In het Spaans. Link naar PDF
Adicción a la pornografie: interferencia atencional y gravedad del consumo
augustus 2019
DOI: 10.17060 / ijodaep.2019.n1.v4.1550
LicentieCC BY-NC-ND 4.0
V.Cervigón Carrasco, Jesús Castro-Calvo, Beatriz Gil, JuliáBeatriz, Gil Juliá, Rafael Ballester-Arnal, Rafael Ballester-Arnal
SAMENVATTING
Pornografieverslaving: aandachtsinterferentie en ernst van gedrag.
Inleiding: het toegenomen gebruik van informatie- en communicatietechnologieën (ICT) en internet in onze samenleving heeft nieuwe vormen van verslaving gestimuleerd. Vanwege de bezorgdheid over de volksgezondheid is cyberseksverslaving een van de belangrijkste, en met name overmatig en problematisch pornografiegebruik. Een groot aantal onderzoeken wees erop dat het bekijken van pornografie bij sommige mensen buitensporig en ongecontroleerd kan zijn, waardoor verschillende problemen op verschillende gebieden van het leven ontstaan. Om deze reden is het belangrijk om de onderliggende factoren en onderhouders in dit probleem te onderzoeken. Er wordt gepostuleerd dat een van deze factoren het vermogen van pornografische inhoud kan zijn om aan te trekken en verbruik aandachtsmiddelen (cue reactiviteit). Het doel van deze studie is om de relatie te onderzoeken tussen de aandachtsinterferentie die wordt veroorzaakt door het bekijken van pornografische inhoud en de ernst van dit gedrag.
Methode: Om deze aandachtsbias te beoordelen, hebben we een experimentele taak ontwikkeld en toegepast op een groep deelnemers van wie de leeftijd schommelt tussen 18 en 35 jaar oud. De experimentele taak was gebaseerd op een Stroop-taakparadigma: deelnemers beantwoorden gelijktijdig aan deze aandachtstaak wanneer ze werden blootgesteld aan vier soorten inhoud (pornografische video, sitcom, videogame en een lage interactieve inhoud - een man die een krant leest -). Deelnemers ontvingen het uitgangspunt om video's te negeren en zich snel en nauwkeurig op de Stroop-taak te concentreren.
Resultaten: de mate van aandachtsinterferentie die door pornografie is veroorzaakt in vergelijking met andere inhoud, werd beoordeeld door de vergelijking tussen gemiddelde reactietijden en het juiste antwoord en fouten van elke proef. Deze resultaten, waar we significante verschillen tussen de experimentele omstandigheden hebben aangetoond, zullen tijdens de presentatie van het onderzoek in detail worden blootgesteld.
Conclusies: deze studie ondersteunt enerzijds het grote vermogen van de verschillende multimedia-inhoud (waaronder pornografie) om aandachtsbronnen aan te trekken en te gebruiken; anderzijds benadrukt het ook de sterke relatie met het vermogen van aandachtsinterferentie die hun verslavende potentieel heeft. Daarom is het belangrijk om nieuwe klinische benaderingen op te nemen die dit aspect op verschillende niveaus aanpakken: preventie, beoordeling en behandeling.
Sleutelwoorden: pornografieverslaving; aandachtsbias; jonge mensen
POSTEN
Meer en meer opvallend nemen gedragsverslavingen het over van toxische in termen van sociaal-sanitaire relevantie:
✓ De DSM-5 en de nieuwste herziening van de WHO International Classification of Diseases (ICD-11) erkennen videogameverslaving als een volwaardig klinisch beeld.
✓ Dwangmatig seksueel gedrag is ook erkend als een klinisch beeld door ICD-11 (stoornissen in de impulsbeheersing).
✓ De populariteit van platforms zoals Netflix en de grote hoeveelheid tijd die mensen eraan besteden, hebben geleid tot de vraag of het kijken naar tv-series verslavend kan zijn.
◊ Mensen met gedragsverslavingen vertonen een grote cognitieve reactiviteit (bijv. Aandachtsinterferentie) op het object van hun verslaving, wat bekend staat als "cue-reactiviteit".
◊ Daarom moet aandachtsinterferentie door blootstelling aan mogelijk verslavende stimuli de ernst van dit gedrag voorspellen
Analyseer of de mate van cognitieve interferentie veroorzaakt door blootstelling aan mogelijk verslavende stimuli correleert met indicatoren van overmatige en problematische consumptie.
Experimentele taak van cognitieve interferentie (computerondersteund):
✓ 1e voltooiing van een Stroop-taak zonder gelijktijdige stimulatie (controleconditie).
✓ 2e voltooiing van een Stroop-taak tijdens blootstelling aan mogelijk verslavende stimuli.
✓ Aandachtsinterferentie = in gemiddelde reactietijden (TR) met betrekking tot de controleconditie.
◊ Indicatoren voor overmatige en problematische consumptie (zelfrapportage):
✓ Gebruiksfrequentie van: (1) pornografie; (2) tv-series; en (3) videogames.
✓ Ernst van pornografische consumptie: Internet Sex Screening Test (SST).
✓ Ernst van het verbruik van tv-series: Binge-Watching Engagement and Symptoms (BWESQ).
✓ Ernst van het gebruik van videogames: Internet Gaming Disorder Test (IGDT-10).
Zoals werd verondersteld, vertoonden deelnemers met ernstiger (niet frequenter) pornografiegebruik grotere interferentie
cognitief bij het voltooien van een Stroop-taak tijdens het bekijken van pornografie.
◊ De meest voorkomende gebruikers van videogames (niet de meest problematische gebruikers) vertoonden ook een hoger niveau van interferentie tijdens
Stroop-taak toen deze werd voltooid tijdens blootstelling aan videogames.
◊ Noch de frequentie, noch de ernst van het verbruik van tv-series correleert met de mate van cognitieve interferentie tijdens het kijken.
◊ Het is gedeeltelijk bevestigd dat blootstelling aan verslavend gedrag dat cognitieve verwerking verstoort
DISCUSSIE
Gedurende deze studie hebben we geprobeerd het vermogen van seksuele sleutels te onderzoeken, in dit geval in de vorm van pornografische video's, om de aandacht en verwerking van andere stimulerende sleutels te verstoren en te beïnvloeden: dat wil zeggen, het effect dat pornografie kan genereren in verschillende en gevarieerde cognitieve en uitvoerende functies, met als doel het doorzettingsvermogen en het onvermogen om consumptie en gedrag te onderbreken die een reeks conflicten en problemen in het online leven van de seksverslaafde veroorzaken, te verklaren. Specifiek heeft het geprobeerd om de relatie tussen de sumo van deze te tekenen en te tekenen, waarvoor een breed gevalideerd en gerepliceerd paradigma is gebruikt, aangezien het die van de aandachtstaak Stroop is. Om dit te doen, werden 58 deelnemers tussen 18 en 35 jaar gerekruteerd en voerden een ad-hoc experimentele taak uit om dit effect te evalueren. De selectie van deze leeftijdscategorie was niet willekeurig, maar verschillende studies suggereren dat de populatie Jongeren meer gelinkt is aan alle soorten OSA's (Egan & Parmar, 2013; Meerkerk, Van Den Eijnden & Garretsen, 2006), zodat het evalueren van deze populatiesector zou groener zijn om de resultaten te extrapoleren en te generaliseren. De gegevens die in deze studie werden verkregen, ondersteunen de uitgangshypothese gedeeltelijk. Aan de andere kant is bevestigd dat de reactietijden aanzienlijk langer zijn tijdens de taak Stroop gelijktijdig met de weergave van pornografische inhoud, wat betekent dat pornografie effectief duidelijke cognitieve interferentie genereert. Deze resultaten zijn in overeenstemming met de resultaten die zijn verkregen door Macapagal et. naar de. (2011) in zijn onderzoek, waarin het gebruik van het paradigma Go / NoGo al een duidelijke invloed van seksuele stimuli heeft gedetecteerd in de slechtste verwerking en lagere aandachtsniveaus voor andere stimuli die ook belangrijk zijn, maar vermoedelijk niet zo extravert als seks. Deze gegevens kunnen worden verklaard door te verwijzen naar de grote activering of opwinding die de seksuele sleutels genereren die verband houden met hun subjectieve opvallendheid en potentie (Wéry & Billieux, 2017; Laier, Pawlikowski, Pekal, Schulte & Brand, 2013). Er werd echter niet vastgesteld dat pornografische inhoud het aantal successen, mislukkingen of weglatingen beïnvloedt, wat ik in het begin ook had verondersteld, en het kon niet worden bevestigd, aangezien de gevonden verschillen dat niet waren. Ze zijn statistisch significant.
Hoewel het niet grondig is geanalyseerd, lijkt het in het licht van de verkregen gegevens dat het vermogen om aandachtsbronnen vast te leggen niet alleen wordt gegeven in pornografie, maar ook, in mindere mate en op een gematigde manier, andere inhoud geeft die rijk is en interactief voor onderwerpen, zoals televisieseries, mogelijk als een bron van stimulatie, amusement en evocatie van emoties en mentale toestanden. Het volgen van dit uitgangspunt zou hetzelfde verwachten van videogames, maar in deze studie is geen grote capaciteit gevonden voor aandachtheropname door hen. Een mogelijke verklaring is dat videogames zelf geen plotthread hebben waarmee de kijker ze kan invoeren met hun eenvoudige visualisatie, dus ze zouden niet erg interactief zijn voor de onderwerpen. Dat wil zeggen, als deelnemers in plaats van een video over videogames de mogelijkheid zouden hebben gehad om te spelen (dat wil zeggen, je blootstellen aan de volledig meeslepende capaciteit van videogames), hoogstwaarschijnlijk de resultaten. deze studie is dat de deelnemers beide geslachten hebben opgenomen, wat relatief nieuw zou zijn, omdat traditioneel onderzoek naar dwang en seksuele verslaving gericht was op een mannelijke groep (vermoedelijk) voor het presenteren van oudere prevalenties hiervan, waardoor het vrouwelijke collectief buiten beschouwing wordt gelaten. Daarom zou een mogelijke toekomst van de studie de replicatie van dezelfde studie kunnen zijn, waarbij ook rekening wordt gehouden met de verschillen tussen seksen over de impact van pornografische inhoud op cognitieve functies. Om dit te doen, en om een grotere robuustheid en gewicht in de bevindingen te verkrijgen, zou het handig zijn om de huidige steekproef bij beide geslachten uit te breiden
;
