Draagt ​​porno bij aan ED? door Tyger Latham, Psy.D. in Therapy Matters

Link naar deze Psychology Today post.

Toenemend bewijs suggereert dat te veel porno seksuele prestaties kan verminderen.

Gepubliceerd op mei 3, 2012 door Tyger Latham, Psy.D. in Therapy Matters

Ik zie vaak mannen in mijn praktijk die door hun urologen zijn verwezen naar 'problemen met seksuele prestaties'. Vaak hebben deze mannen een erectiestoornis (ED), vroegtijdige ejaculatie of in sommige gevallen een vertraagde ejaculatie. Tegen de tijd dat ze mij bereiken, hebben de meesten van hen allerlei medische tests ondergaan, alleen om te horen krijgen dat hun "loodgieterij prima is" en dus moeten hun problemen in hun hoofd zitten. Misschien is dit in sommige gevallen waar, maar vaak vind ik het probleem gecompliceerder. Sterker nog, ik begin een groeiend aantal mannen te zien waarvan de ED lijkt voort te komen uit een combinatie van zowel fysiologische als psychologische factoren.

De afgelopen maand hebben verschillende mannelijke klanten me schaapachtig gevraagd of ik denk dat hun ED verband houdt met hun frequente afhankelijkheid van pornografie bij masturberen. Zoals veel gezondheidswerkers die werken met seksuele disfunctie bij mannen, denk ik dat het vermogen van een man om een ​​erectie en orgasme te krijgen tijdens het kijken naar pornografie per definitie een regel was voor ED. "Als je het omhoog kunt krijgen en een climax bereikt tijdens porno dan kan het probleem niet fysiek zijn", concludeerde ik ten onrechte; maar anekdotisch bewijs heeft me aan het denken gezet.

Bij het onderzoeken van dit onderwerp ontdekte ik al snel dat mijn mannelijke klanten niet alleen zijn. Een vluchtige zoekactie op het internet ontsluierde tientallen websites en berichtenborden overspoeld met persoonlijke verhalen van mannen die getuigen van het feit dat excessieve masturbatie naar online pornografie hun vermogen om seksueel intiem te zijn met een partner ernstig heeft verstoord.

Pornografie op het internet is viraal verlopen, waarbij grote aantallen mannen (en vrouwen) profiteren van het gemak, de betaalbaarheid en de anonimiteit die horen bij het online kijken van pornografie. En het type pornografie dat op internet beschikbaar is, is verbluffend. Dit is niet het Playboy-magazine van je vader. "Soft-core" erotische afbeeldingen zijn vervangen door een duizelingwekkende hoeveelheid materiaal met allerlei kinky thema's en fetisjen. Deze afbeelding is niet alleen grafischer, maar is ook beschikbaar via videostreaming waarmee de kijker onmiddellijk seksuele bevrediging kan krijgen. Het gemak en de directheid waarmee je pornografie kunt bekijken, is een deel van het probleem, zeggen experts.

De studie van pornografie is al tientallen jaren een aandachtsgebied voor academici, maar de impact van het kijken naar seksuele pornografie op seksuele prestaties is pas recentelijk door het medische veld overgenomen. Een eerste onderzoek van medische tijdschriften vond zeer weinig citaten die direct op pornografie en ED betrekking hebben, hoewel, ik vermoed dat dit waarschijnlijk zal veranderen naarmate meer mannen (en vrouwen) zich presenteren met door pornografie geïnduceerde seksuele disfunctie.

Een dergelijke studie waarvan ik op de hoogte ben werd uitgevoerd door een groep medische experts die verbonden zijn aan de Italiaanse Vereniging voor Andrologie en Seksuele Geneeskunde. Volgens een onderzoek onder 28,000 Italiaanse mannen, vonden onderzoekers "geleidelijke maar verwoestende" effecten van herhaalde blootstelling aan pornografie gedurende lange tijd. Volgens de hoofd van de studie, Carlos Forsta, begint het probleem "met lagere reacties op pornosites, dan is er een algemene daling van het libido en uiteindelijk wordt het onmogelijk om een ​​erectie te krijgen."

Dus wat verklaart de correlatie tussen pornografie en erectiestoornissen? In een uitstekende blogpost in Psychology Today ("Waarom vind ik porno spannender dan een partner?") Breekt Gary Wilson, een leerkracht in de anatomie en fysiologie, de neurofysiologische verbanden tussen pornografie en ED uit. Wilson legt uit dat er een nadelige feedbackloop is tussen de hersenen en de penis wanneer mannen sterk afhankelijk zijn van pornografische beelden om te masturberen. Met internetpornografie schrijft Wilson: "Het is gemakkelijk om je hersenen te overstimuleren." Specifiek kan overstimulatie veroorzaakt door het bekijken van pornografie neurologische veranderingen veroorzaken - in het bijzonder het verminderen van de gevoeligheid voor de genotzuchtige neurotransmitter dopamine - die een persoon ongevoelig kan maken voor daadwerkelijke seksuele ontmoetingen met een partner. Deze neurochemische veranderingen dragen er niet alleen toe bij dat iemand "verslaafd" raakt aan pornografie, maar ze kunnen het ook ongelooflijk moeilijk maken om zich helemaal te onthouden van het bekijken van pornografie.

Mannen die te veel op pornografie vertrouwen om een ​​orgasme te bereiken, klagen vaak over ontwenningsverschijnselen wanneer ze besluiten koud-kalkoen te worden. Zulke mannen beschrijven het gevoel 'seksloos' te zijn, waardoor velen angstig en depressief worden over hun verminderde libido. Er zijn echter aanwijzingen dat het libido uiteindelijk terugkeert - meestal binnen 2 - 6 weken van voortdurende onthouding - zoals blijkt uit de geleidelijke terugkeer van erecties in de ochtend en spontane erecties gedurende de dag. "Herstel" is mogelijk en veel mannen hebben gemeld dat ze tijdens de omgang met hun partners, na het zich onthouden van pornografie, extreem fysiek genot ervaren.

Dus, als je de enige manier vindt om een ​​climax te bereiken via porno, is het misschien tijd om te overwegen om je te onthouden en een professional te raadplegen. Zoals veel mannen pijnlijk ontdekken, houdt echte seks in dat iemand wordt aangeraakt en aangeraakt door een andere persoon, niet door gewoon een muis aan te raken en dan jezelf.

-

Tyger Latham, Psy.D. is een erkend klinisch psycholoog die in Washington, DC praktiseert. Hij geeft leiding aan individuen en paren en heeft een bijzondere interesse in seksueel trauma, genderontwikkeling en LGBT-zorgen. Zijn blog, Therapy Matters, onderzoekt de kunst en wetenschap van psychotherapie.