Voor zover ik me kan herinneren, heb ik altijd geprobeerd mensen te imponeren. Dat was waarom ik goed was op school, waarom ik bang was voor fouten / vergissingen. Ergens langs de weg, de nieuwsgierigheid bug stak me en ik raakte geïnteresseerd in de wetenschap en besloot om naar grad school te gaan. Toen ging het naar het zuiden. Ik raakte verslaafd aan porno.
Het begon langzaam. Als afstudeerder was ik de hele tijd alleen op mijn kamer en moest ik ergens sluipen. Ook heeft het land waar ik actueel ben supersnel internet. Na een tijdje kon ik gewoon niet slapen zonder naar porno te kijken. Al snel kon ik gewoon niet slapen. Dit leidde tot depressie.
Ik herinner me de eerste keer dat ik het dieptepunt bereikte. Het was in mijn semester als promovendus aan de vooravond van een examen. Ik merkte dat ik geen interesse had om me erop voor te bereiden, noch kon ik mezelf ertoe aanzetten om geïnteresseerd te raken. Ik voelde me gewoon verdoofd en angstig. Ik verlangde naar een beetje slaap. Mijn denkproces begon een negatieve spiraal en alleen masturbatie zou me een tijdje uit mijn ellende verlossen. Ik kreeg een B + in dat examen na 6 keer PMO'ing de dag ervoor. Ik was lichamelijk en geestelijk uitgeput door een combinatie van slaapgebrek, vermoeidheid en overmatige masturbatie.
Dit was in mei 2014 toen ik erachter kwam dat ik verslaafd was aan PMO. Ik heb er snel een einde aan gemaakt. Koud kalkoen voor de volgende maand. Begon een stuk beter te voelen. De streep kwam ten einde toen ik 1984 aan het lezen was, de Orwell-roman waarin de hoofdpersoon Smith doorging en over werd onderdrukt in de eerste handeling van het boek. Identificerend met het karakter, wilde ik vrij zijn van deze onderdrukking en brak de streak.
Mijn sterkste bondgenoot was mijn logisch denken en mentale scherpte. Het slechtste deel van de depressie was dat mijn denken verwarrend werd en ik kon alleen maar zien dat mijn eigen waardeloosheid werd vergroot. Om het hoofd te bieden, keek ik naar meer porno waardoor ik me depressiever voelde, waardoor ik meer porno zag en de cyclus ging. Al snel voelde het alsof ik al mijn mentale scherpte verloor. Mijn korte termijn geheugen was slecht en het vergde enorme inspanning om een relatief eenvoudige taak te doen. Ik raakte achter in mijn studies en onderzoek.
Dat was toen ik besloot om mijn leven op orde te krijgen. Ik ging naar de psychiater om mijn depressie te behandelen met antidepressiva. Begon beter te slapen, trainen en begon aan mijn tweede streak. Dit was in april 2015 en dit keer was het voor 5-6 weken (ik weet het niet precies). Hoewel mijn gemoedstoestand verbeterde, werd ik het zat om een monnik te zijn en al snel werd de frustratie beter en werd mijn einde.
Ik ben toen begonnen met een paar mini-strepen van 2-3 weken in lengte, maar de hele tijd was het niet mogelijk om iets groots te maken. Dit was toen ik mijn probleem besefte. Probeerde een mentale ziekte te overwinnen door te denken dat ik mezelf in een dieper gat begroef en zo begon met het lezen en onderzoeken van blogs.
Een van de dingen die me opviel, was dat wanneer ik in mijn bed zat met mijn laptop, mijn brein automatisch begon te denken aan porno. Ik probeerde te stoppen met werken op mijn laptop in het bed maar werkte niet omdat ik mijn telefoon bij me had, dus begon ik angstig te worden. Dus op een dag, het was een vakantie of een weekend, besloot ik de hele dag binnen te zitten met mijn laptop in mijn bed, maar zonder naar porno te kijken. De regel was dat elke keer als ik een aandrang had, ik mijn computer zou herstarten. De minutenlange pauze van 5-10 zou de aandrang een tijdje laten verdwijnen, maar het keerde altijd terug. Ik bleef volhouden. De dag was een succes, maar ik hervatte de volgende dag.
Toen begon ik mezelf steeds langer op mijn bed te laten zitten met mijn laptop zonder porno te kijken. Na een paar weken werd mijn bed slechts een plek om te slapen en te ontspannen. Het ging prima. Dat is het moment waarop het leven besloot om de zaken koninklijk te verknoeien. Ik verloor mijn zelfvertrouwen, werd extreem depressief en suïcidaal. Ik zakte begin dit jaar bijna met mijn PhD-kwalificatietoernooien. Gelukkig ben ik geslaagd, maar het heeft een hele slechte indruk gemaakt bij mijn promotor en collega's. Wat een verschil kunnen een paar weken maken!
Ik werd weer depressief, maar deze keer was ik bereid om op de spiraal te letten. Mijn pornaus werd steeds minder frequent. Ik ging van 4-5 keer per dag naar 3-4 keer per week. De gewoonte van de porno was min of meer onder controle, maar ik was nog steeds depressief. Ik begon uit te frissen. Toen besefte ik dat porno een symptoom was en geen oorzaak. Ik had diepe problemen; altijd correct willen zijn, falen niet accepteren en altijd mijn superieuren willen behagen.
Ik had constante validatie van anderen nodig om mijn eigenwaarde voor mezelf te bewijzen, een gevoel was geworteld in extreme onzekerheid en angst om een bedrieger te zijn. Wanneer er een fout was, was ik constant bang dat mensen zouden beseffen dat ik een idioot was. Dit maakte me angstiger, wat leidde tot meer fouten en we hebben weer een spiraal.
Dit begrijpen is één ding, maar dit volledig beseffen is totaal anders. Om dit te beseffen moest ik accepteren dat ik fouten ga maken, maar dat maakt me niet dom. Mijn eigen identiteit moest opnieuw worden gedefinieerd op basis van de meningen van mezelf en anderen. Dus besloot ik eerlijk, aardig en geduldig met mezelf te zijn.
Om mijn zelfvertrouwen te vergroten, klom ik in de eerste week van februari 2016 een berg op. Het uitzicht vanaf de top was echt uitzonderlijk en met dit momentum begon ik aan mijn nieuwe streak. De afgelopen vijf weken heb ik geen drang gehad om porno te kijken. Ik besloot een tijdje van internet af te gaan en toen ik terugkwam, hadden de normale triggers hun effect verloren. Ik was niet langer in de ban van lust en voelde me helemaal vrij. Dit ging zo door tot vandaag.
Tl dr: Wees niet bang voor frustratie of mislukking. Wees aardig, heb geduld met jezelf. En vooral: wees eerlijk. Als je een drang hebt, heb je een drang. Je kunt het niet ontlopen. Nadat je meerdere keren bent gebroken, zul je een stille kracht in je realiseren die een onneembaar schild vormt. Dit is niet iets dat je op de lange termijn kunt vervalsen. Na genoeg worsteling zul je beseffen dat je niet bang hoeft te zijn. En je zult vrij zijn.
LINK - Ik ben niet meer bang
By ragavsn
BIJWERKEN - 4 maanden update
Verbeteringen:
- Dringen zijn verdwenen
- Denken is super duidelijk
- Makkelijk om te lachen en plezier te hebben
- Betere concentratie
- Meer assertief voelen
- Kan luisteren zonder na te denken over een reactie
Dit zijn slechts de hoogtepunten. Helaas gooit het leven je de stuipen op het lijf. Ik werd ziek (griep) waardoor ik enigszins depressief werd. Oh kijk, arme mij! Helemaal alleen! standaard medelijden met feestdingen. Begon eenzaam en onzeker te worden. Een paar maanden geleden had ik in deze situatie een hele doos tissues doorlopen om te voorkomen dat ik me rot voelde.
Gelukkig heb ik nu ontdekt dat de enige manier is om door te gaan. Zodra ik me bewust ben dat ik me alleen voel, ben ik niet langer alleen. Niet zeker dat dat logisch is, maar het is op een of andere manier waar. Ik herinner me opeens het besef dat de wereld een overvloedige, vriendelijke plek is, vol leuke dingen om te doen en depressie weggaat.
Advies voor mezelf: verlies niet wat echt geweldig is, maar ga op zoek naar iets dat je tijdelijk plezier geeft! Dit ben jij in jouw ware vorm. Wees geduldig, wees aardig, wees actief. Dingen zullen voor zichzelf zorgen.
;
