Kawa AB1, Bentzley BS2, Robinson TE3.
Abstract
ACHTERGROND:
Hedendaagse diermodellen van cocaïneverslaving zijn gericht op het vergroten van de hoeveelheid drugsgebruik om verslavingsgedrag te produceren. Een andere kritische factor is echter het temporele consumptiepatroon dat bij mensen wordt gekenmerkt door intermittentie, zowel binnen als tussen periodes van gebruik.
DOEL:
Om dit te modelleren, combineerden we langdurige toegang tot cocaïne (∼70 dagen in totaal) met een intermitterende toegang (IntA) zelftoedieningsprocedure en gebruikten we gedragseconomische indicatoren om veranderingen in motivatie voor cocaïne te kwantificeren.
RESULTATEN:
IntA produceerde een escalatie van de inname, een toenemende toename van de cocaïnevraag (stimulans-sensibilisatie) en een krachtige door drugs- en cue-geïnduceerde herstelling van drugszoekgedrag. We vroegen ook of ratten die variëren in hun neiging om incentive saillantie toe te kennen om cues te belonen (sign-trackers [ST's] versus goal-trackers [GT's]) verschillen in de ontwikkeling van verslavingsgedrag. Hoewel ST's meer gemotiveerd waren om cocaïne te nemen na een beperkte drugservaring, verschilden na IntA, ST's en GT's niet langer van enige mate van verslavingsgedrag.
Conclusies:
Blootstelling aan grote hoeveelheden cocaïne is niet nodig voor escalatie van de inname, prikkelsensibilisatie of ander verslavend gedrag (IntA resulteert in veel minder totale cocaïneconsumptie dan 'long access'-procedures). Ook kan het ST-fenotype de gevoeligheid voor verslaving verhogen, niet omdat ST's inherent gevoelig zijn voor stimulans-sensitisatie (misschien lopen alle individuen een risico), maar omdat dit fenotype het gebruik van drugs promoot en hen aan prikkelsensibilisatie onderwerpt. De met de IntA-procedure geassocieerde farmacokinetiek is dus vooral effectief in het produceren van een aantal verslavingsgedragingen en kan waardevol zijn voor het bestuderen van geassocieerde neuroadaptaties en voor het beoordelen van individuele variatie in kwetsbaarheid.
trefwoorden: verslaving; Gedragseconomie; Cocaïne; Intermitterende toegang; Motivatie; Sign-bijhouden
PMID: 27481050
PMCID: PMC5023484
DOI: 10.1007/s00213-016-4393-8
;
