oceniona na 1 (kategorycznie się nie zgadzam) do 7 (stanowczo się zgadzam) skalę. Wiele badań wykazało rzetelność i trafność tego środka (np. Kline i in., 2004; Stanley i Markman, 1992). W tej próbce (α) =. 88.

Satysfakcja seksualna

Aby uzyskać satysfakcję seksualną, uczestnicy ocenili „Mamy satysfakcjonujący zmysłowy lub seksualny związek” na 1 (kategorycznie się nie zgadzam) do 7 (stanowczo się zgadzam) skala. Ten element wykazał ważność w poprzednich badaniach (Rhoades i in., 2009; Stanley, Amato, Johnson i Markman, 2006).

Niewierność

Dla niewierności uczestnicy zostali zapytani: „Czy miałeś relacje seksualne z kimś innym niż twój partner, odkąd zacząłeś poważnie umawiać się na randki?” Ten element został opracowany na potrzeby tego badania na podstawie wcześniejszych badań. W przypadku analiz przedstawionych tutaj osoby, które odpowiedziały „Nie”, zostały zakodowane jako 0, a osoby, które odpowiedziały „Tak, z jedną osobą” lub „Tak, z więcej niż jedną osobą” zostały zakodowane jako 1. Połączyliśmy te dwie opcje odpowiedzi „Tak”, ponieważ nie przewidzieliśmy liczby partnerów niewierności.

Płeć

Znacznie więcej mężczyzn (76.8%) niż kobiet (31.6%) zgłosiło oglądanie SEM tylko χ²(1, N= 1291) = 245.92, p<001, ale nie było istotnej różnicy między mężczyznami i kobietami pod względem tego, czy zgłaszali oglądanie SEM ze swoim partnerem, p> 30. W tym przykładzie 44.8% zgłosiło przeglądanie SEM ze swoim partnerem.

Wiek

Nie było istotnych efektów głównych grupy SEM dla wieku, p> 01.

Religijność

A 4 (grupa SEM) × 2 (płeć) ANOVA wskazała główny wpływ na poziom religijności, F(1, 1277) = 12.47, p<001. Kontrasty (t-testy) wykazały, że osoby z grupy no-SEM miały wyższy poziom religijności niż osoby z grupy tylko samotnej (d= .38) i grupa razem / sam (d= .41).

Długość relacji

ANOVA 4 (grupa SEM) × 2 (płeć) wykazała główny wpływ na płeć, F(1, 1283) = 10.28, p<01, przy czym kobiety zgłaszały, że były w związkach dłużej niż mężczyźni. ANOVA nie ujawniła istotnego efektu głównego dla grupy SEM, p> 01.

Status kohabitacji

Chi2 kwadrat dwa na dwa wskazuje, że osoby, które mieszkały razem, częściej zgłaszają, że oglądają SEM razem (52.5%) niż osoby, które się spotykają (41.2%), χ²(1, N= 1291) = 14.53, p<001. Nie było znaczącej różnicy między osobami zamieszkującymi w konkubinacie a umawiającymi się na randki, jeśli chodzi o oglądanie samego SEM.

Komunikacja negatywna

Aby ocenić różnice między czterema grupami SEM w komunikacji, przeprowadzono ANOVA 4 (grupa SEM) × 2 (płeć) (patrz Tabela 1). Wystąpił znaczący efekt główny dla grupy SEM, F(1, 1280) = 9.25, p<001. Osoby w grupie bez SEM zgłaszały znacznie słabszą komunikację negatywną niż osoby w grupie samej (d= .26) i osoby w grupie razem / sam (d= .26).

Dostosowanie relacji

ANOVA 4 (grupa SEM) × 2 (płeć) wykazała istotny efekt główny dla grupy SEM, F(1, 1147) = 3.95, p<01. Osoby w grupie bez SEM miały istotnie większe dostosowanie relacji niż osoby w grupie samej (d= .22).

Poświęcenie

ANOVA 4 (grupa SEM) × 2 (płeć) wykazała istotny efekt główny dla grupy SEM, F(1, 1280) = 6.55, p<001. Osoby w grupie bez SEM zgłaszały znacznie wyższy poziom poświęcenia w porównaniu z osobami w grupie wyłącznie samotnej (d= .30) i grupa razem / sam (d= .22). Osoby należące do grupy „tylko razem” również zgłaszały znacznie wyższe poziomy poświęcenia niż osoby z samej tylko grupy (d= .31) i grupa razem / sam (d= .23).

Satysfakcja seksualna

ANOVA 4 (grupa SEM) × 2 (płeć) wykazała istotny efekt główny dla grupy SEM, F(1, 1275) = 8.39, p<001. Osoby w grupie samotnej zgłaszały istotnie niższą satysfakcję seksualną niż osoby z grupy bez SEM (d=. 21), tylko razem (d= .43) i grupy razem / sam (d= .33).

Niewierność

Użyliśmy chi-kwadrat o wymiarach cztery na dwa, aby ocenić relacje między grupą SEM a niewiernością zgłaszaną przez siebie (tak lub nie). Chi-kwadrat był znaczący, χ²(3, N= 1286) = 40.41, p<001. We wszystkich grupach 9.7% (n= 45) osób z grupy no-SEM zgłosiło utrzymywanie stosunków seksualnych z kimś innym niż ich partner, ponieważ poważnie zaczęli się spotykać, podczas gdy 19.4% (n= 48) spośród tych, które znajdują się w samej tylko grupie, 18.2% (n= 37) spośród tych w grupie tylko razem i 26.5% (n= 99) osób ze wspólnej grupy, która zgłosiła niewierność. Testy kontrolne wykazały, że osoby z grupy no-SEM zgłosiły znacznie mniej niewierności w swoich związkach niż pozostałe trzy grupy.